Africanized honingbijen (AHB) hebben de alternatieve naam "killer bijen" verdiend vanwege hun agressieve aard. Hybride honingbijen die eind jaren vijftig door een bioloog in Brazilië werden gekruist, met Afrikaanse honingbijen verspreid van Brazilië zuid naar Argentinië, door heel Midden-Amerika en het noorden naar de lagere delen van de Verenigde Staten. Het bepalen van het verschil tussen Afrikaanse honingbijen en hun meer gebruikelijke Europese tegenhangers is vaak moeilijk vanwege de fysieke overeenkomsten.


Methode één van de drie:
Afrikaanse honingbijen herkennen

  1. 1 Zoek naar een verschil in grootte. Africanized honingbijen lijken vrijwel identiek aan Europese honingbijen (EHB) behalve een klein verschil in grootte. AHB zijn meestal ongeveer 10% kleiner dan hun tegenhangers, maar dit is subtiel en kan niet worden opgemerkt met het blote oog. Het verschil in grootte kan meestal alleen worden genoteerd met professionele meetinstrumenten in een laboratorium. Zelfs ervaren imkers kunnen het verschil eenvoudigweg niet zien. Let op de bij in de afbeelding links is een bumble bee.[1]
    • AHB zijn agressief. Je moet een bijenkorf niet benaderen om een ​​bij te extraheren om de grootte te meten. Laat dit over aan professionals.
  2. 2 Zoek naar verschillen in agressie. Europese honingbijen en AHB reageren anders op provocaties. Terwijl alle bijen agressief reageren op waargenomen gevaren voor hun bijenkorf, AHB veel meer. Terwijl een EHB zo weinig als 10-20 wachtbijen kan uitzenden om te reageren op een dreiging binnen 20 yards (18,3 m) van de korf, kan AHB honderden sturen met een bereik van 120 yards (110 m) van de korf.[2]
    • Dit wordt ook gezien in hoeveel steken die je kunt verwachten als je de korf tegenkomt. Een AHB-bijenkorf kan wel duizend steken toedienen als hij gestoord is, terwijl 10-20 reeksen typisch zijn voor een verstoorde EHB-bijenkorf.
  3. 3 Let op hoe lang het duurt voordat ze kalm zijn na agitatie. Een normale EHB-korf kalmeert na ongeveer 20 minuten weer, hervat zijn normale activiteiten en zoemt niet langer met agressie. AHB aan de andere kant kan uren achteraf agressief blijven.
  4. 4 Zoek naar bijen die stuifmeel zoeken in kleine groepen of alleen. Africanized honingbijen zijn meer solitaire foragers dan Europese honingbijen en worden meestal als opportunistisch beschouwd.
    • AHB heeft ook de neiging op verschillende tijdstippen te foerageren dan EHB. AHB foerageert heel vroeg in de ochtend of laat in de avond wanneer de zon verdwijnt, in tegenstelling tot EHB. Ze lijken ook minder geneigd te zijn ontmoedigd te worden door bewolkt, koud weer en zelfs lichte regen, terwijl EHB de neiging hebben om zich te houden aan zonnige dagen en gevoeliger zijn voor slechte temperaturen en regen.[3]
  5. 5 Observeer verschillende zwermpatronen in AHB. Zwermen is wanneer een koningin een korf verlaat en tienduizenden werkbijen volgen om een ​​nieuwe bijenkorf te vinden en te vormen. EHB is geneigd dit ongeveer één keer per jaar te doen. AHB hebben kleinere nesten die ze gemakkelijker verlaten en dus 6-12 keer per jaar zwermen. [4]
    • Dit is de reden waarom AHB doorgaans minder gegeerd is door imkers. Deze constante zwermvorming kan de populatie die in hun bijenkorf is achtergebleven echt verminderen en hen verplichten om regelmatig nieuwe koninginnen te introduceren.
    • Vanwege hun frequentie zijn AHB-zwermen vaak veel kleiner dan die van EHB.
  6. 6 Gebruik DNA-testen voor zekerheid. Hoewel de gewone persoon geen toegang heeft tot dit soort tests, is het vrijwel de enige manier om met zekerheid te zeggen of een individuele bij een AHB is. Wetenschapper gebruikt DNA-testen om een ​​Afrikaanse bloedlijn in het monster te bevestigen.[5]

Methode twee van drie:
Weten waar te kijken

  1. 1 Kijk waar AHB regelmatig nestelt. EHB nestelt meestal in droge, bovengrondse holtes. Als je een ondergrondse holte ziet die vol zit met bijen, is het waarschijnlijk een AHB-bijenkorf omdat ze de omstandigheden beter kunnen verdragen. Bovendien nestelt EHB zich zelden in blootgestelde gebieden, terwijl een AHB-nest zich misschien in de open lucht bevindt, zoals opknoping van een blootgestelde boomtak. [6]
    • AHB nestelt meestal op veel kleinere plaatsen dan EHB. Een typische EHB-bijenkorf is bijvoorbeeld een holte van ongeveer 38 liter groot. Voor AHB zijn de holtes 1 tot 5 gallon (3,8 tot 19 L) groot. Dit maakt het ook moeilijker om AHB-nesten te zien en ze worden meestal alleen gezien als ze geprovoceerd zijn.
  2. 2 Controleer schoorstenen of kruipruimten op nesten. AHB nestelt op veel plaatsen dat reguliere Europese honingbijen dat niet zullen doen. Andere mogelijke broedplaatsen zijn lege containers, watermeters, verlaten voertuigen, oude banden, stapels hout, bijgebouwen en schuren. [7]
  3. 3 Zoek naar zwermen bijen. De beste kans om AHB te identificeren is tijdens hun zwermseizoen, dat maart tot en met juli is. Bijenzwermen als middel om hun kolonies te reproduceren. Werkbijen volgen de koningin vanaf de korf tijdens een zwerm.

Methode drie van drie:
Omgaan met Afrikaanse Honey Bee Encounters

  1. 1 Bereid je huis voor op bee-proofing. Een manier om een ​​run-in met AHB te voorkomen, is ervoor zorgen dat ze niet in of bij u in de buurt zijn. Zorg ervoor dat er geen openingen groter zijn dan 1⁄8 inch (0,3 cm) rond schoorstenen of loodgieterswerk, want dit is een favoriete plek voor bijen.
    • Installeer schermen die goed genoeg zijn om te voorkomen dat een bij past.
    • Inspecteer openingen voor bijen die je huis regelmatig komen en verlaten.
  2. 2 Monitor nabijgelegen waterbronnen. Als u afvoeren, kuipen of verdampte waterkoelers heeft, kan dit bijen als waterbron aantrekken. Voeg een paar ons met dennengeur schoner in het water toe, zolang het geen waterbron is. Als het een vogelbad is, voeg dan 2 eetlepels (29,6 ml) azijn toe om bijen af ​​te schrikken op een manier die veilig is voor de vogels.
  3. 3 Probeer nooit zelf een nest te verwijderen. Met de pure agressiviteit van AHB, zou je nooit moeten proberen om zelf een nest te verwijderen, vooral door erop te slaan, er stenen naartoe te gooien of het te verbranden.
    • Kijk in je lokale gele pagina's voor een ongediertebestrijder die je kunt bellen.Je kunt ook een plaatselijke imker bellen die misschien de bijen voor zijn of haar eigen doeleinden wil of een meer humane manier heeft om de kolonie te verwijderen zonder de bijenkorf te doden.
  4. 4 Ren snel weg als AHB agressief wordt. Ren zo snel als je kunt weg. Trek je shirt over je gezicht om je hoofd tegen steken te beschermen. Ren niet naar water, ze zullen waarschijnlijk boven water voor je wachten. Ren naar een goed verlicht gebied dat de bijen kan desoriënteren of beschutting die hen kan buitensluiten. [8]
    • Zwaai of flail je armen niet terwijl je rent. Deze beweging zal de bijen verder aantrekken en mogelijk agressiever maken.
    • Als je ziet dat iemand anders wordt aangevallen, moedig ze dan aan om weg te rennen en onderdak te vinden, maar grijp niet fysiek in. Dit vergroot alleen maar het risico dat je gevaarlijk gewond raakt en doet weinig om de persoon te helpen rennen.
  5. 5 Schraap, trek niet aan de stingers. Als je wel gestoken wordt, trek de angel dan niet naar buiten omdat hierdoor meer gif vrijkomt. Je moet de stingers opzij schrapen met een vingernagel, saai mes of creditcard. [9]
  6. 6 Zoek medische hulp nadat u bent gestoken. Omdat AHB zo agressief zwermt en prikt, weet je misschien niet hoe vaak je bent gestoken. Als u zich ziek begint te voelen of weet dat u meer dan 15 keer bent gestoken, zoek dan onmiddellijk hulp.
    • Andere tekenen van wanneer hulp te zoeken: jeuk, moeite met ademhalen, duizeligheid, braken en de zwelling van uw gezicht, tong of keel. Deze zijn allemaal levensbedreigend en je moet niet wachten om te zien of de symptomen verdwijnen voordat je hulp krijgt. [10]
  7. 7 Behandel kleine steken. Als u maar een paar keer bent gestoken en geen medische noodhulp nodig hebt, kunt u de symptomen van het gif helpen verlichten. Neem onmiddellijk een antihistaminicum en breng hydrocortisoncrème aan op de angel om zwelling en jeuk te verminderen.
    • Gebruik een koele, vochtige handdoek of ijs om de symptomen van de steekplaats te verlichten. Breng geen ijs aan op de angel en gebruik geen hitte.