Soms zijn ouders vervelend en kunnen ze soms ronduit stress veroorzaken. Of je nu te maken hebt met je eigen ouders, met die van je belangrijke partner of met de ouders van studenten in je klas, het is belangrijk om manieren te vinden om je ontmoetingen met hen te beheren. Het is niet gemakkelijk om met irritante ouders om te gaan, en er is geen betrouwbare manier om hen te laten stoppen met het verergeren van je, maar er zijn stappen die je kunt nemen om de ergernis te beheersen en je kalm te houden.

Methode één van de vijf:
Omgaan met ouders die niet van je vrienden houden

  1. 1 Probeer met je ouders te praten. Als je ouders je vrienden niet leuk vinden, heb je waarschijnlijk al geprobeerd om met hen te praten, maar het is belangrijk om een ​​dialoog over belangrijke kwesties open te houden.[1]
    • Gebruik geen sarcasme. Sarcastisch zijn of anderszins betekenen voor je ouders zal het gesprek snel laten ontsporen.[2]
    • Blijf rustig en word niet boos. Niet alleen zal dit je helpen om een ​​langer, meer diepgaand gesprek te voeren, het zal je ouders laten zien dat je in staat bent tot volwassenheid, wat een lange weg kan betekenen in het proberen om meer onafhankelijkheid te bereiken.[3]
    • Laat je ouders afmaken wat ze te zeggen hebben en onderbreek ze niet. Als het jouw beurt is om te praten, vraag je hen respectvol te zijn en laat je ze spreken zonder onderbroken te worden.[4]
  2. 2 Laat je ouders je vrienden ontmoeten. Als je hebt geprobeerd te praten en je ouders nog steeds een vriend of een groep vrienden niet goedkeuren, probeer ze dan allemaal te laten ontmoeten. Je ouders kunnen een onrealistische indruk hebben van wat voor soort persoon je vriend is, en ze allemaal laten praten en elkaar leren kennen, kan je ouders helpen begrijpen waarom je de vriendschap van die persoon waardeert.[5]
    • Vraag je ouders of je je vriend kunt uitnodigen bij je thuis voor het avondeten met het gezin. Laat hen weten dat u hen of hun wensen niet tracht te respecteren, maar dat u het gevoel heeft dat het voldoen aan uw vriend sommige van hun angsten of zorgen kan verlichten.[6]
    • Moedig je vriend aan om zijn of haar beste gedrag te vertonen. Vraag je vriend om beleefdheden te gebruiken die je ouders zullen waarderen, zoals het vragen: "Hallo, hoe gaat het met je?" of zeggen: "Je hebt een mooi huis."[7]
    • Vergemakkelijk een gesprek tussen je ouders en je vriend om je familie te laten zien waarom die vriendschap belangrijk voor je is. Als je vriend creatief / artistiek is of andere talenten heeft, breng hem dan tijdens het avondeten en vraag je vriend om je ouders te vertellen over projecten of creatieve inspanningen.[8]
    • Bied aan dat je je ouders de ouders van je vriend laat ontmoeten. Ze kunnen misschien als een volwassene naar de andere praten en vinden misschien enig begrip dat niet afkomstig zou zijn van een gesprek tussen ouders en kinderen.
  3. 3 Probeer een externe partij binnen te halen. Als je geen geluk hebt gehad om met je ouders te praten over een probleem zoals je keuze bij vrienden, kan het nuttig zijn om een ​​externe partij mee te brengen. Iemand buiten uw directe familie kan mogelijk helpen het gesprek te modereren en een meer open dialoog tussen u en uw ouders mogelijk te maken.[9]
    • Vraag een familielid buiten uw directe familie om u te helpen met uw ouders te praten. Als niemand in uw gezin geschikt zou zijn voor deze rol, overweeg dan om een ​​counsellor of sociaal werker op school te vragen.[10]
  4. 4 Ga niet achter de rug van je ouders staan. Als je ouders je gewoon niet leuk vinden en je verbieden haar te zien, sluip dan niet achter de rug van je ouders. Je ouders zullen het uiteindelijk te weten komen en zullen waarschijnlijk de vrijheid die ze je eerder hadden gegeven, herroepen.[11]
    • Als je ouders je verbieden om een ​​vriend te zien, probeer dan met hen te praten over hun zorgen. U hebt er waarschijnlijk al eerder een gesprek over gehad, maar vraag hen om zich af te vragen waar zij zich specifiek zorgen over maken. Probeer die angsten of zorgen zo goed mogelijk te kalmeren.[12]
    • Sluip niet achter de rug van je ouders als ze je verboden hebben om een ​​vriend te zien. Het is frustrerend en het lijkt misschien niet eerlijk, maar ingaan tegen de eisen van je ouders zal je relatie met hen verder belasten, en ze kunnen uiteindelijk bepaalde vrijheden of onafhankelijkheid intrekken die ze je eerder gaven.[13]

Methode twee van vijf:
Omgaan met ouders die niet van je partner houden

  1. 1 Blijf kalm. Het kan moeilijk zijn om kalm te blijven als een ouder je vertelt dat ze je partner niet mogen, maar het is belangrijk om je humeur niet te verliezen. Boos worden maakt het alleen maar erger voor iedereen.[14]
    • Haal diep adem en overweeg je woorden voordat je spreekt. Dit zal je helpen kalm te blijven en zal voorkomen dat je iets zegt dat je eigenlijk niet bedoelt (en misschien later spijt krijgt).
  2. 2 Probeer een dialoog te openen. Als je ouders je partner afkeuren, hebben jij en je ouders waarschijnlijk allebei veel te zeggen. Het is belangrijk dat u openlijk naar elkaar luistert en de specifieke zorgen van uw ouders probeert aan te pakken met eerlijke en respectvolle antwoorden.[15]
    • Probeer een actieve luisteraar te zijn. Plan niet alleen wat je gaat zeggen. Als je ouders je iets over je partner proberen te vertellen, probeer dan actief te luisteren en te erkennen wat ze zeggen.[16]
    • Laat je ouders hun mening uitspreken en onderbreek ze niet. Als het jouw beurt is om te praten, vraag je hen respectvol te zijn en laat je ze spreken zonder onderbroken te worden.[17]
    • Reageer op de zorgen van je ouders met kalme, duidelijke en respectvolle antwoorden. Vraag hen om op dezelfde manier op jou te reageren.[18]
  3. 3 Laat je ouders je partner ontmoeten. Als je ouders je partner niet leuk vinden, kennen ze hem of haar misschien niet zo goed als jij. Vraag je ouders of je je partner kunt uitnodigen voor een etentje en laat ze elkaar leren kennen.[19]
    • Vraag je partner om zijn / haar beste gedrag en moedig je partner aan om zo beleefd mogelijk te zijn voor je ouders. Moedig je ouders aan om ook beleefd te zijn tegen je partner.[20]
    • Vergemakkelijk een gesprek waardoor uw ouders kunnen zien wat u interessant en leuk vindt aan uw partner. Vraag je partner om je ouders te vertellen over dingen waarin hij geïnteresseerd is, en kijk of ze een of andere gemeenschappelijke basis kunnen vinden.[21]
  4. 4 Houd uw relatie niet geheim. Als je achter de rug van je ouders gaat, zullen ze er uiteindelijk achter komen. Grote geheimen bewaren, zoals het verbergen van een relatie die je ouders niet goedkeuren, zal alleen je relatie met je ouders belasten.[22]
    • Als je je relatie geheim houdt, ontstaat er een tijdbom tussen jou en je ouders.
    • Het geheim houden van je relatie is ook oneerlijk tegenover je partner. Je geheimhouding kan voor je partner betekenen dat je je voor je relatie schaamt.[23]
  5. 5 Probeer een compromis uit te werken. Als je ouders je partner nog steeds niet goedkeuren, is het belangrijk dat je geen partij kiest. Als je kantelt met je ouders, zul je de gevoelens van je partner kwetsen. Maar als u zich aan uw partner houdt, kunnen uw ouders boos of boos worden. De beste manier om met deze situatie om te gaan, is proberen een soort verantwoordelijk compromis te bereiken dat iedereen gelukkig laat zijn.[24]
    • Vraag je ouders wat hun specifieke zorgen zijn. Probeer dan op de een of andere manier uit te werken waarmee u bij uw partner kunt zijn en tegelijkertijd aan uw ouders kunt bewijzen dat zij u kunnen vertrouwen.

Methode drie van vijf:
Omgaan met invasieve / nieuwsgierige ouders

  1. 1 Wrikkende gedrag wijzen. Veel ouders zijn overdreven invasief omdat ze vrezen dat het niet weten wat hun kinderen van plan zijn, zal resulteren in slechte beslissingen die het kind kunnen schaden. Maar de realiteit is dat nieuwsgierig gedrag kinderen alleen maar meer uitsluit van ouders.[25] Als je ouders overdreven invasief zijn, moet je misschien aangeven hoe schadelijk dit gedrag kan zijn.
    • Laat een nieuwsgierige ouder weten dat kinderen een hekel hebben aan nieuwsgierige ouders, en dat nieuwsgierig gedrag zeer schadelijk kan zijn voor een ouder-kindrelatie.[26]
  2. 2 Kalmeer de angsten van je nieuwsgierige ouder. Als uw ouder uw privacy binnendringt, komt dit waarschijnlijk omdat hij zich zorgen maakt over uw veiligheid en welzijn.[27] Het beste wat je kunt doen is dit gedrag aanpakken en je ouders laten weten dat hij zich geen zorgen hoeft te maken.
    • Als je een nieuwsgierige ouder hebt, vraag hem wat zijn angsten zijn.
    • Vraag uw ouder of uw gedragsgeschiedenis suggereert dat u zich zou bezighouden met slecht gedrag. Laat je ouders weten dat je wilt dat hij je meer vertrouwt.
  3. 3 Bied een soort compromis. Probeer met uw ouder te praten over uw zorgen met betrekking tot uw privacy en een compromis te sluiten. Als uw ouder bereid is om uw privacy te respecteren, biedt u aan meer te vertellen over wat er in uw leven gebeurt. De meeste kinderen die een gezonde mate van privacy krijgen, voelen zich natuurlijk op een prettiger manier in gesprek met hun ouders en hoe dan ook persoonlijke informatie aan ouders te onthullen.[28]
    • Vraag hem of hij min of meer bereid is om dingen met je te delen als je zijn privacy schendt.
    • Probeer je ouder te laten invullen wat er in je leven gebeurt. De kans is groot dat je ouder minder opdringerig zal zijn als je hem een ​​beetje in de steek laat.[29]
  4. 4 Maak een open dialoog. De beste manier om losstaand gedrag aan te pakken is door je ouders te vragen om je privacy te respecteren en ze in je leven te laten. Praat dagelijks met je ouders en laat ze zich opgenomen voelen in je leven.[30]
    • Vind kleine dingen om elke dag over te praten. Vertel je ouders hoe de school gaat en vraag hen naar hun dag op het werk.[31]
    • Kies een tijdstip om te praten wanneer zowel jij als je ouders niet worden afgeleid door andere dingen, zoals tv kijken of een etentje maken. Lange ritten in de auto zijn een goed moment om een ​​gesprek op gang te brengen, of na het diner wanneer u samen ontspant.[32]
    • Wees respectvol door oogcontact te maken en sarcastische of grove opmerkingen tijdens het gesprek te vermijden.[33]

Methode vier van vijf:
Omgaan met opdringerige ouders

  1. 1 Wees geduldig met ongevraagd advies. Of u nu te maken hebt met uw eigen ouders, de ouders van een partner of de ouders van een van uw studenten, u kunt op een bepaald moment ongevraagd advies krijgen. Als dit gebeurt, is het belangrijk om je frustratie te beperken en niet boos te worden.
    • Als u ongewenst advies krijgt van de ouders van een partner, praat dan met uw echtgenoot. Het is het beste als je partner zijn of haar eigen ouders aanspreekt, in plaats van dat je ze vertelt te stoppen.[34]
    • Onthoud dat ongevraagd advies van nature een inspanning is om bezorgdheid te tonen.[35]
  2. 2 Praat rustig met de persoon die advies geeft. Als u ongewenst advies krijgt van uw ouders of van de ouders van een student, moet u (rustig) communiceren dat u zich gefrustreerd voelt door het voortdurende advies.
    • Zeg beleefd tegen de ouder dat je begrijpt dat hij het goed bedoelt, maar dat het voortdurend geven van ongevraagd advies je op een bepaalde manier bedreigd maakt.[36]
    • Breng het onderwerp naar boven als je rustig bent en als je allebei tijd hebt om te zitten en te praten.
  3. 3 Vraag om vertrouwen en respect. Nadat u het ongevraagde advies dat u heeft gekregen, heeft geadresseerd, moet u uw adviesaanvraag stopzetten.
    • Vraag de ouder om je te vertrouwen en respecteer je genoeg om je eigen beslissingen te nemen. Laat hem weten dat u zijn zorgen deelt en zult werken aan dezelfde doelen, maar dat u de vrijheid nodig hebt om het op uw eigen manier te doen.[37]

Methode vijf van vijf:
Omgaan met opdringerige ouders

  1. 1 Luister naar de angsten van je ouders. Angst en angst kunnen mensen op irrationele manieren laten denken. Een van de beste manieren om een ​​opdringerige of al te betrokken ouder te benaderen, is door naar zijn zorgen te luisteren en hen te trakteren.[38]
    • Laat uw ouder zich gevalideerd voelen. Luister naar zijn zorgen en laat hem zichzelf volledig uitleggen voordat je reageert.[39]
    • Zodra een persoon de gelegenheid heeft gehad om te ventileren, is hij eerder bereid om te luisteren en compromissen te sluiten.[40]
  2. 2 Kalmeer de zorgen van je ouders. Als je eenmaal naar de angsten of angsten van je ouders hebt geluisterd, moet je de dingen aanpakken waarover hij zich zorgen maakt. Erken elke bezorgdheid of angst die uw ouder heeft en bied manieren om die zorgen aan te pakken.[41]
    • Bied alternatieven om opdringerig of overdreven betrokken te zijn. Sommige ouders gedragen zich op deze manier omdat ze zich onzeker voelen over hun rol als ouders.[42] Stel andere manieren voor om mee te doen, zoals interesse tonen in je hobby's of meer tijd samen doorbrengen in het weekend.
  3. 3 Opdringerig gedrag aanpakken. Sommige mensen noemen ze 'helikopterouders', terwijl anderen ze gewoon opdringerig en veeleisend noemen. Het kan moeilijk zijn om met opdringerige ouders om te gaan, maar het is belangrijk om te onthouden dat je ouders opdringerig zijn omdat ze om je geven, en wat je interpreteert als opdringerigheid is hun poging om het uit te drukken.[43]
    • Laat je ouders weten dat je begrijpt dat ze je eigen belangen in het hart hebben.
    • Wijs voorzichtig op slecht gedrag. Zelfs de beste, meest verantwoordelijke ouders kunnen momenten van frustratie hebben. Veel ouders worden opdringerig in de hitte van het moment.[44] In deze gevallen beseft de ouder misschien niet eens dat hij opdringerig of veeleisend wordt en wordt hij waarschijnlijk overweldigd door emoties.
    • Probeer iets te zeggen als: "Ik weet dat je boos bent, en ik begrijp het volledig. Maar laten we een manier vinden om dit op een respectvolle manier samen aan te pakken."
  4. 4 Stel betere grenzen voor. Veel kinderen met opdringerige ouders hebben het gevoel dat ze hun eigen keuzes niet kunnen maken, of kunnen niet aan problemen werken op een manier die hen het meest zal helpen.[45] Als je problemen hebt met je ouders, probeer dan gezonde grenzen te stellen zodat iedereen gelukkig is.
    • Moedig een opdringerige ouder aan om je onafhankelijke keuzes te laten maken. Dit komt neer op een kwestie van vertrouwen, en misschien wil je je ouders eraan herinneren dat ze je op een bepaald moment in het leven moeten vertrouwen om je eigen beslissingen te nemen.[46]
    • Herinner de ouder eraan dat het beoordelingsvermogen en de besluitvaardigheid zich gedurende het hele leven moeten ontwikkelen.[47] Misschien wil je iets zeggen als: "Als je wilt dat ik later in mijn leven mijn eigen succesvolle beslissingen kan nemen, moet je me dan niet leren hoe ik nu echt mijn eigen beslissingen moet nemen? Ik heb die vrijheid nodig om te leren ."