Het kan voor een ouder moeilijk zijn om de beste manier te bepalen om het ongewenste gedrag van hun kind te beheren. Dit kan nog moeilijker zijn als het kind autistisch is. Het is belangrijk dat je als ouder van een autistisch kind erkent dat discipline meer is dan alleen een kind straffen voor "ondeugend" gedrag, maar slecht gedrag in iets constructiever veranderen.

Methode één van de vijf:
Discipline benaderen op een kindgerichte manier

  1. 1 Vergeet vooral niet dat een autistisch kind een kind is. Elk kind heeft zijn eigen voorkeuren, eigenaardigheden, gedrag en reacties. Elk kind heeft dingen die ze niet leuk vinden en dingen die ze doen. Autistisch zijn, verandert hier niets aan. Alle discipline-technieken die u gebruikt, moeten moeilijke gedragssituaties met begrip benaderen. Concentreer u op het bieden van uw kind de ondersteuning die zij nodig hebben om zichzelf te beheersen en zet "stout" gedrag om in meer constructieve acties.
    • Zoals elk kind kunnen autistische kinderen zich misdragen. Kinderen volgen niet altijd de regels en soms hebben alle kinderen moeite om zichzelf te beheersen als ze van streek zijn. Autistisch zijn zou geen "vrije pas" moeten zijn om de regels te volgen, maar aan de andere kant mogen autistische kinderen ook niet gestraft worden voor hoe ze zich uiten. Ware discipline houdt in dat je zelfbeheersing leert en hoe je op een constructieve manier aan je behoeften kunt voldoen.
  2. 2 Wees geduldig. Hoewel je soms gefrustreerd raakt als je het gedrag van je kind probeert te begrijpen, is het belangrijk om te onthouden dat geduld belangrijk is. Na verloop van tijd leert je autistische kind met behulp van de hieronder behandelde strategieën betere manieren om zich te gedragen. Dit gebeurt niet van de ene op de andere dag.
    • Onthoud dat autistische kinderen uitdagingen ervaren zoals sensorische problemen en barrières met communicatie. Dit kan soms voor hen heel frustrerend zijn.
    • Houd er rekening mee dat de luisterende lichaamstaal van autistische kinderen er anders kan uitzien dan de luisterende lichaamstaal van niet-autistische kinderen. Stijf zijn, in andere richtingen kijken en niet lijken te antwoorden, betekent nog niet dat ze niet luisteren.
  3. 3 Blijf positief gericht. Bedenk dat veel 'discipline' het aanmoedigen van het juiste gedrag bij uw kind inhoudt, in tegenstelling tot het bestraffen van het verkeerde gedrag. Werk samen met uw kind om te identificeren wat niet acceptabel is en presenteer ze met alternatieven die hieronder worden behandeld. Hoe sterker u het goede gedrag versterkt, hoe vaker het door uw kind wordt toegepast. Als het gedrag aanhoudt, is het goed om een ​​gedragsspecialist te zien die uw bezorgdheid naar voren brengt.[1]
  4. 4 Ga zorgvuldig met meltdowns om. Veel van wat je zou kunnen denken als "slecht gedrag" bij autistische kinderen komt in de vorm van meltdowns. Dit kan bijzonder moeilijk zijn om te reageren met jongere kinderen of anderen die geen verbale communicatie gebruiken om uit te drukken wanneer ze van streek zijn. Wat in sommigen een 'wazig gedrag'-driftbui lijkt, kan in feite een poging zijn om hun behoeften te uiten, om te gaan met verontrustende zintuiglijke ervaringen of om met stress om te gaan.
    • In het ideale geval wilt u een plan maken om het kind te leren zelfmorsingen te voorkomen. Klassieke 'disciplinaire' tactieken die zich richten op straf, zoals time-outs, kunnen de zaak erger maken door het kind verder van streek te maken en het gevoel wegnemen dat ze controle hebben over hun beslissingen. In plaats daarvan leert een kind om een ​​'pauze' te nemen en zelfcalcerende technieken in te voeren, het kind om hun tijd en emoties te beheren en het kind aan te moedigen zichzelf te reguleren.
    • Hoe om te gaan met autistische smeltpunten bij kinderen en hoe je verzwakkingen en driftbuien bij autistische kinderen kunt verminderen Kinderen kunnen in het bijzonder verder helpen met meltdowns.
  5. 5 Schreeuw niet tegen je kind. Schreeuwen tegen je kind, proberen ze onder controle te houden of te veel autoriteit tonen, kan hem / haar angstig en verward maken. Wanneer kinderen worden geconfronteerd met angst, kunnen ze erg onrustig en opgewonden worden. Ze kunnen beginnen met het tonen van driftbuien, schreeuwen of schreeuwen. Daarom is het belangrijk om je stem verlaagd te houden, zelfs als je erg gefrustreerd bent.[2]
    • Het is oké om jezelf tijd te kopen. Probeer te zeggen: "Ik ben echt gefrustreerd, ik heb tijd nodig om erachter te komen wat ik hier aan ga doen."
    • Ze kunnen ook zelfbeschadigend gedrag vertonen, zoals met hun hoofd ergens tegenaan slaan. Bespreek vervangend gedrag met een therapeut, zodat het kind een alternatieve manier heeft om stress te verlichten.

Methode twee van vijf:
Routine maken om de behoefte aan discipline te verminderen

Consistentie in het dagelijks leven en discipline helpt kinderen te weten wat ze kunnen verwachten en is een belangrijk onderdeel van een effectieve ouder te zijn.

  1. 1 Zorg voor een vaste en vaste routine en structuur. Maak plaatsen waar activiteiten plaatsvinden. Een algemene routine in het leven van uw kind is essentieel voor hen om de wereld te begrijpen en zich veilig te voelen. Wanneer u een routine aanmaakt, kunt u ook de redenen achterhalen waarom uw kind zich zou gedragen.
  2. 2 Gebruik "beeldroosters" om een ​​bestelling te maken. Picture-schema's helpen om uit te leggen welke activiteit het kind vervolgens zal uitvoeren. Picture-schema's zijn prachtige hulpmiddelen die ouders kunnen gebruiken om sommige autistische kinderen te helpen bij verschillende activiteiten die ze overdag ondernemen. Het helpt de structuur in het leven van een kind te verbeteren, vooral wanneer kinderen met autisme problemen hebben om overzicht te houden over hun dagelijkse activiteiten. Enkele ideeën voor manieren om beeldschema's te gebruiken zijn onder meer:[3]:
    • U en uw kind kunnen taken bijhouden door voltooide activiteiten af ​​te tikken.
    • U en uw kind kunnen een klok of een oplostimer bij de activiteiten houden om het tijdsbestek voor elke activiteit te bepalen (als dit het kind helpt).
    • Help uw kind om deze foto's te ontwerpen en te tekenen, zodat hij of zij zich meer verbonden voelt met de beelden.
    • Bewaar de afbeeldingen in een boek of op een bord of muur zodat uw kind ernaar kan verwijzen wanneer hij of zij dat wil.
  3. 3 Wees consistent met het schema. Dit helpt het kind om zich veilig te voelen. Als er een verandering moet worden aangebracht, geef het kind dan een waarschuwing en een verklaring, zodat het minder schokkend voelt. Werk samen met andere verzorgers (zoals docenten en therapeuten) om een ​​consistent systeem te creëren.[4]
  4. 4 Pas het schema op kleine manieren aan naarmate uw kind groeit. Hoewel het schema relatief consistent moet blijven, betekent dit niet dat er geen ruimte is voor de ontwikkeling van de activiteiten en discipline van uw kind, aangezien uw kind zijn natuurlijke progressie maakt in ontwikkeling en groei als individu.
    • U kunt bijvoorbeeld geplande oefening hebben als activiteit na de lunch. Als uw kind echter elke keer een zere buik krijgt, kunnen ze voor elke trainingssessie in nood verkeren. Dit betekent niet dat je de geplande activiteit moet volgen in de angst dat het je kind zal 'verwarren' als de planning wordt gewijzigd. In plaats daarvan kunnen dingen worden aangepast om zo goed mogelijk aan de behoeften van uw kind te voldoen. Als zodanig kan het schema worden gewijzigd, zodat de oefening vóór de lunch komt. Bespreek de verandering met uw kind, zodat hij het begrijpt.
  5. 5 Zorg voor voldoende toezicht voor uw kind. Dit omvat het herkennen wanneer en waar uw kind "downtime" nodig heeft (bijvoorbeeld na schooltijd). De stilstandtijd is met name van belang wanneer uw kind vindt dat er te veel aan de hand is en hun zintuigen overbelast zijn. Wanneer uw kind door deze overprikkeling overstuur of van streek raakt, is dit een aanwijzing voor de noodzaak van downtime. Breng uw kind eenvoudig naar een veilige, rustige plaats en laat uw kind ontspannen in een eenvoudige omgeving onder informele begeleiding. Een voorbeeld is het kind laten tekenen in een stille kamer terwijl u in de buurt zit om een ​​boek te lezen.
  6. 6 Los slaap- of medische problemen op. Als uw kind onvoldoende slaap krijgt of pijn lijdt of een slechte gezondheid heeft, zou het voor hen vanzelfsprekend zijn om hun benauwdheid, die verkeerd kan worden opgevat als 'problematisch gedrag', naar voren te brengen.

Methode drie van vijf:
Specifieke disciplinestrategieën

  1. 1 Creëer een directe relatie tussen de discipline en het problematische gedrag. Het is erg belangrijk om uw kind te disciplineren onmiddellijk nadat het slechte gedrag is opgetreden. Soms is het slim om als ouder je strijd te kiezen. Als je te lang wacht om de straf uit te voeren, kan je kind in de war raken over waarvoor ze gestraft worden. Als de tijd verstreken is dat het kind de straf niet aan het specifieke gedrag kan toeschrijven, is het beter om de zaak te laten gaan.[5]
    • Als uw kind goed leert door visuele tactieken, maak dan een serie foto's die uitlegt hoe slecht gedrag leidt tot straf en goed gedrag leidt tot beloningen. Door dit te doen zal uw kind de relatie tussen slecht gedrag en discipline beter begrijpen.
    • Leg ook uit wat de relatie is tussen goed gedrag en de positieve gevolgen ervan, zoals: "Als u uw speelgoed in de doos legt, weet u altijd waar u ze kunt vinden, en ziet de familiekamer er goed uit en is hij gemakkelijk te gebruiken." Dit helpt het kind alternatieven voor slecht gedrag voor te stellen en te begrijpen waarom er van ze verwacht wordt dat ze iets doen.
  2. 2 Heb verschillende graden van discipline. Vertrouw niet op één enkele straf of soort straffen. Er moet een schaal zijn waarbij de straf wordt toegediend volgens de ernst van het gedrag.
    • Geef een mondelinge waarschuwing om hen de kans te geven zichzelf te corrigeren. "Jacob, geen slagen."
    • Probeer natuurlijke consequenties - als het kind zijn speelgoed gooit, moeten ze het speelgoed oppikken.
    • Overweeg verlies van beloningen of privileges, zoals geen tv-tijd. (Zorg ervoor dat dit niet interfereert met hun speciale interesses, omdat dit te veel stress kan veroorzaken.)
  3. 3 Weet dat consistentie in discipline essentieel is. Uw kind moet de associatie maken dat ongewenst gedrag tot ongewenste resultaten leidt en dat deze ongewenste uitkomsten worden opgevolgd, ongeacht wie de discipline beheert.[6]
  4. 4 Kies de disciplineformulieren waarvan u denkt dat deze het beste werken voor uw kind. Als je eenmaal hebt geprobeerd te begrijpen welke discipline het beste zou werken voor je kind, kies dan een aantal en blijf bij hen. Bijvoorbeeld[7]:
    • Weiger te geven aan slecht gedrag. Dit geeft het kind de boodschap dat zijn gedrag niet acceptabel is. Leg duidelijk uit dat het contraproductief is (bijvoorbeeld: "Ik begrijp je niet wanneer je schreeuwt. Wil je even kalmeren en me dan vertellen wat er mis is?").
    • Patiënt het kind geduldig herinneren aan zelf kalmerende strategieën om te gebruiken, zoals diep ademhalen en tellen. Bied aan om de strategieën samen te gebruiken.
    • Gebruik het verlies van beloningen als gevolg. Als een kind zich ongepast gedraagt, kan het verlies van een beloning door dat kind als een vorm van straf worden beschouwd.
  5. 5 Vermijd disciplines die fysieke pijn veroorzaken, zoals slaan, slaan of blootstelling aan intense prikkels. Als u reageert op geweld met meer geweld, kunt u uw kind sterker maken dat het goed is om gewelddadig te worden als u van streek bent. Als u erg boos bent op uw kind, voer dan dezelfde zelfkalmstrategieën uit die u graag door uw kind zou laten gebruiken. Dit moedigt het kind aan om je na te bootsen als ze boos of gefrustreerd is.
  6. 6 Kritiek op het gedrag, niet op het kind. Vermijd het etiketteren van het kind als "slecht" of "verkeerd". Wijs het verkeerde gedrag van het kind aan op een bemoedigende manier om correctieve actie te bevorderen. Zeg bijvoorbeeld tegen hen:
    • "Ik zie dat je daar echt van boos bent, maar schreeuwen helpt niet. Wil je met mij wat diep ademhalen? "
    • "Waarom gooide je jezelf op de grond? Was je boos over de supermarkt? '
    • "Het raken van andere mensen is nooit goed. Als je boos bent, gebruik dan je woorden, vertel het aan een volwassene of neem een ​​pauze om af te koelen. "

Methode vier van vijf:
Een beloningssysteem maken

  1. 1 Creëer een beloningssysteem dat direct betrekking heeft op goed gedrag. Net als bij straf, moet uw kind begrijpen dat zij als direct gevolg van hun gepast gedrag een beloning ontvangen (zoals lofprijs of gouden sterren). Dit zorgt in de loop van de tijd voor gedragsverandering en kan helpen bij het disciplineren van een kind.
  2. 2 Rangschik de activiteiten die uw kind het leukst vindt, en welke activiteiten zij het minst leuk vindt. Beoordeel de mate waarin uw kind verschillende activiteiten of beloningen leuk vindt, van de dingen die zij leuk vinden, een beetje naar de dingen die zij het leukst vinden. Maak een lijst om deze ranglijst bij te houden. U kunt deze activiteiten gebruiken om gewenst gedrag bij kinderen te belonen of wanneer zij een bepaald negatief of ongepast gedrag stoppen.
    • Hoewel dit in eerste instantie klinkt als een 'omkoping', is het in feite niet zo als het correct wordt toegepast. De toepassing van het beloningssysteem moet gebaseerd zijn op het belonen van het juiste gedrag, niet op het stoppen van slecht gedrag.
    • Gebruik deze techniek nonchalant en spaarzaam. Bijvoorbeeld: "Ik ben echt trots op hoe je jezelf hebt gedragen in die lawaaierige winkel.We hebben wat vrije tijd vanmiddag.Wil je graag prentenboeken met me lezen?"
  3. 3 Sta open voor nieuwe ideeën over het disciplineren en belonen van je kind. Elk kind is anders en elk autistisch kind is anders. Wat als een straf of "saai" voor een kind kan worden beschouwd, zou de ultieme beloning voor een autistisch kind kunnen zijn, en omgekeerd. Daarom is het essentieel om creatief te zijn en open te staan ​​voor nieuwe ideeën over zowel straf- als beloningsconcepten op het gebied van discipline.[8]
    • Kwalificatie: denk altijd goed na over discipline voordat je het implementeert. Zou je comfortabel zijn om hetzelfde te doen met een niet-autistisch kind? Zo niet, dan kan die discipline-oefening meer kwaad dan goed doen.
  4. 4 Stel een beloningssysteem in. Er zijn verschillende manieren om dit te doen, maar twee van de beste beloningssystemen zijn:
    • Een gedragsgrafiek maken waarin goed gedrag wordt beloond met een sticker of markering op de kaart. Als het kind voldoende punten op de kaart krijgt, krijgen ze een beloning. Bied aan om uw kind te betrekken door hem / haar de sticker te laten plaatsen.
    • Token beloningssystemen zijn een veel voorkomend systeem dat wordt geïmplementeerd. In wezen wordt goed gedrag beloond met een token (sticker, een chip, enz.). Deze tokens kunnen vervolgens op een later tijdstip worden gewijzigd voor beloningen. Dit systeem wordt vaak ontworpen door een contract met het kind over hun gedrag en kan als zodanig moeilijk te implementeren zijn voor veel jongere kinderen.
  5. 5 Prijs uw kind. Spreek duidelijk op een rustigere toon wanneer u uw kind beloont. Te luid zijn kan overstimuleren of overstuur maken. Prijs de inspanning als je je verzet tegen de uitkomst. Dit omvat het prijzen van hen voor het werken aan het bereiken van een doel. Het herkennen van de doorzettingsvermogen en inspanningen van uw kind is van meer waarde voor uw autistische kind dan het resultaat.
    • Als uw kind gesproken woorden niet begrijpt, voegt u een kleine beloning toe met uw lof.
    • Het tonen van oprechtheid en vreugde in het correcte gedrag van uw kind verhoogt de frequentie van dat gedrag.
  6. 6 Geef uw kind zintuiglijke beloningen. Deze zijn soms moeilijker toe te dienen als beloningen, maar een grote beloning omvat een die ook op een correcte manier sensorische activiteit bevordert. Pas echter op dat uw kind niet overstimuleert, want dit kan hen van streek maken. Beloningen kunnen zijn:
    • Zien: iets waar het kind graag naar kijkt, bijvoorbeeld een nieuw bibliotheekboek, een waterfontein, dieren (vissen zijn vooral goed) of kijken naar een modelvliegtuig.
    • Geluid: zachte, kalmerende, rustgevende muziek van eenvoudige zachte instrumenten, b.v. piano, of een liedje zingen.
    • Smaak: deze beloning is meer dan alleen eten. Het omvat het proeven van verschillende voedingsmiddelen die ze lekker vinden - een assortiment van zoet fruit, iets zouts en een variatie van iets dat uw kind zo aangenaam vindt.
    • Geur: verschillende geuren voor uw kind om te onderscheiden: eucalyptus, lavendel, sinaasappel of verschillende bloemen.
    • Aanraken: zand, ballenbak, water, voedselverpakking, b.v. chippakket, noppenfolie, gelei of speel deeg.

Methode vijf van vijf:
Inzicht in de oorzaak van het slechte gedrag

  1. 1 Houd er rekening mee dat autistische kinderen 'concreet' denken. Dit betekent dat ze vaak dingen letterlijk nemen en als zodanig moet je voorzichtig zijn met hoe je met hen praat. Voordat u uw kind kunt disciplineren, moet u begrijpen waarom uw kind acteert. Als u de oorzaak niet begrijpt, kunt u hen disciplineren op een manier die voor hen feitelijk het slechte gedrag versterkt.
    • Als uw kind bijvoorbeeld uitgaat voor het slapen gaan en u weet niet zeker waarom, kunt u ervoor kiezen haar op tijd uit te zetten. Een 'time-out' zou het kind echter wel kunnen belonen als het haar doel is om zo lang mogelijk naar bed te gaan. Door discipline zonder de oorzaak te begrijpen, laat je haar eigenlijk zien dat als ze zich misdraagt ​​bij het naar bed gaan, ze later zal opblijven.
    • Soms gedragen kinderen zich vanwege een externe stressor die ze niet weten te hanteren (bijvoorbeeld schreeuwen en huilen vanwege luide muziek die hun oren pijn doet). In deze gevallen is het het beste om de stressfactor te verwijderen, coping- en communicatiestrategieën te bespreken en af ​​te zien van straf.
  2. 2 Begrijp het doel achter het gedrag van uw kind. Wanneer een autistisch kind een slecht gedrag vertoont, heeft dat gedrag feitelijk een doel. Als u het doel van uw kind begrijpt, kunt u erachter komen hoe u ongewenst gedrag kunt voorkomen en eraan kunt werken om het te vervangen door meer geschikte acties.
    • Uw kind kan bijvoorbeeld iets of een situatie willen vermijden, zodat zij "kunnen handelen" om de situatie te vermijden. Of ze proberen misschien aandacht te trekken of iets anders te krijgen. Soms kan het moeilijk zijn om te zeggen wat het einddoel van je kind is - je zult je kind moeten observeren om het volledig te begrijpen.
    • Soms gedragen kinderen zich zonder een bepaald doel; ze begrijpen gewoon niet hoe ze met hun stress moeten omgaan. Zintuiglijke problemen, honger, slaperigheid, onvoldoende uitvaltijd, etc. kunnen hiervan de oorzaak zijn.
  3. 3 Zoek uit wat specifiek het slechte gedrag veroorzaakt. Eén belangrijke aanwijzing om erachter te komen wat uw kind aan het doen is (een situatie vermijden of aandacht vragen) is als uw kind consequent 'zich misdraagt' gezien een bepaald scenario. Als het kind zich 'ongewoon' gedraagt ​​voor een activiteit die ze normaal leuk vinden, kan dit een aanwijzing zijn dat ze meer aandacht vragen.[9]
    • Uw kind kan bijvoorbeeld "acteren" wanneer het tijd is voor een bad. Als ze dit vlak voor of tijdens het baden doet, kun je concluderen dat ze zich slecht gedraagt ​​omdat ze geen bad wil nemen.