Dysgrafie is een leerstoornis die van grote invloed is op het vermogen van een persoon om op een georganiseerde manier te schrijven. Dit kan brieven van een onjuiste grootte, oneven spaties en spelfouten omvatten, zelfs na instructie.[1] Als je bent gediagnosticeerd met dysgrafie, moet je leren ermee om te gaan. Leer hoe je omgaat met deze beperking in je eigen leven of in het leven van je kind.

Methode één van de drie:
Omgaan met Dysgraphia als een student

  1. 1 Accepteer jezelf. Het ontkennen van het feit dat je dysgrafie hebt, of welke handicap dan ook, gaat gewoon de dingen voor je verergeren. Weet dat je een handicap hebt, maar beschouw het niet als een noodzakelijk negatief ding. Zie jezelf als anders, beschouw jezelf als uniek. Alleen omdat u uw gedachten niet op papier even leesbaar en coherent kunt uitdrukken als iedereen, betekent niet dat u erger bent dan welke andere persoon ook.[2]
    • Het hebben van een handicap is niet iets dat je kunt beheersen, dus het is vaak nuttig om het te behandelen zoals elke medische aandoening. Leer meer over de symptomen en vind manieren om ze aan te pakken zonder negatief zelfoordeel. Dit type beperking heeft niets te maken met intelligentie en moet niet worden gezien als een teken van een verlaagd IQ.[3]
  2. 2 Oefen met schrijven. Besteed elke dag enige tijd aan het oefenen van vormingsbrieven en schrijf op een begrijpelijke manier. Dit klinkt misschien raar, maar het is zeer nuttig voor mensen met dysgrafie. Je zou niet zomaar op een nette, begrijpelijke manier kunnen schrijven, omdat het duidelijk veel tijd kost, maar je kunt er wel komen.
    • Schrijftraining kan ook helpen om de spieren te versterken en het algemene schrijven te verbeteren.[4]
    • Houd er rekening mee dat het misschien sneller is om alternatieve uitdrukkingsmethoden te ontwikkelen, zoals typen of dicteren.
  3. 3 Verbeter je typevaardigheden. Voor dysgrafische mensen is typen een veel eenvoudigere taak dan schrijven met de hand. Word vaardig in het zo snel mogelijk typen. Je kunt dit thuis voor jezelf en op school gebruiken als je accommodatie kunt krijgen.
    • Zelfs voor opdrachten die met de hand moeten worden geschreven, kun je vragen om een ​​accommodatie waarin je je werk kunt typen op basis van de handicap. U hebt recht op redelijke aanpassingen.[5]
  4. 4 Werk aan je fijne motoriek. Dysgraphia hoeft niet noodzakelijkerwijs je schrijfvaardigheid te veranderen; het kan ook je hand-oogcoördinatie en je motoriek enorm beïnvloeden. Het kan zelfs sommige van uw mogelijkheden beïnvloeden om dingen in orde te brengen en ook het geheugen.[6]
  5. 5 Met mensen praten. Als je het niet prettig vindt om dysgrafisch te zijn - en je moet niet - je gevoelens uiten via communicatie. Dit zal helpen om je op te vrolijken en je het gevoel te geven dat je niet anders bent dan iemand anders.
    • Praat vooral met mede-dysgraphics. Vraag hen hoe zij ermee omgaan. Vind je iets nuttig?
    • Controleer scores met andere mensen. Als je denkt dat je gediscrimineerd wordt, vraag dan aan anderen waar ze punten voor krijgen voor een bepaalde opdracht, en of ze veel van de dingen hebben gedaan waar je zin in hebt zonder iets te verliezen.

Methode twee van drie:
Zorg voor een kind met dysgrafie

  1. 1 Herken de tekenen en symptomen van dysgrafie. Over het algemeen schaadt dysgrafie het handschrift en de fijne motoriek van een persoon. Er zijn verschillende tekens die u kunnen helpen dysgrafie in uw kind te herkennen, zodat u professionele hulp kunt krijgen. Veel voorkomende symptomen van dysgrafie zijn:[7]
    • Onleesbaar cursief of gedrukt handschrift
    • Inconsistenties in het handschrift, zoals hoofdletters en kleine letters, combinaties van afdrukken en cursief, onregelmatige maten of lettersbrieven
    • Ongebruikelijke grip en / of klachten van een pijnlijke hand
    • Langzaam of moeizaam kopiëren of schrijven
    • Vreemde plaatsing van pols, lichaam of papier
    • Onafgewerkte of ongevormde letters of weggelaten woorden
  2. 2 Laat uw kind professioneel testen op dysgrafie. Als uw kind enkele van de algemene symptomen vertoont, laat hem dan testen op dysgrafie. Testen kan bevestigen dat uw kind daadwerkelijk met deze aandoening worstelt en zorgverleners en leraren informeren over hoe ze kunnen helpen.
    • Testen op dysgrafie omvat IQ-testen, educatieve testen, tests om fysieke spiercontrole voor handschrift te meten en het maken van schrijfsamples om te worden onderzocht op spelling, letterafstand en grootte.[8]
  3. 3 Ga ervan uit dat dysgrafie een ondergeschikt probleem is. Dysgraphia kan elke student een extreem moeilijke tijd op school geven. Het is geen algemeen bekende stoornis, maar dat betekent niet dat het over het hoofd gezien moet worden.
  4. 4 Begrijp dat dysgrafie niet lethargie is. De aantekeningen van uw kind zijn onvolledig en zijn schaars geschreven, alleen omdat zij niet het vermogen hebben om op dezelfde manier te schrijven als iedereen en niet vanwege luiheid.[9]
    • Een manier om een ​​kind te helpen de gevolgen van dysgrafie te overwinnen, is door zijn school om hulp te vragen bij het gebruik van toetsenbord en accommodatie om computers te gebruiken voor opdrachten.
  5. 5 Forceer niets aan je kind. Wees bemoedigend jegens hen, maar dwing hen niet om te blijven oefenen met schrijven, en bestraf ze niet als ze het schrijven niet snel onder de knie hebben. Laat ze het in hun eigen tempo onder de knie krijgen.[10]
    • Kinderen met dysgrafie hebben vaak moeite met schrijven vanwege problemen met fysieke spiercontrole en het feit dat hun hersenen gewoon anders werken. Het kan meer tijd en oefening kosten om dingen te leren die anderen gemakkelijk kunnen worden.
  6. 6 Wees ondersteunend en positief tegenover je kind. Laat hem of haar zich goed voelen over de moeite die wordt gedaan om het handschrift te verbeteren. Prijs uw kind met zinnen als "Goed gedaan" of "Mooi geprobeerd" wanneer u ziet dat hij of zij zo hard mogelijk probeert. Je kunt ook thuis een paar strategieën opnemen om je kind te helpen met handschrift. Deze omvatten:[11]
    • Laat het kind de brief voelen in plaats van het te zien.Zoek een brief op zijn rug en kijk of hij het op papier kan herhalen.
    • Help hem zijn knijpremm te verbeteren door het gebruik van gewone huishoudhulpmiddelen zoals een pincet of eetstokjes.
    • Zorg voor voldoende beweging om de spierkracht en coördinatie te verbeteren. Effectieve activiteiten kunnen schieten basketbal, touwklimmen of planken en push-ups doen.
    • Stel voor dat uw kind zijn gedachten en ideeën vastlegt op een apparaat voordat hij het op papier probeert te zetten.
  7. 7 Ontvang accommodaties. Bekijk 504 plannen en geïndividualiseerde onderwijsplannen, of IEP. Je zult waarschijnlijk tegen de school moeten vechten om een ​​van deze te krijgen, dus kijk hoe je dat ook moet doen. Het hebben van voldoende bewijs in de vorm van beoordelingen en consultatierapporten van verschillende specialisten kan u helpen om uw kind de accommodatie te geven die hij of zij verdient.[12]

Methode drie van drie:
Pleiten voor mensen met dysgrafie

  1. 1 Help om het bewustzijn te vergroten. Je stem verheffen over de ervaringen van jezelf of een geliefde met dysgrafie kan een gesprek over deze toestand beginnen. Als iedereen erover zou beginnen, zou de aandoening gemakkelijker te herkennen zijn op scholen en op het werk en kunnen mensen leren hoe ze diegenen die leven met dysgrafie beter kunnen ondersteunen. Het delen van wat je weet met anderen kan een lange weg gaan.[13]
  2. 2 Vertel je eigen verhaal. Er zullen mensen zijn die proberen je te vertellen dat je volkomen normaal bent en geen hulp nodig hebt. Als ze gelijk hebben, hoef je dit artikel niet te lezen. Corrigeer degenen die het goed bedoelen voorzichtig en wees op uw hoede voor degenen die het niet goed bedoelen. Ze zullen de belangrijkste oppositiekracht in je leven zijn, samen met de mensen die gewoon niet met je willen omgaan (en die zullen er ook zijn). Weet wat je nodig hebt en laat het gebeuren. Leraren zullen het veel moeilijker vinden om je persoonlijk te bestrijden, elke dag, dan je ouders vechten via e-mail en een keer per week bellen.
  3. 3 Blijf op de hoogte van de aandoening. Neem de tijd om meer te weten te komen over zowel de educatieve als de werkplekrechten voor mensen met een handicap om uzelf of uw geliefde met dysgrafie te beschermen. Er zijn veel middelen beschikbaar voor kinderen en volwassenen die studenten of werknemers zijn.[14]