Je hebt een redelijk goed begrip van het tekenen van figuren, maar op de een of andere manier komen je vrouwen niet weg als ... vrouwen. Hier zijn de functies die moeten worden benadrukt om uw vrouwelijke figuren een vrouwelijker uiterlijk te geven.

Bij alle figuren moet je beginnen met de romp en eindigen met de kop. Dit komt omdat de romp de plaatsing van de ledematen beïnvloedt, en deze beïnvloeden samen de hoek van het hoofd. Het opnieuw tekenen van een hoofd voor een lichaam is veel gemakkelijker dan andersom. Voor de duidelijkheid zal dit artikel echter beginnen met gelaatstrekken.

Methode één van de twee:
Haar gezicht

  1. 1 Teken een ovaal gezicht. Angles geven het een meer mannelijke uitstraling. Vrouwtjes hebben vaak zachtere kinnen en andere kenmerken, dus vermijd squared de kaak of zinken de wangen totdat je de andere punten onder de knie hebt.
  2. 2 Trek een middellijn door het ovaal om de functies te positioneren. De ogen zijn ongeveer halverwege het hoofd (gemeten vanaf de bovenkant van het hoofd, niet vanaf de haarlijn - het haar zou later moeten komen). De neus begint bij de ooglijn en eindigt ongeveer halverwege tussen de ooglijn en de onderkant van de kin. De mond valt ongeveer halverwege tussen de onderkant van de neus en de onderkant van de kin. Teken horizontale lijnen om als hulplijnen te fungeren en we bespreken elke gezichtsfunctie.
  3. 3 Teken de ogen. De ogen zijn meestal één ooglengte uit elkaar geplaatst. Denk er bij het tekenen van vrouwelijke ogen aan dat vrouwelijkheid wordt geassocieerd met zachtheid en rondheid. Grote, ronde ogen hebben een vrouwelijker uiterlijk dan kleine, smalle ogen. Als je 'subject' zichtbare ooglidplooien heeft, vertel ze dan goed en plaats ze ver genoeg van het oog om zichtbaar te zijn. Grote irissen worden geassocieerd met zowel vrouwelijkheid als jeugd. Lange, donkere, goed geïllustreerde wimpers op zowel de bovenste als de onderste oogleden worden mogelijk beschouwd als de vrouwelijkste eigenschappen van het oog. Vergeet niet dat wimpers zowel naar buiten als naar boven krommen.
  4. 4 Meester die de neus trekt. De neus is een van de moeilijkste eigenschappen om te beheersen, en ook degene die het meest invloed kan hebben op hoe vrouwelijk of mannelijk je portret zal zijn. Nogmaals, vrouwelijkheid wordt geassocieerd met zachtheid en rondheid - en in dit specifieke geval een kleinere omvang. Grotere neuzen worden als mannelijker beschouwd dan kleinere. U kunt desgewenst scherpe hoeken op het puntje van de neus gebruiken, maar alles heel zacht articuleren. Hoe minder lijnen en hoe lichter de arcering, hoe beter. Illustreer de brug zo min mogelijk. De alae (de 'vleugels' die aan elke kant van de neus uitsteken) moeten heel licht worden ingetrokken, of helemaal niet.
  5. 5 Teken de mond. De mond vereist dezelfde behandeling als de ogen. Zacht en rond, vaak groot maar niet noodzakelijk zo. Lippen lijken meestal niet te delen in het midden van de massa. Meestal lijken de bovenste en onderste lippen asymmetrisch, waarbij de onderste dikker is en de bovenste dunner. Vaak is dit omdat het 'gezicht' van de bovenlip enigszins naar beneden schuift, waardoor het zicht wordt verminderd. De mond is mogelijk het gemakkelijkst om te 'feminiseren'. Zolang beide lippen, zowel boven als onder, goed gearticuleerd zijn, ben je klaar om te gaan.

Methode twee van twee:
Haar figuur

Ga naar de figuur. Dit is geen les over het tekenen van figuren, maar eerder over welke specifieke punten meer vrouwelijke kwaliteiten toevoegen aan de figuren die je al aan het tekenen bent. We gaan ervan uit dat je een goed begrip hebt van de menselijke anatomie en gewoon de gebieden aanraken die je figuren een vrouwelijker uiterlijk zullen geven.

  1. 1 De nek trekken. De vrouwelijke nek is vaak dunner, hoewel niet noodzakelijkerwijs langer dan de mannelijke nek. Terwijl de mannelijke halzen vaak bij de kaaklijn beginnen, zou een vrouwelijke hals met name daarbinnen moeten beginnen. Gebruik de buitenkant van je ogen als een gids. De sleutelbeenderen (de twee mooie gebogen kraagbeenderen) zijn meestal meer uitgesproken bij vrouwen, net als de pezen die door de nek lopen tussen het sleutelbeen en het hoofd.
  2. 2 Werk op de schouders. Vrouwelijke schouders zijn over het algemeen smaller dan mannelijke schouders en zijn naar beneden hellend in een steilere hoek.
  3. 3 Het vrouwelijke tors doen. De borsten zijn de meest voor de hand liggende toevoeging om het silhouet te feminiseren, maar ze zijn niet het belangrijkste. De vrouwelijkheid wordt samengevat door het zacht gebogen, afgeronde zandlopersilhouet. De bovenkant van de zandloper wordt niet gecreëerd door de borsten - deze wordt gecreëerd door de schouders. De schouders en heupen moeten ongeveer even breed zijn, waarbij de romp aanzienlijk smaller wordt in de buik. De smalste plek moet net onder de ribben zijn en net boven de navel. Het creëren van dit silhouet zal zelfs de meest slechtbedeelde figuren vervrouwelijken. Bij het articuleren van de buik worden veel mensen aangetrokken tot een volledig rechte, zelfs holle buik. Zelfs wanneer een zeer geschikte vrouw geïllustreerd wordt, zal de curve van haar frame een zachte, ronde helling creëren die begint bij de navel en afdaalt naar de lies. De billen zijn vergelijkbaar doordat de extra ronding in dit gebied elk silhouet (mannelijk of vrouwelijk!) Feminiseert.
  4. 4 Concentreer je op haar ledematen. Vrouwelijke ledematen zijn over het algemeen slanker dan mannelijke ledematen en minder gespierd. Dit komt omdat vrouwen een grotere verhouding tussen lichaamsvet en spiermassa hebben dan mannen. Dit verduistert de meeste gespierde strepen. Laat daarom je spieren zachtjes articuleren. Het is niet nodig om je vrouwtjes slap en ongeschikt te maken om ze te feminiseren, gebruik eenvoudig een zachte hand en vermijd harde, scherpe lijnen bij het illustreren van spieren. Het is ook belangrijk op te merken dat vrouwen meer massa (vet en spieren) onder de taille dragen dan daarboven, en de benen zullen vaak rond en substantieel zijn, zelfs met slanke armen.
    • Werk hard aan de handen. Een kleine palm met slanke vingers, taps toelopend aan de uiteinden om te voorkomen dat je 'stom' kijkt. Het polsbeen zal hier ook meer uitgesproken zijn dan bij de meeste mannelijke figuren.
    • Werk even hard aan de voeten. Zoals hierboven. Klein, slank, met meer gearticuleerde enkelbotten.