Gedeelde bewaring is een juridische regeling waarbij twee ouders een ongeveer gelijke rol spelen in de zorg voor een kind. Meestal wordt de tijd met het kind min of meer gelijk gedeeld en beslissingen over ouderschap worden door beide ouders samen genomen, bijna alsof ze niet gescheiden zijn.[1] Het delen van de voogdij over een kind nadat een relatie of huwelijk is beëindigd, kan frustrerend en emotioneel zijn. Wanneer u een voogdijplan maakt, omgaat met uw ex en zorgt voor uw kinderen, stelt u uw eigen behoeften op de tweede plaats. Concentreer u op de belangen van het kind voordat u het zelf doet om gedeelde bewaarneming te laten werken.

Methode één van de drie:
Een bewaarplan opstellen

  1. 1 Zet het kind eerst. In een gedeelde bewaringsovereenkomst wordt een juridisch plan opgesteld om ouderlijke rechten en verantwoordelijkheden te bepalen.[2] Noteer bij het maken van het plan alle activiteiten van het kind. Zoek vervolgens uit welke ouder het beste bereid is zich aan de routine te houden. Richt u in het bijzonder op wat het beste zou werken voor:[3]
    • De leeftijden, temperamenten en emotionele behoeften van uw kinderen.
    • De loopbaan en sociale verplichtingen van elke ouder, zoals werkroosters en sociale verplichtingen.
    • De academische en buitenschoolse activiteiten waar uw kinderen bij betrokken zijn. Bijvoorbeeld, wie vindt het het gemakkelijkst om kinderen naar de voetbalpraktijk of pianoles te krijgen?
    • Kinderopvangarrangementen en de afstand tussen de huizen van de ouders.
  2. 2 Overweeg professionele hulp. Bij het maken van dit plan kan het nuttig zijn om een ​​derde partij de discussie te laten faciliteren. Overweeg het inhuren van een bemiddelaar of advocaten om dit proces soepeler te maken.[4]
    • Tijdens een scheiding zijn beide ouders misschien te emotioneel om zelf een plan als dit te maken.
    • In sommige gevallen kan de rechtbank bemiddelingsdiensten aanbieden voor dit doel.
    • Counselors en therapeuten kunnen ook helpen, vooral als ze al bekend zijn met het gezin.
  3. 3 Bepaal hoe u de tijd verdeelt. Na te hebben nagedacht over de behoeften van uw kinderen, is de volgende stap in het algemeen om te bepalen hoe de bewaartijd verdeeld moet worden. Met andere woorden, je moet beslissen wie de kinderen krijgt wanneer. Er zijn een aantal mogelijke regelingen.
    • Een veelvoorkomende keuze is het '2-2-3-plan'. In dit arrangement brengen kinderen maandag en dinsdag door met mama, woensdag en donderdag met papa, van vrijdag tot en met zondag met mama. Dan keert het schema: maandag en dinsdag met papa, enzovoort.[5]
    • Een ander arrangement is een eenvoudig schema van maandag tot en met donderdag en van vrijdag tot en met zondag, waarin de week eenvoudigweg in twee delen wordt verdeeld. Dit is niet helemaal gelijk, maar werkt goed voor schoolgaande kinderen, die elke dag vanuit huis naar school kunnen gaan.[6]
    • Sommige mensen vinden dat langere periodes met elke ouder helpen om een ​​beter gevoel van stabiliteit voor de kinderen te creëren, en ervoor kiezen om volledige weken, maanden of zelfs jaren af ​​te wisselen.[7]
    • Bij een voogdijplan moet ook rekening worden gehouden met de leeftijden en schoolroosters van de kinderen.
  4. 4 Bepaal hoe je andere verantwoordelijkheden verdeelt. Gedeelde bewaring gaat niet alleen over het plannen waar de kinderen hun dagen en nachten doorbrengen. Andere afspraken moeten worden gemaakt over belangrijke verantwoordelijkheden voor ouderschap.
    • Als een kind bijvoorbeeld naar de dokter moet, is de verantwoordelijkheid hiervoor eenvoudigweg de ouder waarmee hij of zij op dat moment verbleef? Of zijn beide ouders altijd betrokken? Hoe zit het met ouder-leraar conferenties?
    • Wie krijgt het laatste woord over belangrijke beslissingen in het leven van een kind, zoals wanneer een kind kan gaan daten, of hoe om te gaan met grote disciplinaire zaken? Zijn deze verantwoordelijkheden gedelegeerd of worden ze door beide ouders besproken?
    • Uiteindelijk is het belangrijk om gedeelde beslissingen te nemen als je als team grote beslissingen kunt nemen. Als je denkt dat dit soort gesprekken niet verder kan gaan, totdat de kinderen zijn gegroeid, is gedeelde hechtenis mogelijk niet de juiste afspraak voor je kinderen.[8]
    • Houd er rekening mee dat de regelingen voor gedeelde hechtenis het beste werken wanneer beide ouders overeenstemming hebben bereikt over beslissingen over bewaring voordat ze worden gescheiden.
  5. 5 Laat een rechter de overeenkomst goedkeuren. Een gedeelde bewaringsovereenkomst moet formeel worden goedgekeurd door een rechter om legaal te zijn. In de meeste gevallen, als beide ouders akkoord gaan met de voorwaarden van de overeenkomst, zal een rechter het ondertekenen.[9]
    • In gevallen waarin ouders het niet eens kunnen worden, kan een rechter inbreng leveren of anderszins ingrijpen bij het opstellen van een voogdijplan.
    • Als een van de ouders van mening is dat de ander de overeenkomst niet nakomt, kan hij of zij de rechter vragen om tussenbeide te komen om hem of haar te dwingen dit te doen, of om de overeenkomst te wijzigen.[10]

Methode twee van drie:
Zorg voor je kind

  1. 1 Wees consistent. Om gezamenlijk ouderlijk gezag effectief te laten zijn, moet er een zekere mate van consistentie tussen ouders zijn wat betreft regels en discipline. Wat u en de andere ouder ook zijn overeengekomen, blijf bij.
    • Kinderen hebben behoefte aan consistentie en routine in hun leven. Kinderen in een opvoedingssituatie met een gedeelde ouder hebben al minder geld dan veel kinderen die in één huishouden zijn opgevoed, omdat ze van huis tot huis verhuizen. Voor zover mogelijk, zorgen voor consistentie tussen de huishoudens.[11]
    • Als u bijvoorbeeld voor uw kind om 22.00 uur voor het slapengaan hebt afgesproken, duwt u dan niet naar 10.30 uur om te proberen de 'coole' ouder te zijn. Uw kind kan dit op dit moment leuk vinden, maar het is niet goed voor zijn of haar mentale welzijn op de lange termijn.
  2. 2 Spreek respectvol over de andere ouder. Wanneer de andere ouder opkomt, zoals onvermijdelijk zal gebeuren, spreek met respect over hem of haar. Spreek nooit slecht over de andere ouder voor het kind, ongeacht hoe boos of overstuur je ook bent.[12]
    • Vergeet niet dat je kind nog steeds van je ex houdt en dat je ex het kind liefheeft. Alleen omdat hij of zij een slechte echtgenoot of echtgenote is geweest, betekent dit niet dat uw ex ook een slechte ouder is.Verlaag of onderbreek de andere ouder niet voor het kind.[13]
    • Houd er rekening mee dat, vooral in de eerste dagen van de scheiding, je kind mogelijk woede koestert jegens jou en de andere ouder. Als je je ex stomverbaasd voor je kind maakt, kan deze situatie erger worden.
    • Als uw kind bijvoorbeeld vraagt: "Waarom hou je niet meer van papa?" je zou kunnen antwoorden met zoiets als: "Nou, je vader en ik zijn het gewoon niet eens over wat het belangrijkste is in het leven, en dat houdt in dat we van elkaar houden, maar we houden heel veel van je." Zeg niet: "Je vader is een eikel en hij begrijpt niet wat belangrijk is in het leven."
  3. 3 Houd communicatielijnen open. Wanneer uw kind bij u verblijft, kan hij of zij soms de andere ouder willen spreken. Dit kan zelfs gebeuren als hij of zij maar een korte tijd bij u blijft. Je zou dit bijna altijd moeten toestaan.
    • Uw kinderen moeten op elk redelijk uur de andere ouder mogen bellen, sms'en of e-mailen. Kinderen ervaren vaak angst om gescheiden te worden van een geliefde ouder. Als je op enig moment contact kunt opnemen met de andere ouder, kan deze angst verminderen.[14]
    • Als dit gebeurt, probeer het dan niet persoonlijk te nemen. Alleen omdat je kinderen met hun andere ouder willen praten, wil nog niet zeggen dat ze niet van je houden of ook niet bij jou in de buurt willen zijn.
    • Tijdens vakanties, als uw kinderen bij u blijven, moeten zij worden aangemoedigd om de andere ouder te bellen.[15] Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Hé kinderen, ik weet zeker dat je moeder heel graag van je zou willen horen, omdat het kerst is. Laten we haar bellen."
  4. 4 Zet je kinderen af ​​bij je ex thuis in plaats van te wachten tot ze bij jou thuis worden opgehaald. Wanneer het tijd is voor uw kinderen om de andere ouder te bezoeken, zet ze dan altijd af in plaats van te wachten tot uw ex ze krijgt. Moedig je ex aan om hetzelfde te doen als de kinderen je komen opzoeken.
    • Als je de kinderen laat vallen in plaats van te wachten op een pick-up, voorkom je dat de kinderen door de ene of de andere ouder worden "weggenomen".[16]
    • Dit kan de overgang tussen huishoudens gemakkelijker maken voor zowel de kinderen als de ouder die ze een tijdje verlaten.
    • Dit vermindert ook het risico van het onderbreken van een speciaal moment tussen uw kinderen en uw ex.
  5. 5 Luister naar je kind. Zorg ervoor dat, ongeacht de leeftijd van uw kind, hij of zij gevoelens kan uiten over en enige inbreng heeft in de voogdijregelingen. Dit zal het kind helpen zich veiliger en geliefder te voelen, ongeacht het huis waar hij of zij zich bevindt.[17]
    • Geef ze jonge kinderen wat controle over kleine zaken, zoals welk speelgoed ze willen meenemen bij het wisselen van huishouden. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Tijd om naar je vader te gaan! Is er iets dat je dit weekend mee wilt nemen?"
    • Voor tieners kun je hen de gelegenheid geven om suggesties te doen over welk huis ze op bepaalde dagen van de week zouden willen hebben. Op basis van hun activiteitenkalender en sociale evenementen weten ze misschien beter dan u, wat voor hen het handigste huis is om op elke willekeurige avond te leven. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Het lijkt erop dat je sociale agenda tegenwoordig behoorlijk vol is. Is het schema dat we nu hebben logisch, of is er toch je vader en kan ik dingen makkelijker voor je maken?"
    • Uiteindelijk hebben jij en de andere ouder de controle en hebben het laatste woord over deze zaken, maar door het kind de kans te geven te worden gehoord, wordt deze situatie voor hem aangenamer.
  6. 6 Evalueer en wijzig het bewaarplan indien nodig. Naarmate uw kinderen ouder worden, zal het leven veranderen, zowel voor hen als voor u. Wees bereid om het bewaarplan opnieuw te bezoeken en aanpassingen aan te brengen om deze veranderingen te weerspiegelen.[18]
    • Vooral tijdens de adolescentie kunnen kinderen tegen de routine ingaan, omdat ze meer geïnteresseerd zijn in tijd doorbrengen met vrienden en minder met hun ouders. Wees flexibel over dergelijke veranderingen.[19]
    • Je eigen leven en behoeften kunnen ook veranderen, bijvoorbeeld wanneer en als je een nieuwe romantische relatie ontwikkelt of zelfs met een andere partner gaat trouwen. Hoewel u moet proberen uw kind op de eerste plaats te zetten, moet u ook erkennen dat dit soort veranderingen in het leven mogelijk wijzigingen in uw overeenkomst vereisen.[20]

Methode drie van drie:
Communiceren met uw Ex

  1. 1 Coördineer vaak. Hoe moeilijk en pijnlijk het ook is, vooral in het begin, praat vaak met je ex over wat er met je kind aan de hand is.[21] Alle belangrijke gebeurtenissen of veranderingen in het leven moeten regelmatig worden besproken, maar dat geldt ook voor meer dagelijkse gebeurtenissen. Dit kan zijn:
    • Problemen (of grote successen) op school.
    • Disciplinaire problemen.
    • Weekend plannen.
    • Alle problemen waar u als ouders een beslissing over moet nemen. [22]
  2. 2 Zoek naar manieren om aangenaam te communiceren. Hoe u zich ook over uw ex voelt, de regelmatige gesprekken die u met hem of haar moet voeren, zullen gemakkelijker zijn als u manieren kunt vinden om op een burgerlijke en volwassen manier te communiceren.[23]
    • Als er een probleem in het leven van het kind is waarvan je denkt dat de andere ouder verantwoordelijk is, probeer dan beschuldigingen te vermijden. Bespreek in plaats daarvan het probleem.
    • Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Ik merk dat de kinderen me altijd uitdagen over bedtijden na terugkeer in je huis. Heb je ideeën over hoe we dit kunnen aanpakken?" Zelfs als je denkt dat de andere ouder er niet in slaagt het bedtijdschema af te dwingen, moet je deze beschuldiging niet doen.
    • Als meningsverschillen normaal worden en u denkt dat de andere ouder zijn of haar einde van de overeenkomst niet nakomt, houdt u een register bij van de inhoud van uw gesprekken, voor het geval ze nodig zijn voor de rechtbank.
  3. 3 Kies je strijd en houd ze privé. Onvermijdelijk zullen er conflicten ontstaan ​​over ouderschap. Als jij en je ex perfect harmonieus waren, zou je waarschijnlijk niet zijn gebroken.Kies wat je denkt dat het echt waard is om een ​​controversiële discussie over te hebben en probeer dingen te laten gaan die niet zo belangrijk zijn.[24]
    • Als de andere ouder bijvoorbeeld de school van uw kinderen wil veranderen of hen voedsel geeft waar ze allergisch voor zijn, kunnen dit problemen zijn die de moeite waard zijn om ruzie te maken.
    • Aan de andere kant, als je ex je kinderen van middelbare leeftijd laat luisteren naar muziek die je niet goedkeurt, bedenk dan of je denkt dat dit echt schadelijk voor hen is voordat je gaat vechten. Het kan het beste zijn om je energie te sparen en goodwill te behouden in plaats van te vechten tegen kleine problemen, zoals huishoudelijke regels, die van huis tot huis kunnen verschillen.
    • Als je verhitte of controversiële discussies over ouderschap moet voeren, doe dat dan nooit voor je kinderen. Dit kan onnodige stress en emotionele schade veroorzaken.[25]
  4. 4 Flexibel zijn. Hoewel consistentie belangrijk is, is ook een zekere mate van flexibiliteit.[26] Houd er rekening mee dat de levensomstandigheden mogelijk een aantal wijzigingen in het bewaarplan vereisen die 'on the fly' moeten worden gemaakt. Er gebeuren dingen die niet worden verwacht en dus niet in de overeenkomst.
    • Wees eerlijk en realistisch over je eigen leven en verplichtingen, evenals je ex's. Als u redelijke gesprekken kunt hebben over hoe u met onvoorziene wijzigingen moet omgaan, is de kans groter dat uw gedeelde voogdijovereenkomst overleeft en slaagt.
    • U of uw ex kan bijvoorbeeld plotseling de stad uit gaan om een ​​persoonlijk of werkgerelateerd probleem aan te pakken in een tijd dat u geacht wordt voor uw kinderen te zorgen. Probeer flexibel en redelijk inschikkelijk te zijn voor dergelijke omstandigheden.