Een film maken kan iets zijn dat je doet voor de lol met vrienden, of als iets waar je serieus mee bezig bent. Hoe dan ook, het is een proces dat een beetje tijd kost, tussen het kiezen van een script, het casten van je acteurs en het fotograferen van de eigenlijke film, maar als je eenmaal de basis hebt, ben je klaar om te gaan. Zie stap 1 om aan de slag te gaan met het regisseringsproces.

Deel een van de vier:
Voorbereiding voor het filmen

  1. 1 Kies een script. Een goed script kan zelfs een middelmatige regisseur er goed uit laten zien, dus kies verstandig. Je kunt ook zelf een script schrijven, als dat iets is waar je van geniet en waar je goed in bent. Wanneer u schrijft of een script kiest, zijn er een paar dingen waar u op moet letten, zodat u het best mogelijke script kunt kiezen.
    • Structuur is de sleutel tot een goed verhaal. De three-act-structuur is een apparaat dat gewoonlijk door scriptschrijvers wordt gebruikt om een ​​goed verhaal te verzinnen. Het werkt als volgt: opzet (Act 1), confrontatie (Act 2), resolutie (Act 3). Belangrijke kantelmomenten gebeuren aan het einde van Wet 1 en Wet 2.[1]
    • Een goed script laat zien in plaats van vertelt. Je wilt dat je publiek raadt over wat er gebeurt op basis van lichaamstaal van de acteurs, wat ze dragen, wat ze doen, en hoe ze de regels zeggen. Scenario's zijn van nature extreem visueel.[2]
    • Elke scène moet worden geleid door een naaktslak, die aangeeft of de scène binnen of buiten is, of het nu nacht of dag is en waar het is. (Bijvoorbeeld: INT. LIVING ROOM - NIGHT.)
    • Wanneer je actie beschrijft, beschrijf je alleen het feitelijke feit van wat er op het scherm te zien zal zijn. Bijvoorbeeld, in plaats van te zeggen: "John komt de woonkamer binnen, hij is boos omdat zijn vriendin hem verliet", je zou zeggen: "John komt de woonkamer binnen, hij gooit de deur achter zich dicht en trapt op de bank."
  2. 2 Storyboard je script. Storyboarding is ongelooflijk belangrijk, zodat je weet hoe je elke scène het best kunt besturen, welke camerastandpunten je wilt, hoe je wilt dat het eruit ziet. Je hoeft je niet te houden aan het storyboard terwijl je aan het fotograferen bent, maar het geeft je een plek om te beginnen.[3]
    • Dingen die je behandelt zijn: welke tekens zijn in elk frame, hoeveel tijd is er verstreken tussen het huidige frame en het vorige frame, waar de camera zich in het frame bevindt (hoe de foto eruit ziet).
    • Je storyboard hoeft niet perfect te zijn. Het hoeft alleen maar een idee te geven van het script en hoe het script moet worden gemaakt.
    • Bepaal de toon voor je film. Een korrelige film over een privédetective in de jaren 1920 zal een heel ander gevoel hebben dan een luchtige komedie over de gevaren van het ouderschap. Een goede manier om je film te laten mislukken, is halverwege de toon aan te zetten, zodat de luchtige komedie plotseling zonder waarschuwing een tragedie wordt. Dit betekent niet dat een komedie geen elementen van een tragedie kan bevatten, of andersom, maar dat je film, zeker als je net begint met regisseren, maar één toon moet houden.
  3. 3 Krijg financiering voor je film. Je kunt geen film maken zonder een vorm van financiering, vooral als je wilt dat het een film is die andere mensen dan je familie bekijken. Filmmateriaal kost geld, je hebt rekwisieten, locaties, acteurs en technici nodig. De meeste van deze dingen kosten geld.
    • Als je een indie film route wilt, moet je alsnog proberen een producent voor je film te vinden, iemand die geld gaat zoeken, filmlocaties voor je maakt.
  4. 4 Werp acteurs voor elke rol. Als je weinig geld hebt, moet je waarschijnlijk zelf de casting doen, maar anders is het een goed idee om een ​​casting director aan te nemen om die klus te klaren. Meestal heeft een castingdirecteur toegang tot meer mogelijkheden om geschikte acteurs voor je film te vinden.
    • Je wilt mensen die in andere films zijn geweest en begrijpen hoe het werkt. Theateracteurs zijn hier niet goed in, want acteren in een theater en acteren voor een film is ongelooflijk anders.
    • Er zijn goede opkomende acteurs die niet te duur zijn. Waar je naar op zoek bent, is charisma en talent. Dit betekent meestal niet alleen dat je je vrienden in de rollen werpt (tenzij je alleen maar een film regisseert voor het plezier, in welk geval je het hebt).
  5. 5 Vind de locaties, rekwisieten en materialen. Films vereisen locaties (een slaapkamer, een woonkamer, een hoek op de straat, een tuin, enz.) Waarin kan worden gefilmd. Soms kun je gratis op deze locaties filmen en soms moet je betalen. Evenzo heb je rekwisieten, kostuums, make-up en materiaal voor het filmen nodig (een microfoon, camera's, enz.).
    • Als je een producent hebt, is dit wat ze gaan doen. Ervoor zorgen dat je alles hebt wat je nodig hebt en de toestemming om op bepaalde locaties te filmen. Anders moet je dit zelf doen.
    • Als je een heel laag budget hebt, praat dan met vrienden en familie. Misschien ken je iemand die goed is in make-up om de make-up voor je te doen, of misschien heeft je tante toevallig een aantal antieke kledij op haar zolder.
  6. 6 Plan op de juiste manier. Als je geen duidelijke visie en plan hebt voor hoe je gaat filmen, hoe het eruit zal zien, wordt het een moeilijk filmproces. Je moet de specifieke details hebben en je moet alle dingen weten die je kunt doen om een ​​filmproces succesvol te maken.
    • Maak een opnamelijst. Dit is in feite een genummerde lijst van alle opnames in de film die de framing, de brandpuntsafstand, camerabeweging en dingen die je moet onthouden, beschrijft (zoals mogelijke filmbelangen). Je kunt dit ook verdubbelen met het storyboard, wat voor jou het beste werkt.
    • Maak een analyse van het script. Dit is eigenlijk het proces waarin je elk afzonderlijk item identificeert dat nodig is voor het opnemen van de film, inclusief locatie, rekwisieten, eventuele effecten, etc. Nogmaals, het zal gemakkelijker zijn als je een producer hebt om je hiermee te helpen.
    • Tech scout met al je technische mensen.Dit betekent dat je naar de filmlocaties moet gaan en elke afzonderlijke opname met je technische mensen moet bespreken, zodat iedereen precies weet wat te verwachten voor elke opname. U kunt problemen bespreken die zich kunnen voordoen (zaken als specifieke belichting, geluidsproblemen, enz.).
  7. 7 Plan de opnames. Als je een goede 1e AD (adjunct-directeur) kunt krijgen, wil je dat. Zij zijn degene die naar de acteurs schreeuwt als dat nodig is en die dingen doet zoals, alle notities wegneemt tijdens de tech-scout en die alle shots plant.
    • Het plannen van de opnames betekent in feite het opstellen van het schema voor wanneer de opnames gefilmd zullen worden. Dit is bijna nooit in chronologische volgorde, maar heeft meestal meer te maken met belichting of camera-instellingen.

Deel twee van vier:
Werken met de acteurs

  1. 1 Oefen het script voordat je gaat fotograferen. Dit lijkt een heel voor de hand liggende stap, maar het is echt belangrijk. Wanneer je bij het eigenlijke filmdeel komt, wil je dat de acteurs zich op hun gemak voelen met hun lijnen en hun blokkering.
    • Begin door een script te laten doorlopen, waarbij jij en je acteurs rond een tafel zitten en elke scène doorlopen. Ze zullen zich meer op hun gemak voelen met de woorden en met jou en met elkaar, wat het filmgedeelte veel gemakkelijker zal maken.
    • Echt getalenteerde acteurs hoeven niet per se veel van een repetitie te hebben voordat ze gaan fotograferen en het kan beter zijn om geen overbelastende scènes te overstemmen zodat ze vers zijn voor de daadwerkelijke shoot, maar dat werkt alleen met ervaren en getalenteerde acteurs, dus als je werkt met amateur-acteurs, het oefenen van het script voor het fotograferen is een goed idee.
  2. 2 Zorg ervoor dat de acteurs hun lijnen hebben geleerd. Een acteur kan geen verbluffende prestaties leveren zonder zijn script heen en weer te kennen. Je wilt niet dat ze plotseling opduiken op de dag van de shoot zonder hun lijnen te hebben geleerd. Dit is de reden waarom repetities zo belangrijk zijn.
  3. 3 Verklaar de subtekst in elke scène. Dit betekent wat er in de scène gebeurt dat verder gaat dan alleen de dialoog. Het zal een acteur ook vertellen wat de ware bedoelingen van zijn of haar personage zijn, in de scène en in de film, die zullen bepalen hoe je ze regisseert.[4]
    • Minder is meer in acteren in een film. Wat je wilt voor je acteurs is een sterke aanwezigheid die zelfs laat zien wanneer ze niets doen. Een acteur die kijkers naar het personage kan trekken zonder veel te doen.
    • Bijvoorbeeld: John, onze boze hoofdpersoon van boven, zal anders gespeeld worden, afhankelijk van of hij zijn vriendin haat omdat hij hem heeft verlaten, of dat hij nog steeds verliefd is op haar (of allebei).
  4. 4 Wees kalm, gefocust en duidelijk. Het cliché van de boze, schreeuwende regisseur is precies dat, een cliché. Als regisseur bent u de baas (als u geen producent heeft), wat betekent dat iedereen naar u zal uitkijken voor een rustige en duidelijke richting.
    • Dit is waarom het storyboard en de analyse van scripts zo belangrijk zijn. U kunt voor elke scène naar hen terugverwijzen en uw visie laten zien aan degenen die voor u werken.
    • Vergeet niet dat een film gemaakt wordt op basis van de bijdragen van heel veel verschillende mensen, zelfs als de regisseur en de acteurs het grootste deel van het krediet krijgen. Je kunt je beter niet gedragen alsof je het belangrijkste bent als je met je cast en crew te maken hebt.
  5. 5 Geef specifieke instructies. Dit is voor de acteurs. Als je de subtekst van je acteurs en je visie voor de film hebt uitgelegd, zou er niet al te veel moeite moeten zijn om te doen wat ze in hun scènes moeten doen, maar het is belangrijk dat je specifieke instructies geeft, zelfs degenen zoals "probeer die regel nog een keer."
    • Neem veel aantekeningen. Noteer in je opnamelijst specifieke camera-kritische dingen die je acteurs zullen laten doen. Hoe duidelijker en gedetailleerder u kunt zijn in uw feedback en uw verzoeken, hoe gemakkelijker het zal zijn voor de acteurs en de bemanning om uw visie te volgen.
    • Geef acteurs in privé een negatieve of gedetailleerde feedback. Je kunt dit zelfs doen als er andere mensen in de buurt zijn, net zo lang als alleen de acteur die de feedback ontvangt het hoort. Op deze manier wordt niemand beschaamd of beledigd.
    • Zorg ervoor dat u positieve feedback geeft. Acteurs willen graag weten dat hun werk gewaardeerd wordt en dat ze het goede doen. Zorg ervoor dat je dat laat weten, ook al is het iets dat zo eenvoudig is als "Ik vond het echt leuk wat je in de laatste scène hebt gedaan, laten we dat proberen als we de opname filmen."
    • Soms, als je een heel goede acteur hebt, is het het beste om ze hun eigen ding te laten doen zonder heel veel richting te geven. Hoewel het misschien niet altijd in de richting gaat die je had gepland, hebben scènes en de film zelf de mogelijkheid om een ​​nieuwe en nieuwe richting in te slaan.

Deel drie van vier:
De film opnemen

  1. 1 Ken de verschillende soorten opnamen en camerahoeken. Als je regisseert, moet je de verschillende soorten opnamen en camerahoeken en camerabewegingen kennen, zodat je weet hoe je elke scène moet opnemen en wat je van elke scène probeert te krijgen. Verschillende hoeken en soorten opnamen veranderen het beeld van een scène.[5]
    • Framing (of opnamelengte): extreem lang shot (meestal een beginopname, van wel zo'n anderhalve kilometer verderop), long shot (dit is een "levensgroot" opname die overeenkomt met de afstand tussen publiek en scherm in een bioscoop; het richt zich op de personages en de achtergrondafbeeldingen), medium shot (dit wordt meestal gebruikt voor dialoogscènes of een close-up van een bepaalde actie en bevat gewoonlijk 2 tot 3 karakters vanaf de taille), close-up (deze opname concentreert zich op een gezicht of voorwerp met de achtergrond als een waas, meestal gebruikt om in de geest van een personage te komen), extreem close-up (richt zich meestal op een specifiek detail zoals een mond of ogen, meestal gebruikt voor een soort dramatisch effect).
    • Camerahoek geeft de relatie aan tussen de camera en de foto die wordt gemaakt en geeft emotionele informatie aan het publiek over het object of het personage in de opname. Bird's eye view (toont een scène van direct boven het hoofd, waardoor het publiek in een goddelijke positie komt te staan, maar ook normale dingen onherkenbaar maken), hoge hoek (dit heeft de camera boven de actie met een kraan en geeft een soort overzicht van wat er aan de hand is), op ooghoogte (dit is een meer neutrale hoek waarbij de camera werkt als een ander mens die de scène observeert), lage hoek (heeft de neiging om het publiek een gevoel van machteloosheid of verwarring te geven en terwijl het omhoog kijkt naar een object het kan angst of desoriëntatie inboezemen), schuine / gekantelde hoek (gebruikt in veel horrorfilms, dit schot geeft een gevoel van onbalans, overgang en instabiliteit).
    • Camerabewegingen maken de actie langzamer dan de snelle sneden, maar het kan ook een "realistischer" effect hebben. Pannen (scant een scène horizontaal), kantelt (scant een scène verticaal), dolly shots (ook bekend als tracking / trucking shots, waarbij de camera de actie volgt op een bewegend voertuig van een bepaalde soort), hand-held opnames (de Steadicam camera maakt het zo dat de opnames in de hand minder schokkerig zijn, terwijl ze nog steeds een gevoel van directheid en realisme geven), kraanschoten (dit is min of meer een dolly schot in de lucht), zoomlenzen (dit verandert de vergroting van het beeld, verandert de positie van het publiek, langzaam of snel), luchtopname (een opname gelijk aan de kraanvogel, maar genomen vanuit een helikopter en meestal gebruikt als een vestigingsschot aan het begin van de film).
  2. 2 Kom binnen tijdens het bellen. Dit is eigenlijk wanneer de bemanning komt om alles in te richten. Als je een assistent-regisseur hebt, is het niet echt nodig dat je er bent, maar het is een goed idee om het toch te laten zien. U kunt gaan nadenken over de opnamen van de dag en erover nadenken hoe u ze het beste kunt doen en of u iets moet veranderen.
  3. 3 Oefen de opname. Voordat je de opname gaat maken en terwijl je technische team de apparatuur opzet, ren je de acteurs door de foto en zoek je uit wat ze gaan doen in relatie tot de camera (waar ze staan, wat voor type foto's die je gaat gebruiken, hoe ze hun regels gaan zeggen).
    • Experimenteer met de zoeker om te testen hoe de verschillende foto's er uit zullen zien. Op dit punt wilt u mogelijk een aantal van uw scènes en foto's wijzigen en opnieuw definiëren om de best mogelijke scène te krijgen.
  4. 4 Stel de foto in. Voor elke opname moet je de brandpuntsafstand, de plaatsing van de camera, de merktekens van de acteurs (waar ze moeten staan, enz.) Kennen, welke lenzen je moet gebruiken en de beweging van de camera. Je maakt de opname, met behulp van al deze verschillende overwegingen, met je cameraman.[6]
    • Nu, afhankelijk van het type regisseur dat je bent en het type cameraman dat je hebt (misschien ben jij degene die de beslissing neemt over de opnames), moet je meer of minder richting geven. Bespreek met hen de belichting en het camerawerk totdat de opname gereed is om te worden gemaakt.
  5. 5 Film de foto. Het filmen duurt niet zo lang en het is meestal een korte scène die wordt opgenomen. Je loopt door het tafereel, met behulp van de camerabeweging, en plaatsing, enz. Die je al met je cameraman had afgedekt. Wanneer u belt, bent u klaar om verder te gaan met het bekijken van de take om te zien hoe het ging.
  6. 6 Bekijk de take. Als je de take op de videomonitor meteen bekijkt, kun je overwegen hoe je de scène beter kunt maken, hoe dichtbij je komt bij je oorspronkelijke idee. Vervolgens herhaal je de scène totdat deze je onderzoek in de gaten houdt.
    • Dit is heel anders dan het bekijken van opnames in de montagekamer later. Daar heb je de tijd, duidelijkheid en perspectief om elk ding te zien dat je had kunnen doen om die scène beter te maken.

Deel vier van vier:
Afronden

  1. 1 Bewerk de film. Wat u op dit moment probeert te doen, is de filmbewerkingen op een naadloze, soepele en coherente manier samen te stellen. Als algemene regel wil je actie afsnijden, zodat er niet veel non-action het publiek saai vindt. Dit betekent dat je van het ene schot naar het andere recht snijdt terwijl de actie wordt uitgevoerd (zoals John die de deur naar de woonkamer opent). Je voegt je bij de shots met het eerste deel van John's beweging in de wide shot en het tweede deel in een strakkere shot.
    • Snijden op cross-frame beweging is typisch een onthullingsschot. Bijvoorbeeld, medium shot op twee mannen die praten, één man beweegt en onthult close-up op het gezicht van de schurk.
    • Snijd naar een leeg kader, waar het onderwerp binnenkomt. Dit wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt wanneer iemand uit een auto stapt, waar je alleen de voet ziet. De voet beweegt naar het lege frame.
    • Onthoud dat je tijdens het snijden ongeveer 2 filmframes nodig hebt (ongeveer 1 / 12e van een seconde) zodat de ogen van je publiek van de ene kant van het scherm naar de andere kant kunnen overschakelen.
  2. 2 Doe de muzieksamenstelling. Voor je soundtrack wil je zeker weten dat het goed werkt met de film. Er is niets erger dan een score die niet past bij de toon en het uiterlijk van een film. Wanneer u de muziekcompositie met uw componist bespreekt, praat dan over zaken als muziekstijl, instrumentatie, muzieksnelheid, muziekaanwijzingen, enz. Een muziekcomponist moet uw visie op de film weten om een ​​passende score te maken.
    • Luister naar de demosporen die een componist je geeft, zodat je kunt bijhouden hoe het eraan komt en waar wijzigingen moeten worden doorgevoerd.
    • Nu, als je de muziek zelf doet, moet je ervoor zorgen dat je geen auteursrechtelijk beschermde muziek voor je film steelt, omdat je daarvoor in de problemen kunt komen. Je kunt vaak componisten goedkoop vinden in jouw stad of stad.Het gaat niet om professioneel niveau (maar dan is je film waarschijnlijk ook niet), maar het klinkt nog steeds goed.
    • Er is een verschil tussen soundtrack en score. De soundtrack is eerder opgenomen muziek die past bij een scène of een reeks door inhoud, ritme en stemming. Score is muziek die specifiek bepaalde afbeeldingen of motieven in een film vergezelt (zoals het "haaienthema" in bek).
  3. 3 Voeg de soundmix toe. Dit betekent ervoor zorgen dat de soundtrack bij de voltooide en bewerkte film past. Het betekent ook naar binnen gaan en geluiden toevoegen die moeten worden toegevoegd, of het verbeteren van geluiden die al op hun plaats zijn. Je kunt geluiden bewerken die er niet zouden moeten zijn (zoals een vliegtuig dat boven het hoofd hangt) of bewerken in geluiden die dat wel zouden moeten doen.[7]
    • Diegetisch geluid betekent dat een geluid wordt gemaakt door iets dat het publiek in het beeld of de opname kan zien. Hoewel dit meestal wordt vastgelegd terwijl je aan het filmen bent, wordt het bijna altijd later verbeterd, net als het toevoegen van dingen als omgevingsgeluid (buiten) en ruimtetoon (binnenshuis) om dingen als een vliegtuig boven je hoofd te verbergen, maar om het achtergrondgeluid geen absolute stilte.
    • Niet-diegetisch geluid betekent dat een geluid van buiten het beeld komt, zoals bij een voice-over of de muzieknotatie.
  4. 4 Laat je voltooide film zien. Nu je je film hebt opgenomen en bewerkt en alle verschillende geluiden hebt toegevoegd, ben je klaar om het te laten zien. Soms betekent dit dat je vrienden en familie moet verzamelen en je harde werk moet laten zien, maar je kunt ook meestal andere wegen vinden, vooral als dit iets is dat belangrijk voor je is.
    • Veel steden en staten hebben filmfestivals die je kunt betreden. Afhankelijk van de kwaliteit van de film kan het zelfs winnen, maar op zijn minst een breder publiek dan je familie en vrienden zullen zien.
    • Als je een producent hebt, is dit meestal iets waar ze aan hebben gewerkt en meestal heb je niet het groene licht op je project gekregen als er na de voltooiing van het project geen enkele distributie gepland was.