Voor elk kind kan een verblijf in een ziekenhuis een beangstigende ervaring zijn. Een kind dat nog nooit in het ziekenhuis is geweest, weet niet wat het kan verwachten en een kind dat in een ziekenhuis verblijft, kan op basis van de vorige ervaring bang zijn. Door voorbereid te zijn, fysiek en emotioneel comfort te bieden en uw kind te helpen begrijpen wat er aan de hand is, kunt u hen geruststellen dat alles goed komt en dat ze in het ziekenhuis zijn om beter te worden.

Methode één van de vier:
Voorbereiding op het verblijf

  1. 1 Praat van tevoren met uw kind. Praat zo mogelijk vóór het verblijf met uw kind om hen een idee te geven van wat u kunt verwachten en hoelang het kan duren. Breng uw kind een boek over het bezoek aan het ziekenhuis, omdat er veel beschikbaar zijn om vragen te beantwoorden en angst te verlichten.
    • Laat je kind van tevoren zijn favoriete knuffeldier, deken of troostobject inpakken, omdat deze bekendheid geven tijdens hun verblijf.
  2. 2 Verlaat op tijd van huis voor een gepland verblijf. Als uw kind een opnametijd heeft gepland, arriveer dan 30 minuten tot een uur te vroeg, of zoals aangegeven door uw ziekenhuis. Noch jij noch je kind hebben de stress nodig om te laat te komen. De behandeling van uw kind kan worden beïnvloed als u niet gereed bent op het moment dat het ziekenhuispersoneel bereid is om procedures uit te voeren. Als je te laat bent, zul je je gestrest voelen, zal je kind dat waarschijnlijk opmerken en ook gestrest voelen.
  3. 3 Neem contact op met het personeel om te controleren of u alles heeft wat u nodig hebt. Informeer bij het ziekenhuispersoneel dat u alles wat uw kind nodig heeft tijdens uw verblijf heeft. Doorgaans belt een verpleegkundige u een paar dagen voorafgaand aan uw verblijf voor een pre-check, maar als u niet zeker bent, kunt u altijd opnieuw bellen. Denk aan medicijnen die je kind neemt, of op zijn minst een lijst van hun medicijnen, zodat het ziekenhuis ze kan leveren. Uw kind kan dag- en nachtkleren, hun bril, fopspeen, luiers, hun wandelstokken of frame, CPAP-machine, beugels, schoenen en pantoffels, of iets anders dat ze dagelijks of 's nachts gebruiken, nodig hebben.
    • Als de ziekenhuisopname van uw kind niet was gepland, vraag dan aan het ziekenhuispersoneel wat uw kind nodig heeft van de ene dag op de andere en de komende dagen. Het helpt je om een ​​lijst op te schrijven, zodat je kunt oprapen wat je nodig hebt of een andere geliefde kunt vragen om de items naar je toe te brengen.
  4. 4 Wees een positief rolmodel. Of het ziekenhuisverblijf van uw kind nu gepland of niet gepland is, zij zullen naar u kijken om te weten hoe te reageren en op de situatie te reageren. Als je angst en verdriet toont over de ziekenhuisopname van je kind, zullen ze zich waarschijnlijk op dezelfde manier voelen. Blijf kalm en positief over het naar het ziekenhuis gaan.[1]
    • Dit betekent niet dat je moet liegen over waar je naartoe gaat, hoe lang je kind daar zal zijn of wat er zal gebeuren. Maak geen beloftes die je niet kunt houden (zoals, "je hoeft niet te blijven overnachten!"), Omdat dit angst en wantrouwen voor je kind zal veroorzaken als het niet waar is.
    • Leg de dingen eerlijk uit, maar op manieren die ze kunnen begrijpen, bijvoorbeeld: "We gaan een paar dokters bezoeken en misschien blijf je in een speciale kamer totdat je je beter voelt."
  5. 5 Praat met je kind over hun angsten en beantwoord hun vragen. Geef op de leeftijd afgestemde antwoorden en onthoud dat het goed is om iets niet te weten.[2] Maak geen antwoord als je het niet weet (nogmaals, moedig geen twijfel en wantrouwen aan) - zeg iets als: "Ik weet het nu niet, maar alles komt goed en ik zal je vertellen als als ik erachter kom. '

Methode twee van vier:
Uw kind comfortabeler maken

  1. 1 Wees zo veel mogelijk bij je kind. Kinderen, vooral jonge kinderen onder de 3 jaar, zullen waarschijnlijk bang zijn om bij u weg te zijn.[3] Wees zoveel mogelijk aanwezig met je kind. Natuurlijk moet u nog steeds uw eigen levensroutine bijhouden, en sommige regels en schema's in het ziekenhuis staan ​​mogelijk niet toe dat u te allen tijde aanwezig bent. Velen staan ​​een ouder echter toe om te allen tijde bij het kind te blijven en, indien gewenst, zelfs in de kamer te slapen.
    • Schakel andere liefhebbende familieleden in om te bezoeken wanneer u niet beschikbaar bent. Vertel uw kind wanneer u weggaat wie er zal zijn om voor hen te zorgen.
    • Overnacht als je kunt. Uw kind maakt zich meer zorgen om het slapen gaan.[4]
    • Wanneer u weggaat, vertel uw kind en hun verpleegsters waar u naartoe gaat en wanneer u terugkomt. Probeer zoveel mogelijk telefonisch contact te houden.
    • Het is prima om het ziekenhuispersoneel te vragen of je wel of niet langs de spreekuren mag blijven, maar je moet de ziekenhuisvoorschriften respecteren. Als ze nee zeggen, is dat om een ​​belangrijke reden.
    • Je kunt ook een ander familielid laten vervangen als je een tijdje het ziekenhuis moet verlaten, maar je kind niet alleen wilt laten.
  2. 2 Informeer personeel over het copinggedrag van uw kind. Helaas kunt u mogelijk niet elke minuut van uw verblijf in het ziekenhuis bij uw kind zijn. Het zal helpen om hun zorgteam te vertellen wat hen thuis meestal kalmeert. Zeg bijvoorbeeld iets als: "Ze houdt er echt van om haar een knuffelblaadje bij zich te hebben als ze bang is." Op die manier kan zelfs als je niet in de buurt bent een personeelslid een vertrouwd gevoel bieden.[5]
    • Het is ook nuttig om de routine van uw kind te delen met hun zorgteam, zodat ze zoveel mogelijk een normale routine kunnen behouden.[6] U kunt het verplegend personeel bijvoorbeeld vertellen wanneer uw kind meestal wakker wordt en in slaap valt. Ziekenhuizen hebben hun eigen schema's, maar ze zijn vaak flexibel met kinderen.
  3. 3 Geef de favoriete dingen van uw kind thuis op. Neem kleurboeken, knuffelbeesten, dekens en andere favoriete items mee naar de ziekenhuiskamer van uw kind. Houd ze dicht bij hun bed zodat ze gemakkelijk toegankelijk zijn om comfort te bieden. Overweeg om je kind iets te geven dat je vast kunt houden als je er niet kunt zijn.[7]
    • Als je geen tijd hebt gehad om speelgoed mee te nemen met je kind naar het ziekenhuis, zal er speelgoed voor hem of haar zijn om mee te spelen, vraag het maar.
    • Markeer al uw bezittingen duidelijk met de voor- en achternaam van uw kind voordat u ze in het ziekenhuis verlaat.
  4. 4 Breng je kind op zijn gemak in bed. Als uw kind nog een deken nodig heeft, meer kussens, of als het hoofdeinde omhoog of omlaag wordt gebracht, vraag het dan aan een verpleegkundige of een ziekenhuismedewerker. Als ze zeggen dat ze te warm of te koud zijn, laat het personeel dan weten - het is belangrijk dat de lichaamstemperatuur van kinderen regelmatig blijft.
    • Soms kan het belangrijk zijn voor uw kind om in een specifieke positie te blijven of moeten ze voorzichtig worden verplaatst om te voorkomen dat ze iets verder pijn doen. Zorg ervoor dat u het ziekenhuispersoneel vraagt ​​voordat u uw kind verplaatst, en zij zullen u ofwel vertellen om het niet te doen, u op een specifieke manier instrueren om het te doen, u helpen het te doen of u vertellen dat ze normaal kunnen worden verplaatst.
  5. 5 Vraag een snack als uw kind honger heeft. De meeste ziekenhuizen staan ​​op een strikt schema van precies wanneer het ontbijt, de lunch en het diner worden geserveerd. Herinner uw kind eraan dat dit komt door bezoekuren, niet omdat de artsen 'gemeen' zijn. Als uw kind honger krijgt tussen de maaltijden, bel dan een verpleegster en vraag om een ​​hapje.
    • Ziekenhuisvoeding kan anders zijn dan thuis. Herinner hen eraan dat het niet hetzelfde voedsel is dat ze gewoonlijk eten, maar dat het belangrijk is om te eten om mooi en sterk te blijven.
    • Mogelijk moet u controleren wat uw kind precies eet en drinkt.
    • Houd er rekening mee dat voor de operatie vasten vaak is vereist, soms wordt gevraagd als NPO of als niks via de mond, en dat uw kind de avond ervoor niet mag eten. Je kunt dit aan je kind uitleggen door iets te zeggen als: "Morgen zullen de artsen je een medicijn geven om je te helpen slapen terwijl ze je opknappen, en het medicijn werkt het beste op een lege buik."
    • Sommige procedures kunnen uw kind verplichten om minstens één dag niets met de mond te eten. Als u zeker weet wat de vereiste zal zijn, moet u dit aan uw kind vertellen, maar als dat niet het geval is, vraag het dan aan de arts.
  6. 6 Behandel uw kind zo normaal mogelijk. Zoveel als hun toestand toelaat, behandel je kind zoals je thuis zou doen. Houd u aan een dagelijks schema, houd zoveel mogelijk rekening met de huishoudregels en neem uw kind mee in elke familiediscussie die gaande is. Kinderen kunnen vaak angstig worden, dus blijf rustig en wees zo behulpzaam mogelijk.[8] Als uw kind de leerplichtige leeftijd heeft, breng zijn huiswerk naar het ziekenhuis.
  7. 7 Moedig je kind aan om te spelen. Veel kinderafdelingen hebben een speelkamer die kinderen tussen bepaalde uren kunnen gebruiken. Als uw kind zich goed voelt om te bewegen en hun zorgteam akkoord gaat, moedig ze dan aan om te spelen. Hierdoor nemen ze hun ongemak en angst weg, helpen ze een beetje actief te zijn en blijven ze verbonden met hun normale routine. Dit is ook een waardevolle tijd om uw kind te observeren voor gedragsveranderingen - als uw kind te jong is om u te vertellen hoe zij zich voelen, kan het al dan niet deelnemen aan hun reguliere spelactiviteiten aangeven of zij zich gestresst of onwel voelen.[9]
    • Als er geen speelkamer beschikbaar is, neem dan speelgoed, spelletjes en boeken mee naar de kamer van uw kind. Stimuleer de speeltijd gedurende de dag om de geest van uw kind actief te houden.
    • Sommige ziekenhuizen organiseren zelfs speeltijd; vraag dit aan uw verpleegkundige of Child Life Specialist.
    • Als uw kind geopereerd is, kan uw kind alleen in de hal lopen. Zorg ervoor dat je weet wat de beperkingen van je kind zijn door met de verpleegkundige te praten voordat je gaat spelen of wandelen
  8. 8 Geef je kind keuzes. Zelfs als het zo eenvoudig is als een pleisterachtige kleur of welke arm te gebruiken om hun bloeddruk te controleren, kan het zijn dat uw kind keuzes maakt wanneer dat mogelijk is, zodat hij of zij de situatie beter onder controle kan houden. Dit kan helpen om ze minder bang en zelfverzekerder te voelen.[10]
  9. 9 Respecteer de privacy van oudere kinderen. Oudere kinderen en tieners kunnen angstig zijn over hun lichaam en hebben een sterke behoefte aan privacy. Respecteer dit zo veel mogelijk door aan de deur te kloppen voordat je erin gaat, gevoelig te zijn voor wie er in de buurt is wanneer je kind wordt onderzocht of een procedure te ondergaan, en je kind te vragen of het goed is om informatie met buitenstaanders te delen voordat je dit doet.[11]
  10. 10 Help uw kind om contact te houden met hun vrienden. Oudere kinderen voelen zich geïsoleerd en eenzaam in het ziekenhuis. Help ze telefonisch of via internet met vrienden in contact te blijven, zodat ze zich meer verbonden voelen met hun normale leven en routine. U kunt een smartphone met FaceTime of een vergelijkbare videotelefoon-app gebruiken, als die beschikbaar is.
    • Als uw kind goed genoeg is om bezoekers te hebben, moedig ze dan aan om hun vrienden te vragen om langs te komen. Dit kan echt hun geest verheffen en een goede afleiding zijn. Vergeet niet dat sommige ziekenhuizen grenzen hebben aan de leeftijden en het aantal bezoekers in een kamer tegelijk.

Methode drie van vier:
Helpt uw ​​kind om met pijn om te gaan

  1. 1 Zorg voor fysiek comfort. Pijn kan een onvermijdelijk gevolg zijn van de ziekenhuisopname van uw kind, ongeacht of dit het gevolg is van hun aandoening of van invasieve procedures die moeten worden uitgevoerd voor hun behandeling. Het geven van een zachte, kalmerende aanraking kan de angst verminderen en hun focus verleggen naar goede, in plaats van pijnlijke, sensaties. Rock of cradle jongere kinderen, streel hun haar of wrijf zachtjes over hun rug. Houd de handen vast met oudere kinderen en zeg dat ze je handen zo hard mogelijk moeten knijpen.[12]
  2. 2 Wees er voor je kind tijdens stressvolle procedures. Een infuus starten, bloed laten afnemen en vele andere procedures kunnen angstaanjagend en ongemakkelijk zijn. Probeer aanwezig te zijn voor procedures om troost te bieden, en geef uw kind daarna een dikke knuffel. Vertel hen dat ze dapper zijn en geweldig werk hebben geleverd - positieve bekrachtiging kan hen minder bang maken voor de volgende procedure.[13]
    • Vertel uw kind niet dat iets niet zal pijn doen als het zal. Praat in plaats daarvan met hen over manieren om met angst en ongemak om te gaan. Je kunt iets zeggen als: "Het zal waarschijnlijk een beetje pijn doen als een bijensteek, maar het zal binnen een seconde voorbij zijn en omdat je zo dapper bent, zal het geen probleem zijn."
  3. 3 Leer uw kind diep ademhalen. Diepe ademhaling ontspant het lichaam, verlicht angst en vermindert pijn.[14] Als uw kind oud genoeg is om mee te werken, leer het dan diep in te ademen en langzaam uit te ademen. Het kan helpen om ze te laten tellen tijdens inademing en uitademing. Een goed algemeen plan is om twee keer zo lang uit te ademen als ze inademen.
    • Bij jonge kinderen kun je een vuurrad of bellen gebruiken om ze diep uit te ademen.
  4. 4 Zorg voor afleiding. Help uw kind om hun gedachten en aandacht van hun pijn af te leiden naar iets anders dat aangenamer is. Muziek, boeken, films, speelgoed, games - alles wat hun gedachten aftrekt van de pijn is nuttig. Hoe meer ze zich op de taak moeten concentreren, hoe beter. Oudere kinderen kunnen profiteren van uitdagingen zoals schaken, kruiswoordpuzzels of Sudoku. Leid jonge kinderen af ​​door hen een verhaal te vertellen of hun favoriete nummer te zingen.[15]
    • De meeste kinderen zullen waarschijnlijk een tv in hun kamer hebben die ze kunnen gebruiken als ze zich goed genoeg voelen om hem te bekijken.
  5. 5 Leer ze om begeleide beelden te maken. De rol van begeleide beelden nabootsen als een ontspanningstechniek door de verbeelding van uw jongere kind aan te spreken. Laat ze een verhaal lezen of verzinnen en zich concentreren op hele fijne details, hun favoriete tv-programma of film terughalen en je de verhaallijn vertellen, of laat ze gedetailleerd een tijd of plaats onthouden die ze echt leuk vonden.[16]
    • Oudere kinderen kunnen visualisatie gebruiken tijdens diepe ademhalingsoefeningen. Vertel ze zich voor te stellen dat ze moeten ademen in helder, helend licht dat hun hele lichaam vult. Stel je dan voor dat je gevoelens van spanning en ongemak uitademt.
  6. 6 Stimuleer het spel, zelfs als ze pijn hebben. Jonge kinderen leren en groeien door te spelen, en dit moet niet stoppen wanneer ze in het ziekenhuis zijn. Speeltijd kan een noodzakelijke afleiding zijn, een manier om emoties los te laten, en zal ervoor zorgen dat hun dag normaaler aanvoelt.[17]

Methode vier van vier:
Helpt uw ​​kind te begrijpen wat er gebeurt

  1. 1 Verzeker je kind dat ze niet gestraft worden. Het is normaal dat zieke of gewonde kinderen in het ziekenhuis het gevoel krijgen dat ze worden gestraft voor iets verkeerds.[18] Praat met je kind en laat hen weten dat ze niets hebben gedaan om te "verdienen" of "verdienen" dat ze ziek of gewond zijn. Laat hen weten dat iedereen ziek wordt en soms hulp nodig heeft. Het kan helpen om te praten over een tijd dat jij of een andere geliefde in het ziekenhuis was, beter werd en tevreden naar huis ging.
    • Probeer de verbeelding van uw kind op een positieve manier in te zetten. Vertel ze een verhaal over een groot wit kasteel vol met magische genezers die mensen graag helpen zich beter te voelen. Gebruik de namen van uw zorgteam en andere details uit het ziekenhuis. Probeer uw kind te laten zien dat het ziekenhuis een positieve omgeving is en geen straf.
    • Het kan met name een uitdaging zijn om uw kind te overtuigen dat pijnlijke procedures zoals infuusstokjes en bloedafnames "goed voor hen zijn". Gebruik positieve taal over behandeling. Als uw kind bijvoorbeeld bang is om een ​​infuus te krijgen, leg dan uit dat het medicijn is om ze beter te laten voelen. Probeer termen zoals "toverdrank" of "all-better juice" te gebruiken om positieve associaties met medicijnen te creëren.
  2. 2 Introduceer het medisch personeel bij uw kind. Voor uw kind lijken artsen en verpleegkundigen waarschijnlijk gewoon vreemden in enge kleding die dingen doen die hen ongemakkelijk maken. Ontdek de namen van de medewerkers van uw kind, introduceer ze en laat uw kind hen vragen stellen.[19] Het veranderen van de verpleegster van een vreemdeling in een persoon met een naam, hobby's en misschien ook kinderen van zichzelf, kan de relatie tussen uw kind en hun zorgteam verbeteren.
    • Dit kan uw kind helpen om de mensen om hen heen te leren kennen en een vriendelijke, geruststellende relatie op te bouwen.
  3. 3 Leg uw kind uit dat ze mogelijk regelmatig moeten worden gecontroleerd door een verpleegkundige of een arts. Het is waarschijnlijk dat om de paar uur een zorgprofessional zal stoppen om uw kind te controleren. Ze kunnen de bloeddruk controleren, een nieuwe infuuslijn starten of bloedafname doen volgens de instructies van de arts van uw kind. Leg uw kind uit dat dit gebeurt om ervoor te zorgen dat ze beter worden.
  4. 4 Vraag een Child Life Specialist aan, indien beschikbaar. Sommige ziekenhuizen hebben een Child Life Specialist, een teamlid dat beschikbaar is om de stress en angst voor gehospitaliseerde kinderen te verlichten en om te pleiten voor hun behoeften. Zoek uit of deze professional beschikbaar is in uw ziekenhuis; in dat geval kunnen ze een waardevol bezit zijn.[20]
    • Veel ziekenhuizen kunnen ook informatie en ondersteuning bieden aan ouders en familie als u zich overweldigd voelt.