Gebroken vingerkootjes - of gebroken vingers - zijn een van de letsels die het vaakst worden gezien door artsen in spoedeisende hulp. Maar voordat u naar het ziekenhuis gaat, kan het een goed idee zijn om te proberen vast te stellen of uw vinger inderdaad gebroken is. Een verstuiking of scheenbeen traan zal behoorlijk pijnlijk zijn, maar ze vereisen geen uitstapjes naar de eerste hulp. Een blik met een kleine arts kan worden gezien als uw vinger is verstuikt of een ligamentische scheur vertoont. Een gebroken bot kan echter leiden tot inwendige bloedingen of andere schade die onmiddellijke medische zorg vereist.

Deel een van de vier:
Herken de tekenen van een gebroken vinger

  1. 1 Controleer op pijn en gevoeligheid. Het eerste teken van een gebroken vinger is pijn. Je ervaring met pijn en hangt af van de ernst van je vingerbreuk. Nadat u een verwonding aan uw vinger hebt opgelopen, moet u deze zorgvuldig behandelen en uw pijnniveau in de gaten houden.[1]
    • Het kan moeilijk zijn om vast te stellen of je meteen een vingerfractuur hebt, want acute pijn en gevoeligheid zijn ook symptomen van dislocaties en verstuikingen.
    • Zoek naar andere symptomen en / of zoek medische hulp als u niet zeker bent van de ernst van uw verwonding.
  2. 2 Controleer op zwelling en blauwe plekken. Nadat u een fractuur aan uw vinger hebt aangehouden, merkt u acute pijn die wordt gevolgd door zwelling of blauwe plekken. Dit is onderdeel van de natuurlijke reactie van uw lichaam op letsel. Na een fractuur activeert uw lichaam de ontstekingsreactie gevolgd door zwelling veroorzaakt door vocht dat vrijkomt in de omliggende weefsels.[2]
    • Zwelling wordt vaak gevolgd door blauwe plekken. Dit gebeurt wanneer de haarvaatjes rond het letsel opzwellen of barsten als reactie op de verhoogde vloeistofdruk.[3]
    • Het kan moeilijk zijn om te weten of uw vinger in het begin gebroken is, omdat u deze mogelijk nog steeds kunt verplaatsen. Nadat u probeert uw vinger te bewegen, beginnen zwelling en blauwe plekken zichtbaar te worden. De zwelling kan zich ook uitbreiden naar andere vingers of naar beneden in de palm van de hand.
    • U zult waarschijnlijk zwelling en blauwe plekken opmerken 5-10 minuten na uw eerste pijnsensaties in uw vinger.
    • Een lichte zwelling of de afwezigheid van onmiddellijke blauwe plekken kan echter wijzen op een verstuiking in plaats van een fractuur.
  3. 3 Zoek naar misvorming of onvermogen om de vinger te bewegen. Een vingerfractuur bestaat uit een deel van het bot dat op een of meer plaatsen is gebroken of gebroken. De botdeformatie kan zich voordoen als ongebruikelijke bultjes op de vinger of een vinger die in een andere richting wijst.[4]
    • Als er tekenen zijn van een verkeerde uitlijning, is de vinger waarschijnlijk gebroken.
    • U kunt uw vinger meestal niet bewegen als deze gebroken is omdat een of meer delen van het bot niet langer verbonden zijn.
    • Het is ook waarschijnlijk dat zwelling en bloeduitstorting uw vinger te stijf maakt om comfortabel te bewegen na eventuele verwondingen.
  4. 4 Weet wanneer je medische aandacht moet krijgen. Ga naar de dichtstbijzijnde afdeling voor ongevallen en spoedeisende hulp als u denkt dat u een vingerfractuur heeft. Breuken zijn gecompliceerde verwondingen en hun ernst is niet direct duidelijk door externe symptomen. Sommige fracturen vereisen een meer betrokken behandeling om correct te kunnen genezen. Als u niet zeker weet of een letsel een fractuur is, kunt u het beste voorzichtig zijn en een arts raadplegen.[5]
    • Als u ernstige pijn, zwelling, blauwe plekken of enige misvorming of verminderde beweging van uw vinger heeft, zoek dan medische hulp.[6]
    • Kinderen met verwondingen aan de vingers moeten altijd een arts raadplegen. Jonge en groeiende botten zijn gevoeliger voor verwonding en voor complicaties als die letsels niet goed worden behandeld.
    • Als uw fractuur niet wordt behandeld door een medische professional, is het mogelijk dat uw vinger en hand pijnlijk stijf blijven als u uw vinger probeert te bewegen.
    • Een bot dat uit de juiste uitlijning komt, kan uw succesvolle gebruik van uw hand verder belemmeren.

Deel twee van vier:
Diagnose van een gebroken vinger op het spreekkamer

  1. 1 Krijg een fysiek examen. Als u een vingerfractuur vermoedt, zoek dan medische hulp. Tijdens een lichamelijk onderzoek evalueert uw arts uw verwonding en bepaalt de ernst van uw fractuur.[7]
    • Uw arts neemt nota van de bewegingsvrijheid van uw vinger door u te vragen een vuist te maken. Ze zal ook zoeken naar visuele tekenen, zoals zwelling, blauwe plekken en botmisvormingen.
    • Uw arts zal ook handmatig uw vinger onderzoeken op tekenen van verminderde bloedtoevoer naar het gebied en op zenuwwerking.
  2. 2 Vraag om een ​​imaging-test. Als uw arts tijdens een fysiek onderzoek niet kan vaststellen of u een gebroken vinger heeft, kan zij een beeldvormingsonderzoek aanbevelen om de fractuur te diagnosticeren. Deze omvatten röntgenfoto's, CT-scans of een MRI.
    • Röntgenfoto's zijn vaak de eerste beeldvormingstests die worden gebruikt om een ​​fractuur te diagnosticeren. Uw arts plaatst uw gebroken vinger tussen een röntgenbron en een röntgendetector en zendt vervolgens laagdrempelige stralingsgolven door uw vinger om het beeld te creëren. Dit proces is binnen enkele minuten voltooid en is pijnloos.[8]
    • Een CT- of computertomografiescan wordt geconstrueerd door röntgenstralen samen te stellen die verschillende hoeken van een verwonding scannen. Uw arts kan besluiten een CT te gebruiken om een ​​beeld van uw fractuur te maken als de resultaten van de eerste X-ray niet overtuigend zijn of als uw arts vermoedt dat er ook verwondingen aan de zachte weefsels zijn gerelateerd aan de fractuur.[9]
    • Een MRI kan nodig zijn als uw arts vermoedt dat u een haarlijn of stressfractuur heeft, het soort fractuur dat wordt geproduceerd na herhaaldelijk letsel in de loop van de tijd. MRI's produceren fijnere details en kunnen uw arts ook helpen om onderscheid te maken tussen verwondingen aan de zachte weefsels en haarlijnbreuken in uw vinger.[10]
  3. 3 Vraag of je een chirurgisch consult nodig hebt. Chirurgisch overleg kan nodig zijn als u een ernstige fractuur heeft, zoals een samengestelde fractuur. Sommige fracturen zijn onstabiel en vereisen een operatie om botfragmenten terug te plaatsen met hulpmiddelen (zoals draden en schroeven) zodat het bot goed kan genezen.[11]
    • Elke breuk die de mobiliteit ernstig belemmert en de hand ver uitlijnt, vereist waarschijnlijk een operatie om de vinger weer een gearticuleerde beweging te geven.
    • Je zult misschien verbaasd zijn hoe moeilijk het is om alledaagse taken uit te voeren zonder al je vingers volledig te gebruiken. Professionals zoals chiropractors, chirurgen, kunstenaars en monteurs moeten optimaal gebruikmaken van hun fijne motoriek om hun werk accuraat uit te kunnen voeren. Het zorgen voor vingerfracturen is dus van vitaal belang.

Deel drie van vier:
Een gebroken vinger behandelen

  1. 1 IJs, comprimeren en verheffen. Beheer de zwelling en pijn door glaceren, comprimeren en het verheffen van de vinger. Hoe sneller na de blessure u dit soort eerste hulp geeft, hoe beter. Zorg ervoor dat u ook uw vinger rust.[12]
    • IJs de vinger. Verpak een zak bevroren groenten of een ijspak in een dunne handdoek en breng het zachtjes aan op je vinger om je zwelling en pijn te helpen verminderen. Breng het ijs onmiddellijk nadat u het letsel hebt opgelopen niet langer dan 20 minuten aan, indien nodig.
    • Comprimeer de blessure. Wikkel voorzichtig maar veilig uw vinger in met een zacht elastisch verband om de zwelling te helpen beheersen en de vinger te immobiliseren. Vraag bij uw eerste afspraak met uw arts of het gepast is om uw vinger omwikkeld te houden om het risico op extra zwelling te verminderen en om de beweging van andere vingers niet te belemmeren.
    • Hef de hand op. Houd waar mogelijk uw vinger boven uw hart. Misschien vind je het het meest comfortabel om op een bank te zitten met je benen over de kussens en je pols en vingers op de rug van de bank te laten rusten.
    • U mag de gewonde vinger ook niet gebruiken voor alledaagse activiteiten totdat uw arts dit heeft gedaan.
  2. 2 Vraag uw arts of u een spalk nodig heeft. Spalken worden gebruikt om uw gebroken vinger te immobiliseren om te voorkomen dat deze verdere schade oploopt. Een geïmproviseerde spalk kan gemaakt zijn van een ijslollystok en een los verband totdat je bij de dokter bent voor een betere verpakking.[13]
    • De soort spalk die u nodig hebt, varieert afhankelijk van welke vinger is gebroken. Kleine breuken kunnen baat hebben bij 'buddy-tape', dat bestaat uit het immobiliseren van de gewonde vinger door deze aan de vinger ernaast vast te klemmen.
    • Een dorsale extension-block spalk zorgt ervoor dat uw gewonde vinger niet achterover buigt. Een zachte spalk wordt geplaatst om uw gewonde vinger lichtjes te houden en zacht naar de handpalm gekromd en wordt op zijn plaats gehouden met zachte bevestigingen.
    • Een aluminium u-vormige spalk is een inflexibele aluminium spalk die voorkomt dat de gewonde vinger uitsteekt. Het wordt op de achterkant van de gewonde vinger geplaatst om het onbeweeglijk te houden.[14]
    • In meer ernstige gevallen kan uw arts een inflexibele fiberglassplint gebruiken die van uw vinger naar uw pols gaat. Het is in wezen net als een mini-cast voor je vinger.
  3. 3 Vraag uw arts of u een operatie nodig heeft. Chirurgie is vereist om een ​​fractuur goed te behandelen en te helen wanneer immobilisatie en tijd het niet effectief kunnen herstellen. In het algemeen zijn fracturen die geopereerd moeten worden ingewikkelder dan die waarvoor alleen immobilisatie vereist is.[15]
    • Een samengestelde breuk, een onstabiele breuk, losse botfragmenten en een breuk die een gewricht compromitteert, vereisen allemaal een operatie omdat de gebroken stukjes terug op hun plaats moeten worden geleid om het bot in de juiste configuratie te laten genezen.
  4. 4 Neem pijnstillers. Uw arts kan aanbevelen dat u niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) gebruikt om pijn veroorzaakt door een gebroken vinger te helpen bestrijden. NSAID's werken door het verminderen van de negatieve effecten van langdurige ontsteking en het verlichten van pijn en druk op de zenuwen en de bijbehorende weefsels. NSAID's remmen het genezingsproces niet.[16]
    • Veelgebruikte niet-medicamenteuze NSAID-medicijnen die worden gebruikt voor het behandelen van fractuurpijn zijn ibuprofen (Advil) en naproxen-natrium (Aleve). U kunt ook paracetamol nemen (Tylenol), maar het is geen NSAID en vermindert de ontsteking niet.[17]
    • Uw arts kan u ook een op codeïne gebaseerd voorgeschreven medicijn geven voor kortetermijnbehandeling als u grote pijn krijgt. De pijn is waarschijnlijk eerder slechter aan het begin van het genezingsproces en uw arts zal uw sterkte van het voorschrift verminderen naarmate het bot geneest.
  5. 5 Volg de aanwijzingen van uw arts of specialist op. Uw arts kan u instrueren om een ​​paar weken na uw eerste behandeling een vervolgafspraak te maken. Ze kan röntgenfoto's 1-2 weken na de blessure herhalen om te zien hoe het geneest. Zorg ervoor dat u eventuele vervolgafspraken behoudt om ervoor te zorgen dat u aan de beterende hand bent.
    • Als u vragen heeft over uw verwonding of iets anders, neem dan contact op met uw arts.
  6. 6 Begrijp de complicaties. Over het algemeen genezen gebroken vingers heel goed na overleg met een arts en een genezingsperiode van 4 tot 6 weken. De risico's op complicaties na een vingerfractuur zijn minimaal, maar het is nog steeds goed voor u om hiervan op de hoogte te zijn:[18]
    • Gewrichtsstijfheid kan optreden als gevolg van het vormen van littekenweefsel rond de plaats van de fractuur. Dit kan worden aangepakt met fysiotherapie om de vingerspieren te versterken en het littekenweefsel te verminderen.
    • Een deel van het vingervet kan tijdens het genezingsproces draaien, wat resulteert in een benige misvorming die mogelijk door een chirurgische ingreep moet worden aangepakt om u te helpen de dingen goed te begrijpen.
    • De twee stukken bot kunnen niet goed samensmelten, wat resulteert in permanente instabiliteit binnen de fractuurlocatie. Dit staat bekend als 'nonunion'.
    • Huidinfectie kan optreden als er laceraties zijn op de plaats van de fractuur en deze niet goed worden gereinigd voorafgaand aan de operatie.

Deel vier van vier:
Inzicht in de soorten breuken

  1. 1 Begrijp vingerfracturen. De menselijke hand bestaat uit 27 botten: 8 in de pols (carpale botten), 5 in de palm van de hand (metacarpale botten) en drie sets vingerkootjes in de vingers (14 botten).[19]
    • De proximale vingerkootjes zijn het langste deel van de vinger dat zich het dichtst bij de palm van de hand bevindt. De tussenliggende, of middelste, vingerkootjes komen vervolgens, en dan zijn de distale vingerkootjes het verst verwijderd en vormen de "toppen" van de vingers.[20]
    • Acute verwondingen, zoals vallen, ongevallen en sportblessures zijn de meest voorkomende oorzaken van vingerfracturen. Uw vingertoppen zijn een van de meest kwetsbare delen van uw lichaam omdat ze betrokken zijn bij bijna elke activiteit waar u de hele dag aan deelneemt. [21][22]
  2. 2 Weet hoe een stabiele breuk eruit ziet. Stabiele fracturen worden gedefinieerd door een gebroken bot maar weinig of geen verplaatsing aan beide uiteinden van de pauze. Ook bekend als een niet-vastgestelde fractuur, kunnen stabiele fracturen moeilijk te identificeren zijn en symptomen vertonen die vergelijkbaar zijn met andere vormen van trauma.[23]
  3. 3 Weet hoe een verplaatste breuk eruit ziet. Elk gebroken bot waarbij de twee primaire zijden van de breuk niet meer elkaar raken of uitgelijnd zijn, wordt als een verplaatste breuk beschouwd.
  4. 4 Weet hoe een samengestelde breuk eruit ziet. Een breuk waarbij het gebroken bot is verplaatst en een deel ervan door de huid wordt geduwd, wordt een samengestelde breuk genoemd. Vanwege de ernst van de schade aan het bot en het omliggende weefsel, vereist dit letsel altijd onmiddellijke medische hulp.
  5. 5 Weet hoe een verbrijzelde breuk eruit ziet. Dit is een verplaatste breuk waarbij het bot in drie of meer stukken is gebroken. Dit wordt vaak, maar niet altijd, geassocieerd met aanzienlijke weefselschade. De extreme pijn en immobiliteit van de aangedane ledemaat die vaak worden geassocieerd met deze vorm van letsel maakt het gemakkelijker om een ​​diagnose te stellen.