Kinderen leren het vaakst sociale vaardigheden door anderen te bekijken en na te bootsen. Om deze reden worstelen blinde kinderen vaak om te socialiseren en vrienden te maken met hun leeftijdsgenoten. Omdat blinde kinderen niet van observatie kunnen leren, wees direct in het vertellen van hen over sociale normen en aanwijzingen. Leg de nodige vaardigheden uit om een ​​gesprek te voeren, zichzelf uit te drukken en deel te nemen aan een groep. Leraren op school kunnen blinde kinderen helpen door sociale interacties te oefenen en een buddysysteem te gebruiken. Kinderen kunnen ook deelnemen aan een groep sociale vaardigheden om hun vaardigheden aan te scherpen en vrienden te maken.

Methode één van de drie:
Uw kind helpen communiceren en vrienden maken

  1. 1 Bepaal het belang van sociale vaardigheden. Het opbouwen van sociale vaardigheden stimuleert een positieve, gezonde ontwikkeling. Binding met broers en zussen, ouders en familieleden biedt een sociaal vangnet voor het kind. Verbinden met leeftijdsgenoten verhoogt het gevoel van eigenwaarde, eigenwaarde, zelfvertrouwen en onafhankelijkheid.
    • Onze sociale vaardigheden staan ​​ook bekend als soft skills. Zachte vaardigheden zijn nodig terwijl kinderen op school met hun leeftijdsgenoten, leraren en counselors omgaan, en met toekomstige werkgevers als volwassene. Door kinderen deze vaardigheden te leren, moedigt u positieve groei en toekomstig succes aan.
  2. 2 Stel passende doelen. Voordat je een kind helpt socialiseren, moet je eerst doelen en verwachtingen vaststellen. Stel vast wat het betekent voor u en het kind om goede sociale vaardigheden te hebben. Dit zal je helpen begrijpen wat het kind voelt dat ze nodig hebben en verwachten naast je sociale normen.
    • Een kind dat een extraverte persoonlijkheid vertoont, kan meer gedijen bij sociale stimulering en actief zoeken naar een verbinding met anderen. Een kind dat meer introvert is en misschien meer aanmoediging nodig heeft om contact te maken met anderen en meer tijd heeft om zichzelf op te laden.
    • Maak kennis met de persoonlijkheid van het kind en waar ze zich prettig bij voelen, en geef onvoorwaardelijke steun. Forceer nooit een kind om iets te doen waar hij zich niet comfortabel bij voelt.
    • Degenen die blind of slechtziend zijn, hebben soms het gevoel dat ze niet zo competent zijn als hun ziende leeftijdsgenoten. Wees een voorstander van hen en laat hen weten dat visueel gehandicapten niet hoeft te stoppen om zinvolle relaties met anderen te vormen.
  3. 3 Moedig gespreksvaardigheden aan. Kinderen die blind zijn, hebben vaak moeite om hun gesprekken voort te zetten. Een kind met een visuele beperking kan moeite hebben met het interpreteren van niet-verbale signalen en kan aarzelen om zijn of haar gevoelens of behoeften kenbaar te maken. Mogelijk hebben ze hulp nodig bij het leren omgaan met vaardigheden, zoals het voeren van een langdurig gesprek en het betrokken blijven bij een andere persoon. Dit zijn leerzame vaardigheden, dus werk eraan met uw kind.[1]
    • Oefen om de beurt praten, vragen stellen en geïnteresseerd zijn in wat de ander zegt of doet.
    • Als uw kind om hulp vraagt, zegt u: "Ik vroeg wat u aan het doen was, wilt u vragen wat ik aan het doen ben?"
  4. 4 Bouw hun vocabulaire. Blinde kinderen vertrouwen veel meer op woorden dan andere kinderen doen om zichzelf te uiten. Help hen hun gedachten, behoeften en emoties te uiten door hen de taal te geven om zichzelf te uiten. Modeleer hoe je gevoelens uitdrukt door dit zelf te doen. U kunt bijvoorbeeld zeggen: "Ik voel me gefrustreerd omdat ik deze doos niet kan openen."[2]
    • Benoem hun gevoelens voor hen en help hen de kennis en woordenschat te verwerven over hoe ze hun gedachten en gevoelens kunnen uiten. U kunt bijvoorbeeld zeggen: "Het lijkt u verdrietig dat u vandaag niet naar school kunt gaan omdat u ziek bent."
  5. 5 Benadrukken om beurten. Zowel in games als in interacties is het nemen van beurten een belangrijke vaardigheid die kinderen leren. Leer uw kind om beurten met andere kinderen. Begin met games, zodat ze weten dat iedereen aan de beurt is. Breid dit dan uit voor gesprekken. Vertel hen dat het onbeleefd is om alleen vragen te stellen of alleen het gesprek op zichzelf te focussen.[3]
    • Uw kind moet leren wanneer het gepast is om te reageren of een vraag te stellen en wanneer het passend is om te luisteren. Als uw kind vaak onderbreekt, zeg dan: "Onderbreek me alsjeblieft niet. Wacht tot ik klaar ben en dan kun je praten. '
  6. 6 Moedig ze aan om vrienden te maken. Duw je kind om zonder je hulp vrienden te maken. Laat ze naar het park gaan en met andere kinderen spelen. Laat ze zichzelf introduceren en nodig de kinderen uit om te spelen. Laat uw kind nog een kind uitnodigen om te spelen. Sta uw kind toe om sociale interacties te initiëren zodat zij kunnen oefenen en vrienden kunnen maken.[4]
    • Nodig kinderen uit om naar je huis te komen. Op deze manier zal uw kind zich in een vertrouwde omgeving bevinden en comfortabel met kinderen spelen.
    • Als een interactie slecht gaat, praat er dan over met je kind en brainstorm manieren om te verbeteren voor de volgende keer.
  7. 7 Bouw een ondersteuningssysteem. Praat met andere ouders van kinderen met een visuele beperking. Ze kunnen een grote bron van informatie en ondersteuning zijn voor hoe het is om een ​​blind kind te hebben. Je kinderen kunnen ook speelmaatjes worden. Stel vragen over hoe het was terwijl hun kind vrienden maakte en hoe ze uitdagingen overwonnen.[5]
    • Andere ouders kunnen u helpen bij het navigeren door problemen, het vinden van bronnen en advies geven.
    • Maak verbinding met een lokale groep of zoek online een ondersteuningsgroep.

Methode twee van drie:
Non-verbale aanwijzingen leren

  1. 1 Bouw non-verbale communicatieve vaardigheden. Praat over en identificeer algemene gebaren die in spraak worden gebruikt. Leer uw kind hoe te gebaren en leg uit waarom mensen tijdens het praten gebaren gebruiken. Bespreek non-verbaal gedrag en hoe zij soms communiceren, net als woorden.[6]
    • Non-verbale aanwijzingen kunnen bijvoorbeeld interesse of desinteresse aangeven, zoals dichterbij komen of verder van iemand die aan het woord is. Het leren van non-verbale signalen kan uw kind helpen om effectiever te communiceren.
  2. 2 Leer persoonlijke ruimte. Help uw kind begrijpen dat mensen graag wat ruimte om zich heen hebben. Veel mensen worden afgeschrikt door iemand die ofwel te ver of te dicht bij hen staat terwijl ze spreken. Leer uw kind om zijn afstand te meten met de stem van de andere persoon. Als ze te dicht bij iemand staan, moedig ze dan voorzichtig aan om een ​​back-up te maken.[7]
    • Als uw kind niet zeker weet of zij voldoende ruimte geven of niet, laat hem dan vragen: "Sluit ik u aan?"
  3. 3 Praten over gezichtsuitdrukkingen. Blinde kinderen missen het lezen van uitdrukkingen op de gezichten van mensen die hen kunnen inlichten over hoe zij zich voelen. Oefen met het maken van gezichten en bespreek hoe zij zich voelen en waarom iemand dat gezicht kan maken. Leid ze om deze expressies te maken en ze op je gezicht te voelen.[8]
    • Het begrijpen van uitdrukkingen kan helpen bij het begrijpen van non-verbale signalen en emoties.

Methode drie van drie:
Bouw vaardigheden op school

  1. 1 Help ze zich aan te passen aan een nieuwe omgeving. Vergeet niet dat kinderen met een visuele beperking ondersteuning en begeleiding nodig hebben in de klas. Vergeet niet om verbale beschrijvingen te gebruiken en leraren te implementeren of met hen te praten over hand-over-hand instructieaanpak, terwijl ze vanachter het kind werken.
    • Vraag of laat extra tijd en herhaling toe in de klas. Zorg ervoor dat het kind zijn sociale vaardigheden zelfstandig kan uitvoeren in een nieuwe omgeving.
    • Verbalize welke dingen, mensen en / of activiteiten u in de omgeving ziet. Wees zo beschrijvend mogelijk. Label gevoelens, gezichtsuitdrukkingen en gebaren, of andere visuele aanwijzingen om uw kind te helpen om antwoorden te interpreteren en verbind hem met verbale signalen.
  2. 2 Leer ze hoe ze een groep moeten betreden. Leer de blinde student om te luisteren en een groepsinteractie te observeren voordat je naar binnen springt. Als ze meteen naar binnen springen met een vraag of opmerking, kunnen andere kinderen worden afgeschrikt of denken dat het kind onbeleefd is. Het kind kan luisteren naar wie er praat en naar het tempo van het gesprek voordat hij toetreedt. Op die manier kunnen ze naadloos ingaan zonder het gesprek te onderbreken of te schokken.[9]
    • Als ze zich abrupt bij een groep voegen, corrigeer ze dan voorzichtig door te zeggen: "Laten we nog even luisteren voordat je erin springt."
  3. 3 Oefen sociale interacties. Gebruik scripts en modellering om vaardigheden te leren. Dit kan kinderen helpen de woorden, gebaren en manieren achter iemands aandacht te leren, in de klas te spreken, vrienden te maken en verzoeken te doen. Volwassenen kunnen gedrag modelleren en kinderen kunnen patronen van sociale interactie beginnen te leren en te oefenen.[10]
    • Leer kinderen bijvoorbeeld om beleefd te zijn en omgangsvormen te gebruiken en niet afhankelijk te zijn van het verhogen van hun stem om iemands aandacht te krijgen.
  4. 4 Vriendschappen aanmoedigen. Streef naar blinde kinderen en blinde kinderen om vrienden te worden. Moedig kleine groepen aan om het kind zich opgenomen te laten voelen en voor de andere kinderen om het blinde kind te leren kennen. Als kinderen bang zijn of niet weten hoe ze moeten omgaan met iemand die een beetje anders is, kan dit hen helpen te beseffen dat ze meer op elkaar lijken dan niet.[11]
    • Als kinderen in het klaslokaal onbekend zijn met blindheid, laat dan een ouder of een volwassene met een visuele beperking komen en spreek met de klas over wat het betekent om blind te zijn. Dit kan helpen om de blindheid te demystificeren en eventuele angsten weg te nemen.
  5. 5 Maak een buddysysteem. Zorg dat er een buddy of een paar mentors beschikbaar is om het blinde kind sociaal te laten communiceren. Deze mensen moeten geschikte interacties en gedrag modelleren. Ze kunnen ook vriendschapsvaardigheden tonen en metgezellen zijn voor het kind. Zorg ervoor dat het arrangement is opgezet om samen te werken en niet om hulp te bieden aan het blinde kind, omdat dit kan leiden tot afhankelijkheid.[12]
    • Deze kinderen kunnen maatjes zijn voor de blinde persoon en positieve interacties aanmoedigen.
    • Om de relatie in balans te houden, kan het blinde kind de kinderen een vaardigheid leren of hulp bieden bij het maken van huiswerk.
  6. 6 Creëer inclusieve activiteiten. Zorg er bij groepsactiviteiten voor dat het blinde kind kan deelnemen. Geen enkel kind wil zich geïsoleerd voelen van een activiteit, vooral een leuke activiteit, dus maak een paar wijzigingen om ze op te nemen. Dit kan betekenen dat kinderen met een partner mogen werken of dat het gemakkelijk is om taken te doen zonder visie.[13]
    • Speel games die geen zicht vereisen, of laat het kind de game aanpassen zodat ze kunnen spelen. Laat het blinde kind bijvoorbeeld de letters in zijn eentje volgen als hij beul in de klas speelt.
  7. 7 Overweeg een groep sociale vaardigheden. Omdat blinde kinderen de neiging hebben om te worstelen met sociale vaardigheden, schrijf je ze in bij een groep sociale vaardigheden. Veel scholen bieden deze groepen, of ze zijn te vinden in een lokale kliniek voor geestelijke gezondheidszorg. Het voordeel van een groep sociale vaardigheden op school is dat kinderen vrienden kunnen worden in de groep.[14]
    • Groepen sociale vaardigheden kunnen kinderen leren hoe ze om de beurt moeten spreken, hoe ze een gesprek kunnen beginnen, hoe ze moeten luisteren en hoe ze beleefd kunnen omgaan met anderen.