Grammatica brengt Chinese karakters bij elkaar en het is de sleutel voor volwassenen om snel Chinees te leren. Chinese grammatica wordt beschouwd als eenvoudiger dan Engels. Het is eigenlijk heel simpel en duidelijk.

Stappen

  1. 1 Vergeet niet dat je geen grammatica hoeft te leren zoals een professor of onderzoeker! In feite zijn de basisgrammaticaregels zeer beperkt.
    • Als je al die grammaticale verschijnselen een voor een wilt leren in de zee van schoolboeken, ja, zul je nooit leren afmaken. Maar vergeet nooit dat je doel van het leren van grammatica is om de zin en het artikel te begrijpen, niet de grammatica zelf.
    • Vergeet niet dat moedertaalsprekers meestal weinig weten over grammatica.
    • Waarom zou dan grammatica moeten leren? Omdat moedertaalsprekers de taal leren door vanaf de kindertijd ondergedompeld te worden in de omgeving en door de 'taalzin' te vormen in een zo sterke taalomgeving. Maar voor niet-native speakers die geen omgeving hebben, is grammatica de snelle manier, omdat grammatica de samenvatting en de essentie van een taal is, het is de formule waarmee je met beperkte woorden onbeperkte zinnen kunt maken.
    • Merk op dat de formule niet zo moeilijk is, en het kerngedeelte van de grammatica is eigenlijk een klein deel. Wat moeilijk is, zijn die "zin", "idioom", "jargon" en andere conventionele uitdrukkingen.
  2. 2 Leer woorden en hun vormen kennen
    • Geen tijden voor werkwoorden, één werkwoord heeft slechts één vorm. - Chinese grammatica heeft geen tijden en elk werkwoord heeft slechts één vorm. Het maakt niet uit welk zelfstandig naamwoord of voornaamwoord u gebruikt, de vorm van het werkwoord blijft hetzelfde. Door simpelweg tekens toe te voegen voor aanwijzing van tijd, is het niet nodig om te leren over het vervoegen van werkwoorden, laat staan ​​onregelmatige. (Voor details over tijd, zie het gedeelte "Chinese syntaxis"). Bijvoorbeeld: ik ga naar school - 我 去 学校; ik ging gisteren naar school - 我 昨天 去 了 学校
    • Geen meervoudsvorm voor zelfstandige naamwoorden en voornaamwoorden: voeg een bepaald aantal tekens toe (bijvoorbeeld 们, mén) om een ​​meervoud te vormen. Ik leer bijvoorbeeld Chinees - 我 学 中文; we leren Chinees - 我们 学 中文
    • Geen vergelijkende of overtreffende trap voor bijvoeglijke naamwoorden - Er zijn ook geen zorgen over adjectieve wijzigingen voor vergelijkende of overtreffende trap. Extra tekens worden gebruikt om die concepten uit te drukken. Bijvoorbeeld: klein - 小 的; kleiner - 较小 的
  3. 3 Meer informatie over "woord met meerdere tekens", uitdrukkingen en idiomen
    • "woord met één teken" en "woord met meerdere tekens" in het Chinees - Hoewel er slechts drie Engelse woorden van één letter, a, I en O zijn, zijn Chinese woorden met één symbool veel voorkomend. Het karakter 天 betekent bijvoorbeeld dag of hemel; het symbool 空 betekent leeg in het Engels. Combinatie van twee of meer tekens brengt een nieuw woord.天空 betekent bijvoorbeeld sky in English. Omdat de Chinese karakters meestal geen ruimte tussen elkaar hebben, behalve wanneer er interpunctie is, moet u eerst die "woorden met meerdere tekens" kunnen identificeren en begrijpen tijdens het lezen om de hele zin en het hele artikel te begrijpen.
    • Zinnen en sense-groep (belangrijk!) - Combinatie van twee of meer woorden kan een fase, een idioom of een "sense-groep" vormen, wat een moeilijk maar belangrijk punt is in het leren van Chinees. Omdat de Chinese karakters meestal geen ruimte tussen elkaar hebben, behalve wanneer er interpunctie is, moet u eerst die "fasen", "idioom" en "sense groups" tijdens het lezen kunnen identificeren en begrijpen om de hele zin te begrijpen en artikel.
  4. 4 Chinese syntaxis
    • "Woordvolgorde" en "Zinsstructuur" (belangrijk, sleutel om de Chinese zin te begrijpen!) Net als Engels, is de woordvolgorde in de Chinese syntaxis subject-werkwoord-object. Bijvoorbeeld, 我 学 英文 (ik studeer Engels) volgt precies dezelfde volgorde als in het Engels.
    • Een zin kan in verschillende delen worden verdeeld. Zinselementen zijn de delen die verschillende grammaticale rollen in een zin spelen. De kernzinelementen zijn Subject, Predicate, Object (net als die in het Engels!); Andere elementen bij het zelfstandig naamwoord, werkwoord en zin: Attributive, Adverbial, Complement.
    • Onderwerp (Noun), Predicate (Verb), Object (Noun) -De meeste onderwerpen staan ​​aan het begin van een zin, gevolgd door het predikaatgedeelte; het is het thema van een verklaring. Bijvoorbeeld: 我 爱 读书 (ik ben dol op het lezen van boeken) - 我 is het onderwerp in deze zin. Het predikaatgedeelte is het deel dat het onderwerp aangeeft. In de volgende zinnen is het onderstreepte gedeelte een predikaat.
    • Attributive (Het teken is "的") -Aanmerking wordt gebruikt om een ​​zelfstandig naamwoord of een zelfstandige zin aan te passen die meestal als subject of object in een zin werkt. "In het Chinees is" 的 "het teken Attributive, bijvoorbeeld: 南京是 一座 美丽 的 城市 (Nanjing is een prachtige stad) - 美丽 的 is een Attributive om object 城市 (stad) te beschrijven.
    • Bijwoordelijk (het teken is "地") - Bijwoord is het wijzigingselement voorafgaand aan een werkwoord (meestal het predikaat), of in sommige gevallen aan het begin van een zin. In het Chinees is "地" het teken Attributive. voorbeeld: 他 迅速 地 离开 了 (hij vertrok snel) - 迅速 地 (snel) is het bijwoord in deze zin om het predicaat 离开 (links) te wijzigen.
    • Complement (het teken is "得") -Complement is het complementaire beschrijvingselement dat volgt op een verbale of bijvoeglijke naam. Bijvoorbeeld: 她 的 英文 说 得好 (Ze spreekt goed Engels) - 好 (goed) is het complement-element om werkwoord te beschrijven说 (spreek).
  5. 5 Werkwoorden en tijd (belangrijk!)
    • Het deeltje "着" is als achtervoegsel toegevoegd aan een werkwoord om het continue aspect van een actie aan te geven. Bijvoorbeeld: 足球赛 进行 着 (het voetbalspel is bezig)
    • Het deeltje "已" is als achtervoegsel toegevoegd aan een werkwoord om een ​​voltooide actie uit het verleden te benadrukken. Bijvoorbeeld: 我 已 读完 书 (ik ben klaar met het lezen van een boek.), 她 已 走 了 (ze is weggegaan)
    • Het deeltje "了" wordt na een werkwoord toegevoegd om een ​​voltooide actie uit het verleden te benadrukken. Bijvoorbeeld: 我 读完 了 书 (ik ben klaar met het lezen van een boek.), 她 走 了 (ze is weggegaan)
    • Het deeltje "过" is als suffix aan een werkwoord toegevoegd voor dingen die enige tijd in het niet-gespecificeerde verleden zijn gebeurd. Bijvoorbeeld: 我 去过 北京 (ik ben in Beijing geweest), 我 读过 这 本书 (ik heb dit boek gelezen).
    • Werkwoord 要 of 想 (wil) kan worden gebruikt om de toekomst aan te geven. Bijvoorbeeld, 她 想 学 中文 (ze wil Chinees leren)