Je peuter alleen laten slapen is een grote stap naar hun onafhankelijkheid van jou. Als je je peuter voorbereidt, leg hem uit dat ze alleen zullen slapen. Maak bedtijd consistent en voorspelbaar, zodat uw peuter keuzes heeft tijdens het hele proces. Reageer consequent en laat je peuter weten dat je het meent als je hem vertelt in bed te blijven. Help uw kind omgaan met angsten en manieren vinden om creatief te zijn in het helpen van uw kind slagen met alleen te slapen.

Methode één van de vier:
Uw kind voorbereiden om alleen te slapen

  1. 1 Praat met je kind over alleen slapen. In plaats van de switch plotseling te maken, is het belangrijk om de peuter ruim van tevoren klaar te maken. Dit kan gedaan worden door met de peuter te praten over veranderen waar ze zullen slapen en hoe het zal zijn om alleen te slapen.[1]
    • Zeg bijvoorbeeld: "We voelen ons alsof je klaar bent voor je grote kinderbed. Door je grote kinderbedje te krijgen, hebben we het gevoel alsof je helemaal klaar bent om helemaal te slapen. We zullen welterusten zeggen en bij je slapen zijn, en dan ben je in je eigen bed en ga je alleen slapen. '
    • Vermeld niet hoeveel u zult missen als u uw kind 's nachts op uw kamer heeft, want dit kan hen in verwarring brengen.
  2. 2 Stel een normale bedtijd in. Veel peuters doen het het beste als ze tussen 6.30 en 8.00 uur naar bed gaan. Als uw kind nog geen vaste bedtijd heeft, begin met de implementatie ervan. Zodra je een constante bedtijd hebt ingesteld, begint je peuter van nature te vertragen en klaarmaken om te gaan slapen.[2]
    • Een latere bedtijd betekent dat uw peuter oververmoeid raakt en dat hun stresshormonen ze kunnen vertragen.
  3. 3 Maak een routine voor het slapengaan voor je kind. De meeste bedtijdroutines bestaan ​​uit een opeenvolging van gebeurtenissen die voorspelbaar en rustgevend zijn voor een kind. Naast het aankleden voor bed, kan de bedtijd van de peuter ook dingen omvatten zoals tanden poetsen, een luierwissel of gebruik van het toilet, een klein slokje water en een rustig verhaaltje voor het slapengaan. Uw bedtijdroutine hoeft uw nacht niet over te nemen; vasthouden aan een routine van vijftien of twintig minuten.[3]
    • Als je kind de grenzen wil verleggen, gebruik dan een klok of een timer om de dingen op het goede spoor te houden. Zeg bijvoorbeeld: "Ik weet dat je een ander verhaal wilt, dus we zullen lezen totdat het alarm afgaat en dan is het tijd om naar bed te gaan."[4]
    • Als uw kind ontspant met een bad, overweeg dan om ze een bad te geven voor het slapengaan en neem het mee als onderdeel van de routine.
  4. 4 Geef uw kind keuzes tijdens hun bedtijdroutine. Sta je kind toe om hun pyjama uit te kiezen, kies welk boek ze willen lezen en kies welk liedje ze willen horen. Als ze slapen met een knuffeldier, laat ze dat ook kiezen. Door je kind keuzes te geven, zullen ze zich sterker en meer in controle voelen.[5]
  5. 5 Maak hun kamer leuk en plezierig. Het persoonlijker maken van de nieuwe slaapruimte van de peuter is een andere manier om hen meer enthousiast te maken over slapen in een andere kamer. Ze moeten enthousiast zijn over hun kamer en een gevoel van eigenaarschap hebben in het proces. Door enthousiast te zijn over hun kamer en hun bed kunnen ze minder bang zijn om alleen te slapen.[6]
    • Geef je peuter de taak om de lakens en dekens uit te zoeken voor hun nieuwe bed. Door de peuter deze verantwoordelijkheid te geven, zullen ze zich meer opgewonden en volwassen voelen.

Methode twee van vier:
Je kind alleen laten slapen

  1. 1 Help hen te ontspannen voor het slapen gaan. Als uw kind niet in slaap wil vallen of moeite heeft om zich voor het slapengaan te ontspannen, probeer dan een ontspannende routine om te kalmeren. Lees samen verhalen, zing liedjes, ga voor het slapen gaan, of geef je kind een bad. Deze activiteiten kunnen ze helpen om te leren ontspannen en rustig in slaap vallen en zonder een gevecht.[7]
  2. 2 Stel uw kind gerust dat u in de buurt bent. Zodra uw bedtijd komt, laat uw kind weten dat u niet ver weg bent. Sommige kinderen hebben mogelijk geruststelling nodig om hun verdriet of angsten het hoofd te bieden. Als u weet dat u in de buurt bent, kan uw kind zich gaan settelen en in slaap vallen.[8]
    • Zeg bijvoorbeeld: "Ik kom gewoon door de gang. Je moet in bed blijven als ik vertrek. '
  3. 3 Controleer regelmatig uw kind. In plaats van te reageren op elke oproep, schreeuwen of jammeren, begint u met het regelmatig controleren van uw kind op een vast schema. Dit zal uw kind helpen zich gerustgesteld te voelen zonder dat hij u hoeft te bellen. Na verloop van tijd leren ze om zichzelf te kalmeren en hebben ze geen behoefte aan geruststelling.[9]
    • Ga om de vijf minuten binnen om ze te controleren en verhoog de tijd vervolgens tot zeven en tien minuten.
  4. 4 Troost je kind als ze huilen. Wanneer u uw kind alleen laat slapen, zullen zij zich waarschijnlijk eerst angstig voelen. Huilen in je aanwezigheid kan hen nog steeds helpen zich gerustgesteld te voelen, wat anders is dan "het uitschreeuwen".[10]
    • Als je kind hysterisch is, erken dan dat dit niet helpt om te slapen. Ze hebben misschien een meer geleidelijk proces nodig. Houd je kind vast en help ze kalmeren als ze hysterisch worden.
  5. 5 Plaats uw kind weer in bed als ze ontsnappen. Als uw kind uit bed komt, pakt u het op en legt u het weer in bed. Je hoeft je kind niet uit te schelden of hen een lesje te leren, gewoon zeggen: "Het is tijd om naar bed te gaan" en zet ze terug in hun kamer.[11]
    • Peuters vinden het leuk om grenzen te testen, dus wees consequent en consistent in het terugzetten naar bed zonder een productie van het evenement te maken.
  6. 6 Toon je trots wanneer ze het goed doen. Als je peuter alleen wint in slapen, straal je met trots en laat ze weten hoe moedig ze zijn. Vertel uw kind hoe volwassen zij worden en hoe trots u op hen bent. Maak een grote deal voor je peuter en laat zien hoe blij je bent dat het goed gaat met haar.[12]
    • Beloon pogingen, zelfs als ze niet volledig slagen, omdat dit hen zal aanmoedigen om het te blijven proberen. Gebruik een stickerdiagram of kleine beloningen om uw kind gemotiveerd te houden. Geef je kind een kleine traktatie, zoals hun favoriete ontbijtgranen in de ochtend.[13]

Methode drie van vier:
Je kind helpen omgaan met angst

  1. 1 Laat je kind lachen. Als je een beetje plezier hebt voordat je naar bed gaat, kan je kind zich meer ontspannen en zeker voelen. Speel een grappig spel, doe een zacht kussengevecht of kietel uw kind een beetje voordat u ze voor de nacht neerlegt. Deze activiteiten kunnen u helpen om contact te maken met uw kind en hen te helpen om voortijdig naar bed te gaan met een gevoel van vreugde en veiligheid.[14]
  2. 2 Geef uw kind geruststellende voorwerpen om in te slapen. Het verliezen van de veiligheid van het hebben van een ouder in de buurt kan eng zijn voor een kind. Geef uw kind andere rustgevende voorwerpen, zoals een deken, knuffeldier of pop. Deze voorwerpen kunnen uw kind helpen zich veilig en gerustgesteld te voelen wanneer ze in slaap vallen of 's nachts wakker worden.[15]
    • Als je kind bang is voor monsters, vul dan een spuitfles met water en noem het "Monster Spray." Wanneer je kind bang is, zeg hem dan om de monsters weg te spuiten.
  3. 3 Kalmeer uw kind als ze een slechte droom hebben. Peuters zijn vaak bang voor monsters onder hun bed of hebben nachtmerries. Laat je kind weten dat het veilig is. Als je peuter uit een nachtmerrie ontwaakt, vermijd dan te zeggen dat het niet echt was. Dit kan een peuter ongeldig voelen omdat de slechte droom echt aanvoelde. Vertel in plaats daarvan dat het voorbij is en dat het goed is om weer in slaap te vallen.[16]
  4. 4 Voeg een nachtlampje toe aan de kamer van uw kind. Veel peuters zijn bang in het donker en willen niet alleen zijn. Het kan geruststellend zijn om een ​​klein nachtlampje aan te laten wanneer ze voor het eerst alleen beginnen te slapen. Het nachtlampje moet op een plek worden gelegd waar het niet direct op het kussen van de peuter of in de buurt van het hoofd van uw kind schijnt.
    • Controleer het nachtlicht van uw kind zodat het geen spookachtige schaduwen veroorzaakt in plaats van ze weg te jagen.

Methode vier van vier:
Problemen oplossen

  1. 1 Verlaag langzaam de aanraking als uw kind samen met u slaapt. Als uw kind samen met u slaapt, kan het een langer proces zijn om ze zelfstandig te laten slapen, omdat ze gewend zijn aan uw fysieke comfort. Begin door je kind vast te houden totdat het in slaap valt. Plaats vervolgens uw hand op hun rug tot de slaap. Blijf vervolgens in de kamer maar raak ze niet aan. Door stapsgewijze stappen terug te zetten, kan uw kind leren zelfstandig te slapen.[17]
    • Ga niet met uw kind naar bed. Ga steeds verder van je kind af zodat ze leren zelfstandig in slaap te vallen.[18]
    • Geef je kind een knuffeldier om vast te houden of te knuffelen en help ze troost te zoeken en deze kant op te raken in plaats van bij jou.
  2. 2 Leer nieuwe slaapgewoonten voor zelfcomfort. Als je kind in het midden van de nacht gewend raakt aan verpleging of schommelen, zullen ze waarschijnlijk naar je uitkijken als ze wakker worden om rust en comfort. Je doel is dat je kind leert zichzelf te kalmeren en zichzelf terug in bed legt als ze wakker worden. Doe dit door ze in hun bed of wieg te plaatsen terwijl ze wakker zijn, zodat ze alleen in slaap kunnen vallen.[19]
    • Als je je peuter nog steeds voedt, verbreek dan de associatie met verplegen en slapen. Voed uw kind bijvoorbeeld voor het slapengaan in de woonkamer of op een andere locatie dan hun slaapkamer.
  3. 3 Geef ze een pas als ze vaak uit bed komen. Als uw kind niet in bed kan blijven of jammeren om naar uw kamer te komen, geef hem dan één pas die hij elke avond kan gebruiken om op te staan. Ze kunnen een vraag stellen, een knuffel krijgen of een slok water drinken.[20]
    • Wat ze ook doen, laat hen weten dat ze maar één keer kunnen opstaan. De rest van de nacht moeten ze in hun bed blijven.
  4. 4 Maak een snack voor het slapengaan. Sommige kinderen hebben een beetje voedsel nodig om ze de hele nacht door te houden, vooral tijdens groeispurten. Maak een toast of iets anders dat flauw is en geen suiker bevat. Geef je kind een hapje terwijl je een verhaal leest of het voor ze hebt voor het geval ze midden in de nacht wakker worden.[21]