Jeugddiabetes, beter bekend als type 1 diabetes of insulineafhankelijke diabetes, is een ziekte waarbij de alvleesklier, die normaal gesproken insuline produceert, stopt met de productie van insuline. Insuline is belangrijk omdat het een hormoon is dat de hoeveelheid suiker (glucose) in het bloed reguleert en helpt om de glucose naar uw cellen over te brengen voor energie. Als uw lichaam geen insuline aanmaakt, betekent dit dat de glucose in uw bloed blijft en uw bloedsuikerspiegel te hoog kan worden. Type 1 diabetes kan zich technisch op elke leeftijd ontwikkelen, maar treedt meestal op bij mensen onder de 30 jaar en is het meest voorkomende type kinderdiabetes.[1][2] De symptomen van juveniele diabetes zijn meestal snel in het begin.[3] Het is belangrijk dat de jeugddiabetes zo snel mogelijk wordt gediagnosticeerd omdat het na verloop van tijd slechter wordt en ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken, zoals nierfalen, coma en zelfs de dood.[4]

Deel een van de drie:
Vroegtijdig signaleren of symptomen presenteren

  1. 1 Blijf op de hoogte van de dorst van uw kind. Alle symptomen van type 1 diabetes zijn een gevolg van hyperglycemie of hoge glucose in het lichaam, en het lichaam werkt eraan om het te compenseren. Verhoogde dorst (polydipsie) is een van de meest voorkomende symptomen. Extreme dorst ontstaat als het lichaam probeert alle glucose in de bloedbaan weg te spoelen, omdat het niet van pas kan komen (omdat er geen insuline is om het in de cellen te geleiden). Uw kind kan de hele tijd dorstig zijn of ongewoon veel water drinken dat ver boven zijn normale dagelijkse vochtinname ligt. [5][6]
    • Volgens de standaardrichtlijnen moeten kinderen tussen de vijf en acht glazen vocht per dag drinken. Jonge kinderen (leeftijd 5 - 8) moeten minder drinken (ongeveer vijf glazen) en oudere kinderen zouden meer moeten drinken (acht glazen).[7]
    • Dit zijn echter ideale richtlijnen, en alleen u kunt weten hoeveel water en andere vloeistoffen uw kind dagelijks opneemt. De beoordeling van de toegenomen dorst is dus relatief aan wat uw kind gewoonlijk eet. Als ze meestal slechts drie glazen water en een glas melk drinken bij het avondeten, maar nu constant om water en andere dranken vragen en veel meer drinken dan hun gebruikelijke drie tot vier glazen per dag, kan dit zorgen baren.
    • Uw kind kan een dorst voelen die niet kan worden geblust, ook al nemen ze veel water op. Ze kunnen zelfs nog steeds uitgedroogd lijken.
  2. 2 Let op als uw kind vaker dan normaal urineert. Verhoogde frequentie van urineren, ook bekend als polyurie, is de poging van het lichaam om de glucose uit te filteren met urineren. Natuurlijk is het ook een gevolg van toegenomen dorst. Naarmate uw kind meer water drinkt, zal het lichaam meer urine produceren, wat resulteert in aanzienlijk hogere incidentie van urineren.[8]
    • Wees vooral waakzaam over de nacht en controleer om te zien of je kind midden in de nacht meer dan normaal plast.[9]
    • Er is geen gemiddeld aantal keren dat kinderen per dag urineren; dit hangt af van hun voedsel- en waterinname en dus is wat normaal is voor één kind niet noodzakelijk normaal voor een ander kind. U kunt echter de huidige frequentie van urineren van uw kind vergelijken met zijn eerdere frequentie. Als uw kind in het algemeen ongeveer zeven keer per dag naar de badkamer ging maar nu 12 keer per dag gaat, is dit reden tot zorg. Dit is ook waarom de nacht een goede tijd is voor observatie of bewustzijn. Als je kind nooit midden in de nacht opgestaan ​​is om te plassen maar nu twee, drie of vier keer per nacht opstaat, moet je het naar de dokter brengen voor onderzoek.
    • Zoek ook naar tekenen dat uw kind uitgedroogd is van zoveel urineren. Het kind heeft mogelijk verzonken ogen, een droge mond en een verlies aan elasticiteit in de huid (probeer de huid op de rug van de hand naar boven te trekken in een tentvorm.) Als het kind niet meteen terugkaatst, is dit een teken van uitdroging).[10]
    • Je moet ook goed opletten als je kind het bed opnieuw begint te bevochtigen. Dit is vooral belangrijk als uw kind al zindelijk is en het bed niet lang nat heeft gemaakt.
  3. 3 Besteed aandacht aan onverklaarbaar gewichtsverlies. Juveniele diabetes veroorzaakt vaak gewichtsverlies als gevolg van metabole verstoringen in verband met verhoogde bloedsuikerspiegels. Heel vaak is het gewichtsverlies snel, hoewel het soms geleidelijk kan toenemen.[11]
    • Uw kind kan afvallen en kan zelfs uitgemergeld of mager en zwak lijken door juveniele diabetes. Merk op dat een verlies van spiermassa ook vaak gepaard gaat met het gewichtsverlies als gevolg van type 1 diabetes.[12]
    • Als algemene regel geldt dat onopzettelijk gewichtsverlies bijna altijd een raadpleging van een medische professional vereist.
  4. 4 Let op als uw kind plotseling meer honger heeft. De resulterende spier- en vetafbraak, samen met het calorieverlies, afkomstig van type 1 diabetes, leidt verder tot verlies van energie en vervolgens tot verhoogde honger. Er is hier dus een paradox: je kind kan afvallen, zelfs als het een merkbare toename van de eetlust vertoont.[13]
    • Polyfagie, of extreme honger, ontstaat wanneer het lichaam probeert de glucose te krijgen die zijn cellen nodig hebben uit het bloed. Het lichaam van uw kind wil meer voedsel om die glucose voor energie te krijgen, maar dat kan niet. Zonder insuline maakt het niet uit hoe uw kind eet; de glucose uit het voedsel zal rond hun bloedbaan drijven en nooit in de cellen komen.
    • Merk op dat er geen medische of wetenschappelijke benchmark is om de honger van uw kind te beoordelen. Sommige kinderen eten van nature meer dan anderen. Houd in gedachten dat kinderen de neiging hebben om meer honger te hebben als ze een groeispurt ervaren. Je kunt het beste doen om het gedrag van je kind te meten aan de hand van hun eerdere gedrag om te beoordelen of ze aanzienlijk meer honger lijken te hebben dan normaal.Als uw kind bijvoorbeeld gewoonlijk drie maaltijden per dag kiest, maar een paar weken lang alles op zijn bord heeft gegeten en zelfs om meer heeft gevraagd, kan dit een waarschuwing zijn. Als dit gepaard gaat met meer dorst en uitstapjes naar de badkamer, is het minder waarschijnlijk dat het slechts een teken is van een groeispurt.
  5. 5 Merk op als je kind de hele tijd opeens vermoeid lijkt. Het verlies van calorieën en glucose dat nodig is voor energieproductie, evenals vet- en spierafbraak, resulteert over het algemeen in vermoeidheid en een desinteresse in normaal geliefde games en activiteiten.[14]
    • Soms worden kinderen ook prikkelbaar en hebben stemmingswisselingen als gevolg van de uitputting.
    • Net als bij de andere bovengenoemde symptomen, moet u de slaappatronen van uw kind beoordelen op basis van wat voor hen normaal is. Als ze meestal zeven uur per nacht slapen, maar nu 10 uur slapen en er nog steeds van klagen dat ze moe zijn of tekenen van slaperig, langzaam of sloom worden, zelfs na een volledige nachtrust, moet je rekening houden met. Dit kan een teken zijn dat ze niet alleen een groeispurt of een periode van vermoeidheid ervaren, maar dat diabetes mogelijk op het werk is.
  6. 6 Let op als uw kind klaagt over wazig zicht. Hoge bloedsuikerspiegels veranderen het watergehalte van de optische lens en veroorzaken dat de lens zwelt, wat leidt tot wazig, troebel of wazig zien. Als uw kind klaagt over wazig zicht, en herhaalde bezoeken aan de oogarts hebben geen zin gehad, raadpleeg dan een arts om Type-1 diabetes uit te sluiten.[15]
    • Wazig zien verdwijnt meestal met de stabilisatie van bloedsuikers.

Tweede deel van de drie:
Het volgen van late of gelijktijdige symptomen

  1. 1 Kijk voor terugkerende schimmelinfecties. Diabetici hebben hogere niveaus van suiker en glucose in hun bloed en vaginale afscheidingen. Dit is een ideale omgeving voor overvloedige groei van gistcellen, die normaal schimmelinfecties veroorzaken. Als gevolg hiervan kan uw kind last hebben van terugkerende schimmelinfecties van de huid.[16]
    • Let op als je kind jeukt in het genitale gebied. Bij meisjes kan het u opvallen dat ze herhaalde vaginale schimmelinfecties hebben, gekenmerkt door genitale jeuk en ongemak, met een milde witte tot geelachtige stinkende afscheiding.[17]
    • Een ander type schimmelinfectie die een gevolg kan zijn van het immuuncompromiserende kenmerk van juveniele diabetes is voetschimmel, die witte afscheiding en schilfering van de huid in de netten van de tenen en voetzolen veroorzaakt.[18]
    • Jongens, vooral als ze onbesneden zijn, kunnen ook een schimmel- / gistinfectie rond het puntje van de penis ontwikkelen.
  2. 2 Blijf op de hoogte van herhaling van huidinfecties. De reflex waarmee het lichaam onder normale omstandigheden tegen infecties kan vechten, wordt belemmerd door diabetes, omdat het immunologische stoornissen veroorzaakt. Verhoogde glucose in het bloed veroorzaakt bovendien ongewenste bacteriegroei, vaak resulterend in frequente bacteriële huidinfecties zoals steenpuisten of abcessen, karbonkels en ulceraties.[19]
    • Een ander aspect van terugkerende huidinfecties is de langzame genezing van wonden. Zelfs kleine snijwonden, krassen of wonden van een klein trauma duren abnormaal lang om te genezen. Wees op je hoede voor iets dat zichzelf niet oplost zoals gewoonlijk.[20]
  3. 3 Pas op voor vitiligo. Vitiligo is een auto-immuunziekte die leidt tot een verminderd niveau van melanine in het huidpigment. Melanine is het pigment dat menselijk haar, huid en ogen hun kleur geeft. Met het optreden van type 1 diabetes ontwikkelt het lichaam auto-antilichamen die melanine vernietigen. Dit resulteert in witte vlekken op de huid.[21]
    • Hoewel het veel later in de loop van type 1 diabetes voorkomt en niet erg vaak voorkomt, is het beter om diabetes uit te sluiten als uw kind zulke witte vlekken krijgt.
  4. 4 Pas op voor braken of zware ademhaling. Deze symptomen kunnen diabetes begeleiden naarmate het vordert. Als u merkt dat uw kind overgeeft of te diep ademhaalt, is dit een gevaarlijk teken en moet u uw kind onmiddellijk meenemen naar het ziekenhuis voor behandeling.
    • Deze symptomen kunnen een teken zijn van diabetische ketoacidose (DKA), wat kan resulteren in een mogelijk fataal coma. Deze symptomen komen snel op, soms binnen 24 uur. Als het onbehandeld blijft, kan DKA dodelijk zijn.[22]

Derde deel van de drie:
Een dokter bezoeken

  1. 1 Weet wanneer je een arts moet raadplegen. In veel gevallen wordt type 1 diabetes eerst gediagnosticeerd in de eerste hulpafdeling, wanneer kinderen worden opgenomen in een diabetisch coma of diabetische ketoacidose (DKA). Hoewel het kan worden behandeld met vocht en insuline, is het het beste om dit te voorkomen door uw arts onmiddellijk te raadplegen als u vermoedt dat uw kind diabeet is. Wacht niet tot uw kind lang uitvalt dankzij DKA om uw vermoedens bevestigd te krijgen. Laat je kind testen![23][24]
    • Symptomen die onmiddellijke medische zorg vereisen, zijn onder meer: ​​verlies van eetlust, misselijkheid of braken, hoge temperatuur, maagpijn, fruitig ruikende adem (u kunt het waarschijnlijk ruiken, maar uw kind zal het niet zelf kunnen ruiken).[25]
  2. 2 Bezoek uw arts voor onderzoek. Als u vermoedt dat uw kind mogelijk diabetes type 1 heeft, moet u onmiddellijk worden beoordeeld. Om diabetes te diagnosticeren, zal uw arts een bloedonderzoek willen aanvragen om te beoordelen hoeveel suiker in het bloed van uw kind zit. Er zijn twee mogelijke testen, hemoglobinetest en een willekeurige of nuchtere bloedsuikertest.[26]
    • Glycated hemoglobin (A1C) -test - Deze bloedtest geeft informatie over de bloedsuikerspiegels van uw kind in de afgelopen twee tot drie maanden door het percentage van de bloedsuikerspiegel te meten dat aan het hemoglobine in het bloed is gehecht. Hemoglobine is een eiwit dat zuurstof in de rode bloedcellen transporteert. Hoe hoger de bloedsuikerspiegel van uw kind, hoe meer suiker aan het hemoglobine wordt gehecht. Een niveau van 6,5% of hoger op twee verschillende tests is indicatief voor diabetes.Deze test is de standaardtest voor diabetesbeoordeling, -beheer en -onderzoek.[27]
    • Bloed suikertest - In deze test maakt uw arts een willekeurige bloedafname. Ongeacht of uw kind net at of niet, een willekeurige bloedsuikerspiegel van 200 milligram per deciliter (mg / dL) kan op diabetes duiden, vooral als het optreedt met andere symptomen. Uw arts kan ook overwegen een bloedonderzoek te doen nadat uw kind 's nachts moet vasten. In deze test duidt een bloedsuikerspiegel van 100 tot 125 mg / dL op prediabetes, terwijl een bloedsuikerspiegel van 126 mg / dL (7 mmol / L) of hoger op twee afzonderlijke testen, uw kind diabetes heeft.[28]
    • Uw arts kan ook een urinetest aanvragen om type 1-diabetes te bevestigen. Het bestaan ​​van ketonen, die ontstaan ​​door het afbreken van vet in het lichaam, in de urine is indicatief voor Type 1, in tegenstelling tot Type 2.[29][30] De aanwezigheid van glucose in de urine duidt ook op diabetes.
  3. 3 Ontvang de diagnose en het behandelplan. Zodra de tests zijn voltooid, gebruikt uw arts de bloedtestresultaten van uw kind en de criteria van de American Diabetes Association (ADA) om diabetes te diagnosticeren. Na de diagnose heeft uw kind een nauwe medische follow-up nodig tot zijn bloedsuikerspiegel is gestabiliseerd. Uw arts zal het juiste type insuline voor uw kind moeten bepalen, evenals de juiste dosering. U zult waarschijnlijk een endocrinoloog, een specialist in hormoonproblemen, moeten raadplegen om de diabeteszorg van uw kind te coördineren.[31]
    • Zodra het basisplan voor insulinebehandeling voor het beheren van de type 1 diabetes van uw kind is ingesteld, moet u om de paar maanden een controle voor uw kind uitvoeren om enkele van de bovenstaande tests te herhalen om er zeker van te zijn dat de bloedsuikerspiegel van uw kind bevredigend is.
    • Uw kind zal ook regelmatige voet- en oogonderzoeken moeten ondergaan, omdat dit vaak plaatsen zijn waar de symptomen van slecht diabetesbeheer het eerst worden gezien.[32]
    • Hoewel er geen remedie is voor diabetes, hebben technologie en behandeling zich zodanig ontwikkeld dat de meeste kinderen met type 1-diabetes gelukkig en gezond leven als ze eenmaal weten hoe ze met diabetes moeten omgaan.