Emoes behoren tot de familie Ratite, samen met struisvogels. Emus zijn kwetsbaar voor een verscheidenheid aan vogelziekten, zoals vogelgriep en encefalitis. Als u emus opvoert, is het belangrijk om te weten hoe u een diagnose stelt van een ziekte bij emu's. Door te controleren op gastro-intestinale symptomen, ademhalingssymptomen en zichtbare symptomen, kunt u wellicht afleiden wat er mis is met uw emu.

Deel een van de drie:
Op zoek naar gastro-intestinale symptomen

  1. 1 Controleer op diarree. Normale Emu-uitwerpselen zijn zacht, maar niet vloeibaar of waterig. Loopneus of water uitwerpselen, of diarree, is vaak een teken van ziekte in emu. Terwijl veranderingen in het dieet diarree veroorzaken, zijn er veel ziekten waarvoor behandeling nodig is die ook diarree kan veroorzaken. Deze omvatten bacteriële infecties, aviaire influenza, kippencholera, staphylococcen, evenals vele andere ziekten die emu beïnvloeden. U moet een dierenarts bezoeken of andere symptomen onderzoeken om de oorzaak van diarree te bepalen.[1][2]
    • Veel baby-emu-kuikens zullen normale diarree ervaren. Zolang ze op een andere manier gezond lijken, hoeft u geen behandeling toe te dienen.[3][4]
    • Als de diarree groen of erg waterig is, kan de emu Newcastle-ziekte of chlamydiose hebben.[5]
  2. 2 Controleer om te zien of je emoe goed eet. Aanzienlijke vermindering van de normale voeropname kan een symptoom zijn van paardenencefalitis. Paardenencefalitis is een dodelijke ziekte voor emu's, dus het is belangrijk om ze te vaccineren (hoewel er geen door de FDA goedgekeurde vaccins specifiek voor emu zijn). Er moet voorzichtigheid worden betracht bij het omgaan met zieke of dode emu, zodat de andere vogels niet vangen het. Omdat het door muggenbeten gaat en mensen kan infecteren (hoewel zelden), is het een goed idee om insectenwerend middel te gebruiken tijdens het werken met emoe, of in het algemeen, wanneer buitenshuis in de getroffen gebieden.[6]
  3. 3 Weeg je emu. Aanzienlijk gewichtsverlies kan een symptoom zijn van gevogelte cholera, evenals een teken van tuberculose. Als dit het geval is, moet u dit bij uw dierenarts navragen.[7][8] Gezonde gewichten in emu variëren van 90 tot 150 pond. U kunt een platformschaal gebruiken en schaaltraining uitvoeren om uw emu lang genoeg op de schaal te houden om ze te wegen.[9] Platformweegschalen die het gewicht van een emu aankunnen, kunnen ergens tussen de iets meer dan honderd dollar en meer dan duizend kosten.[10]
    • Het is misschien een goed idee om een ​​schaal met een gestructureerd oppervlak te krijgen, zodat uw emu het gemakkelijk vindt om erop te lopen zonder te glijden.

Tweede deel van de drie:
Op zoek naar ademhalingssymptomen

  1. 1 Zoek naar kwijting van de neusgaten of niezen. Neerslag van het neusgat kan een symptoom zijn van de ziekte van Newcastle (die van invloed kan zijn op alle soorten vogels), infectieuze bronchitis, aviaire influenza (vogelgriep) en verschillende andere aandoeningen die de emu treffen. Niezen kan het symptoom zijn van de ziekte van Newcastle, aviaire influenza, onder andere aandoeningen, maar niet van infectieuze bronchitis. Nogmaals, de beste manier om hier te handelen is om de dierenarts te zien of op zoek te gaan naar andere symptomen om de ziekte te bepalen.[11]
  2. 2 Kijk of de vogel hoest, hijgend of ademt abnormaal. Hoesten kan een symptoom zijn van pluimvee, Newcastle disease, aviaire influenza, en vele andere aandoeningen. Rales, het geluid van abnormale ademhaling, is iets anders om op te letten in deze omstandigheden. In feite begeleidt rales de meeste luchtweginfecties.[12]
  3. 3 Controleer of de huid blauwachtig paars is. Je kunt dit controleren door de veren te scheiden. De huid op het hoofd van een emu is normaal een mix van zwart, bruin, blauw en wit en de rest van de huid is roze. Blauwachtig-paarse huid kan wijzen op een gebrek aan zuurstof. Dit symptoom komt vaak voor bij aviaire influenza en de ziekte van Newcastle. Blauwe verkleuring van de huid of cyanose komt ook voor bij Aspergillose.[13]
    • Als je vermoedt dat een vogel ziek is, is het het beste om handschoenen te gebruiken bij het onderzoeken ervan.[14]

Derde deel van de drie:
Op zoek naar oppervlaktesymptomen

  1. 1 Zoek naar laesies op de mond. Voor letsels van buitenaf zullen ze vrij duidelijk zijn voor het bekgebied. Dit is een symptoom van pluimvee dat van invloed kan zijn op een grote verscheidenheid aan pluimvee, waaronder emu. Als u deze vindt, moet u de zieke vogels in quarantaine plaatsen, omdat er geen behandeling is. Voorkomen is beter en kan worden gehandhaafd door middel van mugcontrole en vaccinatie, vooral als vogelpokken veel voorkomt in een gebied. Voor laesies in de mond, is het het beste om dit over te laten aan een gekwalificeerde dierenarts.[15]
    • Om schade door klauwen of een snavel te voorkomen, pakt u de emoe van achteren bij de vleugels vast. Til hem vervolgens iets omhoog en naar achteren. Een kap kan ook worden gebruikt om schade te beperken.[16]
  2. 2 Zie hoe je emu staat. Als het op de grond ligt (bekend als uitputting) of zijn nek verdraait, kan het Newcastle Disease hebben. Over het algemeen, als de vogel niet goed staat of beweegt, moet u dit bij een dierenarts navragen. Nekdraaien komt ook voor bij Aspergillose.[17][18]
  3. 3 Controleer op conjunctivitis. Als de vogel conjunctivitis heeft, kan hij Newcastle Disease of Chlamydiosis hebben, evenals een aantal andere aandoeningen. Kijk of het andere symptomen van een van deze ziekten heeft om te proberen een diagnose te bevestigen. De beste gok is om te controleren met een dierenarts.[19]
  4. 4 Kijk of er sprake is van zwelling in de gewrichten, voetzolen, lelies of gezicht. Gezwollen gewrichten of voetzolen zijn vaak een symptoom van stafylokokken of kippencholera. Een gezwollen gezicht of libel kan in een aantal omstandigheden aanwezig zijn, dus het is geen bewijs voor een definitieve diagnose, maar kan u helpen te weten dat er iets mis is met de emu. [20]
  5. 5 Zoek naar rode of witte vlekken op de lus of kam. Dit is een veelvoorkomend symptoom van aviaire influenza dat in sommige andere omstandigheden niet voorkomt. Het kan dus een veelbetekenend teken zijn van vogelgriep. Aangezien aviaire influenza een zeldzame bedreiging voor de menselijke gezondheid is, is het belangrijk om het in te dammen.
    • U moet een vermoedelijke uitbraak melden aan het kantoor van de nationale dierenarts.[21]