Hoe te voorkomen dat uw kinderen zich misdragen

Kinderen en tieners genieten van een gevoel van autonomie en kunnen soms grenzen testen in een poging om een ​​gevoel van persoonlijke kracht te ervaren. Hoewel dit ontwikkelingsgericht is, is het de verantwoordelijkheid van de ouders om hun kinderen te leren hoe ze zich op sociaal passende manieren moeten gedragen. Dit lijkt misschien een zware taak, of je nu de ouder bent van een rebelse peuter, een vrijgevochten preteen of een tiener die probeert te evolueren naar haar eigen persoon. Er zijn echter verschillende strategieën die u kunt gebruiken om uw kind aan te moedigen zich op gepaste wijze te gedragen, zowel thuis als in het openbaar.

Methode één van de drie:
Tantrelen met kleuters voorkomen

1. 1 Identificeer triggers van uw kind.^[1] Als je weet wat de emotionele melt-downs van je kind veroorzaakt, heb je al een kritisch stukje informatie dat je kunt gebruiken. Als uw kind bijvoorbeeld elke keer dat u een uitstapje naar de supermarkt maakt, worstelt, kunt u er gerust van uitgaan dat er iets aan de hand is dat de driftbui veroorzaakt. Proberen om de triggers te achterhalen, kan in eerste instantie een beetje vallen en opstaan, maar als je goed oplet, zul je uiteindelijk een patroon zien opduiken. Houd er rekening mee dat als je weet wat haar triggers van tevoren zijn, je je kunt concentreren op het voorkomen van de driftbui die optreedt in de eerste plaats.
   • Registreer de driftbuien van uw kind in een dagboek om een ​​idee te krijgen van de triggers. Blijf op de hoogte van het tijdstip van de dag, wie aanwezig was, waar je was en wat er gebeurde voor en na de driftbui. Uiteindelijk zal er een patroon ontstaan ​​dat je helpt een beter begrip te krijgen van de factoren die de driftbui omringen.
   • Houd er rekening mee dat sommige kinderen meer vatbaar zijn voor driftbuien dan anderen. Kinderen die humeurig, hyperactief zijn of worstelen met verandering of overgangen, kunnen vaker driftbuien vertonen dan andere kinderen.
   • Vermoeidheid, honger, gedwongen worden om een ​​favoriet speeltje te delen, lange autoritten, uitstapjes naar bepaalde winkels of andere situaties die uw kind moeilijk vindt, kunnen een driftbui veroorzaken.
2. 2 Verander moeilijke situaties. Als je eenmaal weet wat haar emotionele smelten kan veroorzaken, probeer dan de activiteit aan te passen zodat het niet zo overweldigend is voor je kind.^[2] Het voorkomen van een driftbui is veel gemakkelijker dan het proberen om een ​​jammerende driejarige in het midden van Macy's te beheersen. Hier zijn iets dat je zou kunnen proberen:
   • Neem activiteiten en snacks mee om de aandacht van uw kind te trekken. Geef uw kind controle over welke activiteiten of snacks u moet brengen.
   • Probeer boodschappen en uitstapjes naar winkels zo kort mogelijk te houden, bij voorkeur minder dan 30 minuten voor peuters. Misschien wilt u een kant-en-klare boodschappenlijst meenemen om u sneller door de winkel te helpen. Je kunt ook een oudere broer of zus laten helpen met het jongere kind. Het oudere kind kan het jongere broertje of zusje onderhouden en tegelijkertijd een gevoel van trots ervaren om te kunnen helpen.
   • Zorg ervoor dat uw kind goed uitgerust is en dat ze geen honger heeft voordat ze boodschappen gaat doen. Plan reizen rond dutten en maaltijden.
   • Wanneer u thuis bent, zorg er dan voor dat items die buiten de limiet vallen uit het oog worden verwijderd. Laat bijvoorbeeld geen chips op de toonbank liggen.
3. 3 Communiceer met uw kind. Vertel haar van tevoren wat u van plan bent te doen en probeer zoveel mogelijk aan dit plan te blijven voldoen. Communicatie is belangrijk, zelfs bij interactie met een jong kind. Onderschat niet het vermogen van uw peuter om te begrijpen wat u zegt; ze begrijpt waarschijnlijk meer dan je misschien denkt.^[3]
   • Gebruik eenvoudige en directe taal als je met een jong kind praat. Probeer ook de communicatie kort te houden. Je kunt bijvoorbeeld tegen je kleuter zeggen: "We gaan naar de bank en dan moeten we wat boodschappen doen. Daarna gaan we lunchen en gaan we naar het park. Dan is het tijd om te dutten. '
   • Geef uw kind een waarschuwing van tien minuten voordat u van activiteit verandert. Dit is belangrijk, zelfs voor oudere kinderen. Kinderen reageren vaak beter op de overgang als ze weten dat de overgang aanstaande is. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Susie, over tien minuten verlaten we het park." Misschien wil je haar nog eens herinneren aan het vijf minuten durende teken.
4. 4 Gebruik afleiding. Jonge kinderen hebben een korte aandachtsspanne en zijn gemakkelijk om te leiden.^[4] Als je merkt dat er een driftbui op komst is, probeer haar dan af te leiden met een andere activiteit. Als je bijvoorbeeld weet dat ze op het punt staat te gaan jammeren in het midden van de supermarkt, probeer dan haar favoriete knuffel op te pakken en te zeggen "Here is Mr. Piggy. Laat me je horen zeggen oink! "

Methode twee van drie:
Leer kinderen en tieners om hun aanwijzingen te volgen

1. 1 Beschrijf het gedrag dat je graag zou willen zien gebeuren. Het is heel belangrijk dat uw kind of tiener begrijpt wat uw verwachtingen zijn en waarom u haar vraagt ​​dit te doen. Ook is het belangrijk om kinderen te vragen om mee te delen waarom het belangrijk is om aanwijzingen op te volgen, zodat ze zich opgenomen voelen. Hier zijn enkele dingen die je zou kunnen zeggen:^[5]
   • "Vanessa, ik denk dat het belangrijk is om de aanwijzingen op te volgen, zodat iedereen veilig kan blijven. Waarom denk je dat het belangrijk is om de aanwijzingen op te volgen? "Je kunt ook oudere kinderen en tieners vragen:" Waarom denk je dat het belangrijk voor je is om dit te doen? "
   • "Als ik je vraag iets te doen, wil ik dat je naar mij kijkt."
   • "Dan wil ik dat je" Oké "zegt, zodat ik weet dat je me hebt gehoord."
   • "Begin meteen en voltooi de taak die ik je vroeg te doen."
   • Houd er rekening mee dat de instructies kunnen worden aangepast op basis van de leeftijd van het kind of de tiener. U kunt bijvoorbeeld ook conflictoplossing met oudere kinderen en tieners oefenen.Je zou kunnen toevoegen:
     • "Als je het niet met mij eens bent of zou willen onderhandelen, zou je moeten zeggen:" Oké ", zodat ik weet dat je me hebt gehoord."
     • 'Dan zou je met een kalme stem moeten zeggen:' Mam, ik heb een suggestie. Kun je me horen? "
2. 2 Demonstreer hoe dat gedrag eruit ziet voor uw kind. Wissel van rol met het kind, zodat je als kind handelt en zij de moeder of vader is. Zeg "Geef me iets om te doen" en sta haar toe je aanwijzingen te geven om te volgen. Modelleer het gewenste gedrag voor uw kind door naar haar te kijken, goed te zeggen en onmiddellijk te beginnen en de taak te voltooien.^[6] Als u met een ouder kind of tiener aan het oefenen bent, zorg dan dat u de juiste onderhandeling modelleert.
   • Er kunnen grenzen zijn aan deze demonstratie. Het kind kan bijvoorbeeld zeggen "Maak mijn kamer schoon", wat je natuurlijk niet zou doen. Je zou tegen haar kunnen zeggen: "Je kamer schoonmaken is niet mijn verantwoordelijkheid. Laten we proberen te oefenen met een andere set instructies. We zouden dingen kunnen proberen zoals het glas in de gootsteen zetten of de mobiele telefoon opbergen. '
   • De demonstraties moeten geschikt zijn voor de leeftijd. Wat je met je kleuter laat zien, is anders dan wat je op de middelbare school met een eerstejaars demonstreert.
3. 3 Gebruik rollenspel om het gewenste gedrag te oefenen. Nadat je de gewenste reactie voor je kind hebt laten zien, is het tijd voor haar om te oefenen. Kijk naar je kind en zeg: "Het is jouw beurt. Breng me alsjeblieft de afstandsbediening van de salontafel. "Of je zou tegen een ouder kind kunnen zeggen:" Oké, laten we oefenen, stop alsjeblieft je mobiele telefoon voor de rest van de nacht op. " Laat uw kind dan oefenen om deze aanwijzingen op te volgen.
   • Je kunt rollenspellen gebruiken voor kinderen en tieners van alle leeftijden. In feite wordt rollenspel vaak gebruikt bij volwassenen om nieuw gedrag te leren. Het is een zeer effectieve manier om kinderen en tieners een nieuwe vaardigheid te leren.
   • Het vergt oefening om een ​​nieuwe vaardigheid onder de knie te krijgen. Als ze het niet meteen goed doet, gebruik dan zachte herinneringen en correcties om het gedrag te versterken. Uiteindelijk zal ze zich het alleen herinneren. Een goede herinnering is misschien om te zeggen: "Bedenk dat je naar mij moet kijken en" oke "moet zeggen, zodat ik weet dat je me hebt gehoord."^[7] Je kunt ook een ouder kind vragen: "Wat kun je zeggen als je wilt onderhandelen?"
4. 4 Prijs uw kind wanneer zij de aanwijzingen volgt. Wanneer het tijd is om de vaardigheden daadwerkelijk te gebruiken, moet je je kind prijzen als ze op de juiste manier reageert op wat je haar hebt gevraagd te doen^[8] Zorg er ook voor oudere kinderen te prijzen als ze het op een gepaste manier oneens zijn. Je zou dingen kunnen zeggen als "God werk Vanessa voor het opruimen van de tafel" of "Bedankt voor het delen van je ideeën en frustraties op een rustige toon." Blijf zachte herinneringen gebruiken terwijl je kind deze vaardigheden beheerst.
5. 5 Vermijd machtsstrijd. Uw kind kan proberen de nieuwe grenzen die worden geïmplementeerd te testen. Zorg ervoor dat uw kind de mogelijkheid heeft om vragen te stellen als zij een taak niet begrijpt en alternatieve opties biedt als zij wil onderhandelen; vermijd echter onnodige argumenten. Als jouw beslissing standhoudt en ze argumentatief wordt, kun je iets zeggen als: "Ik zou dit graag met je bespreken, Vanessa, nadat je kamer schoon is."

Methode drie van drie:
Vormgeven aan het gedrag van kinderen en tieners

1. 1 Beloon positief gedrag. Je kind is niet geboren en weet al wat te doen. Het is aan jou om haar gedrag te trainen en vorm te geven. Daarom is het essentieel voor u om te identificeren welk gedrag u wilt dat uw kind of tiener vertoont en vervolgens dat gedrag te belonen. Onderzoek toont aan dat belonen van positief gedrag in feite effectiever is dan het bestraffen van negatief gedrag.^[9]
   • Gebruik lof om je kind te belonen als het zich op de juiste manier gedraagt. Laat haar weten dat je trots op haar bent als ze het goed doet. Over het algemeen reageren kinderen en tieners meestal goed op lof.
   • Bespaar grotere beloningen voor grotere prestaties en mijlpalen. Op deze manier zal uw kind goed gedrag associëren met een intern gevoel van trots in plaats van een externe beloning.
2. 2 Breng de aandacht van uw kind. Zorg er bij het geven van instructies aan uw kind voor dat u eerst aandacht hebt. Soms beschuldigen ouders kinderen ervan dat ze niet luisteren, terwijl ze in feite zo bezig waren met andere externe activiteiten of interne emoties dat ze de instructie niet duidelijk hoorden.^[10] Dit geldt voor kinderen en tieners.
   • Breng de aandacht van uw kind door haar naam te noemen. Wacht tot ze naar je kijkt voordat je de instructie geeft. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Sharon" en dan wachten tot ze naar je kijkt. Als ze naar je kijkt, zeg je: "Het is tijd om de winkel nu te verlaten" of "Doe je hoofdtelefoon uit terwijl je aan de keukentafel zit."
   • Geef uw kind, indien mogelijk, de kans om te doen wat ze aan het doen is voordat hij overgaat op een andere activiteit. Dit is vooral belangrijk voor jongere kinderen, maar oudere kinderen reageren ook beter op deze aanpak.
3. 3 Stel regels vast. Zorg ervoor dat jij en eventuele medeouders in huis de regels in acht nemen, zodat kinderen de verzorgers niet kunnen splitsen of verdelen. U moet uw kinderen en tieners ook opnemen in het regelgevingsproces. Het is belangrijk dat kinderen het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van gezinsbeslissingen. Het bellen van een familievergadering is een geweldige manier om de regels als een eenheid te ontwikkelen.
   • Zorg ervoor dat u "off limits" gedrag vaststelt.^[11] Voorbeelden van off-limits gedrag kunnen dingen omvatten als: "Ik haat je", anderen raken, schelden, vloeken, vals spelen, uit een kamer weglopen tijdens discussies, of afwijkende muziek spelen. U kiest het off-limits gedrag dat geschikt is voor uw huishouden.
   • Wees niet bang om stevig te zijn over de belangrijke kwesties. Als uw kind van middelbare leeftijd bijvoorbeeld om 20.00 uur thuis moet zijn, sta het dan niet toe dat zij haar weg naar een 22.00 uur avondklok betwist.
   • Gebruik Do's in plaats van Don'ts bij het ontwikkelen van regels. Het is bijvoorbeeld beter om te zeggen "Bel me als je bij je vriend thuis bent" in plaats van "Vergeet me niet te bellen wanneer je bij het huis van je vriend bent." Of je zou kunnen zeggen: "Wees thuis tegen middernacht" in plaats van dan zeggen: "Wees niet laat thuiskomen vanavond."
4. 4 Verklaar de regels en de consequenties van regelovertredingen. Het is belangrijk dat u duidelijk uitlegt wat de regels zijn en hoe overtredingen worden afgedwongen voordat een overtreding daadwerkelijk plaatsvindt.^[12] Gebruik duidelijke beknopte taal die gemakkelijk te begrijpen is voor uw kind en tiener. Dit is essentieel, zodat de verwachtingen ten aanzien van gedrag duidelijk worden begrepen.
   • Probeer een lijst op te stellen van activiteiten of privileges die uw kind leuk vindt en zou missen als ze zou verliezen. Intrekking van deze privileges kan gepaste consequenties hebben. Dit is vooral handig bij tieners.
   • Zorg ervoor dat de regels concreet en specifiek zijn, zodat uw kind niet verkeerd interpreteert wat wordt verwacht. Het is bijvoorbeeld beter om te zeggen: "Draag je witte sneakers met de blauwe strepen om naar buiten te gaan en te spelen" in plaats van "Draag oude schoenen om naar buiten te gaan en te spelen." Je idee van oude schoenen kan de sneakers zijn die ze aan het begin kreeg van de zomer, terwijl haar idee van oude schoenen misschien de kledingschoenen zijn die ze vorige week droeg om oma te bezoeken.
   • Met een tiener zou je kunnen zeggen: "Zorg ervoor dat al je klusjes compleet zijn en je huiswerk is gedaan voordat je naar Megan's huis gaat" in plaats van "Zorg ervoor dat je alles doet wat je moet doen voordat je naar Megan's huis vertrekt."
   • Alle consequenties moeten dingen zijn die eenvoudig kunnen worden geïmplementeerd, zodat u geen lege dreigingen kunt maken. Lege dreigingen zullen je invloed verzwakken en je kinderen zullen leren je of je regels niet serieus te nemen.
5. 5 Gebruik herinneringen wanneer dit nodig is. Onder sommige omstandigheden zijn vriendelijke herinneringen de juiste keuze.^[13] Als uw kleuter bijvoorbeeld in huis rent, is het goed om haar te vragen om te stoppen met hardlopen. Of als je preteen haar taken nog niet heeft gestart, kun je haar eraan herinneren dat de taken nog moeten worden voltooid.
   • Voor flagrante regelovertredingen is een herinnering niet nodig. Als uw tiener bijvoorbeeld twee uur te laat thuiskomt van een feest, is er geen herinnering nodig. Het gevolg moet onmiddellijk worden toegepast.
   • Een voorbeeld van een vriendelijke herinnering is "Onthoud Giana, we lopen het huis in" of "We praten respectvol met elkaar, zelfs als we het niet eens zijn." Vermijd het gebruik van veroordelende of kleinerende taal zoals: "Je luistert nooit!"
   • Kinderen waarschuwen is ook geschikt voor minder ernstige overtredingen. Als uw kinderen of tieners bijvoorbeeld aan de tafel kibbelen, zou u kunnen zeggen: "Dit is uw waarschuwing voor gekibbel aan tafel. Als het doorgaat, gebeurt er ____. "Er mag slechts ÉÉN waarschuwing worden gegeven. Als het gedrag blijft bestaan, moet het gevolg worden toegepast.
6. 6 De regels afdwingen. Kinderen en tieners zullen altijd proberen de regels te testen, dus neem het niet persoonlijk op als het gebeurt. Het is ontwikkelingsgeschikt omdat ze een gevoel van autonomie proberen te ervaren. Kinderen profiteren echter van consistentie en stabiliteit. Daarom is het belangrijk om zoveel mogelijk consistent te zijn met het handhaven van regels.^[14] Als u slechts sporadisch regels toepast, kan dit uw kind of tiener in verwarring brengen en ervoor zorgen dat zij nog meer grenzen tracht te testen.
   • Wanneer de overtreding van de regel plaatsvindt, herinner je dan rustig je kind of tiener aan het gevolg en volg het door. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Breng me alsjeblieft de PlayStation" of "Het spijt me maar je mag vanavond niet naar het feest gaan."
   • Het is prima om uit te leggen waarom de gevolgen worden geïmplementeerd, maar kinderen zijn behoorlijk slim en weten waarschijnlijk al wat ze fout hebben gedaan. Zorg ervoor dat je ruzie met je kind of tiener vermijdt nadat je al duidelijk hebt uitgelegd waarom de gevolgen zich voordoen. In plaats daarvan kun je antwoorden door eenvoudigweg te zeggen "Ik begrijp het", "Ik weet het", "Dat is de uiteindelijke beslissing" of "Wat heb ik gezegd?"