Chronische obstructieve longziekte (COPD) is een overkoepelende term die wordt gebruikt om progressieve longziekten te beschrijven, zoals chronische bronchitis en emfyseem. Progressieve longziekte is een type van de ziekte die met de tijd erger wordt. Wereldwijd waren er in 2012 meer dan drie miljoen doden door COPD, dat 6% van de totale wereldwijde sterfgevallen dat jaar uitmaakt.[1] Momenteel treft COPD alleen al naar schatting 24 miljoen mensen in de Verenigde Staten, en meer dan de helft van deze personen heeft COPD-symptomen en weet het niet.[2] Als u een paar eenvoudige stappen volgt, kunt u meer te weten komen over COPD en uw toestand diagnosticeren.

Deel een van de drie:
De symptomen herkennen

  1. 1 Raadpleeg uw arts. De beste manier om COPD te bestrijden is om uw arts te raadplegen voordat de symptomen zich voordoen. Dit komt omdat symptomen van COPD vaak niet verschijnen totdat er al aanzienlijke longschade is opgetreden.[3] De beste manier van handelen is om medische hulp in te roepen als u een langdurige roker bent of in een risicogroep.
    • COPD-symptomen worden vaak genegeerd omdat ze geleidelijk beginnen en in de loop van de tijd vorderen. Mensen met COPD hebben ook de neiging om hun levensstijl aan te passen, zoals minder actief worden, om kortademigheid te minimaliseren en te verhullen in plaats van de diagnose te stellen.
    • U moet onmiddellijk medische hulp inroepen als u zich in een hoogrisicogroep bevindt en ook symptomen ervaart zoals chronische hoest, kortademigheid of piepende ademhaling.[4]
  2. 2 Pas op voor overmatig hoesten. Als u eenmaal weet of u een risico loopt op COPD, kunt u beginnen met het zoeken naar de symptomen. Ze beginnen mild maar nemen meer toe naarmate de ziekte vordert. Kijk uit voor overmatig hoesten, dat is meestal erger in de ochtenden, die maanden of jaren kan aanhouden. Het kan een kleine hoeveelheid helder of geel slijm produceren. COPD leidt tot verhoogde mucusproductie.
    • Roken verlamt de trilharen, of kleine haartjes, in de luchtwegen. Dit vermindert de hoeveelheid slijm die uit de longen wordt verwijderd en veroorzaakt verder hoesten als een mechanisme om dit verhoogde slijm op te heffen. De kleverige en dikke consistentie van slijm maakt het ook moeilijker om te verwijderen.[5]
  3. 3 Monitor kortademigheid. Een ander belangrijk symptoom van COPD is kortademigheid, vooral tijdens fysieke activiteiten. Kortademigheid, of ademhalingsmoeilijkheden (kortademigheid), kan het belangrijkste symptoom van COPD zijn. Dit komt omdat hoesten veroorzaakt kan worden door veel andere dingen, terwijl kortademigheid een zeldzaam symptoom is. Het presenteert zichzelf als een soort van luchthonger, of hijgend, dat verslechtert naarmate de ziekte vordert.
    • U kunt ook een kortademigheid beginnen op te merken in rust of zonder veel activiteit. In deze gevallen kan aanvullende zuurstof nodig zijn naarmate de ziekte vordert.[6]
  4. 4 Luister naar piepende ademhaling. Als onderdeel van COPD kunt u een piepende ademhaling ervaren. Wheezing is wanneer je hoge, fluitende geluiden maakt tijdens het ademen. Het komt voor bij sommige mensen met COPD, vooral tijdens lichamelijke inspanning of wanneer er episodes van verslechterde symptomen zijn. Deze abnormale ademgeluiden worden het best gehoord tijdens uitwasemingen of tijdens het uitademen.
    • Bronchoconstrictie, een afname van de diameter van of mucusblokkering in de luchtwegen, produceert dit karakteristieke longgeluid.[7]
  5. 5 Zoek naar veranderingen in je borst. Naarmate COPD vordert, kunt u een vatborst ontwikkelen. Een borstkas kan zichtbaar zijn bij visueel onderzoek van de borstkas. Het vertegenwoordigt het overmatige opblazen van de longen, waardoor de ribben uitzetten om de overtollige lucht op te vangen en die leidt naar de borst die lijkt op de vorm van een ton.
    • U kunt ook last krijgen van een benauwdheid op de borst, die alle soorten pijn of ongemak tussen de bovenste buik en de lagere nekgebieden omvat. Hoewel het meerdere stoornissen kan signaleren, is borstaandoening in combinatie met hoest en piepende ademhaling indicatief voor COPD. [8]
  6. 6 Herkent fysieke verschillen. Er zijn een paar fysieke veranderingen die u mogelijk zult herkennen als COPD vordert. U kunt cyanose ontwikkelen, die verwijst naar de blauwe verkleuring van de lippen of vingernagelbedden. Het vertegenwoordigt lage niveaus van zuurstof in het bloed, die hypoxemie wordt genoemd. Hypoxemie kan een late consequentie zijn van COPD en vereist meestal een behandeling met aanvullende zuurstof.
    • U merkt mogelijk ook onbedoeld gewichtsverlies, dat meestal alleen aanwezig is in gevorderde stadia van COPD. Naarmate COPD vordert, heeft het steeds grotere en grotere hoeveelheden energie nodig om te ademen. COPD berooft het lichaam van vitale calorieën die naar het onderhoud van het lichaam moeten gaan. [9]
    • U kunt ook zwelling van uw voeten en benen of de aderen in uw nek hebben als u al lang COPD heeft gehad.

Tweede deel van de drie:
Diagnose van COPD

  1. 1 Heb een longfunctietest. Wanneer u uw arts voor diagnose ziet, zal hij met een longfunctietest beginnen. Spirometrie, de meest voorkomende longfunctietest, is een eenvoudige, niet-invasieve test die meet hoeveel lucht je longen kunnen vasthouden en hoe snel je lucht uit je longen kunt blazen. Spirometrie heeft het vermogen om COPD te detecteren voordat de ontwikkeling van longklachten optreedt, kan worden gebruikt om ziekteprogressie te volgen en kan de effectiviteit van uw behandeling controleren.[10]
    • Spirometrie kan worden gebruikt om de mate van COPD te meten of te meten. Fase 1 is mild COPD, waarbij Geforceerd verlopen volume in 1 seconde (FEV1)> 80% van de voorspelde waarde is. In dit stadium is het individu zich mogelijk niet bewust dat de longfunctie abnormaal is.
    • Stadium 2, dat een gematigde COPD is, heeft een FEV1 van 50-79%. Dit is het stadium waarin de meeste medische hulp zoeken voor hun symptomen.
    • Stadium 3, dat ernstig COPD is, heeft een FEV1 van 30-49%. De laatste fase, fase 4, is zeer ernstig COPD en heeft een FEV1 <30%. In dit stadium is de kwaliteit van leven erg verminderd en kunnen symptoomepisoden levensbedreigend zijn.
    • Deze stadiëringssystemen hebben een beperkte waarde bij het voorspellen van de dood door COPD.[11]
    • Bovendien kan uw arts andere tests aanbevelen, zoals bloedtesten, culturen van uw sputum, pulsoximetrie, harttests of een test van uw longfunctie tijdens het lopen.
  2. 2 Krijg een thoraxfoto (CXR). Uw arts kan ook een CXR uitvoeren. Deze zijn meestal abnormaal bij ernstige COPD, maar vertonen mogelijk geen veranderingen bij maximaal 50% van degenen met een gematigde vorm van de ziekte. Karakteristieke bevindingen van CXR omvatten hyperinflatie van de longen, afvlakking van de koepeldaken van het diafragma en tapsheid van de longvaten wanneer ze zich verplaatsen naar de periferie van de longvelden.[12]
    • CXR kan emfyseem aantonen en kan ook worden gebruikt om andere longproblemen of hartfalen uit te sluiten.[13]
  3. 3 Onderga een CT-scan (computed tomography). Een andere methode voor het diagnosticeren van COPD is een CT-scan van uw borst. Een CT-scan kan nuttig zijn bij het opsporen van emfyseem en kan ook nuttig zijn om te bepalen of u baat zou hebben bij een operatie voor COPD. Artsen gebruiken ook CT-scans als een methode voor het screenen van longkanker, hoewel het niet uniform is toegepast in de geneeskunde.[14]
    • Een CT-scan van de thorax moet niet routinematig worden gebruikt om COPD te diagnosticeren, tenzij ook andere methoden worden gebruikt.[15]
  4. 4 Analyseer uw arteriële bloedgas (ABG) niveaus. Uw arts wil mogelijk uw ABG-waarden analyseren. Een ABG-analyse is een bloedtest die het zuurstofniveau in uw bloed meet met behulp van een bloedmonster dat uit een slagader is genomen. De resultaten van deze test kunnen de ernst van uw COPD en de gevolgen ervan voor u aantonen.
    • ABG-analyse kan ook worden gebruikt om te bepalen of u zuurstoftherapie nodig heeft.[16]

Derde deel van de drie:
COPD begrijpen

  1. 1 Meer informatie over de toestand. COPD omvat twee belangrijke aandoeningen: chronische bronchitis en emfyseem. Er is een type bronchitis op korte termijn, maar chronische bronchitis is een van de belangrijkste ziektes die COPD vormen. Chronische bronchitis wordt opgemerkt door de documentatie van een productieve hoest die aanwezig is gedurende ten minste drie maanden op een jaar gedurende twee opeenvolgende jaren. Chronische bronchitis veroorzaakt ontsteking en verhoogde productie van slijm in de bronchiën, of de luchtwegen die lucht naar onze longen transporteren. Het proces kan luchtwegen blokkeren en het moeilijk maken om te ademen.[17]
    • Emfyseem, de andere belangrijke ziekte onder de COPD-term, wordt gekenmerkt door een vergroting van longblaasjes of luchtzakken in de longen en de vernietiging van de wanden van deze luchtzakken. Deze ziekte zal uiteindelijk leiden tot een verminderde gasuitwisseling in de longen, waardoor het moeilijker wordt om te ademen.[18]
  2. 2 Ken de oorzaken. COPD wordt veroorzaakt door langdurige blootstelling aan irriterende stoffen die de longen beschadigen. Het roken van tabak is veruit de meest voorkomende oorzaak van COPD. Ademen in tweedehands rook en luchtvervuiling kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van COPD.
    • Sigaren-, pijp- en marihuana-rokers lopen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van COPD.
    • Tweedehands rook vertegenwoordigt de rook in de lucht als gevolg van andere mensen die roken.[19]
    • Mensen met astma lopen, vooral als ze roken, een hoger risico op het ontwikkelen van COPD.
    • Er zijn andere zeldzame medische aandoeningen, met name bindweefselaandoeningen, die geassocieerd zijn met COPD. Dit omvat een alfa-1-antitrypsinedeficiëntie, een genetische stoornis die lage niveaus van een specifiek eiwit veroorzaakt dat de longen beschermt, evenals verscheidene andere zoals het Marfan-syndroom en het Ehlers-Danlos-syndroom. [20]
  3. 3 Begrijp het milieurisico. U loopt risico op COPD als u een overmatige beroepsmatige blootstelling hebt gehad aan stof en chemische dampen en gassen. Langdurige blootstelling aan deze op de werkplek kan irriteren en de longen doen ontsteken. Stof van materialen zoals hout, katoen, steenkool, asbest, silica, talk, graankorrels, koffie, pesticiden, medicijn- of enzympoeders, metalen en glasvezel kunnen de longen beschadigen en leiden tot een verhoogd risico op COPD.
    • Dampen van metalen en andere stoffen kunnen ook het risico op het ontwikkelen van COPD verhogen. Deze banen omvatten lassen, smelten, ovenwerk, pottenbakken, kunststofvervaardiging en rubberbewerkingen.
    • Blootstelling aan gassen zoals formaldehyde, ammoniak, chloor, zwaveldioxide, ozon en stikstofoxide kan ook het risico op het ontwikkelen van COPD verhogen.[21]