Door de politie worden tegengehouden kan stressvol en verontrustend zijn, vooral als je niets verkeerd hebt gedaan. De vermogensongelijkheid verhoogt alleen de spanning. Niet alleen kan de politie geweld gebruiken als ze redelijkerwijs bang zijn voor hun veiligheid, maar het publiek en andere overheidsfunctionarissen zullen waarschijnlijk de versie van de politie over jouw gebeurtenissen geloven. Bij moeilijke, intimiderende politieagenten is het van groot belang dat je kalm blijft. Elke opstandigheid kan als voorwendsel dienen voor een toenemend gebruik van de politie.

Deel een van de drie:
Omgaan met moeilijke politie na te zijn gestopt

  1. 1 Ken je rechten. Een politieagent kan je overhalen voor elke verkeersovertreding, hoe klein ook. De politie kan u echter niet overnemen vanwege uw leeftijd, ras of het type auto dat u bestuurt.
    • Als u denkt dat u om een ​​illegale reden bent omver getrokken, noteer dan de interactie tussen uzelf en de politieagent, indien mogelijk. U hebt een recht op eerste amendement om de politie openlijk te registreren.[1] U kunt eenvoudig uw mobiele telefoon op uw dashboard plaatsen en op "record" klikken. Zorg ervoor dat de mobiele telefoon in de open lucht staat en zichtbaar is voor de politie.
    • Als u de interactie niet elektronisch kunt opnemen, schrijf dan alles wat u zich herinnert zo snel mogelijk op.
  2. 2 Vermijd plotselinge bewegingen. Wanneer een officier je auto nadert, moet je de binnenverlichting inschakelen zodat de officier je kan zien. Blijf ook met je handen aan het stuur zitten tot hij of zij je raam bereikt.[2] Op deze manier zal de officier niet denken dat je ergens naar reikt.
    • Maak al je bewegingen langzaam. De officier houdt je nauwlettend in de gaten om er zeker van te zijn dat je geen wapen trekt of iets verbergt.
    • Als u voor licentie-, registratie- en verzekeringsinformatie in uw dashboardkastje gaat zoeken, meldt u dan aan de politie wat u aan het doen bent. Bewaar die informatie bovendien in een onschadelijke envelop (zoals een felgele envelop) en niet in een grote zak of map die groot genoeg is om een ​​pistool te houden.
    • Zeg: "Officier, mag ik naar mijn gele enveloppe grijpen die mijn registratie- en verzekeringsinformatie bevat."
    • Parkeer de auto op een veilige plaats. Het is ook een goed idee om de auto uit te zetten.[3]
    • Ga niet uit je auto zonder toestemming van de politie te vragen.
  3. 3 Beantwoord vragen kort. Open vragen zijn bedoeld om je aan het praten te krijgen in de hoop dat je iets toegeeft dat je in de rechtszaal kunt gebruiken. De officier weet al waarom hij of zij je naar je toe trok. Vragen als "Weet u waarom ik u heb overgenomen?" Zijn uitsluitend bedoeld om u te laten bekennen.
    • Toch kan volledige stilte de situatie vaak verergeren. De politie kan uw stilzwijgen gebruiken als een voorwendsel om een ​​redelijk vermoeden te vinden.[4]
    • Antwoord altijd "Ja" of "Nee" en geef geen vrijwillige informatie.
    • Als u wordt gevraagd: "Weet u waarom ik u heb gestopt?" zeg nee."
    • Als u wordt gevraagd: "Weet u hoe snel u ging?" zeg ja."[5] Als u "Nee" op deze vraag antwoordt, zal de officier geloven dat u onwetend bent van de snelheidslimiet of hoe snel u ging.
    • Als de officier vraagt: "Heb je een goede reden dat je zou moeten opschieten?" zeg nee." Als je 'ja' zegt, dan zal zelfs als je niet te hard rijdt, de officier geloven dat je dat was, en je zult waarschijnlijk een kaartje krijgen.
    • Als de officier vraagt: "Heb je gedronken?" en je bent niet "nee" geweest in het geval dat je gestopt was met rijden op een grillige manier. Vertel de officier echter wel als u medicijnen gebruikt of een ziekte heeft die kan leiden tot rijproblemen.
  4. 4 Voer een breathalyzertest uit. Als de officier een open bak bier of andere alcohol ontdekt, of zelfs alleen maar alcohol ruikt, wordt u gevraagd een blaastest te nemen en deel te nemen aan een praktijktest. Hoewel een politieagent je niet kan dwingen een breathalyzertest te doen zonder eerst een huiszoekingsbevel te krijgen, kunnen de gevolgen van het weigeren om de test te doen net zo ernstig zijn als veroordeeld worden voor dronken rijden.[6]
    • Als je de breathalyzer-test weigert en wordt gearresteerd, kan je worden gedwongen de breathalyzer in de gevangenis te nemen als de politieagenten een bevelschrift kunnen krijgen.
    • Als je een verkeersovertreding hebt gepleegd, kan de officier gemakkelijk een bevel krijgen om je de breathalyzer te laten nemen.
    • De staatswet varieert. In sommige staten vormt het weigeren van een breathalyzer op zich geen misdaad.[7] U moet altijd contact opnemen met een advocaat.
  5. 5 Voldoe aan de aanwijzingen van de officier. Als je weigert om te voldoen aan de vragen van een officier, word je als rebels gezien. Verzet ondersteunt het geloof van de officier dat hij geweld tegen je kan gebruiken.
    • Dienovereenkomstig, als u tijdens het rijden wordt gestopt, blijft u in het voertuig tenzij u wordt gevraagd om uit te stappen. Ongevraagd uit het voertuig komen wordt bijna altijd als een bedreiging gezien.
    • Zelfs als de officier respectloos tegenover u is, of u anderszins behandelt op een manier waarvan u denkt dat die in strijd is met de wet, reageer dan niet op een manier waardoor de politieagent u arresteert of geweld tegen u gebruikt.
  6. 6 Weigeren voertuig zoeken. De officier kan vragen of hij uw voertuig kan zoeken of inspecteren. U hoeft niet te instemmen met een zoekopdracht. Er zijn echter veel redenen waarom een ​​officier de auto toch kan doorzoeken zonder uw toestemming.
    • Als de officier bijvoorbeeld illegale objecten in "duidelijk zicht" ziet, kan hij of zij het deel van het voertuig doorzoeken waar de objecten zich bevinden en u indien nodig arresteren. Een object is duidelijk zichtbaar als de officier het recht heeft om daar te zijn en het toegankelijke eigendom in het zicht ziet.[8]
    • Maar objecten moeten in "duidelijk zicht" zijn. Een officier kan niet in de kofferbak van de auto zoeken als de drugs niet in de kofferbak worden waargenomen.
    • Politieagenten kunnen ook zoeken of ze een "waarschijnlijke oorzaak" hebben.[9] Mogelijke oorzaak kan het observeren van inzittenden in verdachte activiteiten zijn; opmerkingen en dingen die de officier kan ruiken, zien of horen, zoals veiligheidsschendingen; open containers; en items die mogelijk wapens lijken te zijn.
  7. 7 Vraag naar de naam van de officier en naar het kenteken. Als u wordt overreden, moet u altijd de naam en het nummer van de politieagent opvragen. Het zal gemakkelijker zijn om over de officier te klagen als dat nodig is.
    • Vraag aan het einde van de ontmoeting om de vijandelijkheden niet te vergroten.
    • Als de officier je verzoek afwijst, of als je je niet veilig voelt om de officier te vragen, documenteer dan het tijdstip en de locatie van de stop en probeer het kenteken te krijgen voor de auto van de officier.
  8. 8 Vraag of je vrij bent om te gaan. Als een politieagent je om een ​​ongeldige reden naar je toe heeft getrokken of je zonder duidelijke reden vasthoudt, kun je vragen of je vrij bent om te gaan. Als de politieman geen waarschijnlijke reden heeft om u te arresteren en uiteindelijk te arresteren, moet hij of zij u laten gaan. Vraag of je vrij bent om te vertrekken.[10]
    • Het kan zijn dat je vaak moet vragen of de officier moeilijk is. Wees kalm en toch stevig.
    • Meestal, als een politieagent iemand stopt en een vermoeden heeft (maar niet de waarschijnlijke oorzaak) dat de persoon stopte met illegale items (zoals drugs) in de auto, probeert de officier het individu vast te houden totdat er een hondeneenheid arriveert.
    • Als je denkt dat je wordt vastgehouden totdat een hondeneenheid de plaats van de stop bereikt, vraag dan aan de politiebeambte of hij of zij een mogelijke oorzaak heeft om je vast te houden: zo niet, dan moet de politieagent je laten gaan.

Tweede deel van de drie:
Omgaan met moeilijke politie na een aanhouding

  1. 1 Geef aan of de aanhouding geldig is. Hoewel het uiterst ongemakkelijk is om te worden gearresteerd, krijgt de politie in veel gevallen een grote vrijheid. De politie kan iemand arresteren in verschillende omstandigheden.
    • Tijdens een verkeersstop kan de politie iemand arresteren wanneer de officier een persoon een misdaad ziet plegen.
    • De politieofficier heeft een "waarschijnlijke oorzaak" om te arresteren, wat betekent dat de officier voldoende feiten heeft om een ​​"objectieve overtuiging" te ondersteunen dat de verdachte een misdaad heeft gepleegd, of dat het te doorzoeken item bewijs van een misdrijf bevat.[11] Bijvoorbeeld, als de officier drugs in uw auto ziet wanneer hij of zij u overhaalt, zal hij een waarschijnlijke oorzaak hebben om u te arresteren.
  2. 2 Ga vreedzaam. Verzet je niet tegen de politie als je wordt gearresteerd. Als je dat doet, rechtvaardigt dit alleen maar meer geweld tegen jou. Als je illegaal bent gearresteerd, heb je een zaak tegen de politie.
    • De politie heeft de macht, wapens, wettelijke autoriteit en cijfers om geweld tegen u te gebruiken als u zich verzet tegen arrestatie. Het is onwaarschijnlijk dat je ontsnapt maar mogelijk wordt gedood.
  3. 3 Blijf kalm tijdens een zoekopdracht. Hoewel je misschien terecht boos bent, kun je niets door je te verzetten tegen arrestatie of ruzie. Blijf in plaats daarvan kalm tijdens het zoeken. Als je wordt gearresteerd, kan de politie het volgende eenvoudig doorzoeken omdat ze je hebben gearresteerd:
    • je lichaam en kleding.
    • je bezittingen.
    • jouw voertuig als je erin zat op het moment dat ze je stopten.
  4. 4 Vraag een advocaat aan. Als je eenmaal bent gearresteerd, zal de politie je Miranda-rechten voorlezen. Ze omvatten het recht om te zwijgen, het feit dat alles wat je zegt kan en zal worden gebruikt tegen je in de rechtbank, het recht op een advocaat aanwezig bij ondervraging, en het feit dat een advocaat zal worden verstrekt voor u als u daarom vraagt.[12]
    • Het vragen van een advocaat zou het verhoor volledig moeten stoppen. [13] Het is niet genoeg om alleen maar te zwijgen. De politie hoeft niet aan te nemen dat u een advocaat wilt, gewoon omdat u weigert te spreken.
    • Vraag vaak een advocaat als de politie je blijft ondervragen.
    • Als de politie u ondervraagt ​​zonder u de Miranda-waarschuwing te geven, kunnen de verklaringen die u aflegt, niet worden gebruikt als bewijs tegen u in het geval van de staat tijdens de rechtszaak.
    • De uitspraken kunnen echter worden gebruikt om je te beschuldigen als je getuigt.
  5. 5 Blijf stil. Na het aanvragen van een advocaat, blijf stil. Uw recht om te zwijgen is een bescherming die wordt gewaarborgd door de vijfde wijziging van de grondwet: het is een onderdeel van het voorrecht tegen zelfbeschuldiging.
    • Zelfs nadat je je Miranda-rechten hebt gelezen, kan de politie contact met je blijven houden en kunnen eventuele vrijwillige uitspraken die je doet, tijdens je rechtszaak worden gebruikt.
    • Ook kan het stellen van vragen over de zaak worden geïnterpreteerd als het opnieuw initiëren van de ondervraging. Beperk de interactie met de politie tot basisverzoeken voor voedsel, water of uitstapjes naar de badkamer.
  6. 6 Maak kennis met je advocaat. Er moet een openbare verdediger worden aangeboden als u uw eigen advocaat niet kunt betalen. Laat uw advocaat weten wat er allemaal is gebeurd tijdens de aanhouding, inclusief welke acties door de politie zijn ondernomen.
    • Wees geduldig. Als u ten onrechte bent gearresteerd, zullen er maanden voorbijgaan voordat u voor de rechtbank kunt worden gerechtvaardigd, hetzij door te worden vrijgesproken van de aanklacht of door een rechtszaak tegen de politie aan te spannen. Je moet ingaan op de lange termijn.

Derde deel van de drie:
Pak brengen tegen de politie

  1. 1 Documenteer de intimidatie of ontmoeting. Als de politie buiten uw huis is gestationeerd of u zonder reden volgt, noteer dan de data en tijden. Als je illegaal bent gearresteerd, noteer dan alles wat je kunt onthouden over het incident.
    • Een papieren document is nuttig wanneer u gerechtigheid zoekt, hetzij door een interne klacht, hetzij door een rechtszaak.
    • Als je lichamelijk letsel hebt opgelopen door een ontmoeting met de politie, documenteer ze dan zo snel mogelijk met kleurenfoto's.[14]
  2. 2 Vermijd confrontatie. Als je door de politie wordt gevolgd, moet je voorkomen dat je boos wordt en ze confronteert.Schrijf in plaats daarvan een fysieke beschrijving op van de politieagenten, inclusief hun kenteken als u het kunt zien.[15]
    • Confrontatie met de politie biedt hen alleen de mogelijkheid om je agressief te labelen, wat op hun beurt weer hun vermogen om geweld te gebruiken ondersteunt.
  3. 3 Zoek een advocaat. U kunt op verschillende gronden politieagenten aanklagen bij een civiele rechtbank. U kunt bijvoorbeeld aanklagen voor buitensporig geweld,[16] illegale arrestatie of het toebrengen van emotionele problemen.[17] Een ervaren advocaat luistert naar uw verhaal en adviseert u over de juiste manier van handelen.
    • Veel advocaten zullen werken op basis van onvoorziene kosten.[18] Onder deze regeling worden ze niet betaald tenzij je wordt betaald.
    • U bent nog steeds verantwoordelijk om de kosten van het proces te dekken, zoals indieningskosten, fotokopie- en verzendkosten, evenals de kosten van een getuige-deskundige. De kosten kunnen oplopen tot enkele duizenden dollars.[19] Je zou een schatting moeten krijgen.
    • Om een ​​ervaren advocaat te vinden, bel je de barvereniging van je staat. Ze zullen een verwijzingsprogramma uitvoeren.
  4. 4 Bestandspak. In een civiele procedure tegen de politie kunt u geldschade vragen voor de intimidatie of het misbruik dat u hebt geleden door de politie. Tijdens de rechtszaak kan uw advocaat vragen stellen aan de officier in een verklaring en documenten opvragen in het bezit van de officier en de politie.
  5. 5 Dien een rapport over wangedrag in. Als u ervoor kiest om niet te vervolgen of als uw pak wordt ontslagen, moet u overwegen een wangedrag te melden. Het wangedragsrapport zal een intern onderzoek naar de acties van de officier teweegbrengen. Om het formulier te krijgen, googl u naar 'politiegeweld' en naar de stad waar u woont. Deze zoekopdracht zou u moeten helpen de afdeling te vinden om contact op te nemen.[20]
    • Je moet voorkomen dat je een wangedragspas indient als je een live rechtszaak hebt tegen de politie. Het indienen van het rapport over wangedrag kan te veel informatie geven over uw hangende rechtszaak en strategie.[21]
    • Je moet ook geen klacht indienen als je bent gearresteerd. Door het indienen van het wangedrag rapport, kunt u uw recht om te zwijgen verbeurt.[22]
    • Interne onderzoeken leiden zelden tot een erkenning van schuld. Niettemin kan het rapport in het officiersdossier blijven.[23]
    • Maak kopieën van uw rapport en bewaar deze op een veilige plaats.