In de chemie is dunnelaagchromatografie (TLC) een goedkope, snelle en efficiënte manier om een ​​mengsel voor analytische doeleinden in zijn componenten te scheiden. Chromatografie maakt gebruik van een stationaire fase (gewoonlijk silica, alumina) en een mobiele oplosmiddelfase om verbindingen te scheiden. In het geval van TLC worden glasplaten gecoat met silica en laat men het oplosmiddel erover stromen, waardoor de verbindingen worden afgescheiden. Wanneer het wordt toegepast op laboratoriumwerk, kan deze methode helpen de zuiverheid van monsters te bepalen en de voortgang van een reactie te volgen. TLC is een veel voorkomende techniek die wordt onderwezen in chemische laboratoria, maar toch worstelen veel mensen ermee. TLC wordt bijna altijd gebruikt in moderne chemieonderzoekslaboratoria, dus het is belangrijk dat mensen begrijpen hoe het op de juiste manier moet worden gedaan.

Stappen

  1. 1 Snijd een grote voorraad TLC-plaat uit de doos in rechthoeken. Je hebt waarschijnlijk een glassnijder nodig, tenzij de platen al vooraf zijn gescoord. Er zijn twee kanten aan de TLC-plaat. Een kant van siliciumdioxide en een glaszijde. De glaszijde is gewoon een glad reflecterend glas en de zijde met siliciumdioxide is een poederachtige witte substantie die afbladdert als je hem stoort. Dus wees voorzichtig bij het hanteren van deze platen om de silicagel niet te ruïneren. Het aanraken van de silica met je vingers moet worden vermeden!
    • Meet de afmetingen voor uw platen van 1,5 x 4 cm, of groter als u denkt dat u meer ruimte nodig heeft, maar deze maat is meestal voldoende. Scoor dan voorzichtig de glaszijde, niet de kant van de silica, met uw mes of glassnijder. Het moet op de afbeelding hierboven lijken, met duidelijke inkepingen in het glas. Pak nu het bord voorzichtig op en breek het door het met je handen van je af te buigen. Glas zal gemakkelijk langs een gladde rand breken als het wordt gescoord. Wees voorzichtig, maar gebruik voldoende kracht om het glas te breken. Dit kan enige oefening kosten als je het nog nooit eerder hebt gedaan.
  2. 2 Markeer de TLC-plaat. Teken een lijn in potlood ongeveer 0,5 cm vanaf de onderkant rechtover. Als u een eenvoudige reactie uitvoert, tekent u, zoals in de meeste niet-gegradueerde laboratoria, drie gelijkmatig verdeelde verticale streepjes op de horizontale lijn. Label deze lijnen als uitgangsmateriaal (SM), co-spot (C) en reactie (R). Dit zal in latere stappen meer worden uitgelegd.
    • Gebruik alleen potlood om op de TLC te schrijven. Als u een pen of marker gebruikt, zal dit uw TLC-plaat verpesten omdat deze media kleurstoffen bevatten die organische verbindingen zijn die zich samen met uw interessante verbindingen ontwikkelen. Grafiet zal niet met het oplosmiddel meebewegen. Schrijf heel voorzichtig, anders schraap je het silica weg.
  3. 3 Bereid uw chromatografie-oplosmiddel voor. Een klassiek oplosmiddelsysteem is ethylacetaat en hexaan omdat ze gemakkelijk mengen en de polariteit van het oplosmiddel eenvoudig kan worden aangepast. Een goede plaats om te beginnen is met 20% ethylacetaat in hexaan, wat hetzelfde is als een 1: 4-oplossing van ethylacetaat tot hexaan. Je kunt eenvoudig 1 ml ethylacetaat en 4 ml hexaan in een maatcilinder of een ander meetinstrument voor vloeistoffen meten en ze vervolgens combineren om de gewenste oplossing te krijgen. Plaats in een afgesloten pot ongeveer 1: 4 ethylacetaat: hexaan zodat de onderkant van de pot net is bedekt. Sluit het deksel op de pot, anders zal het oplosmiddel snel verdampen en moet u meer toevoegen.
    • In het algemeen dient een oplosmiddel of een oplosmiddelmengsel met lagere polariteit dat consistent is met goede scheiding te worden toegepast.
  4. 4 Bereid uw oplossingen voor. Neem het uitgangsmateriaal voor uw reactie en verdun het in een klein flesje met ethylacetaat. TLC is erg gevoelig en zelfs een 1% -oplossing van uw stof is voldoende. Je hebt echt alleen een zeer verdunde oplossing nodig voor deze procedure. Als uw oplossing te geconcentreerd is, zullen uw vlekken zelfs uitvallen en krijgt u geen bruikbare informatie van uw TLC-plaat. Als je reactie ook een mooie oplossing is, kun je er direct uitzien, maar als je reactiemengsel complexer is, moet je misschien een kleine hoeveelheid verwijderen en het verdunnen in een geschikt oplosmiddel (zoals ethylacetaat) om een ​​oplossing te maken. beste oplossingen om te herkennen zijn duidelijk, maar dat hoeven ze niet te zijn. De kleur van de oplossing doet er niet toe. In de bovenstaande afbeelding is de oplossing helder en kleurloos omdat deze verbinding niet gekleurd is, maar vaak hebben de oplossingen kleur.
  5. 5 Neem een ​​kleine hoeveelheid oplossing. Dompel de punt van een glazen pipet in een van de reactie-oplossingen die u zojuist hebt gemaakt, en de pipet zuigt een kleine hoeveelheid op. Dit wordt capillaire werking genoemd en veel mensen zijn verrast dat dit werkt. Zie de bovenstaande foto als bewijs dat dit echt werkt. Steek het uiteinde van de pipet in de vloeistof en een deel komt in de pipet. Je hebt niet echt veel oplossing nodig om te spotten op het bord, dus het uiteinde van een pipet is voldoende.
  6. 6 Druk de punt van de pipet lichtjes op de kruising van een van de stippellijnen en de horizontale lijn die u eerder aan de kant van de siliciumdioxide hebt gemaakt. Hierdoor zal de oplossing in de pipet op de silica worden gezogen, resulterend in een kleine cirkel van oplosmiddel en verbinding. Het is heel belangrijk om licht te spotten. Als je te hard drukt, stort je te veel materiaal en maak je grote vlekken die elkaar zullen overlappen, waardoor de TLC moeilijk te lezen is. Deze stap kost veel oefening, dus probeer dit misschien een aantal keer, probeer zo min mogelijk punten te krijgen voordat je doorgaat naar de volgende stap.
    • Zoek het startmateriaal op de eerste en tweede streepjes, en de reactieoplossing op de tweede en derde streepjes. Het eerste streepje is uw uitgangsmateriaalreferentie (SM), de middelste stip is een co-vlek (C) en de derde vlek is de reactiereferentie (R). Dit type vlekken maakt de ontwikkelde plaat zeer gemakkelijk te lezen. De bovenstaande afbeelding voor visuele verduidelijking.
  7. 7 Droog de TLC-plaat. Zet gewoon de plaat neer en wacht een minuut of zo zodat het oplosmiddel van de plaat verdampt. Je kunt de plaat niet laten lopen als er nog oplosmiddel is.U kunt een natte plek op de plaat zien als er oplosmiddel is. U hoeft niet lang te wachten op dergelijke vluchtige oplosmiddelen zoals ethylacetaat en hexaan. Een minuut is meer dan genoeg tijd om deze oplosmiddelen te laten verdampen.
  8. 8 Ontwikkel de plaat. Plaats de TLC-plaat met een pincet voorzichtig in de pot met oplosmiddel, met het gevlekte einde van de plaat aan de onderkant dicht bij het oplosmiddel. Dompel de onderrand van de plaat onder in het oplosmiddel, zodat het oplosmiddel op de plaat kan komen en de stoffen er mee kan meesleuren. Bedek de pot met het deksel. Dit voorkomt dat oplosmiddel verdampt en maakt de ontwikkelingsfase veel sneller.
  9. 9Laat de pot / het systeem ongemoeid, anders krijgt u de band vervormd.
  10. 10 Dit is het stadium waarin scheiding plaatsvindt. Dus wees geduldig en wacht 2-3 minuten totdat het oplosmiddel de bovenkant van de plaat bereikt voordat u het verwijdert. Meer wachten levert meestal betere resultaten op, zolang u het oplosmiddel niet langs de bovenrand laat stromen.
  11. 11 Verwijder de plaat. Zodra het oplosmiddel bijna de rand van de plaat bereikt, gebruik je een pincet om het voorzichtig uit de kamer te verwijderen. Markeer met potlood snel de hoogste plaats die het oplosmiddel heeft bereikt. Dit wordt het oplosmiddelfront genoemd en is belangrijk om op te merken voor latere berekeningen. Raak het silicium niet met uw vingers aan, want u kunt vlekken opvlekken of bestanddelen van uw handen op het bord laten vallen, waardoor uw bord onbruikbaar wordt.
  12. 12 Maak de plaat droog. Nogmaals, wacht tot het oplosmiddel van de plaat is verdampt. Dit zou slechts een minuut of minder in beslag moeten nemen als u een vluchtig oplosmiddel zoals ethylacetaathexaan gebruikt, maar het is belangrijk om geen oplosmiddel op uw bord te hebben.
  13. 13Visualiseer de plaat.
  14. 14 Plaats de plaat onder een ultraviolet licht. U zou verschillende plekken op verschillende locaties moeten opmerken, overeenkomend met verschillende verbindingen. De aanwezigheid of afwezigheid van vlekken komt overeen met de voortgang van een reactie, zodat informatie over een reactie eenvoudig op deze manier kan worden bepaald. Gebruik een potlood om de vlekken te schetsen, zodat u door kunt gaan met het analyseren van de plaat nadat u deze uit de UV-bron hebt verwijderd. Kijk naar de bovenstaande foto en zie de verschillende vlekken op verschillende hoogtes.
  15. 15 Bereken de vertragingsfactor (Rf). Dit is gewoon de verhouding van hoe ver de vlekken zijn verplaatst naar hoe ver het oplosmiddel is verplaatst. Gebruik een liniaal om de afstand tot het oplosmiddelfront en naar het midden van de vlekken te meten. Verdeel de afstand die de vlekken bewogen over de afstand die het oplosmiddel bewoog. Dit geeft je een getal tussen 0 en 1. Door de Rf van bekende verbindingen te berekenen, kun je ze identificeren op een TLC-plaat. Verschillende verbindingen zullen bijna altijd verschillende Rf-waarden hebben, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden zijn.