Een echocardiogram stelt de arts in staat om beelden van uw hart in real-time te genereren met behulp van echografie. Echografie, of geluiden die hoger zijn dan we kunnen horen, worden door je lichaam geprojecteerd en een machine leest de geluidsgolven die worden teruggekaatst en converteert ze naar een afbeelding. Het is niet schadelijk voor jou. Dit is waardevol voor het diagnosticeren van verschillende hartaandoeningen, planningsbehandelingen en de effectiviteit van behandelingen. Veel patiënten vinden het nuttig om de beelden te begrijpen en waar de arts naar op zoek is.[1]

Deel een van de twee:
De resultaten interpreteren

  1. 1 Vraag uw arts hoe groot uw hart is. Als uw hart is vergroot of als de wanden van uw hart dikker zijn geworden, kan dit duiden op verschillende problemen. De arts zal bijvoorbeeld waarschijnlijk de dikte van de wand van de linker ventrikel meten (de belangrijkste pompkamer van het hart). Als het dikker is dan 1,5 cm, wordt dit als abnormaal beschouwd. Deze of andere verdikte hartwanden kunnen op verschillende problemen wijzen, waaronder:[2][3]
    • Hoge bloeddruk
    • Zwakke hartkleppen
    • Beschadigde ventielen
  2. 2 Bepaal de kracht waarmee je hart pompt. Deze maatregelen kunnen aangeven of uw hart genoeg bloed pompt om uw lichaam te voorzien van de zuurstof die het nodig heeft. Zo niet, dan loop je risico op hartfalen. Er zijn twee metingen die de arts met u kan bespreken:[4][5][6]
    • Linkerventrikelejectiefractie. Dit is het percentage bloed dat tijdens een hartslag uit het hart wordt verdreven. Een linkerventrikelejectiefractie van 60% wordt als normaal beschouwd.
    • Cardiale output. Dit is het bloedvolume dat het hart per minuut pompt. In rust pompt het hart van de gemiddelde volwassene 4,8 tot 6,4 liter bloed per minuut.
  3. 3 Observeer de pompwerking van het hart. Als delen van de wand van het hart niet sterk pompen, kan dit de arts helpen bij het lokaliseren van gebieden die beschadigd zijn. Dit kan optreden als gevolg van weefselbeschadiging door een eerdere hartaanval of coronaire hartziekte. Uw arts zal verschillende dingen zoeken:[7][8]
    • Hyperkinesis. Dit gebeurt wanneer het hart of delen van de wanden van het hart te veel samentrekken.
    • Hypokinesis. Dit gebeurt wanneer de weeën te zwak zijn.
    • Akinesis. Dit gebeurt wanneer het weefsel niet samentrekt.
    • Dyskinesie. Dit gebeurt wanneer de wand van het hart uitpuilt wanneer het zou samentrekken.
  4. 4 Onderzoek de kleppen van je hart. U zult waarschijnlijk de kleppen zien als grijze lijnen die openen en sluiten bij elke slag van het hart waardoor bloed tussen de kamers kan passeren. Mogelijke problemen die u ziet, kunnen zijn:[9]
    • Een klep sluit niet goed en laat het bloed er achterwaarts doorheen stromen.
    • Een klep gaat niet helemaal open, zodat de doorbloeding wordt beperkt.
  5. 5 Zoek naar hartafwijkingen. U kunt mogelijk structurele problemen waarnemen, zoals:
    • Openingen tussen kamers die er niet zouden moeten zijn
    • Doorgangen tussen het hart en de bloedvaten
    • Hartafwijkingen die een foetus ontwikkelen

Deel twee van twee:
Echocardiogrammen begrijpen

  1. 1 Vraag uw arts waarom u een echocardiogram nodig heeft. Een echocardiogram kan helpen bij het diagnosticeren van verschillende aandoeningen. Uw arts kan een echocardiogram uitvoeren als hij denkt dat u:[10]
    • Hartgeruisen
    • Hartklepproblemen
    • Atriale fibrillatie
    • Een infectie van de kleppen
    • Vloeistof rond het hart
    • Bloedproppen
    • Verdikking van de wanden van het hart
    • Aangeboren hartafwijkingen
    • Hoge bloeddruk in uw longen (pulmonale hypertensie)
  2. 2 Vraag uw arts welk type echocardiogram u heeft. Er zijn verschillende soorten echocardiogrammen en de arts zal kiezen welke hij moet doen op basis van welke informatie hij wil hebben.[11]
    • Een transthoracaal echocardiogram. Dit is een niet-invasieve procedure die geen pijn doet. De dokter legt gel op je borst en beweegt dan een handheld-machine genaamd een transducer tegen je borst. De transducer projecteert ultrageluid door uw lichaam. Een computer leest de geluidsgolven en produceert foto's. Deze test kan klepproblemen detecteren en de arts in staat stellen de dikte van de wanden van het hart te onderzoeken.
    • Een transesofageale echocardiogram. Tijdens deze test legt de arts een buisje met een transducer erop in je keel. Hierdoor kan de arts foto's vanuit een andere hoek maken dan het transthoracale echocardiogram. U krijgt medicijnen om u te helpen ontspannen en uw keel gevoelloos te maken.
    • Een stress-echocardiogram. Tijdens deze test worden de echo's gemaakt terwijl u oefent op een loopband, fietst op een hometrainer of medicijnen ontvangt om uw hart sneller te laten kloppen. Deze test kan problemen vinden die optreden wanneer uw hart onder stress is, waaronder aandoeningen waarbij uw hart onvoldoende bloed ontvangt.
  3. 3 Bekijk de monitor om te bepalen welke technieken de arts gebruikt. Er zijn verschillende technieken die de arts kan gebruiken. Ze stellen de arts in staat om verschillende metingen uit te voeren.[12]
    • M-modus. Deze techniek genereert contouren die de hartmaat, de kamers en de dikte van de wanden van het hart weergeven.
    • Een doppler-echocardiogram. Tijdens deze test meet de machine de geluidsgolven die worden gereflecteerd door de cellen in uw bloed en gebruikt deze informatie om te bepalen hoe uw bloed door uw hart stroomt. De arts kan meten hoe snel het bloed door uw hart stroomt en in welke richting het reist. Dit is handig om te bepalen of uw hart voldoende bloed pompt en of u problemen heeft met de klep.
    • Kleur doppler. Tijdens deze methode markeert de computer gebieden waar het bloed in een bepaalde richting stroomt. Dit is handig voor het detecteren van bloed dat niet de juiste richting aangeeft.
    • Tweedimensionale echocardiografie. Deze methode produceert een tweedimensionaal beeld van het hart terwijl het klopt. Dit wordt gebruikt om de structuren en kleppen van het hart te onderzoeken.
    • Driedimensionale echocardiografie.Dit levert een veel gedetailleerder beeld op dat diepte heeft in plaats van alleen lengte en breedte. Het wordt vaak gebruikt om behandelingen te plannen.