Als een politieman reden heeft om te vermoeden dat u een misdaad of verkeersovertreding hebt gepleegd, heeft hij het recht om te stoppen en u te ondervragen. De omvang van zijn ondervraging en de mate waarin hij je kan doorzoeken hangen echter af van de omstandigheden van de ontmoeting. Door uw rechten te kennen en zorgvuldig te letten op wat er tijdens de ontmoeting gebeurt, zult u beter voorbereid zijn om de gevolgen van een mogelijke arrestatie en vervolging tegen u te verzachten.

Methode één van de drie:
Reageren wanneer gestopt op straat

  1. 1 Vraag waarom je bent gestopt. Een politieagent kan stoppen en je tijdelijk arresteren als hij vermoedt dat je betrokken bent bij illegale activiteiten. Dit wordt een 'Terry Stop' genoemd. In dit scenario kan de officier u alleen vragen stellen over de specifieke verdachte activiteit die hij heeft waargenomen.[1]
    • Vraag de officier waarom je bent gestopt, zodat je weet wat voor soort vragen hij wettelijk is toegestaan ​​om je te vragen. Als de officier zegt dat hij je heeft tegengehouden omdat hij je marihuana zag roken, weiger je beleefd vragen te beantwoorden die geen verband houden met je rokende marihuana.
    • Geef de officier uw volledige naam als hij daarom vraagt. Hij mag het vragen.
  2. 2 Vraag of je vrij bent om te vertrekken. U hebt het recht om een ​​politie-ontmoeting te beëindigen tenzij u bent vastgehouden of gearresteerd. Het stoppen van een persoon om te informeren naar verdachte activiteiten hoeft niet noodzakelijkerwijs te worden aangemerkt als een detentie of arrestatie.[2]
    • Zeg tegen de officier: "Ik moet eraan komen, ben ik vrij om te gaan?" Als hij geen redelijk vermoeden heeft om je te arresteren of een mogelijke reden om je te arresteren, moet hij ja zeggen.
    • Als de officier je niet laat gaan, vraag dan: "Wordt ik vastgehouden of gearresteerd? Zo ja, wat is de basis voor de detentie of arrestatie?" Als de officier in staat is om een ​​basis voor de detentie of arrestatie te formuleren, dan ben je niet vrij om te vertrekken. Als hij geen reden kan formuleren, vraag dan beleefd of je kunt gaan.
  3. 3 Train je recht om te zwijgen. Als de officier je blijft ondervragen, voel je dan niet verplicht om zijn vragen te beantwoorden.[3]
    • Vertel de officier: "Ik zou graag willen zwijgen en ik zou graag een advocaat willen spreken."
    • Zeg in geen geval iets om jezelf te beschuldigen.
  4. 4 Toestemming alleen voor wapenswapenstilstand. Tijdens een Terry Stop mag een politieagent een persoon neerknallen (of "fouilleren") voor wapens om zijn eigen veiligheid te beschermen. Als de officier iets van de persoon voelt dat een wapen zou kunnen zijn, kan hij het verwijderen voor verdere inspectie. Het is hem echter niet toegestaan ​​andere illegale items die geen wapens lijken te verwijderen of te inspecteren.[4]
    • Als de officier vraagt ​​om je neer te slaan, sta hem toe dat te doen. Als u echter geen wapens bij zich heeft, sta hem dan niet toe uw zakken te doorzoeken of andere verdachte voorwerpen te verwijderen. Sta er in plaats daarvan op dat je geen wapens bij je hebt.
    • Als de officier om uw toestemming vraagt ​​om een ​​zoekopdracht uit te voeren die verder gaat dan een wapentrots, zeg dan nee en vraag om een ​​bevel te zien.
  5. 5 Let goed op. Als je het gevoel hebt dat een officier je rechten heeft geschonden, let dan goed op wat de officier tijdens de ontmoeting zei en deed. Als het voltooid is, noteer dan precies wat er is gebeurd.[5]
    • Als de agent bijvoorbeeld een zacht voorwerp in je zak voelt, het verwijdert en ontdekt dat je drugs bij je hebt, kan dit een schending van je rechten zijn geweest, omdat het buiten het bereik valt van een wapenfiche die is toegestaan ​​tijdens een Terry Stop.
    • Als u later bent beschuldigd van een misdrijf, moet u uw advocaat vertellen dat de officier de drugs heeft ontdekt tijdens het zoeken naar wapens. Uw advocaat kan de aanklacht mogelijk afwijzen door te beweren dat het bewijs tegen u illegaal is verkregen en moet worden onderdrukt.

Methode twee van drie:
Reageren tijdens een verkeersstop

  1. 1 Ga naar de kant van de weg. Als een politieauto voor u stopt, hetzij door de sirene te laten schallen of de noodlichten te laten knipperen, moet u zo snel mogelijk naar de rechterkant van de weg rijden.[6]
    • Gebruik uw richtingaanwijzer bij het wisselen van rijstrook van links naar rechts. Zorg er ook voor dat je niet te snel vertraagt, zodat de officier niet hoeft te remmen om te voorkomen dat hij je raakt.
    • Parkeer uw voertuig zo ver mogelijk naar rechts zodat wanneer de officier bij uw raam komt, hij of zij u veilig kan spreken zonder te worden belaagd door tegenliggers te worden geraakt.
  2. 2 Houd uw handen in duidelijk zicht. Houd uw handen in het zicht totdat de officier u heeft benaderd om uw licentie en registratie te vragen. Dit stelt de politie gerust dat je niet naar een wapen grijpt.
    • Blader niet door uw achterzak voor uw portemonnee en licentie, of in uw dashboardkastje voor uw registratie, totdat de officier u om hen vraagt. Dit kan ertoe leiden dat de officier vermoedt dat je naar een pistool grijpt.[7]
  3. 3 Vraag naar de reden van de stop. Een politieagent mag alleen een verkeersstop uitvoeren als hij kan wijzen op specifieke en gearticuleerde feiten waardoor hij vermoedde dat je een wet hebt overtreden. Dit omvat elke reden om te vermoeden dat u een verkeerswetgeving hebt overtreden, zoals te hard rijden of rijden zonder kenteken.[8]
    • Vraag de officier waarom je bent gestopt, zodat je zeker weet dat hij daadwerkelijk een basis had om je te stoppen. Als hij een reden aanvoert waarvan je denkt dat het louter een voorwendsel is, zoals het beschuldigen van ongepast weven wanneer je op slechts één rijstrook rijdt, wees dan beleefd erop dat je het niet met hem eens bent en vraag of je mag vertrekken.
    • Als je wordt gestopt als onderdeel van een wegversperring of een checkpoint voor soberheid, kan een officier je stoppen, ongeacht of hij vermoedde dat je criminele activiteiten hebt gepleegd.
  4. 4 Geef niets toe. In de loop van een verkeersstop stelt een officier je waarschijnlijk vragen over elke verdachte activiteit die hij waarneemt. Als je een misdaad hebt begaan, zoals autorijden terwijl je dronken bent, weiger je beleefd om de vragen van de officier te beantwoorden.Houd er rekening mee dat u niet verplicht bent om de officier informatie te verstrekken die verder gaat dan uw rijbewijs, kentekenbewijs of verzekeringsbewijs.
    • Vertel de officier: "Ik zou graag willen zwijgen en ik zou graag een advocaat willen spreken."
    • Weersta de verleiding om jezelf te verdedigen. Als, bijvoorbeeld, de officier vraagt ​​of je hebt gedronken, zeg dan niet: "Officier, ik heb net een glas wijn bij het avondeten gehad." Zulke verklaringen, hoe onbeduidend ze ook lijken, zullen waarschijnlijk later tegen je worden gebruikt.
  5. 5 Denk aan het nemen van een nuchterheids- of breathalyzer-test. Als een officier vermoedt dat je hebt gereden terwijl hij onder invloed was van drugs of alcohol, zal hij je waarschijnlijk vragen om uit je voertuig te stappen en een praktijktemberingstest uit te voeren, zoals lopen in een rechte lijn. Als u deze test niet doorstaat, zal hij u vragen om een ​​chemische (adem-, bloed- of urine) test te doen om uw alcoholgehalte in het bloed te bepalen.
    • Er zijn twee stromingen over de vraag of je een soberheidstest moet doen. In sommige staten zal het weigeren van een breathalyzer-test ertoe leiden dat uw licentie tot 12 maanden wordt opgeschort. Uw licentie wordt opgeschort, ongeacht of u bent of niet bent bedwelmd. Gewoonweg weigeren om de test te doen, is voldoende reden voor het Department of Motor Vehicles om uw licentie in te trekken.[9] Niettemin, deze straf kan minder zijn dan wat je zou krijgen voor een DUI-veroordeling, dus je moet je specifieke omstandigheden afwegen.[10]
    • In sommige staten kan de weigering om een ​​chemische test te doen worden gebruikt tijdens de rechtszaak. In Californië bijvoorbeeld kan de weigering om een ​​bloed- of urinetest af te leggen tijdens het proces worden aangeboden als bewijs van uw schuld en resulteren in verhoogde straffen als u bent veroordeeld.[11] Door te weigeren de tests af te nemen, gok je dat de staat niet genoeg bewijs heeft om je te veroordelen.
    • Er is een verschil tussen een chemische / breathalyzer-test en een veldgematigdheidstest. De test van de veldgematigdheid (lopen op een rechte lijn, tellen, alfabet, etc.) is meestal optioneel; je zult niet gestraft worden voor het weigeren. Zelfs als je de breathalyzer passeert, kunnen ze nog steeds de praktijkgematigdheidstest gebruiken om te zeggen dat je genoeg hebt geschaad en je oplaadt met DUI. Dus als je besluit te blazen, zorg er dan voor dat je jezelf niet verder belast met een optionele veldtest.
    • Toch kan het verstandig zijn om elke soberheidstest te weigeren, afhankelijk van uw land.[12] Zonder de resultaten van dergelijke tests, zal het voor de politie moeilijker zijn om een ​​rechtszaak tegen u aan te spannen in de rechtszaal.
    • Als u weet dat u niet hebt gedronken, kunt u ook testen op gematigdheid nemen.[13]
  6. 6 Weigeren om toestemming te geven voor zoekopdrachten. Tijdens een verkeersstop moet de politie een waarschijnlijke oorzaak hebben om uw voertuig te doorzoeken. Dit betekent dat de politie in staat moet zijn om te wijzen op specifieke bewijzen dat u betrokken bent bij criminele activiteiten, zoals de aanblik of de geur van smokkelwaar of een schuldbekentenis voor een specifiek misdrijf. Ongeacht of de politie een waarschijnlijke oorzaak heeft, ze kunnen altijd om uw toestemming vragen en u kunt altijd weigeren toestemming te geven.[14]
    • Als de politie u of uw auto begint te zoeken, moet u de functionaris op de hoogte stellen dat u niet instemt met het zoeken. Zeg bijvoorbeeld: "Officier, ik weet dat u gewoon uw werk doet, maar ik stem niet in met zoekopdrachten."
    • Deze verklaring kan u helpen als kosten worden gedeponeerd. Mocht de Aanklager niet bewijzen dat de politie een gegronde reden had om de zoekactie uit te voeren, dan zal het duidelijk zijn dat u niet instemde met de zoekopdracht. Als gevolg hiervan hebt u een basis voor het onderdrukken van bewijsmateriaal dat tijdens het zoeken is gevonden, wat zou kunnen resulteren in het afwijzen van beschuldigingen tegen u.

Methode drie van drie:
Reageren op een arrestatie

  1. 1 Verzet je niet tegen arrestatie. Bij het maken van een arrestatie mogen politieambtenaren slechts de minimale hoeveelheid kracht gebruiken die nodig is om zichzelf te beschermen en een verdachte in hechtenis te nemen. Als je je verzet tegen een arrestatie of ruzie met een officier, zal hij bevoegd zijn om meer geweld tegen je te gebruiken. Om deze reden is het altijd veiliger om verzet tegen arrestatie te voorkomen.[15]
    • Als u van mening bent dat uw aanhouding niet gerechtvaardigd is, schenk dan aandacht aan alle gebeurtenissen die hebben geleid tot uw arrestatie en vraag om een ​​advocaat te spreken. Met de hulp van uw advocaat kunt u mogelijk het bewijs tegen u afwijzen op grond van het feit dat het op ongrondwettelijke wijze is verkregen. Daarnaast kunt u een basis hebben voor het indienen van een rechtszaak tegen de politie.
    • Als de politie buitensporig geweld tegen u gebruikt bij het doen van een aanhouding, moet u dit aan uw advocaat vertellen. Het gebruik van buitensporig geweld kan ook een basis bieden voor het afwijzen van de aanklachten tegen jou.
    • Als je gewond bent geraakt door mishandeling door de politie, neem dan zo snel mogelijk foto's van de verwondingen zodat je bewijs hebt van wangedrag door de politie.
  2. 2 Stel dat je wilt blijven zwijgen. Zodra een persoon door de politie is gearresteerd of wordt vastgehouden, is hij niet langer vrij om te vertrekken. Onder dergelijke omstandigheden heeft een persoon altijd het recht om te zwijgen.[16]
    • Als een politieagent je adviseert dat je wordt gearresteerd, of weigert je te laten vertrekken, voel je dan niet verplicht om een ​​van zijn vragen te beantwoorden. U kunt niets zeggen als antwoord op de vragen van de officier of aankondigen: "Ik zou graag willen zwijgen." Mogelijk moet u dit meerdere keren herhalen, want de politie blijft bij u terugkomen en vraagt ​​of u wilt spreken.
    • Begrijp ook dat de politie tegen je kan liegen. De politie kan je vertellen dat als je praat, je waarschijnlijk een lichte straf krijgt of dat de officier van justitie mogelijk geen aanklacht indient. Sta erop stil te blijven.
    • Door te weigeren de vragen van een officier te beantwoorden, vermijdt u verklaringen af ​​te leggen die in de rechtszaal tegen u gebruikt kunnen worden.
  3. 3 Vraag een advocaat. Nadat u bent gearresteerd, heeft u het recht om een ​​advocaat aanwezig te hebben tijdens het verhoor door de politie.[17]
    • Vertel de politie dat je een advocaat zou willen. Je kunt zeggen: "Ik wil met een advocaat praten" of "Ik zal niets zeggen totdat mijn advocaat aanwezig is."[18]
    • Maak je geen zorgen als je geen advocaat kunt betalen. Als u arme, is de overheid verplicht om u een strafvervolgingsadvocaat. U kunt echter mogelijk niet meteen met iemand spreken. Als u in de gevangenis wordt vastgehouden, kunt u mogelijk pas met een openbare verdediger spreken als u bent voorgelezen, wat binnen een paar dagen kan zijn (als u op een vrijdag wordt gearresteerd).
    • Als je wordt gearresteerd tegen een kleine vergoeding en onmiddellijk wordt vrijgelaten, kun je met een advocaat praten zodra je weg bent. Je kunt ook een advocaat in de gevangenis ontmoeten als je een privéadvocaat hebt of als je stad een juridische hulporganisatie heeft die advocaten naar de gevangenis stuurt om arrestanten te ontmoeten.[19]
  4. 4 Vraag om te bellen. Binnen een redelijke tijd na uw arrestatie heeft u het recht om te bellen.
    • U kunt elke persoon bellen die u wenst, inclusief een advocaat, een borgsom of een familielid.
    • Als u uw advocaat belt, luistert de politie mogelijk niet naar de oproep.
  5. 5 Onderteken niets zonder te praten met een advocaat. Nadat je bent gearresteerd, kan de politie je vragen een verklaring te schrijven waarin je betrokkenheid bij een misdrijf wordt beschreven of een verklaring van afstand van je rechten wordt ondertekend. Schrijf in het algemeen geen verklaring of onderteken geen documenten totdat u met een advocaat hebt gesproken.
    • Het enige document dat u veilig kunt ondertekenen, is een belofte om te verschijnen. Dit is een stuk papier dat u informeert over de datum waarop u voor een rechter moet verschijnen.
  6. 6 Houd de gebeurtenissen bij die hebben geleid tot uw arrestatie. Als u met een misdrijf wordt beschuldigd, kan uw advocaat mogelijk het bewijs tegen u onderdrukken door aan te tonen dat het op ongrondwettelijke wijze is verkregen. Zelfs als u niet zeker weet of de politie de juiste procedures heeft gevolgd, let dan goed op wat de officier zegt en doet en schrijf alles op wat u zich herinnert over het incident. Als u eenmaal een advocaat heeft, zal deze aantekening als gids voor u dienen om de precieze gebeurtenissen te beschrijven die hebben geleid tot uw arrestatie bij uw advocaat. [20]
    • Als bijvoorbeeld tijdens een verkeersstop een politieambtenaar uw auto zonder waarschijnlijke oorzaak of een huiszoekingsbevel doorzoekt, kunt u mogelijk alle bewijsmateriaal dat hij tijdens die zoekopdracht heeft gevonden, onderdrukken op basis van het feit dat de zoekopdracht illegaal was. Als u precies weet wat de officier heeft gezegd en gedaan, zal het voor uw advocaat gemakkelijker zijn om te bepalen of uw rechten zijn geschonden en, zo ja, aan de rechter te argumenteren dat het bewijs tegen u moet worden onderdrukt.