De meeste vrouwelijke honden hurken neer om te plassen. Echter, dieren die hun rug, bekken of achterbeen hebben geblesseerd, kunnen het bijzonder moeilijk vinden om dit te doen. Evenzo kunnen sommige verwondingen de zenuwtoevoer naar de blaas verstoren, wat betekent dat de hond niet in staat is om zelf te urineren, ongeacht in welke positie hij zit. Beide situaties vergen zorgvuldige verpleging en hulp van de eigenaar om de hond te houden comfortabel en gezond.

Methode één van de twee:
Ondersteuning van een vrouwelijke hond in een gehurkte positie

  1. 1 Neem het op om je hond te helpen naar de wc te gaan. Haar helpen om naar de wc te gaan, vereist enige toewijding van jouw kant. Onthoud echter dat hurken de botten en spieren belast en als een van die botten of spieren het gewicht van de hond niet kan ondersteunen, kan ze instorten. Dit zal haar ontmoedigen om opnieuw te plassen en ze kan zelf in bed liggen en in de grond.
  2. 2 Selecteer een handdoek die kan worden gebruikt als draagdoek voor uw hond. Een handdoek is prima voor een kleine hond, een badhanddoek voor een middelgrote hond en een badlaken voor een grote hond. Of improviseer met iets dat lang en smal is, maar als je een riem of iets dergelijks gebruikt, pas dan op dat het op geen enkele manier in haar huid of kaf kruipt.[1]
    • Een eenvoudige draagdoek kan worden gemaakt van een katoenen shopper tas. Snijd de zijnaden zo dat de tas volledig plat ligt. Het lichaam van de tas vormt de slinger die je onder de buik vindt, breng dan de handvatten samen, één aan elke kant, om ze boven haar rug te houden om een ​​takel te vormen.
  3. 3 Plaats de tilband op de hond. Houd het ene uiteinde boven haar rug, haal het andere uiteinde onder haar buik en de andere kant over en pak de twee uiteinden samen boven haar rug. Dit vormt een lus waarbij de hond wordt ondersteund in de 'U' van de lus. Schuif de tilband naar achteren zodat deze zo ver mogelijk naar achteren in de richting van haar heupen en knieën ligt, voor zover haar behaaglijk is. Door de uiteinden van de handdoek vast te houden, kun je het gewicht van haar achterbenen afnemen als ze moeite heeft om naar een toiletplek te lopen.
  4. 4 Ondersteun het gewicht van de hond als ze urineert. Terwijl ze squat, laat haar de gehurkte houding aannemen, maar neem wat van haar gewicht zodat ze gesteund wordt en niet tuimelt als haar benen bezwijken. Gewoon haar in een gehurkte houding ondersteunen zodat ze niet instort, kan een groot verschil voor haar maken.[2]

Methode twee van twee:
Het helpen van een bed-gebonden vrouwelijke hond urineren

  1. 1 Plaats een bed-gebonden hond op een absorberend bed. Als de hond niet in staat is om op te staan, kan ze zichzelf per ongeluk bevuilen. Om haar zo schoon en comfortabel mogelijk te houden, zorg ervoor dat ze op een goed gevuld bed ligt. VetBed is ideaal, omdat het vocht wegvoert van de hond, dus als ze een ongeluk krijgt, wordt de urine weggezogen van haar lichaam.[3]
    • Een ander alternatief is om haar op puppytrainingsblokken te leggen, omdat deze de urine absorberen en er minder van is om haar huid te irriteren.
  2. 2 Verander beddengoed vaak. Probeer uw hond niet langer dan enkele minuten in de urine te laten liggen. Ze zal ook een dekenbad waarderen, waar je haar achterste uiteinde wast met water om urine uit haar vacht en huid te verwijderen. Dit zal haar niet alleen zoet laten ruiken, maar het vermindert ook de kans op een geïnfecteerde huid door urinebrand en secundaire infecties.[4]
  3. 3 Overleg met uw dierenarts of uw hond blaas moet zijn. Dit kan nodig zijn om een ​​op bed liggende hond naar het toilet te brengen op een geschikt tijdstip, zodat u kunt opruimen na, of als ze zenuwbeschadiging heeft waardoor het moeilijk voor haar is om te plassen. Probeer nooit een hondenblaas uit te drukken totdat je door een dierenarts hebt laten zien hoe je dit moet doen. Dit komt omdat knijpen op de verkeerde plaats of het uitoefenen van te veel druk ernstige schade kan veroorzaken, zoals het scheuren van een orgaan of het barsten van haar blaas.[5]
  4. 4 Leer hoe je de blaas van je hond kunt uitdrukken. Het idee achter de techniek is om zachte druk uit te oefenen op de blaas, zodat de weerstand van de klep die de urine van de blaas stopt, wordt overwonnen. De eerste vaardigheid om te leren is het lokaliseren van de blaas. Deze bevindt zich aan de achterkant van haar buik langs de lichaamswand. Bij kleine honden voel je het met één hand, vorm je een 'C'-vorm met je duim en vingers en plaats je ze aan beide kanten van de buik. Bij grote honden zijn twee handen nodig, één aan elke kant van de lichaamswand. Druk zachtjes naar binnen totdat je iets voelt dat aanvoelt als een grapefruit.[6]
    • Knijp nu gelijkmatig over de blaas, vermijd het gebruik van uw vingertoppen, omdat dit veel druk uitoefent op gelokaliseerde plaatsen. Gebruik in plaats daarvan de vlakke delen van uw vingers (kleine honden) of uw handpalmen (grote honden).
    • Pas steeds toenemende druk toe tot je een stroom urine ziet die uit de vulva van de hond komt.[7]
    • Breng nooit meer dan matige druk of de mate van druk aan zoals door de dierenarts is aangetoond. Als u zware druk moet uitoefenen, hoeft de hond niet te gaan, bent u op de verkeerde plaats of heeft de hond een probleem waardoor hij niet in staat is om te plassen. Stop onmiddellijk en neem contact op met uw dierenarts voor advies.[8]
  5. 5 Druk de blaas van uw hond regelmatig uit. Het is belangrijk om de blaas regelmatig uit te drukken, meestal twee tot vier keer per dag. Volg het advies van uw dierenarts over de frequentie waarmee dit moet gebeuren.
  6. 6 Beheer de pijn van je hond. Een vrouwelijke hond met een rug-, bekken- of ledemaatletsel heeft pijn. Deze pijn zal haar ontmoedigen om te willen rondlopen en kan haar beletten te kunnen hurken om naar de badkamer te gaan. Geen enkel dier zou links in pijn moeten kennen, dus naast het mobiliteitsvraagstuk is het belangrijk dat ze adequate pijnverlichting krijgt toegediend. Uw dierenarts moet pijnverlichting voorschrijven. Als het niveau van pijnverlichting geschikt is, kan de vrouwelijke hond beter bewegen en squatten om zelf te urineren of hulp om te plassen.
    • Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) worden het meest gebruikt, zoals Metacam (meloxicam), Rimadyl (carprofen), Onsior (robenacoxib). Daar hebben medicijnen een hoge veiligheidsmarge wanneer ze met voedsel worden gegeven, maar mogen nooit op een lege maag worden gegeven, omdat ze maagulcera kunnen veroorzaken.[9] Volg altijd de instructies en dosering van uw dierenarts op de voet. Als de hond niet eet, of ziekte of diarree heeft, geef de medicatie dan niet. NSAID's zijn het meest effectief tegen milde tot matige pijn.
    • Gebroken botten zijn vaak extreem pijnlijk en daarom heeft de hond mogelijk een sterkere pijnstiller nodig. Als de hond al een NSAID heeft, geeft een ander medicijn in combinatie vaak voldoende pijnverlichting om de hond mobieler te maken. Een veel voorkomende toevoeging is tramadol, omdat dit veilig is naast een NSAID en pijnverlichting opioïde kracht geeft.[10]
    • Als de hond hevige pijn heeft, kan aan haar een fentanylpleister worden voorgeschreven. Fentanyl-pleisters worden op de huid geplakt voor verlichting van de pijn bij langzame afgifte. Ze worden het meest gebruikt in veterinaire ziekenhuizen, in plaats van in particuliere woningen. Sommige dierenartsen staan ​​echter toe dat een huisdier thuis een huisdier draagt, onder nauwlettend toezicht van klanten die zij kennen en vertrouwen. Waakzaamheid is cruciaal bij het gebruik van fentanyl-pleisters, omdat de hond mogelijk een overdosis kan krijgen als ze kauwen en een pleister inslikken.