Het zien van een geliefd huisdier in de greep van een aanval is niets minder dan verontrustend, zenuwslopend en ronduit eng. Het verwijderen van stimuli uit zijn omgeving, het toedienen van een kalmeringsmiddel en de zorg voor hem na de aanval zal hem enorm helpen tijdens deze opwindende tijd. Als je kalm kunt blijven en je kunt focussen op het veilig houden van je huisdier, kun je hem in de kortst mogelijke tijd helpen herstellen.

Deel een van de vier:
Houd je hond veilig

  1. 1 Blijf kalm. Tijdens een aanval zal uw hond gedesoriënteerd en bang zijn. Je wilt zijn stress niet vergroten door hysterisch te worden, te schreeuwen of anderszins de indruk te wekken dat hij gelijk heeft om angstig te zijn. Het alarmeren van hem verhoogt alleen zijn opwinding en kan de episode verlengen. Dit is uiteindelijk schadelijk voor een snel herstel.
    • Tijdens een aanval is uw hond in een zeer gevoelige toestand; lawaai, licht en soms zelfs aanraking kunnen een nieuwe stroom elektrische impulsen in de hersenen teweegbrengen die de fit van brandstof voorzien. Door kalm te blijven, kunt u de situatie beoordelen op trigger-vlampunten en de omgeving kalm en stil maken.
    • Noteer de tijd. Zodra uw hond begint te epileren, noteert u de tijd en neemt u op wanneer de pasvorm eindigt. Dit is nuttige informatie voor de dierenarts om een ​​beeld te krijgen van hoe ernstig (of niet) de aanval was.
    • Ook wanneer een huisdier in de greep is van een aanval, lijkt de tijd stil te staan; het kan geruststellend zijn om te weten wat een leven lang eigenlijk slechts een minuut of twee was.
  2. 2 Verwijder voorwerpen die uw hond kunnen verwonden. Tijdens een aanval zal uw hond rondslingeren. Kijk rond naar voorwerpen in de buurt waar hij tegenaan kan stoten en die zichzelf verwonden, zoals stoelpoten of elektrische vuren. Verplaats waar mogelijk objecten uit de weg, in plaats van je hond te bewegen - de laatste zal hem stimuleren.
    • U kunt ook objecten verwijderen die u niet wilt laten breken of verplaatsen, of ze nu een gevaar voor uw hond zijn of niet. In zijn geselen,
  3. 3 Gebruik kussens om uw hond te beschermen. Het is gemakkelijk om voorwerpen uit de kamer te verwijderen die licht genoeg zijn om op te pakken, maar voor zwaardere objecten zoals tafels, laat u een kussen rusten op de beledigende gebieden om demping te bieden. Dekens en handdoeken werken ook, in een snuifje.
    • Als uw hond dreigt te bonzen tegen een groot voorwerp, is een handig alternatief een dekbed dat zachtjes over uw hond wordt geplaatst en zijn hoofd vrijlaat.
    • Als hij met zijn hoofd op de vloer bonkt, is het goed om een ​​kussen onder hem te schuiven om de stoten te verzachten.
  4. 4 Steek uw hand niet in of in de buurt van de mond van de hond. Het is het verhaal van een oude vrouw dat een hond zijn tong kan inslikken tijdens een aanval. In geen geval mag u uw hand in de mond van een epileptische hond steken. Hij zal niet weten wat hij aan het doen is en bijten en niet je hand loslaten voordat de fit voorbij is. Het is zowel onnodig als onverstandig om dit risico te nemen.
  5. 5 Verplaats je hond alleen als hij in gevaar is. De enige situatie waarin je je hond zou moeten aanraken (behalve hem een ​​kalmeringsmiddel geven, zoals hieronder wordt besproken) is als hij in gevaar is en zijn pasvorm lichamelijk letsel tot gevolg zal hebben. Als hij bijvoorbeeld aan de top van een trap valt, is het het beste om hem te verplaatsen en hem rustig over de grond naar een veilige plaats te laten glijden.
    • "Glijden" je pup is hier de sleutel. Je wilt niet dat een epileptische hond in je armen slingert, waardoor je riskeert hem te laten vallen en je allebei gewond raakt. Als je kunt, duw, schuif of verplaats je hem anders op een manier waarbij je hem niet hoeft op te tillen om allebei veilig te houden.
  6. 6 Maak een video. Zodra je alles hebt gedaan wat je kunt doen om het herstel van je hond te ondersteunen, kun je een korte videofilm maken van de toevalsgebeurtenis op je smartphone. Dit is handig voor uw dierenarts, want niet alles wat op een aanval lijkt, is eigenlijk een echte aanval. Het is buitengewoon nuttig voor de dierenarts om de aanval uit de eerste hand te zien.
    • Als je te opgewonden bent om dit te doen, laat iemand anders dit doen. Zorg ervoor dat ze op redelijke afstand blijven zodat ze de conditie van uw hond niet verergeren.

Deel twee van vier:
Stimulatie minimaliseren

  1. 1 Schakel de lichten uit en teken de gordijnen. Een kamer in het halfdonker biedt veel minder stimulatie voor uw pup, waardoor de aanval mogelijk wordt verbeterd en verkort. Kijk rond en kijk wat je kunt doen om de kamer zo vredig en zwak mogelijk te maken. Laat 's avonds een zwak licht achter om de hond te zien.
    • Eenvoudig gezegd is een aanval een elektrische storm in de hersenen. Alles dat de hersenen stimuleert, zoals licht, geluid, geur of aanraking, kan de pasvorm verergeren of zelfs verlengen.[1]
  2. 2 Maak de kamer stil. Deze elektrische storm in het brein van je hond wordt alleen maar verhoogd door geluiden van buitenaf. Schakel de tv en radio uit om hem hierbij te helpen. Laat ook iedereen de kamer verlaten. Het laatste wat je hond nodig heeft, is een publiek van geschrokken mensen die naar adem snakken en praten, dus haal ze de kamer uit om de hond ruimte en vrede te geven.
    • U moet uw hond in het oog houden voor uw gemoedsrust en om de aanval te timen en ervoor te zorgen dat alles in orde is. Blijf tijdens deze periode zo stil en onbewogen als mogelijk om deze aflevering voor hem gemakkelijker te maken.
  3. 3 Ontdoe je van alle geuren. De reukstimulatie van een hond (zijn sniffer) kan behoorlijk krachtig zijn, dus als je geurkaarsen brandt of een braadstuk in de oven hebt, neem je stappen om van de geuren af ​​te komen. Blaas uit en verwijder de kaarsen en open een deur om de ventilatie te verbeteren.
    • Een grote hond tijdens een aanval zal niet gemakkelijk worden verplaatst. Een kleine hond tijdens een aanval, hoewel gemakkelijker te hanteren, kan nog steeds geen goed idee zijn, omdat aanraking ook stimulerend is en zijn delicate toestand kan beroeren. Het zal veel gemakkelijker zijn om van de geuren af ​​te komen dan om je hond te verplaatsen.
  4. 4 Laat u niet verleiden om uw hond te aaien. Dit is een controversieel onderwerp voor sommige eigenaren omdat ze zich gedwongen voelen om hun huisdier te aaien om zijn angst te kalmeren. Het risico is dat aanraking een vorm van stimulatie is, daarom is het waarschijnlijk het beste om hem met rust te laten. Zijn pasvorm zal sneller gaan als je niet probeert mee te doen.
    • Tijdens een aanval zal hij zich op zijn best niet realiseren dat je er bent en in het slechtste geval zou je de aanval kunnen verlengen. Terwijl het aanraken van hem misschien rustgevend voor je is, zal het waarschijnlijk niet rustgevend voor hem zijn.

Deel drie van vier:
Een Tranquilizer gebruiken

  1. 1 Gebruik indien van toepassing een kalmeringsmiddel van een vorige aanval. Als uw huisdier eerder een epileptische aanval heeft gehad, heeft uw dierenarts mogelijk buizen met rectaal diazepam voorgeschreven voor gebruik tijdens of na een aanval. Diazepam is een kalmerend middel en goed in het kalmeren van hersenactiviteit voldoende om sommige honden uit een pasvorm te brengen.
    • Omdat uw hond orale medicatie niet kan inslikken tijdens een aanval, is een handige toedieningsmethode rectale toediening. Diazepam wordt goed geabsorbeerd door het rectale slijmvlies en komt snel in de bloedbaan.[2]
    • Een hond van 20 kg heeft één 10 mg rectale spuit met diazepam nodig, zo snel mogelijk nadat de aanval is begonnen. De dosis kan driemaal worden herhaald gedurende een periode van 24 uur.
  2. 2 Gebruik een rectale zetpil. Om de rectale diazepam in te druppelen, verwijdert u de dop van de doseerspuit en knijpt u een klodder van de Diazepam op de punt van de spuitmond om deze te smeren. Hier leest u hoe u het voorzichtig en veilig aan uw hond kunt toedienen:
    • Houd de staart van je hond voorzichtig weg van de anus zodat je de rectale opening kunt zien.
    • Plaats het mondstuk tegen de centrale opening en duw de hals van de behandelingsspuit met een lichte draaiende beweging in het rectum tot de diepte van de schouders van de spuiten.
    • Terwijl de zetpil stevig in het rectale lumen zit, knijpt u in de buis om de inhoud in het rectum te legen.
    • Trek de spuitmond eruit en gooi de gebruikte zetpil weg.
  3. 3 Dien de verdoving zo snel mogelijk toe. Hoe eerder u uw hond de diazepam geeft, hoe eerder zijn symptomen waarschijnlijk vervagen. Geef je kalmte echter niet in je haast. Hoewel tijd belangrijk is, is het belangrijker dat u uw hond niet verder verergert.
    • Je kunt de hond na een aanval ook de medicatie geven om kalm te blijven en toekomstige afleveringen te voorkomen, vooral als hij gevoelig is voor epileptische aanvallen.

Deel vier van vier:
Zorg voor de inbeslagname van uw hond

  1. 1 Geef je hond een hapje. Zodra hij herstelt, heeft uw hond waarschijnlijk honger en dorst. Vooral kleine honden zijn gevoelig voor een lage bloedglucose na een aanval en het is dus een goed teken als hij om een ​​tussendoortje vraagt. Zelfs als hij dat niet doet, maak voedsel en water dan gemakkelijk toegankelijk.
    • Als hij niet automatisch eet, wees niet bang. Geef hem een ​​minuut om zich aan zijn omgeving aan te passen. Rust is ook noodzakelijk.
  2. 2 Laat uw hond dingen in zijn eigen tempo doen. Hij zal zich later een tijdje vreemd en gedesoriënteerd voelen, dus als hij rustig wil rusten, laat hem dat dan doen. Versleten zijn is volkomen begrijpelijk en helemaal geen symptoom dat je zorgen moet maken.
    • Ook lijden sommige honden aan clusteractiviteit, wat betekent dat hij meer kans heeft op meer aanvallen binnen een periode van 24 uur. Als dit zo is voor je hond, houd hem dan rustig, kalm en uitgerust.
  3. 3 Als dit de eerste aanval van uw hond is, neem dan contact op met uw dierenarts. Zij zal uw dier willen onderzoeken en bloedtesten laten uitvoeren om te onderzoeken of er een onderliggende ziekte of probleem is dat de aanval in eerste instantie heeft veroorzaakt. Uw vragen zullen ook worden beantwoord, zodat u gemoedsrust krijgt.
    • Uw dierenarts heeft meer grip op de situatie, hoe gedetailleerder u bent. Laat haar de duur van de aflevering weten, hoe het gedrag van uw hond was en hoe uw pup er vlak na de aanval uitzag, als u geen video hebt om te geven.