Tienermeisje zijn is moeilijk. Je moet je zorgen maken over je cijfers, je sociale leven en alle veranderingen die je dagelijks doormaakt. Om het nog erger te maken, hebt u mogelijk overheersende ouders die zulke onredelijke verwachtingen hebben dat zij u niet het huis verlaten zonder dat ze op een steenworp afstand zijn. De volgende stappen zijn bedoeld om u te helpen omgaan met ouders die misschien een beetje te beperkend zijn.

Methode één van de drie:
Methode 1: Leren hoe effectiever communiceren

  1. 1 Oefen wat je wilt zeggen voordat je het zegt.[1] Er is geen manier om de gedachten van je ouders te veranderen als je tenminste niet probeert je gedachten over de zaak uit te leggen. Als je denkt dat je ouders je onterecht behandelen, zou je bereid moeten zijn om je zaak te presenteren.
    • Voordat u met hen praat, noteert u precies welke onderwerpen u wilt bespreken. Wil je dat je ouders je laten gaan naar de homecoming-dans met je vrienden? Maak een lijst met de beste redenen waarom je dit zou mogen doen. Wil je make-up gaan dragen? Maak een gedetailleerd argument voor waarom je er klaar voor bent. Als u geen goede redenen kunt verzinnen, verwacht dan niet van uw ouders dat uw geval geloofwaardig wordt.
    • Kies zorgvuldig de woorden die u wilt gebruiken om het gesprek te openen. Begin niet met een beschuldiging, zoals: "Mam, je laat me nooit iets leuks doen! Dat moet veranderen. "Probeer in plaats daarvan iets te zeggen als:" Mam, ik weet dat je bang bent om me naar het openbaar te laten gaan zonder dat je daar bent, maar ik zou vrijdag graag naar een film gaan met mijn vrienden. Ik vroeg me af of ik iets kon doen om meer vrijheid te krijgen. ' Benader de situatie met nederigheid en respect, en je ouders zullen eerder luisteren naar wat je te zeggen hebt.
  2. 2 Plan om te onderhandelen.[2] Het lijkt misschien vreemd om met je ouders te onderhandelen, maar je moet hen wel een prikkel geven om je ideeën te overwegen.
    • Is er iets dat je je ouders kunt bieden in ruil voor het versoepelen van hun regels? Als ze je vrijdag geen film met je vrienden laten zien, kun je beloven het huis zaterdag te stofzuigen als ze je toestemming geven om te gaan. Denk na over welke taken je ouders haten. Zou je ze kunnen doen? Dan heeft u misschien een uitstekende onderhandelingschip.
    • Wees klaar om te onderhandelen over wat je straf zou moeten zijn als je je einde van de afspraak niet ophoudt. Als je tegen je ouders zegt, ben je om tien uur 's avonds thuis en kom je om 10:45 uur thuis. Wat zouden de gevolgen moeten zijn? Als je zegt dat je een week lang de afwas doet, maar na drie dagen stopt, hoe zou je dan bestraft moeten worden? Maak een aantal mogelijke straffen voordat je je ouders benadert met je aanbod. Laat ze zien dat je verantwoordelijkheid kunt nemen voor je acties.
    • Bied een compromis aan. Als je niet naar een film mag gaan die begint om 21.30 uur, kan je misschien 18.30 uur zien. in plaats daarvan weergeven. Als ze niet willen dat je naar een feest gaat bij een vriend, beloof ze dan om de 30 minuten te sms'en. Het zou vervelend zijn, maar je krijgt tenminste een kans om jezelf te bewijzen.
    • Wees voorzichtig om niet in dit gesprek te gaan alsof het een onderhandeling tussen gelijken is. Uiteindelijk heb je geen controle over deze situatie en zul je je moeten houden aan wat je ouders besluiten. Je hebt niet de macht in deze situatie en je wilt niet veeleisend en arrogant lijken.
    • Kies woorden die de juiste toon zullen overbrengen. Zeg niet: "Mam, ik zal het huis zuigen op zaterdagochtend, maar je zult me ​​vrijdagavond naar de film moeten laten gaan." In plaats daarvan zou je kunnen zeggen: "Mam, ik zou heel graag vrijdagavond naar de film willen gaan." Ik weet dat je een hekel hebt aan het stofzuigen van het huis, dus zou je overwegen me te laten gaan als ik beloof het zaterdagochtend te doen? " Als u kunt voorstellen iets te doen dat hun leven gemakkelijker zal maken, geeft u hen een prikkel om uw aanbod te overwegen.
  3. 3 Blijf kalm en blijf kalm. Als je behandeld wilt worden als een volwassene, moet je in staat zijn om te communiceren zoals een volwassene.
    • Probeer je ouders op een rustige en bedachtzame manier te benaderen. Benader ze als ze ontspannen zijn - misschien na het eten - en vertel ze beleefd dat je graag wilt praten. Als je hun aandacht hebt, leg dan uit waarom je het gevoel hebt dat de limieten die je worden opgelegd oneerlijk zijn.
    • Wanneer je ouders hun redenen aanbieden om grenzen aan je te stellen, blijf dan gecomponeerd en hartelijk met behoud van je positie. Als u uw humeur of storm uit de kamer verliest, geeft u de redenen van uw ouders om te geloven dat u nog niet volwassen genoeg bent om meer vrijheid aan te kunnen. [3]
  4. 4 Accepteer het feit dat je misschien niet van gedachten verandert.[4] De kans is groot dat als je ouders je zware beperkingen hebben opgelegd, ze niet meteen van gedachten zullen veranderen na één gesprek. Misschien moet je genoegen nemen met iets om over na te denken.
    • Onthoud dat je dit argument niet hoeft te winnen om je punt te maken. In dit stadium wil je dat je ouders nadenken over wat je zegt en dat je gelukkig bent dat je hen op een attente manier kunt benaderen, zelfs als ze het er niet mee eens zijn.
    • Wees voorbereid op je ouders om slecht te reageren. Aangezien je hun opvoedingsvaardigheden in vraag stelt, kunnen ze zelfs boos worden omdat je het lef had om hen te confronteren. Vooral als je ouders weigeren te wijken, zou je deze situatie met volwassenheid en evenwicht moeten aanpakken. Als je dat doet, kun je indruk op ze maken en ervoor zorgen dat ze zich afvragen of ze te streng zijn.

Methode twee van drie:
Methode 2: Verdienen van uw ouders

  1. 1 Volg de regels.[5] Het is normaal om je grenzen te testen als je een tiener bent, maar het overtreden van de regels van je ouders zal hen er niet van overtuigen dat je er klaar voor bent meer verantwoordelijkheid.
    • Zelfs als de regels van je ouders dom of overdreven restrictief lijken, zullen die regels waarschijnlijk op hun plaats blijven of zelfs strenger worden als je ze niet kunt volgen. Als je kunt laten zien dat je hun regels respecteert, is het waarschijnlijker dat ze je vertrouwen om meer vrijheid aan te kunnen.
    • Communiceer met je ouders dat je begrijpt dat ze van je houden en alleen willen wat het beste voor je is. Als je ouders eenmaal zien dat je hun bezorgdheid over jou waardeert, zullen ze eerder luisteren naar je uitleg waarom je denkt dat je meer verantwoordelijkheid kunt dragen. Je zou kunnen zeggen: "Ik weet dat je me alleen veilig wilt houden, maar ik hoop dat we een manier kunnen vinden waarop ik veilig kan zijn en nog steeds dingen kan doen met mijn vrienden. Kunnen we erover praten?"
  2. 2 Toon respect en heb een goede houding, zelfs als de regels van je ouders niet veranderen.[6] Wees geen broeierige, boze tiener.
    • Als je thuis een gespannen en boze omgeving creëert, zullen je ouders je gedrag waarschijnlijk niet willen belonen door hun regels te veranderen. Wees een prettig en gemakkelijk persoon en je ouders zullen eerder geneigd zijn om dingen vanuit jouw perspectief te beschouwen.
    • Probeer niet je ouders te dragen door hun leven ellendig te maken. Ze zullen je kwalijk nemen en je zult hen niet respecteren als ze binnenvallen.
    • Het is normaal dat u van tijd tot tijd gefrustreerd en boos zult voelen. Als je dat doet, probeer je dan kalm en redelijk te uiten in plaats van je ogen te rollen of de kamer uit te stampen. Maak geen sarcastische opmerkingen over hoe hun regels 'dom' of 'oneerlijk' zijn of hoe je wilt dat ze meer op de ouders van je vrienden lijken.
  3. 3 Wees volhardend. Geef de eerste keer niet op dat je ouders weigeren hun regels te veranderen. [7] In plaats daarvan moet je ervoor zorgen dat je meer verantwoordelijkheid kunt tonen door hun regels te houden en goed doordachte en zorgvuldige argumenten te blijven maken.
    • Wees duidelijk over het feit dat je nog steeds wilt dat je ouders hun regels zouden versoepelen. Als je ouders je niet toestaan ​​iets te doen waarvan je denkt dat je het zou moeten doen, stel ze dan gerust dat je hun regels zult volgen omdat je hen respecteert. Maar herinner ook eraan dat je nog steeds gelooft dat je meer vrijheid aankan en dat je hun vertrouwen probeert te verdienen. Hoewel je niet constant moet klagen over hun overbezorgde gedrag, moet je je gevoelens ook niet verbergen.
    • Maak in plaats daarvan een plan om het onderwerp eens in de paar weken opnieuw te bekijken. Markeer een datum in een kalender en houd de dagen bij vanaf de laatste keer dat je een serieuze discussie met je ouders hebt gehad. Zodra je vooruitgang hebt geboekt in respectvol zijn en hun regels volgen, zul je een staat van dienst hebben waar je op kunt wijzen om aan te tonen dat je meer vrijheid verdient.
    • Wees zoals altijd heel tactvol in hoe je je ouders benadert. Bijvoorbeeld, in plaats van te zeggen: "Ik heb goed werk verricht volgens uw regels. Nu is het tijd dat u ze voor mij verandert", zou u iets moeten zeggen zoals: "Ik vroeg me af of we konden praten. doe mijn best om je regels te respecteren, maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik wat meer vrijheid wil hebben. Kan ik iets doen om je vertrouwen te winnen? "
  4. 4 Wees niet geheimzinnig.[8] Bedenk dat de grootste angst van je ouders is dat je jezelf in een gevaarlijke situatie brengt waar ze je niet kunnen beschermen. Je wilt ze geen redenen geven om te geloven dat je hun vertrouwen zult misbruiken als ze je toestaan ​​meer van je eigen beslissingen te nemen.
    • Als je door het leven gaat en dingen voor hen verbergt, gaan ze er alleen van uit dat je ook je motieven voor hen verbergt. Als je je ouders de indruk geeft dat je een geheim leven hebt waarvan je niet wilt dat ze het weten, zal dat alleen maar hun bezorgdheid vergroten over wat je gaat doen als je eenmaal niet bij hen bent. Probeer de communicatielijnen zo open mogelijk te houden.
    • Het is niet verkeerd om sommige dingen privé te houden, natuurlijk. Je mag wat gedachten voor jezelf houden. Maar je moet ze niet de indruk geven dat je één leven thuis en een ander woont als je niet bij hen bent.
  5. 5 Lieg niet.[9] Als je zegt dat je na school naar het winkelcentrum gaat, eindig dan niet bij een vriend thuis zonder uitleg. Als je zegt dat je naar het huis van een vriend gaat om voor een examen te studeren, breng dan de avond niet door met het kijken naar Netflix in het huis van een andere vriend.
    • Als je ouders je woord niet kunnen vertrouwen, zullen ze je niet vertrouwen om beloftes te houden die je aan hen maakt. Het is moeilijk te beargumenteren dat je meer verantwoordelijkheid verdient als je al moeite hebt om de regels die je hebt gekregen te houden.
    • Wees eerlijk tegen hen. Zelfs als je het verprutst en iets doet waarvan je weet dat het hen boos maakt, zullen ze blij zijn dat je hen genoeg respecteert om je fout te erkennen. Als je liegt en het verdoezelt, verwachten ze ook dat je dat in de toekomst gaat doen.

Methode drie van drie:
Methode 3: Het veranderen van hoe u over uw situatie denkt.

  1. 1 Praat met een vriend van de familie of een vertrouwde volwassene.[10] Emoties lopen op als je tiener bent, en je ziet je situatie misschien niet goed. Hoe moeilijk het ook is om te overwegen, het is mogelijk dat je ouders je eerlijk en met de juiste hoeveelheid voorzichtigheid behandelen.
    • Heeft u een vertrouwde tante, oom of grootouder met wie u uw situatie zou kunnen bespreken? Denkt u dat uw begeleider op de middelbare school u advies kan geven? Als je niet het gevoel hebt dat je met andere volwassenen zou kunnen praten omdat je bang bent dat ze uiteindelijk de kant kiezen met je ouders en het ermee eens zijn dat je momenteel de juiste limieten op je hebt, kan dat erop wijzen dat je ouders eerlijk zijn . Als dat het geval is, moet je eerlijk zijn tegen jezelf.
  2. 2 Houd een dagboek bij en schrijf over je gevoelens ten opzichte van de regels van je ouders. Je zult je beter voelen nadat je je gedachten hebt opgeschreven zonder bang te zijn iemand te beledigen, en je zult in de loop van de tijd je dagboek opnieuw kunnen lezen om te zien hoe goed je de regels van je ouders volgt en zich op een volwassen manier gedraagt.
    • Je dagboek geeft een geschreven geschiedenis van hoe jij en je ouders over je regels onderhandelen. Als je hun richtlijnen echt volgt en je gedraagt ​​zoals ze willen, kun je ze laten zien dat je je woord hebt gehouden. Dit zal je toelaten om bewijs voor je betoog te produceren en je te helpen bewijzen dat ze je met meer vrijheid kunnen vertrouwen.
  3. 3 Denk aan de regels vanuit het perspectief van je ouders. Overweeg waarom de regels van kracht zijn en wat uw ouders denken dat deze regels bereiken.[11]
    • Als je een tienerdochter had, zou je dan toestaan ​​dat ze naar een feest gaat bij een vriend thuis zonder volwassenen? Zou je je 14-jarige dochter toestaan ​​om op afspraak te gaan zonder toezicht van een volwassene? Je ouders waren ooit zo oud als je nu bent en het is heel goed mogelijk dat ze met gedrag zijn weggegaan waarvan ze niet willen dat je het herhaalt.
    • Als je geen reden voor de regels ziet, vraag je je ouders om ze uit te leggen. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Ik weet dat je me veilig wilt houden, maar ik vroeg me af waarom je denkt dat als ik op vrijdagavond naar een film ga, ik me in een gevaarlijke situatie zou bevinden." Ze kunnen redenen hebben die ze je nooit hebben genoemd of die je niet hebt overwogen, en je kunt misschien wat van hun angsten verzachten.
    • Als je bijvoorbeeld een film met een groep vrienden wilt bijwonen, maar je ouders bang zijn dat iemand je kan bedreigen, kun je zeggen: "Ik begrijp je angsten, maar ik zou bij een groep meisjes van mijn leeftijd zijn, en we zouden de hele tijd in het openbaar zijn. Als iemand ons zou bedreigen, zouden we om hulp vragen en die situatie verlaten. "
    • Vergeet niet dat je ouders een reden hebben voor hun regels. Zelfs als hun regels onredelijk lijken, zetten je ouders ze op hun plek omdat ze je willen beschermen, en de reden dat ze je willen beschermen is omdat ze van je houden. Ooit dank je ze er misschien voor.
  4. 4 Vergeet niet dat deze situatie slechts tijdelijk is. Je staat er ooit alleen voor en je hebt de vrijheid om je eigen regels te maken. Zelfs als je ouders belachelijke beperkingen opleggen aan je gedrag, ben je binnenkort een volwassene. Als je geen andere keus hebt dan deze periode van je leven te doorstaan, kun je deze tijd gebruiken als een kans om discipline en geduld te leren.