Cervicitis is een aandoening die wordt gekenmerkt door afscheiding en ontsteking in de baarmoederhals, het verdikte weefsel dat de baarmoeder met de vagina verbindt. Cervicitis wordt meestal veroorzaakt door seksueel overdraagbare aandoeningen, met name chlamydia en gonorroe. Meer dan de helft van alle vrouwen zal minstens één keer cervicitis ervaren. Hoewel sommige vrouwen geen symptomen ervaren met cervicitis, kunnen anderen een abnormale vaginale afscheiding of bloeding hebben na geslachtsgemeenschap. Als u cervicitis heeft, is het belangrijk om de cervicitis en de infecties die daar gewoonlijk optreden mee te herkennen en te behandelen; anders kan dit leiden tot infecties in de baarmoeder, eileiders of eierstokken. Na verloop van tijd kan cervicitis die onbehandeld blijft, bekken ontstekingsziekte (PID) en onvruchtbaarheid veroorzaken.

Methode één van de drie:
De symptomen van Cervicitis herkennen

  1. 1 Controleer op abnormale vaginale afscheiding. Gezonde vrouwen hebben vaginale afscheiding, die kan variëren in kleur, hoeveelheid en consistentie in de loop van de menstruatiecyclus. Abnormale afscheiding kan echter wijzen op cervicitis of een ander probleem, dus maak een afspraak met uw arts.[1]
    • Omdat vaginale afscheiding zo veel kan variëren, kan "abnormaal" een verscheidenheid aan dingen betekenen en kan het door verschillende vrouwen anders worden gedefinieerd. Dat gezegd hebbende, schenk bijzondere aandacht aan vaginale afscheiding met een ongewone geur, kleur of uiterlijk.
  2. 2 Kijk voor het spotten tussen de menstruatie en na de seks. Bloeden tussen je menstruatie of na geslachtsgemeenschap kan een teken zijn van cervicitis. Omdat het weefsel gevoeliger is, bloedt een ontstoken baarmoederhals gemakkelijker dan een normale baarmoederhals. Bel uw arts als u dit symptoom opmerkt.[2]
    • U kunt in het bijzonder opmerken dat u spotting na geslachtsgemeenschap hebt. Dit kan ook een symptoom zijn van cervicitis. Spotten tijdens geslachtsgemeenschap kan een symptoom zijn van andere problemen dan cervicitis, dus je moet het ongeacht krijgen.
  3. 3 Controleer op pijn tijdens geslachtsgemeenschap. Pijn tijdens geslachtsgemeenschap, ook bekend als dyspareunie, is een veel voorkomend symptoom en kan op een verscheidenheid aan problemen duiden, waaronder cervicitis. Maak een afspraak met uw arts om het probleem te bespreken (samen met eventuele andere symptomen die u heeft). Er is geen reden om aan te nemen dat pijn tijdens geslachtsgemeenschap normaal of onvermijdelijk is.[3]
  4. 4 Zoek naar een gevoel van zwaarte in je onderbuik. Sommige vrouwen met cervicitis ervaren een ongemakkelijk gevoel van een opgeblazen gevoel, druk of zwaarte in de onderbuik. Maak een afspraak met uw arts als u dit probleem heeft.
    • Zwaarte graden in uw onderbuik kunnen een symptoom zijn van andere medische problemen. U moet het laten controleren of u vermoedt dat u mogelijk cervicitis heeft.
  5. 5 Ken de gemeenschappelijke symptomen van co-infecties. Vrouwen met cervicitis ervaren soms gerelateerde ontsteking in de vagina (die vaginale jeuk, uitdroging en ongemak tijdens geslachtsgemeenschap veroorzaakt) of urinekanaal (veroorzaakt frequent urineren, pijnlijk urineren en soms bloed in de urine).
    • Deze symptomen zijn technisch gezien geen tekenen van cervicitis zelf, maar ze suggereren wel co-infecties, dus raadpleeg uw arts.
  6. 6 Let op de minder voorkomende symptomen van cervicitis. Naast de bovenstaande symptomen zijn er enkele tekenen van cervicitis die zeer zelden optreden, meestal alleen in die paar gevallen waarin een infectie begint als cervicitis, die zich vervolgens naar de rest van het lichaam verspreidt. Deze symptomen omvatten:[4]
    • Misselijkheid
    • braken
    • Diarree
    • Een algemeen gevoel van ziekte

Methode twee van drie:
Cervicitis diagnosticeren

  1. 1 Maak een afspraak met uw arts. Probeer niet zelf cervicitis te diagnosticeren. De symptomen worden gemakkelijk verward met andere aandoeningen, zoals schimmelinfecties, en wat nog belangrijker is, uw cervicitis kan zijn ontstaan ​​door een ernstige infectie, zoals een soa, waarvoor medische behandeling nodig is.[5]
  2. 2 Ontvang een bekkenexamen. Uw arts zal waarschijnlijk een bekkenexamen doen als een eerste stap in het diagnosticeren van cervicitis. Ze zullen een speculum inbrengen en uw baarmoederhals observeren, waarbij zij nota nemen van roodheid, ulceraties, ontstekingen, zwellingen of abnormale afscheiding.[6]
  3. 3 Lab-tests plannen. Als uw bekkenonderzoek tekenen van cervicitis vertoont, bestelt uw arts toepasselijke laboratoriumtests, waaronder een cultuur van uw cervicale afscheiding, een cultuur van de cervicale cellen zelf en, als u seksueel actief bent, tests voor gonorroe, chlamydia en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. overgedragen infecties.[7]
    • Controleer, afhankelijk van de resultaten van deze tests, dat uw arts extra testen kan bestellen, waaronder een mogelijke biopsie of colposcopie (een onderzoek met een speciaal vergrootinstrument) van de baarmoederhals.
  4. 4 Krijg een diagnose van uw arts. Er zijn twee basiscategorieën van cervicitis: infectieus en niet-infectieus. Infectieuze cervicitis komt veel vaker voor dan niet-infectieuze cervicitis. Uw arts zal u vertellen welk type u heeft.[8]
    • Infectieuze cervicitis ontwikkelt zich door een seksueel overdraagbare aandoening (soa) zoals gonorroe of chlamydia. De associatie tussen deze soa's en infectieuze cervicitis is zo sterk dat uw arts u misschien meteen gaat behandelen voor soa's, zelfs voordat de specifieke diagnose is bevestigd.
    • Niet-infectieuze cervicitis komt veel minder vaak voor. Oorzaken zijn onder andere vreemde voorwerpen, zoals intra-uteriene apparaten (IUD's) en cervicale caps; allergische reacties op latex, die zich na geslachtsgemeenschap kunnen ontwikkelen met latex condooms; en douches en andere vaginale wasbeurten.
    • Uw arts kan ook verwijzen naar "acute" of "chronische" cervicitis. Over het algemeen is acute cervicitis besmettelijk; chronische cervicitis is niet-infectieus.

Methode drie van drie:
Cervicitis behandelen

  1. 1 Neem voorgeschreven medicijnen in. Voor infectieuze cervicitis zal uw arts waarschijnlijk antibiotica voorschrijven om infecties zoals chlamydia of gonorroe te behandelen. Antivirale medicijnen kunnen worden voorgeschreven om aandoeningen zoals genitale herpes te behandelen. Ze kunnen ook aanbevelen hormonen zoals progesteron en oestrogeen te gebruiken of, in zeldzame gevallen, glucocorticosteroïden om te helpen bij ontstekingen.[9]
    • Bijwerkingen van deze medicijnen zijn misselijkheid, maagklachten en vermoeidheid. Uw arts moet de bijwerkingen van deze medicijnen beschrijven voordat u deze aan u voorschrijft.
  2. 2 Overweeg elektrocauterisatie. Voor niet-infectieuze cervicitis zullen antibiotische en antivirale medicijnen het probleem niet elimineren. Daarom kan uw arts een van de drie opties voor chirurgische behandeling voorstellen. De eerste, electrocauterisatie, is een chirurgische procedure waarbij een arts ongewenst weefsel met elektriciteit verwijdert.[10]
  3. 3 Bespreek cryosurgery met uw arts. Uw arts kan ook cryochirurgie aanbevelen voor gevallen van niet-infectieuze cervicitis. Cryosurgery (een woord dat uit het Grieks komt voor "ijzige handwerk") houdt het gebruik van extreme kou in om "te bevriezen" of abnormaal weefsel te verwijderen.[11]
  4. 4 Overweeg lasertherapie. Uw arts kan ook lasertherapie aanbevelen voor gevallen van niet-infectieuze cervicitis. Lasertherapie is het gebruik van intense lichtbundels om ongewenst weefsel te verbranden, vernietigen of precies snijden.[12]
  5. 5 Vermijd irritatie van je vagina. Terwijl u behandelingsopties met uw arts nastreeft, kunt u ook stappen ondernemen om uw ongemak te minimaliseren. Vermijd alles dat uw vagina of baarmoederhals zou kunnen irriteren: douches, vaginale spoeling, agressieve zepen en geslachtsgemeenschap moeten allemaal worden geëlimineerd.
  6. 6 Onthoud van seks totdat uw behandeling voltooid is. Afhankelijk van het soort behandeling dat u krijgt voor uw cervicitis, moet u mogelijk tot een week na het einde van uw behandeling onthouden van seks. Vraag uw arts hoe lang u moet wachten voordat u weer geslachtsgemeenschap hebt.
  7. 7 Breng uw seksuele partners op de hoogte. Als uw cervicitis besmettelijk is, zorg er dan voor dat uw seksuele partners ook een behandeling zoeken. Houd er rekening mee dat zelfs als ze geen symptomen hebben, ze kunnen worden geïnfecteerd en dat ze u opnieuw kunnen infecteren, zelfs nadat u het door uw arts aanbevolen behandelingsschema hebt gevolgd.[13] Om deze redenen is het voor zowel uw gezondheid als die of uw partner (s) belangrijk dat zij ook naar behandeling streven.