Kindermishandeling, hoewel gebruikelijk, is een ernstig probleem en kan levensbedreigend zijn. Als jij of iemand die je kent te maken heeft met beledigende ouders, is het cruciaal om hulp te krijgen (zowel op de korte als de lange termijn), om jezelf veilig te houden en om op een gezonde manier aan het hoofd te bieden.

Deel een van de vier:
Hulp krijgen

  1. 1 Onderneem actie als u of iemand die u kent in direct gevaar verkeert. Als u lichamelijk letsel oploopt of als uw leven in gevaar is, bel dan onmiddellijk de hulpdiensten.[1]
    • Tekenen dat u mogelijk in direct gevaar verkeert, zijn onder meer: ​​als iemand u op een serieuze manier probeert te schaden of misbruiken (bijvoorbeeld als ze schreeuwen dat ze u zullen slaan of u op een andere manier zullen schaden), als die persoon een wapen of object, als je wordt achtervolgd met de bedoeling je kwaad te doen, als je bang bent voor je veiligheid, en als je momenteel fysiek gewond raakt of wordt misbruikt door iemand anders.
    • Noodoperatoren zijn getraind om u door deze situaties te helpen. Ze kunnen wetshandhaving of een medisch responsteam sturen om u te helpen.
    • Rechtshandhavingsinstanties zijn ook typisch opgeleid om met deze situaties om te gaan. Ze zullen hoogstwaarschijnlijk persoonlijk met je spreken en je vragen stellen over je situatie om manieren te vinden om met het probleem om te gaan.
  2. 2 Stel vast of u misbruik ervaart. Om hulp te krijgen, moet je weten of wat je ervaart eigenlijk misbruik of normaal ouderschap is. Kindermishandeling wordt gedefinieerd in termen van fysieke schade, seksueel misbruik, emotionele schade en verwaarlozing.[2]
  3. 3 Begrijp fysieke mishandeling. Lichamelijk letsel dat verband houdt met mishandeling is iets dat lichamelijk letsel veroorzaakt, zoals: slaan, stoten, slaan of elke andere actie die een stempel kan drukken. Dit soort misbruik kan overgebracht worden aan een gemandateerde verslaggever (leraar, therapeut, enz.), Uw plaatselijke afdeling van kinder- / gezinsdiensten of rechtshandhaving (sheriffs, politie). [3]
    • Veel voorkomende symptomen van fysiek misbruik zijn: onverklaarbare verwondingen of markeringen (kneuzingen, snijwonden, zweren), verwondingen die niet overeenkomen met de verklaring van de situatie, angstig of timide gedrag (vaak rondkijken, alert zijn), gemakkelijk bang zijn of opgeschrikt, en uitdrukking van angst voor gezinssituaties.[4][5] Andere indicatoren kunnen zijn: extreme veranderingen in slaap-, eet-, sociaal of academisch gedrag. [6] Het kind kan zich ook gaan bezighouden met onveilig gedrag, zoals het gebruik van drugs of alcohol.
    • Volgens federale wetgeving in de Verenigde Staten wordt slaan op de billen niet als misbruik beschouwd, tenzij er verwondingen optreden (zoals striemen, blauwe plekken).[7]
  4. 4 Herken seksueel misbruik van kinderen. Seksueel misbruik tegen een kind omvat het aanraken / aaien van de privé-delen van een kind, seksueel contact met een kind, geslachtsgemeenschap of andere seksuele handelingen, of het blootstellen van een kind aan seksuele beelden of inhoud.[8]]
    • Veelvoorkomende symptomen van seksueel misbruik van kinderen zijn: een goed begrip van seks dat te volwassen is voor de leeftijd van het kind, verleidelijk gedrag of een ontwikkelingsincidentele interesse in seks, problemen met zitten of staan ​​/ lopen, het vermijden van een bepaald persoon om een ​​onbekende reden, schaamte van iemands lichaam of het vermijden van veranderen in de kleedkamer of thuis en weglopen van huis.[9]
    • Bijkomende tekenen kunnen zijn als het kind stoffen zoals drugs of alcohol gebruikt, zwanger wordt of seksueel overdraagbare infecties ontwikkelt.
  5. 5 Weet over verwaarlozing. Verwaarlozing wordt gedefinieerd door het kind niet te voorzien van de noodzakelijke dingen zoals eten, kleding, onderdak en medische behandeling.
    • Tekenen van verwaarlozing omvatten als het kind: zichtbaar onrein is of slecht ruikt, kleding draagt ​​die niet past of niet geschikt is voor het weer, slechte hygiëne heeft en medische of fysieke problemen heeft die niet worden behandeld.[10] Andere waarschuwingssignalen zijn als het kind lange tijd alleen wordt gelaten zonder toezicht van een volwassene, of als het kind vaak ontbreekt of te laat is op school.
  6. 6 Begrijp emotionele mishandeling. Emotioneel of verbaal geweld omvat: schreeuwen, schokken, bedreigen, roepnamen, kleineren en andere verbale handelingen die psychologische schade kunnen veroorzaken.[11]
    • Indicatoren en waarschuwingssignalen voor verbaal geweld zijn als het kind: sociaal teruggetrokken is, geen binding heeft met de voogd of ouder, schaamte of schuldgevoelens heeft, zich zorgen maakt over zijn gedrag en zich op extreme manieren gedraagt ​​die abnormaal zijn voor het kind (zoals zeer volgzaam / verlegen of zeer hardnekkig / twistziek, of handelt boven of onder zijn leeftijd).[12]
    • Huiselijk geweld is ook een probleem. Als een kind getuige is van geweld in het gezin, is dit een te melden zorg.
  7. 7 Verminder zelfbeschuldiging. Het is gebruikelijk dat personen die misbruik hebben overleefd zichzelf de schuld geven van het misbruik of de situatie rechtvaardigen. Realiseer je dat misbruik niet jouw schuld is. Begrijp dat als je situatie in een van de vier soorten misbruik (fysiek, seksueel, emotioneel, verwaarlozing) valt, dit niet acceptabel is en je het niet verdient om op deze manier behandeld te worden, wat er ook gebeurt.[13]
  8. 8 Meld misbruik. Het melden van een andere volwassene dan de misbruiker is het belangrijkste onderdeel van het omgaan met abusieve ouders. Misbruik is niet iets dat gemakkelijk zelfstandig kan worden aangepakt. U kunt contact opnemen met een vertrouwde volwassene, een gemachtigde verslaggever (leraar, therapeut), kinderbeschermingsdiensten of wetshandhaving.[14][15][16]
    • Medewerkers van Child Protective Services en ander personeel van de overheid zijn getraind om met dit soort situaties om te gaan. Ze zullen u vragen stellen en u vertellen wat u kunt verwachten.
    • Uw lokale wetshandhavende instantie of overheidsinstantie zal hoogstwaarschijnlijk een onderzoek instellen en u en bepaalde familieleden kunnen worden geïnterviewd.
    • Melden van het misbruik kan ertoe leiden dat een maatschappelijk werker bij uw zaak wordt betrokken en vereist mogelijk dat u en uw ouders onderwijs of voorlichting krijgen. In het ergste geval is dat u voor uw eigen veiligheid uit huis zou worden verwijderd.In dit geval worden kinderen meestal onder pleeggezinnen geplaatst totdat de verkeerde situatie is opgelost.

Deel twee van vier:
Jezelf veilig houden

  1. 1 Maak een plan om jezelf te beschermen. Het opstellen van een veiligheidsplan is belangrijk voor zowel het buiten het gevaar houden als het voorkomen van toekomstig misbruik.[17] Je plan moet waarschuwingsborden bevatten, ontsnappen, plaatsen om naartoe te gaan en mensen om mee te praten.
    • Schrijf het plan op.[18] Het is moeilijk om deze informatie in uw hoofd te houden, dus terwijl u bezig bent met het maken van uw plan, moet u elke stap opschrijven.
    • Als u zich onveilig voelt of denkt dat er misbruik zal optreden, neem dan onmiddellijk uw veiligheidsplan in.
  2. 2 Identificeer waarschuwingsborden. Het is belangrijk om vroeg te weten of er waarschijnlijk sprake is van een onrechtmatige situatie, zodat u veilig kunt blijven, actie kunt ondernemen of kunt ontsnappen. Sommige situaties die vaak gepaard gaan met misbruik zijn: alcohol- en / of drugsgebruik, verhoogde woede of stress, relatieproblemen en huiselijk geweld.[19] Als u echter denkt dat u in gevaar verkeert, moet u aan de situatie ontsnappen, naar een telefoon gaan en hulpdiensten bellen.
    • Vergeet niet dat woede in orde is, maar geweld of misbruik is nooit goed.
  3. 3 Plan hoe om weg te komen. Je verdient het niet om misbruikt te worden en als het gaat gebeuren, is het belangrijk dat je jezelf beschermt tegen misbruik of schade. Identificeer mogelijke situaties die zich kunnen voordoen op basis van wat er in het verleden is gebeurd (type en aard van misbruik).
    • Identificeer gemeenschappelijke plaatsen waarin het misbruik kan voorkomen. Als er misbruik is opgetreden in een bepaalde kamer, zorg er dan voor dat u gemakkelijk uit die kamer kunt gaan (of het nu een deur, een raam, enz. Is). Zorg ervoor dat er geen meubels of andere voorwerpen in de weg zitten.
    • Probeer niet te verbergen in je eigen huis. Dit kan ertoe leiden dat u ergens vastloopt en niet in staat bent om naar een veilige plaats te gaan.
    • Identificeer vluchtroutes uit uw huis. Veel appartementsgebouwen hebben een brandtrapplan gepost; je kunt de snelste manier leren om je gebouw te verlaten. Gebruik trappen in plaats van de lift.
    • Begrijp hoe u ramen en deuren kunt ontgrendelen en waar belangrijke sleutels bij u thuis horen.
  4. 4 Plan waar te gaan. Identificeer specifieke veilige plaatsen om naar toe te gaan als u in gevaar bent, zoals een huis van een buur of een vriend.[20] Zorg ervoor dat deze personen je plan volgen en noteer wanneer ze gewoonlijk thuis zijn versus wanneer ze dat niet zijn.
    • Identificeer de snelste en veiligste manier om naar uw veilige plaats te gaan. Als je kunt rennen, doe dat dan. Als je gemakkelijk toegang hebt tot vervoer dat je legaal mag gebruiken, gebruik het dan (auto, skateboard, fiets, enz.).
    • Heb verschillende back-upschema's voor het geval u niet naar uw specifieke veilige plaats kunt gaan. Identificeer bijvoorbeeld openbare plaatsen die 24 uur geopend zijn of waar u eenvoudig kunt telefoneren.
  5. 5 Plan met wie je wilt praten. Identificeer veilige personen zoals goede vrienden en familieleden die u voor schade houden of ingrijpen als u in de problemen zit.[21]
    • Houd te allen tijde belangrijke telefoonnummers zoals contactpersonen voor noodgevallen bij.
    • Wanneer u bij uw veilige plaats aankomt, kunt u indien nodig extra hulp (hulpdiensten of uw plaatselijke politiebureau) vragen.

Deel drie van vier:
Omgaan met misbruik op de lange termijn

  1. 1 Begrijp de effecten van misbruik. Kindermishandeling kan tot veel problemen leiden, zoals: schaamte, schuldgevoel, laag zelfbeeld, depressie, angst en posttraumatische stressstoornis (PTSS).[22] Bovendien hebben de acties van je ouders gevormd wie je bent, wat je van jezelf vindt en wat je denkt dat normaal gedrag is. Daarom kan het moeilijk zijn om te weten hoe een gezonde ouder-kindrelatie eruit moet zien. Als je dagelijkse handelingen gebaseerd zijn op angst om te worden gekwetst of neergelegd, moet er iets veranderen. Je bent een waardig mens en verdient het om gelukkig te zijn.
  2. 2 Uit je gevoelens. Een natuurlijk instinct bij het omgaan met situaties die je niet kunt beheersen, is proberen te 'verbergen', maar je emoties uiten kan nuttig zijn voor je welzijn.
    • Begin door met een vriend te praten. Dit kan als een moeilijk ding om te doen voelen, maar het verzamelen van je moed om het te doen kan levens veranderen. Het kan je helpen om met de situatie om te gaan en je vriendschap nog sterker te maken.
    • Een dagboek bijhouden. Dit zal je helpen je gevoelens en situatie uit te drukken waarin je bent, zodat je de beste manier van handelen kunt vinden.
    • Een andere manier om uw gevoelens te uiten, is door met andere mensen in uw situatie te praten.
  3. 3 Praat met een vertrouwde volwassene. Volwassenen kunnen u niet alleen ondersteuning bieden, maar kunnen u ook helpen met het opstellen van een actieplan. Het is prima om boos of bang te zijn. Praat over hoe je je voelt en waarom. Goede mensen om mee te praten zijn:
    • Je leraar
    • Je schoolbegeleidingscoach of therapeut
    • De ouder van je beste vriend
    • Een ander familielid dat je vertrouwt
  4. 4 Overweeg therapie. Als je negatieve veranderingen in je gedachten opmerkt (zorgen maken over mishandeld worden), gevoelens (verdrietig, angstig) of gedrag (bepaalde situaties vermijden), kan het nuttig zijn om een ​​professionele mening te krijgen.[23] Andere symptomen die u mogelijk moet behandelen, zijn als u het niet goed doet op school of als u activiteiten veronachtzaamt waar u eerder van had genoten.
    • Als uw onrechtmatige situatie is gemeld bij de politie, kan uw bestuursorgaan mogelijk al eisen dat u en uw ouders in therapie gaan. Het is belangrijk om open te staan ​​voor deze ervaring en te weten dat je therapeut er is om je te helpen.
    • Als u momenteel niet in behandeling bent, kunt u met uw arts praten over een verwijzing naar een therapeut.
    • Als u jonger bent dan 18 jaar, moet uw wettelijke voogd (ouder of anderszins) toestemming geven om deel te nemen aan de behandeling.[24] Uw wettelijke voogd moet het juiste papierwerk ondertekenen wanneer u voor het eerst een therapeut ontmoet.
    • Als u zich niet op uw gemak voelt om met uw ouders te praten over het krijgen van een behandeling, kunt u met een andere vertrouwde volwassene of familielid of uw schoolbegeleidingscoach praten.

Deel vier van vier:
Coping-vaardigheden gebruiken

  1. 1 Begrijp coping. Copingvaardigheden zijn manieren waarop je je beter kunt voelen of effectiever kunt omgaan met een situatie. Het hebben van meer copingvaardigheden om het overweldigd of oncontroleerbaar gevoel te verminderen, wordt geassocieerd met een beter resultaat voor personen die misbruik hebben overleefd.[25]
    • Coping-vaardigheden kunnen leuk en leuk zijn, zoals: naar muziek luisteren, films kijken en spelletjes of sport spelen.
  2. 2 Behandel je gevoelens. Verminder de intensiteit van je emoties, ontlaad je gevoelens, verdeel ze in hanteerbare delen of draag hulp van buiten. Sommige specifieke copingvaardigheden voor het omgaan met gevoelens zijn: ze opschrijven, kunst gebruiken om ze uit te drukken en oefenen om spanning in het lichaam los te laten.[26]
    • Doe net alsof je misbruiker op een stoel zit en zeg wat je wilt zeggen. Schreeuw, gil, vervloek - laat het allemaal gebeuren.
    • Schrijf een brief van confrontatie met je misbruiker. U hoeft het niet te verzenden, maar dit kan u helpen sommige van uw gevoelens te verwerken en te verwerken.
  3. 3 Gebruik ontspanningsmethoden, mindfulness of meditatie. Ontspanningstechnieken zijn gekoppeld aan verlaagde stressniveaus.[27]
    • Progressieve spierontspanning is een techniek waarbij u geleidelijk verschillende spiergroepen door uw lichaam spant en ontspant tot u ontspannen bent. Begin met het spannen van je tenen gedurende 5 seconden en ontspan ze vervolgens gedurende 10-30 seconden. Beweeg dan langzaam omhoog in je lichaam helemaal naar de bovenkant van je hoofd (van tenen, voeten, benen enz.).[28]
    • Diepe ademhaling is een andere optie waarbij je eenvoudig diep door je neus ademt en uitademt door je mond. Let op je ademhaling en wanneer je afgeleid raakt, ga je terug naar het denken aan je ademhaling.[29]
  4. 4 Identificeer onbehulpzame coping-strategieën en beperk ze. Sommige strategieën die op lange termijn nutteloos zijn, zijn: de schuld geven aan zichzelf, het misbruik minimaliseren (zeggen of denken dat het niet zo erg was), ontkenning en rationaliseren (denken dat het misbruik normaal of goed was).[30]
  5. 5 Werk aan het beheersen van andere delen van je leven. Concentreer u op wat u kunt bedienen in plaats van wat u niet kunt besturen.[31]
    • Concentreer u op uw eigen doelen, zoals het goed doen op school of leren hoe u een sport of een instrument bespeelt.
    • Concentreer je op je eigen verwachtingen en dromen. Denk na over wat je wilt worden en begin er informatie over te krijgen of ernaar te werken.