Wanneer een kind of tiener praat over zichzelf pijn doen of zelfmoord plegen, moet je ze niet afdoen - ze zijn misschien niet alleen op zoek naar aandacht. Zelfmoord is de derde belangrijkste doodsoorzaak voor kinderen in de leeftijd van 10 tot 14 jaar en is de tweede belangrijkste doodsoorzaak voor tieners en jonge volwassenen van 15 tot 24 jaar.[1] Houd uw kinderen veilig door het risico op zelfmoord serieus te nemen. U kunt dit doen door uzelf voor te lichten over de risicofactoren voor zelfmoord bij kinderen, te weten welk waarschuwingsgedrag u moet zoeken en met uw kind te praten over zelfmoord. Als u denkt dat uw kind direct gevaar loopt zelfmoord te plegen, bel dan de National Suicide Prevention Lifeline op 1-800-273-8255.[2]

Deel een van de drie:
De risicofactoren kennen

  1. 1 Wees waakzaam als uw kind eerder zelfmoord heeft gepleegd. Een eerdere zelfmoordpoging is een van de grootste indicatoren die een kind in de toekomst misschien opnieuw zal proberen. Zelfs als je kind het nu beter lijkt te doen, lopen ze nog steeds risico, dus houd hun gedrag in de gaten en zorg ervoor dat ze een geestelijke gezondheidszorg krijgen die ze nodig hebben.[3]
  2. 2 Overweeg of uw kind geestelijke gezondheidsstoornissen of ontwikkelingsstoornissen heeft. Kinderen met de diagnose angst, depressie, gedragsstoornis, schizofrenie, autisme, Oppositional Defiant Disorder, ADHD of bipolaire stoornis lopen een verhoogd risico om zelfmoord te plegen. Het risico neemt zelfs nog meer toe als een kind gelijktijdig voorkomende stoornissen heeft of meer dan één diagnose voor de geestelijke gezondheid.[4]
    • Als u denkt dat uw kind een psychische stoornis of een verstandelijke beperking heeft, breng hem dan naar de dokter zodat deze een diagnose en passende zorg kan krijgen.
  3. 3 Denk aan de vraag of uw kind de laatste tijd onder stress heeft gestaan. Een stressvol gezinsleven kan het zelfmoordrisico van een kind verhogen. Dat geldt ook voor problemen op school of met vrienden. Als uw kind moeite lijkt te hebben om de gebeurtenissen in zijn leven het hoofd te bieden, houd ze dan goed in de gaten voor andere waarschuwingssignalen van depressie of suïcidaal gedrag.[5]
    • Factoren die de stress thuis verhogen, zijn onder meer de dood van een familielid (vooral door zelfmoord), een scheiding of misbruik.
    • Als de cijfers van je kind weggaan, praten ze over niet naar school willen gaan, of besteden ze geen tijd meer met hun vrienden, het kan erop wijzen dat ze problemen hebben op school.
  4. 4 Ontdek of uw kind betrokken is bij pesten. Pestkoppen en hun slachtoffers hebben beiden een verhoogd risico op suïcidaal gedrag. Vraag uw kind of pesten op zijn of haar school gebeurt en houd de indicatoren in de gaten dat uw kind een slachtoffer of een dader is.[6]
    • Slachtoffers van pesten kunnen zich angstig maken om naar school te gaan, hebben onverklaarde blessures of lijken hun bezittingen vaak te verliezen of te breken.
    • Agressieve, humeurige kinderen zijn meer kans om pestkoppen te zijn.
  5. 5 Vraag of uw kind worstelt met hun seksuele geaardheid. Homo- en lesbische jongeren lopen een verhoogd risico op psychische problemen en zelfmoord. Dit is met name het geval wanneer hun familie of gemeenschap hun oriëntatie niet ondersteunt.[7]
    • Houd rekening met het mediagebruik en de tv- / filmvoorkeuren van uw kind om naar aanwijzingen te zoeken dat ze niet zeker zijn over hun seksuele geaardheid.
    • U kunt ook een dialoog met uw kind beginnen over LGBT + -onderwerpen door een scène uit een televisieshow of film te gebruiken. Vraag: "Ze lijken echt voor elkaar te zorgen." Hoe denk je dat mensen van hetzelfde geslacht verliefd zijn? Is dat iets dat op school naar voren komt? "
  6. 6 Overweeg de familiegeschiedenis van het kind. Een kind met een familielid dat zelfmoord heeft gepleegd of gepleegd, loopt een groter risico zelfmoord te plegen.[8] Denk aan de familiegeschiedenis van het kind om te bepalen of dit een risicofactor kan zijn.

Tweede deel van de drie:
Het waarschuwingsgedrag identificeren

  1. 1 Merk op of uw kind zich bezighoudt met de dood. Als je kind over de dood praat, zegt dat ze dood willen of andere vage verwijzingen naar de dood maakt, zoals 'weggaan', kunnen ze suïcidaal zijn. Schrijven of tekenen over de dood of het hiernamaals is ook een rode vlag.[9]
    • Zelfs zeer jonge kinderen kunnen suïcidale gedachten uiten, maar ze kunnen zich op een minder voor de hand liggende manier uiten, bijvoorbeeld door iets te zeggen als: "Ik wil gewoon wegzweven."
  2. 2 Pas op voor veranderingen in persoonlijkheid en gedrag. Een suïcidaal kind kan op vreemde of niet-karakteristieke manieren gaan werken. Als je uitgaande kind zich teruggetrokken en stil voelt, kunnen ze in de problemen komen. Evenzo kan een voorzichtig kind roekeloos of uitdagend handelen als ze aan zelfmoord denken.[10]
  3. 3 Let op of uw kind bezittingen weggeeft. Als je kind zijn spullen gaat weggeven, plannen ze mogelijk zelfmoord. Besteed bijzondere aandacht aan het weggooien van items die ze eerder hebben gekoesterd, of als ze zeggen dat ze hun bezit niet meer nodig hebben.[11]
    • Begin een dialoog door te zeggen: "Jessie, je hebt je gelukkige honkbalhandschoen weggegeven aan Rob." Waarom ben je daar mee bezig? "
  4. 4 Besteed aandacht aan daden van het afscheid nemen van dierbaren. Als je kind overweegt zelfmoord te plegen, kunnen ze voor de laatste keer afscheid nemen van vrienden en familieleden. Ze kunnen ook afspreken geliefden te bezoeken die ze al een tijdje niet gezien hebben.[12]
    • Vaarwelbrieven zijn een ander belangrijk waarschuwingssignaal dat uw kind mogelijk zelfmoord pleegt.
  5. 5 Houd de slaap- en eetgewoonten van uw kind in de gaten. Kinderen die depressief zijn, kunnen te veel slapen of aan slapeloosheid lijden. Ze kunnen ook hun eetlust verliezen of teveel eten, wat gewichtsveranderingen kan veroorzaken.
    • Je zou kunnen zeggen: "Joey, je lijkt de laatste tijd niet veel eetlust te hebben. Wil je me daarover spreken?"
    • Je kunt ze ook vragen hoe ze zich de laatste tijd hebben gevoeld.Vraag hen naar hun energieniveaus, slaap, eetlust, gevoelens, etc.
  6. 6 Neem roekeloos of zelfbeschadigend gedrag serieus. Suïcidale kinderen en tieners kunnen zichzelf verwonden of gevaarlijke dingen doen, zoals roekeloos rijden, drugs gebruiken of zich bezighouden met onveilige seks. Als u erachter komt dat uw kind een van deze dingen doet, zoek dan meteen hulp voor hen.[13]

Derde deel van de drie:
Praten met je kind

  1. 1 Besteed aandacht aan eventuele bedreigingen of waarschuwingen. Als uw kind over sterven praat of gevoelens van hopeloosheid uit, praat met hen. Penseel hun opmerkingen niet af of ga ervan uit dat ze gewoon dramatisch zijn.[14]
    • Hoewel veel van de kinderen en tieners die over zelfmoord praten het nooit proberen, is het risico te groot om te negeren. Zelfs als je kind niet van plan is zelfmoord te plegen, geeft het feit dat ze het hebben opgevoed nog steeds aan dat ze pijn hebben en professionele hulp nodig hebben.
    • Zeg: "Je zei dat je dood wilde gaan, het klinkt alsof je te maken hebt met heel erg veel dingen." Kun je me meer vertellen over hoe je je voelt? "Als ze niet open staan ​​voor praten, zou je kunnen toevoegen:" Zoals jouw ouder, ik moet zulke opmerkingen serieus nemen. Als je niet met me wilt praten, denk ik dat ik een afspraak voor je zal maken om een ​​vertrouwenspersoon te zien. Hoe klinkt dat?"
  2. 2 Druk uw bezorgdheid uit tegen uw kind. Breng de waarschuwingssignalen naar boven die je hebt opgemerkt. Laat uw kind weten dat u om hen geeft en hen wilt helpen. Als ze je vertellen dat ze moeite hebben gehad, leef dan mee met hen en moedig ze aan professionele hulp in te schakelen.[15]
    • Je zou bijvoorbeeld het gesprek kunnen openen door te zeggen: "Ik heb gemerkt dat je de laatste tijd erg verdrietig en teruggetrokken lijkt te zijn, en ik maak me zorgen om je. Wil je ergens over praten? '
    • Laat uw kind weten dat zij zich niet hoeven te schamen om hulp te zoeken. Zeg iets als: "Ik weet dat het nu moeilijk te geloven is, maar je hoeft je niet zo te blijven voelen. Praten met een therapeut zal je helpen je veel beter te voelen. "Zorg ervoor dat je kind een therapeut heeft die ze vertrouwen en zich prettig voelen om mee te praten. Als ze zich niet op hun gemak voelen bij hun therapeut, zoek dan een nieuwe.
  3. 3 Blijf kalm. Misschien voel je je bang of hulpeloos, maar voorkom je dat je emoties de overhand krijgen als je met je kind praat. Ze zullen zich eerder voor je openen als je gestroomlijnd en kalm blijft.[16]
    • Vermijd dat uw kind zich beoordeeld of bekritiseerd voelt. Hierdoor worden ze opgeklemd en kan het eventuele schuldgevoelens die ze hebben nog verergeren.
    • Het is een goed idee om te normaliseren wat uw kind voelt. Probeer iets te zeggen als: "Veel mensen ervaren van tijd tot tijd depressieve stemmingen. Het is belangrijk om er met iemand over te praten, dus laten we een therapeut zoeken die kan helpen. "
  4. 4 Vragen stellen. Leid het gesprek en help uw kind zich open te stellen door zachte vragen te stellen over hoe zij zich hebben gevoeld. Als uw kind het onderwerp zelfmoord vermijdt, moet u het ter sprake brengen door iets te zeggen als: "Hebt u erover nagedacht uzelf te doden?" Rechtstreeks zijn kan een beetje eng zijn, maar het is belangrijk om direct en open te zijn, zodat u kan het goed voor je kind maken om direct en open te zijn over wat ze voelen.[17]
    • Krijg meer informatie die kan bepalen hoe ernstig de zelfmoordgedachten van uw kind zijn. Dit kan het volgende inhouden: "Heb je erover nagedacht hoe je dat zou doen?" om te zien of ze een echt plan hebben. Als het kind ja zegt, moet u onmiddellijk medische hulp zoeken.
  5. 5 Vraag het kind met welke problemen ze worstelen om het hoofd te bieden. Terwijl depressieve / zelfmoordgedachten soms alleen worden veroorzaakt door chemische onevenwichtigheden in de hersenen, spelen omgevingsfactoren vaak een rol. Als het kind zich overweldigd voelt door bepaalde problemen, kan dit een deel van de oorzaak zijn en helpt het omgaan met deze problemen de behoefte aan een 'uitweg' verminderen.
    • Luister en valideer hun gevoelens om hen te laten weten dat u om hen geeft en hun problemen serieus neemt.
  6. 6 Help uw kind een behandeling te krijgen. Breng uw kind naar een arts of counsellor voor een evaluatie, ongeacht of u denkt dat zij zelfmoord plannen of niet. Als uw kind toegeeft zelfmoord te plegen, breng het dan naar de eerste hulp voor onmiddellijke hulp.[18]
    • Laat uw kind niet alleen als u denkt dat u van plan bent zelfmoord te plegen.