Baby's en peuters jonger dan twee communiceren het best door te huilen. Vaak zullen ze ook bewegingen maken die je kunnen helpen te decoderen wat ze je proberen te vertellen. Dit betekent dat je goed moet luisteren en goed moet kijken wanneer je de eerste geluiden van een kreet begint te horen. Op de leeftijd van 12 tot 18 maanden hebben de meeste kinderen basisvaardigheden voor communicatie die zich kunnen ontwikkelen met uw aanmoediging. Als je weet hoe je een baby's huil vertaalt, wat je eraan moet doen en hoe je een huilende peuter kunt aanmoedigen om duidelijker te communiceren, is het omgaan met een kieskeurige jongere veel gemakkelijker en minder stressvol.

Methode één van de drie:
Het decoderen van de huilbui van een baby

  1. 1 Luister naar een luide kreet, bijna een gejammer. Dit betekent meestal: "Ik heb pijn" of "Ik ben ziek." De baby zal pauzeren, dan een hele long laten gillen en het proces herhalen. Het is persistent, piercing en onmiskenbaar. Als je deze kreet hoort, ga dan onmiddellijk naar het kind. Neem hun temperatuur op om te controleren op koorts. Controleer of ze hun rug of geselen ombuigen, wat ook op pijn duidt.
    • Baby's zullen ook dit soort huilen maken na een recente vaccinatie. Controleer de injectieplaats op zwelling of andere irritatie die niet is inbegrepen bij de normale bijwerkingen.[1]
    • Baby's zullen normaal geen pijnlijke kreet maken als ze een tandje krijgen of gewoon gas proberen te geven. In dergelijke situaties zullen ze meer kieskeurig zijn dan al het andere.[2]
  2. 2 Controleer op een geforceerde en gemene huil. Dit is een kreet van ongemak of ergernis, in tegenstelling tot hardnekkige pijn. Baby's in deze staat accentueren vaak hun kreten in een "uh uh uh" -patroon. Ze zullen ook hun neus rimpelig maken, hun ogen dichtknijpen en hun handen thrashen.[3] Vuile luiers, de omgevingstemperatuur en de textuur van de kleding van het kind zijn slechts enkele oorzaken van de geïrriteerde / ongemakkelijke kreet.[4]
  3. 3 Luister naar een aanhoudende hoge schreeuw. Dit is het veelbetekenende teken van honger. Hongerige baby's wiebelen en maken ook zuigbewegingen met hun mond.[5] Baby's die vóór het einde van hun maaltijd in slaap vallen, kunnen minder dan 90 minuten later honger lijden.
    • Overvoede baby's zullen huilen omdat ze zich ongemakkelijk voelen vanwege hun opgeblazen buik. Ze zullen meestal de krijsende en geforceerde kreet van ongemak uiten. Spugen is een veelbetekenend teken dat ze te veel hebben gehad.[6]
  4. 4 Controleer op een pauzerende kreet. Dit betekent vaak: "Ik ben moe." De baby huilt, raakt afgeleid en begint weer opnieuw. Slaperige baby's kunnen hun ogen gesloten hebben terwijl ze huilen. Ze kunnen ook hun ogen wrijven, waardoor ze meestal rood en opgezwollen worden.[7]
  5. 5 Luister naar een zachte, staccato-kreet. Dit kan vaak duiden op verveling of overstimulatie. Baby's die deze kreet uiten, zullen soms overschakelen op lachen of krijsen. Ze zullen ook proberen het object dat saai / overstimulerend is te vermijden door het weg te duwen of hun aandacht ergens anders te richten.[8]
  6. 6 Herken de koliek huilen. Baby's met koliek maken zonder duidelijke reden hoge, dramatische kreten. Ze doen dit gewoonlijk gedurende minstens drie uur per dag, elke dag op dezelfde tijd en gedurende ten minste drie weken. Baby's ontwikkelen zich meestal koliek als ze drie weken oud zijn en groeien het uit tussen drie en vier maanden. Andere symptomen van koliek zijn onder andere:
    • Maag opgeblazen gevoel
    • Gas kan teveel lucht inslikken
    • Gebalde vuisten
    • Rood gezicht[9]

Methode twee van drie:
Reageren op de huilbui van een baby

  1. 1 Zoek medische hulp. Doe dit als u een zieke of pijnlijke kreet hoort die gepaard gaat met koorts, huiduitslag, blauwe plekken of andere tekenen van ziekte / letsel. Bel onmiddellijk uw arts. Vertel hen de symptomen van de baby en volg hun instructies over de zorg voor het kind. Als het tijdens de reguliere werktijden is, vraag dan of ze u tussen andere patiënten kunnen persen. Als het na een paar uur is, moet je ze misschien ontmoeten op de eerste hulp.
    • Voor kleine problemen, zoals pijn na de vaccinatie, probeer de baby een fopspeen te geven.[10]
  2. 2 Voed een hongerige baby. Baby's krijgen vaker dan volwassenen volwassenen honger, ongeveer elke twee tot vier uur. Na ongeveer drie maanden zou je je routine moeten hebben.[11] Zorg ervoor dat ze een volledige maaltijd krijgen, meestal 2-4 fl. oz. (59-118 ml) moedermelk of formule. Ze zullen meestal wegtrekken van hun voedselbron als ze vol zijn. Afhankelijk van de leeftijd van de baby kan dit variëren van 10 tot 40 minuten.
    • Wanneer het eten voorbij is, neem je de baby op je schouder en beweeg je je handpalm langzaam over de rug van de baby, van de nek tot de billen. Doe dit verschillende keren totdat ze boeren, wat aangeeft dat de melk in de maag is gedaald en dat ze gas hebben verdreven. Dit voorkomt ook dat maagongemakken ongemak veroorzaken.
  3. 3 Verander hun luier. Terwijl veel baby's huilen nadat ze hun luiers hebben bevuild, doen sommigen dat niet. Of je je nu ongemakkelijk / geïrriteerd voelt of alleen maar aan het chillen bent, laat je neus je gids zijn. Als het funky ruikt, verander dan de luier onmiddellijk. Urine en / of uitwerpselen kunnen luieruitslag veroorzaken als een vuile luier te lang wordt aangeraakt. Vrouwelijke baby's kunnen infecties krijgen als ontlasting in hun vagina komt.[12]
  4. 4 Zorg voor witte ruis voor een verveelde of te gestimuleerde baby. Je zou een stofzuiger kunnen gebruiken, als je denkt dat het geluid niet nog meer huilt. Sommige stillere alternatieven zijn een witte ruis machine of een oscillerende ventilator. Je kunt ook proberen warm water over de handen en voeten van de baby te laten lopen om ze te kalmeren.[13]
  5. 5 Ontdek wat hen irriteert. Als je baby het ongemakkelijke / geïrriteerde huilen maakt, kijk dan in hun directe omgeving. Misschien houden ze niet van de textuur van de deken die hun gezicht poetst. Misschien ontgroeien ze de kleren die ze dragen. Voel hun blootgestelde huid. Als het koud is, bedek ze met een deken of hoed.[14] Krijg snel een vleugje om te zien of ze een luierwissel nodig hebben.[15]
  6. 6 Laat ze het uitschreeuwen. Zodra u vloeiend in het huilen bent, weet u wanneer en hoe u moet handelen. Als je constant aan de kant van een baby rent bij de geringste kreet, zullen ze je kunnen misleiden als ze echt geen aandacht nodig hebben. Soms helpt het om je afstand te bewaren en ze het uit te laten schreeuwen, vooral als ze gewoon slaperig zijn.[16]
    • Dit is ook een goede optie als de baby koliek heeft en je gefrustreerd bent. Boze volwassenen schudden soms baby's, wat leidt tot langdurige verwondingen of zelfs de dood. Leg de baby rustig neer en verlaat de kamer (hoewel je binnen gehoorsafstand moet blijven).[17]
    • Laat het kind niet te lang huilen, want dit kan het kind pijn doen.[18] Je kunt het huilen verzachten zonder er vlak naast te blijven. Het plaatsen van het kind in een zelf-schommelende stoel kan bijvoorbeeld helpen om ze te ontspannen.

Methode drie van drie:
Communiceren met een peuter

  1. 1 Decodeer het trekken van de arm. In plaats van weerstand te bieden aan het kind, moet u hen toestaan ​​om u naar hun beoogde bestemming te begeleiden. Ze kunnen herinneringen aan je vroegere acties gebruiken om te vertellen dat ze iets willen. Als ze je bijvoorbeeld naar de koelkast of het voedselkastje trekken, kunnen ze iets willen eten. Nadat je de deur hebt geopend, blijft het proces van eliminatie achter. Laat ze verschillende soorten voedsel zien die ze kunnen eten en zie hoe ze reageren.[19]
  2. 2 Zoek naar wijzen. Voordat kinderen leren spreken, wijzen ze naar dingen in algemene richtingen die betrekking hebben op hun huilen. Volg de richting van hun vinger. Net als bij het trekken van een arm kan wijzen wijzen op iets dat het kind wil. Als ze bijvoorbeeld naar de speelgoedkast wijzen, willen ze waarschijnlijk iets om mee te spelen.[20]
  3. 3 Luister naar basiswoorden. Op de leeftijd van één hebben veel kinderen een beperkt vocabulaire van eenvoudige woorden onder de knie. Terwijl ze huilen, luister naar deze woorden. Ze proberen misschien te communiceren wat ze willen. Als ze bijvoorbeeld "Nee!" Roepen of janken terwijl je hen probeert te helpen met hun puzzel, kunnen ze misschien op zoek zijn naar onafhankelijkheid. Als ze na het doorzoeken van de kamer 'Teddy' zeggen, zoeken ze misschien naar het knuffeldier dat je zojuist in de speelgoedkist hebt gestopt.[21]
  4. 4 Volg wat de peuter doet en bouw erop. In eerste instantie is het gebruik van gebaren en non-verbale geluiden voor kleuters beperkt. Volg wat het kind doet, maar leer ze hun gebaren en / of geluiden in verschillende contexten te gebruiken. Dit zal hen helpen om hun gevoelens en verlangens over te brengen zonder te huilen.[22]
    • Als het kind bijvoorbeeld alleen naar iets verwijst dat hij of zij wil, zoals een stuk speelgoed of een tussendoortje, leer hem dan te wijzen op wat zijn ongeluk tot gevolg heeft gehad. Als ze hun teen op de salontafel stoten, kunnen ze erop wijzen dat het de reden is dat ze pijn hebben.
  5. 5 Leer ze eenvoudige woorden. Peuters zijn sponsen voor het leren van talen, dus dit is de beste tijd om hun vocabulaire uit te breiden. Begin met woorden en zinnen die u vaak gebruikt. Deze woorden en zinsdelen zullen het kind bekend voorkomen en gemakkelijk voor hen te begrijpen zijn.[23] Enkele goede keuzes zijn 'blij', 'verdrietig', 'boos' en 'moe'. Gebruik deze woorden in de juiste context om het kind te helpen deze te begrijpen. Dit zal het vragen wat er fout is veel gemakkelijker maken naarmate de tijd vordert. Bijvoorbeeld:[24]
    • Als je gaat gapen en op de bank gaat liggen, kijk je naar het kind en zeg je: "Moe."
    • Als je een filmscène bekijkt waarin iemand schreeuwt, wijs je naar dat personage en zeg je 'Gek'.
  6. 6 Zoek naar alternatieve manieren van communiceren. Het kan soms moeilijk zijn voor een ouder om babypraat te begrijpen. Als uw kind zich nog steeds niet volledig kan uitdrukken met woorden, zijn er andere manieren om met hen te communiceren.
    • Gebruik visuals en laat uw kind wijzen op wat ze willen of nodig hebben. U kunt objecten omhoog houden of afbeeldingen gebruiken op een foto waarop ze kunnen wijzen.
    • Sommige baby's kunnen basishandtekenen leren voordat ze kunnen spreken. Je kunt je kind een paar tekens leren om hen te helpen uitdrukken wat ze willen.