Een beetje friemelen is normaal, vooral bij kinderen en tieners. Als je kind veel probeert te fronsen, vraag je je misschien af ​​hoe je hen kunt helpen rustig te zitten en te focussen. Als je merkt dat een bepaald kind heel erg aan het friemelen is, kun je dit het volgende doen.

Methode één van de drie:
Stimuleren van een gezonde levensstijl

  1. 1 Moedig voldoende beweging aan. Een factor die kinderen misschien meer angstig maakt, is een gebrek aan lichaamsbeweging.[1] Kinderen moeten minstens 60 minuten of meer fysieke activiteit per dag krijgen. Elke fysieke activiteit die de hartslag van uw kind versnelt, helpt hen om overtollige energie te verbranden, zodat ze zich kunnen concentreren.[2]
    • Overweeg om kinderen te laten spelen en sporten die veel fysieke activiteit stimuleren, zoals tag of voetbal. Je kunt ze ook aanmoedigen om te gaan touwtjespringen, dierenwandelingen te doen, muurklemmen te maken of gewoon rond te rennen in het park.[3]
  2. 2 Bevorder een gezond dieet. Bij sommige kinderen kan friemelen en een onvermogen om te concentreren het gevolg zijn van een slecht dieet. Suikerhoudende voedingsmiddelen, zoals frisdranken en snoep, veroorzaken een piek in activiteit, gevolgd door een snelle crash in energie. Om kinderen te helpen geconcentreerd te blijven, probeer een dieet te bevorderen dat rijk is aan fruit, groenten, volle granen en mager vlees. Dit zal ervoor zorgen dat uw kinderen voedsel eten dat hen een constante energiebron geeft gedurende de dag.[4]
    • Kies kalmerende voedingsmiddelen voor snacks, zoals magere kaas, magere yoghurt, volkoren crackers, noten of zaden en groenten, in plaats van voedingsmiddelen met veel suiker.[5]
  3. 3 Zorg dat er veel stimulerende activiteiten beschikbaar zijn. Soms kunnen kinderen rusteloos worden omdat ze zich vervelen. Houd opties beschikbaar zodat het kind iets kan vinden om te doen als ze zich vervelen.
    • Hoge energieactiviteiten, zoals springtouwen en minitrampolines, kunnen een kind helpen overtollige energie te verbranden.
    • Neem een ​​aantal activiteiten op die kinderen voor langere tijd kunnen doen, zoals boeken, speelgoed, puzzels en kleurboeken.
  4. 4 Breng elke dag een-op-een met je kind door. Soms gedragen kinderen zich een beetje omdat ze het gevoel hebben dat ze niet genoeg aandacht krijgen. Je kind is misschien wat rustiger als ze wat aandacht van je krijgen.
    • Als je kind zich verveelt, kun je altijd vragen: "Heb je genoeg zin? Heb je zin om rond te hangen?" Je kunt ook je kind aanmoedigen om je te vragen dingen met ze te doen (bijvoorbeeld je uitnodigen om foto's te maken of een wandeling te maken) als ze aandacht willen.
    • Moedig uw kind aan om hun gevoelens te communiceren en erover te praten.
  5. 5 Ontwikkel ontspanningsoefeningen. Angst is een andere factor die ervoor kan zorgen dat kinderen friemelen. Om je kinderen minder angstig te laten zijn, leer je mindfulness-oefeningen, zoals meditatie en gecontroleerde ademhaling. Dit zal hen helpen hun angst te beheersen en zich op hun taken te concentreren.[6]
    • Mindfulness-oefeningen zijn een geweldige manier om een ​​kind te leren om afleidingen aan te pakken en hun concentratie aan te scherpen.
    • Kinderen kunnen ook yoga en meditatie doen om hen te helpen ontspannen en zichzelf te kalmeren. Zoek naar kindvriendelijke video's online, zoals 'Cosmic Kids Yoga' en 'Stop, Breathe and Think Kids'.
    • Als uw kind bijzonder angstig is, moet u met hen praten over hun angst. U kunt ook een professional in de geestelijke gezondheidszorg raadplegen als de angst ernstig lijkt.
  6. 6 Elimineer afleidingen. Fidgeting kan het resultaat zijn van externe afleiding. Muziek, een televisieprogramma of geluiden van buitenaf kunnen bijvoorbeeld uw kind afleiden van hun taak. Als je wilt dat je kind zich concentreert en niet friemelt, verwijder dan alles wat hen kan afleiden. Schakel luide apparaten uit en probeer een omgeving te creëren die vredig en relatief stil is.
    • Als geluiden van buitenaf een afleiding zijn, kunt u overwegen om een ​​witte-ruismachine te gebruiken, omgevingsmuziek te spelen of uw kind te voorzien van een ruisonderdrukkende hoofdtelefoon.
    • Fidget-speelgoed heeft minder kans om typisch ontwikkelende kinderen te helpen. Je kunt fidget-speelgoed proberen, maar voor kinderen zonder handicap zijn ze mogelijk schadelijker dan nuttig. Ontdek wat werkt voor uw kind.

Methode twee van drie:
Fidgety-gedrag beheren

  1. 1 Creëer realistische verwachtingen. In sommige gevallen zijn het de volwassenen die hun verwachtingen moeten aanpassen over hoe lang een kind stil kan zitten. Sommige fidgeting is normaal voor kinderen. Houd er rekening mee dat de gemiddelde aandachtsspanne voor een kind de chronologische leeftijd plus 1 is, in minuten. Daarom heeft een 6-jarige een concentratieperiode van ongeveer 7 minuten. Houd hier rekening mee en verwacht niet dat een kind een activiteit volhoudt voorbij zijn natuurlijke aandachtsspanne.[7]
  2. 2 Sta fidgeting toe. Sommige kinderen moeten meer bewegen dan anderen, dus als je kind heel vaak friemelt, hoef je je daar geen zorgen over te maken. Kinesthetische studenten moeten mogelijk hun lichaam verplaatsen tijdens het leren en / of focussen.[8]
    • Fidgeting is ook normaal en gezond gedrag bij autisme, ADHD, sensorische verwerkingsstoornis en soortgelijke handicaps. Kinderen met deze aandoeningen zullen waarschijnlijk moeten friemelen om rustig te zitten en zich te concentreren.
    • Als je een natuurlijk onrustig kind ontmoedigt om te friemelen, zullen ze al hun mentale energie gebruiken om te proberen stil te blijven, wat hen afleidt van hun andere taken. Zolang het friemelen geen afleiding is voor anderen, moet je fidgety gedrag toestaan.
    • Een kind vindt het bijvoorbeeld handig om in hun stoel te zwaaien, haar te krullen of op hun potlood te tikken.[9]
  3. 3 Overweeg het aanbieden van fidget speelgoed. Een manier om proactief friemelen aan te pakken, is door studenten fidgetspeeltjes te geven waarmee ze kunnen friemelen terwijl ze werken. Dit speelgoed is meestal zachte ballen, zoals een stressbal, of objecten die studenten kunnen knijpen als ze zich concentreren op een taak. Dit zorgt ervoor dat de kinderen niet worden afgeleid door hun eigen rusteloosheid.[10]
    • Sommige kinderen (vooral kinderen met een handicap) richten zich beter met fidget-speelgoed.Anderen vinden ze meer afleidend dan nuttig. Probeer ze uit met je kind en kijk wat er gebeurt.
    • Kleurboeken zijn een andere manier voor kinderen om fysiek actief te zijn terwijl ze zich concentreren op een taak.
  4. 4 Gebruik verschillende soorten zitplaatsen. Verschillende bureaus en stoelen kunnen studenten helpen hun nerveuze problemen op te lossen terwijl ze hun concentratie vergroten. Staande bureaus laten studenten hun benen bewegen terwijl ze werken. Stabiliteit ballen bieden een vergelijkbare hoeveelheid fysieke stimulatie voor kinderen met een handicap. Een Hokki-kruk is een ander zitapparaat waarmee studenten kunnen friemelen zonder de mensen om hen heen af ​​te leiden.[11]
    • Als het niet al te veel afleiding is, zou je kunnen overwegen om studenten met ADHD en gerelateerde beperkingen meer tijd te geven om rond te lopen terwijl ze aan een taak werken.
  5. 5 Leid een kind door wiens friemelen overdreven wordt. Als een kind friemelt tot het punt waarop hij niet scherpstelt, betekent dit dat hij waarschijnlijk een pauze moet nemen om op te staan ​​en zich te verplaatsen.
    • Herinner kinderen eraan om de persoonlijke ruimte van anderen te respecteren als dat nodig is. Als uw kind bijvoorbeeld wriemelt met het haar van een ander kind, zou u kunnen zeggen: "Annie, we moeten altijd de persoonlijke ruimte van mensen respecteren wanneer we friemelen." U kunt met uw eigen haar of uw speelgoed spelen, maar het is niet goed om met Susie's te spelen. haar zonder haar toestemming. "
    • Als het friemelen niet storend is, laat het dan zijn.[12]

Methode drie van drie:
Herkennen van ontwikkelingsstoornissen

  1. 1 Realiseer je dat alle kinderen friemelen. Alle kinderen friemelen soms, en veel volwassenen friemelen ook van tijd tot tijd. Maak je geen zorgen als je kind wat onrustiger is dan gemiddeld. Het kan alleen maar betekenen dat je een energiek kind hebt.
  2. 2 Let op tekenen van ADHD, autisme en gerelateerde handicaps. Fidgeting kan een teken zijn van een ontwikkelingsstoornis die van invloed is op het vermogen van uw kind om stil te zitten. Leer de tekens en kijk of ze vertrouwd klinken.[13]
    • Onoplettend type ADHD is moeilijk luisteren, dagdromen en moeite hebben om op te letten.
    • Hyperactief type ADHD gaat over impulsiviteit, rusteloosheid, overmatig praten en andere signalen.
    • Autisme houdt in dat er routineuze, intense interesses, friemelen, sociale verwarring en ontwikkelingsachterstanden en eigenaardigheden zijn.
    • Sensory Processing Disorder (SPD) gaat over overgevoeligheid, ondergevoeligheid en / of friemelen gebruikt om zichzelf te kalmeren of bezet te blijven.
  3. 3 Praat met de leraren van het kind en andere volwassenen die met het kind werken. Ga naar iedereen die met veel kinderen werkt, omdat ze een goed idee hebben van wat typisch is en wat anders is. Vraag hen of ze iets anders hebben opgemerkt over uw kind.
    • Als ze ja zeggen, raak dan niet in paniek. Of uw kind een handicap heeft of niet, zij kunnen nog steeds een gelukkig en zinvol leven leiden. Veel kinderen met een handicap groeien op in gelukkige en gezonde gehandicapte volwassenen.
  4. 4 Praat met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Als u denkt dat uw kind autistisch is of ADHD heeft, moet u een professional in de geestelijke gezondheidszorg bezoeken en laten beoordelen. Het is belangrijk dat een professional uw kind evalueert om een ​​juiste diagnose en behandeling te krijgen. Een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg zal u waarschijnlijk een aantal strategieën geven voor het omgaan met de handicap van uw kind, bijvoorbeeld medicijnen of verhoogde activiteit.[14]
    • Kinderen met ontwikkelingsstoornissen kunnen ook stoornissen hebben zoals depressie, bipolaire stoornis, angst en gedragsproblemen zoals gedragsstoornissen en oppositionele opstandige stoornissen. Als dit het geval is, kan het vinden van de diagnose / diagnose u helpen om problemen te leren identificeren en beheren.