Omdat valkparkieten zulke geweldige huisdieren zijn, zou je er misschien een willen hebben als je die hebt. Als u echter overweegt meerdere cockatiels te houden, zijn er enkele dingen waar u rekening mee moet houden. Zorg er vooral voor dat je valkparkieten goed bij elkaar introduceert en dat je aan de behoeften van meerdere vogels voldoet. Dit zorgt ervoor dat je met succes zorgt voor alle valkparkieten in je huishouden.[1]

Methode één van de drie:
Introductie van Cockatiels aan elkaar

  1. 1 Zorg ervoor dat vogels ziektevrij zijn. Voordat je meerdere valkparkieten in hetzelfde huis legt, moet je ervoor zorgen dat ze allemaal ziektevrij zijn. Sta niet toe dat ze meteen contact met elkaar hebben en laat alle inkomende vogels beoordelen door een dierenarts voordat ze ruimte delen met je bestaande vogels.[2]
    • Probeer 30 dagen lang een nieuwe vogel in uw huis in quarantaine te plaatsen voordat u deze bij uw andere vogels introduceert.[3]
    • Een gezonde vogel moet over het algemeen alert zijn, goed gezorgd hebben voor veren en heldere ogen en geen ontslag uit de ogen of neus krijgen.
  2. 2 Stel uw vogels aan elkaar voor wanneer ze jong zijn, indien mogelijk. Jonge vogels kunnen zich meestal gemakkelijker aanpassen aan het leven van andere vogels dan oudere vogels die zijn opgeheven bij andere vogels. Als je een jonge vogel hebt en je overweegt een andere vogel toe te voegen aan je kudde, doe het dan vroeger of later.[4]
    • Jonge vogels die samen worden grootgebracht, zullen echter altijd meer op elkaar zijn gericht dan op jou. Ze zullen waarschijnlijk een sterke band vormen die hun hele leven blijft bestaan.
  3. 3 Houd de vogels eerst in individuele kooien. Het is belangrijk om de vogels aan elkaar te laten wennen voordat ze samen in een kooi worden geplaatst. Als ze elkaar leren kennen terwijl ze elk een eigen kooi hebben, kun je beoordelen of de vogels de persoonlijkheden hebben om samen te kunnen coëxisteren.[5]
    • Door de kooien van de vogel naast elkaar te plaatsen, kunnen ze elkaar leren kennen zonder het risico te lopen dat een of beide territoriaal worden.
  4. 4 Introduceer de vogels buiten hun kooien. De kooi van een valkparkiet is zijn speciale veilige plaats, zodat ze territoriaal kunnen zijn wanneer een nieuwe vogel in hun ruimte wordt geïntroduceerd. Om ervoor te zorgen dat het eerste contact van uw vogel zonder balken ertussen vlotter verloopt, neemt u beide vogels mee naar een neutrale locatie en laat u ze van aangezicht tot aangezicht van hun kooien afkomen.
    • De sleutel is om elke kans op wrijving of agressie te minimaliseren wanneer de vogels elkaar voor het eerst ontmoeten, zodat ze elkaar op een vreedzame manier kunnen leren kennen.
    • Deze vergadering moet worden gecontroleerd, zodat u ze van elkaar kunt verwijderen als ze niet met elkaar overweg kunnen.[6]

Methode twee van drie:
Meerdere valkparkieten in uw huis plaatsen

  1. 1 Zet valkparkieten alleen in dezelfde kooi als ze met elkaar opschieten. Meestal werkt het samenstellen van valkparkieten van hetzelfde geslacht in een kooi goed als ze elkaar tijdens de eerste ontmoetingen zijn bijgekomen. Om potentieel territoriaal gedrag te vermijden, overweeg dan om een ​​nieuwe kooi te krijgen die groot genoeg is voor beide vogels en laat ze allebei tegelijkertijd naar binnen gaan. Met voldoende ruimte en een neutraal territorium om mee te beginnen, is het toneel voor hen om vreedzaam samen te leven.
    • Als je kiest voor een nieuwe en 'neutrale' kooi, zorg er dan voor dat alle armaturen en fittingen, zoals speelgoed en voerbakken, nieuw zijn, zodat de vogels geen eigendom verdedigen dat ooit van hen was.
    • Als je mannelijke en vrouwelijke valkparkieten bij elkaar zet, kunnen ze met elkaar opschieten, maar je zult waarschijnlijk eindigen met baby valkparkieten.
  2. 2 Overweeg om je vogels permanent in aparte kooien te houden. Als je meerdere vogels hebt, is het soms het gemakkelijkst om ze voor altijd in verschillende kooien te houden. Dit zorgt ervoor dat ze elk voldoende ruimte hebben en dat ze alle voedsel, water en toegang tot speelgoed krijgen dat ze nodig hebben. Het zal er ook voor zorgen dat ze niet agressief of territoriaal met elkaar worden.[7]
    • Het houden van vogels in aparte kooien betekent niet dat ze geen interactie met elkaar hebben. Je kunt de kooien naast elkaar plaatsen en je kunt ze tegelijkertijd uit hun kooien laten, als je wilt.
  3. 3 Aparte vogels die het niet met elkaar kunnen vinden. Als je vogels hebt die agressief tegenover elkaar zijn, zelfs als ze in aparte kooien worden gehouden, moet je hun kooien ver uit elkaar houden. Als ze stoppen met agressief gedrag wanneer de kooien een paar meter van elkaar zijn gescheiden, verplaats ze dan naar tegenoverliggende zijden van dezelfde kamer. In ernstige gevallen moet u ze echter mogelijk in aparte ruimtes bewaren.
    • Het is beter om vogels die elkaar niet leuk vinden uit het zicht van elkaar te houden dan te hopen dat ze uiteindelijk aan elkaar zullen wennen. De stress van agressie en angst kan ook de gezondheid en houding van de vogel ten opzichte van u beïnvloeden.

Methode drie van drie:
Voldoen aan de behoeften van meerdere valkparkieten

  1. 1 Voorzie in alle basisbehoeften van uw vogels. Alle vogels moeten worden voorzien van voedsel, water en mentale stimulatie. Valkparkieten worden meestal mentaal gestimuleerd wanneer ze een verscheidenheid aan speelgoed krijgen, zoals bellen, spiegels, kauwspeelgoed en schommels.
    • Elk van uw vogels moet te allen tijde toegang hebben tot voedsel, water en stimulatie. Als je meerdere vogels in één kooi hebt, dan moet je meerdere voedsel- en watergerechten in die kooi hebben. Je moet ook een grote verscheidenheid aan speelgoed in de kooi stoppen.
  2. 2 Houd meer tijd vrij voor vogelgerelateerde taken. Het hebben van meerdere valkparkieten zal de hoeveelheid tijd die nodig is om goed voor hen te zorgen, vergroten. Je zult meer quality time met je huisdieren moeten doorbrengen, maar je zult ook meer tijd moeten besteden aan het schoonmaken van kooien en het verwisselen van voedsel- en watergerechten.[8]
    • Zelfs als je meerdere vogels in dezelfde kooi hebt, zal die kooi sneller viezer worden. Het zal vaker moeten worden schoongemaakt dan bij slechts één vogel.
  3. 3 Besteed kwaliteitstijd met al uw vogels. Als je meerdere vogels hebt, is het belangrijk dat je elk van hen een bepaalde gefocuste tijd geeft. Haal ze regelmatig uit hun kooien en neem de tijd om ze allemaal te trainen en te socialiseren, zodat al uw vogels gezonde en gelukkige huisdieren blijven.[9]
    • Het is een goed idee om een ​​schema te maken voor wanneer je met elke vogel rondhangt, zodat ze allemaal dezelfde aandacht krijgen.
    • Eenzijdige aandacht kan sommige vogels na verloop van tijd jaloers en agressief jegens u maken.
  4. 4 Wees voorbereid op een verandering in de interesse van je vogel in jou. Als je maar één valkparkiet hebt, zal het waarschijnlijk al je aandacht op je richten. Het kan naar je zingen of fluiten en het kan leuk zijn om tijd te besteden aan het zitten op je hand of je schouder. Als je echter een nieuwe vogel bij je thuis introduceert, kan je eerste vogel misschien veel aandacht schenken aan je nieuwe vogel. Dit is volkomen normaal gedrag dat zich al dan niet kan voordoen met de toevoeging van nieuwe vogels, maar u moet uzelf voorbereiden op die verandering.[10]
    • Het nadeel van een verandering in interesse in jou wordt meestal gecompenseerd door het voordeel dat je vogel zal krijgen door altijd in contact te kunnen komen met een andere vogel. Ze kunnen elkaar meer interactie en aandacht geven dan een mens normaal gezien tijd heeft om te voorzien.
  5. 5 Zorg voor de gezondheid van al uw vogels. Hoewel valkparkieten meestal relatief winterharde vogels zijn, moeten ze wel regelmatig veterinaire zorg krijgen om ervoor te zorgen dat ze gezond blijven. Neem al je vogels mee voor een jaarlijks examen en beoordeel ze regelmatig op tekenen van slechte gezondheid.
    • Houd bij het beoordelen van de gezondheid van uw vogels rekening met de helderheid van hun ogen, de toestand van hun veren, hun energieniveau en zoek naar eventuele gedragsveranderingen.