Promoveren is zeer de moeite waard en net zo opdringerig. Je moet zo ver van te voren mogelijk weten dat er een goede hoeveelheid voorbereidend werk te doen is. Dat gezegd hebbende, kun je al in het eerstejaars of tweede jaar van undergrad beginnen met het plannen van je doctoraat. Voorbereiding op een doctoraat vereist dat je van plan bent, hard werkt en hard studeert en de mensen om je heen leert kennen.

Deel een van de drie:
Het gewenste pad kiezen

  1. 1 Praat met je professoren. Het is een goed idee om met professoren te praten over uw interesses, met name professoren in uw interessegebied. Ze zijn niet alleen bezig geweest met het behalen van een doctoraat, maar ze kennen andere professoren en instellingen in het veld. Ze hebben inside tips om je voor te bereiden op de werklast en kunnen zelfs een aanbevelingsbrief voor je schrijven.[1]
    • Ga niet willekeurig naar een professor. Kijk naar de afdeling waarin je geïnteresseerd bent, bekijk wie wat onderwijst, wat hun specifieke studiegebied is en neem daarna contact met hen op. Als u bijvoorbeeld geïnteresseerd bent in taalkunde, gaat u naar de website van de afdeling linguïstiek en kijkt u op het tabblad van de faculteit. Hier vindt u een biografie voor elke professor die u kan helpen bij het kiezen van een of twee professoren om mee te praten.
    • Als u een e-mail verzendt, begint u met "Geachte professor Smith," en vraagt ​​u of u kunt afspreken om vragen te stellen over het volgen van een doctoraat in de taalkunde. Onderteken de e-mail met een hartelijke afsluiting zoals "oprecht" en uw naam.
    • Als u naar hun kantoortijd gaat, verschijnt wanneer de uren beginnen, klopt beleefd op de deur (zelfs als deze al open is) en stelt u zichzelf voor. Je kunt iets zeggen als: "Hallo professor Smith, ik ben John Public en ik ben geïnteresseerd in een doctoraat in de taalkunde. Ik zou je graag een paar vragen willen stellen over het proces. Is dit een goede tijd voor jou? "
    • Probeer niet na de les uitgebreid met de professor te praten. Ze hebben waarschijnlijk een andere klas of iets gepland. Wat u wel kunt doen, is informeren naar het instellen van een vergadering en vervolgens een e-mail sturen over de details.
  2. 2 Ontmoet grad studenten. Grad studenten kunnen vertellen over hoe ze zich hebben voorbereid en wat ze daadwerkelijk doen op de graduate school. Ze zullen waarschijnlijk ook stevige tips hebben over hoe ze kunnen studeren en de toegenomen hoeveelheid werk overleven
    • Een goede manier om een ​​huidige afstudeerder te ontmoeten, is door contact op te nemen met een professor en een lijst op te vragen van mensen die bereid zijn om met je af te spreken. Dan kun je de student rechtstreeks een e-mail sturen om te vragen of ze elkaar tijdens de lunch of een kopje koffie mogen ontmoeten. Zorg ervoor dat je tijdens de vergadering bedankt dat je de tijd neemt om je te ontmoeten. Het belangrijkste is dat je een lijst met vragen over de grad school moet bijwonen, en ook open moet staan ​​om te luisteren naar elk advies dat ze moeten geven dat niet op je vragenlijst staat.
    • Je kunt je bijvoorbeeld afvragen "hoeveel kost een degenschool, en hoe betaal ik dat?", Of informeer naar wat er van hen wordt verlangd. Je zou je ook kunnen afvragen: "wat zijn de beste en slechtste dingen over grad school?" En ook: "hoe ga je om met de werklast?"
  3. 3 Weet wat je wilt doen. Je hoeft het specifieke subveld niet te kennen, maar je moet op zijn minst een goed idee hebben wat je wilt studeren. Je hoeft bijvoorbeeld niet precies te weten dat je sociofonetica wilt studeren, maar wetende dat je geïnteresseerd bent in taalkunde is cruciaal.
    • Denk er ook over na of je een PhD wilt krijgen om te werken als academicus (dat wil zeggen een professor) of in de privésector.[2] Beide paden kunnen lonend zijn, maar het voorbereidende werk kan heel anders zijn. Een universitair hoofddocent die psychologie aan een universiteit doceert, heeft bijvoorbeeld een aanzienlijk publicatierecord nodig, maar het ingaan op een privépraktijk of werken voor de overheid vereist veel minder.

Tweede deel van de drie:
Performing Well Academically

  1. 1 Werk zo hard als je kunt. Hoogleraren die naar uw transcripties voor niet-afgestudeerden kijken, willen zien dat u van begin tot eind hard hebt gewerkt.
    • Herinner je je het semester dat je besloot om de extra klas te volgen, leed het verlies van je jeugdhuisdier, of dacht je dat slapen door de geologie een goed idee was? De groep hoogleraren in het selectiepanel begrijpt een of twee beoordelingsverschillen in uw transcript. Ze waren tenslotte ook ondergewaardeerd. Het panel zal minder vaak frequente of herhaalde slechte cijfers over het hoofd zien en zich terugtrekken (klassen gemarkeerd met een W op je transcript), zelfs als ze zich in niet-belangrijke cursussen of algemene voorwaarden bevinden.
    • Om zo hard mogelijk te werken, doe je dagelijks huiswerk en studeer je. Als je het materiaal niet begrijpt, ga dan naar de spreekuren van je professor met specifieke vragen en voorbeelden van wat je niet krijgt. Wees ook niet bang om naar het studiecentrum te gaan of een privéleraar in te huren. Dit biedt gedetailleerde hulp uit eerste hand bij het cursusmateriaal.
  2. 2 Neem de juiste lessen. Over het algemeen moet je twee soorten lessen voltooien om goed voorbereid te zijn. Dit zijn algemene onderwijsvereisten (of Gen Ed-klassen) en de klassen die nodig zijn om je specifieke major (grote klassen) te voltooien.
    • Algemene onderwijslessen zijn ontworpen om een ​​algemene opleiding te bieden die goed is afgerond en waarmee u klaar bent voor specifiekere cursussen. Deze lessen zijn op universitair niveau vereist voor alle studenten om te voltooien. Je zult bijvoorbeeld waarschijnlijk eerstejaars Engelse lessen moeten volgen, een paar wetenschappelijke cursussen en misschien schrijflessen.
    • Grote klassen zijn meer specifieke cursussen die de major of afdeling vereist. Als je een taalbeheerser bent, moet je waarschijnlijk een algemene taalklas volgen, een aantal enquête-cursussen in literatuur en cultuur volgen en afhankelijk van de staat waarin je naar school gaat, moet je een taalspecifieke schriftelijke taal slagen. en mondelinge test.Deze vereisten zijn ingevoerd om ervoor te zorgen dat u klaar bent om cursussen op graduate niveau te volgen en goed te presteren.
    • Veel universiteiten bieden ook cross-listed classes aan, wat cursussen zijn voor zowel afgestudeerden als niet-gegradueerden. Neem een ​​paar hiervan om een ​​idee te krijgen van het werk dat u gaat doen. Dit is ook een geweldige manier om afstudeerders te ontmoeten en je introductie te maken.
  3. 3 Studeer voor het grote examen. Sommige scholen vereisen dat een GRE of ander examen wordt overwogen voor acceptatie, en vereisen meestal een minimale score. Als u examen doet en niet goed presteert, kunt u altijd studeren en het examen opnieuw afleggen.
    • Er zijn verschillende manieren om je voor te bereiden op de GRE of andere belangrijke toelatingsexamens. Het meest voor de hand liggende, maar vaak over het hoofd gezien, is om hard te werken tijdens je undergrad-opleiding. Dit betekent vroegtijdig studeren voor elke klas en vaak studeren.
    • Veel mensen vinden het nuttig om voorbereidende testmaterialen te kopen om voor het examen te studeren. U kunt bijvoorbeeld GRE-voorbereidende handleidingen van Kaplan, ETS of The Princeton Review aanschaffen. U kunt gewoonlijk online of in-print materialen beschikbaar vinden. Vaak kunnen de materialen worden gebruikt in combinatie met een les die is bedoeld om je voor te bereiden op het examen. Deze zelfde bedrijven hebben waarschijnlijk ook cursussen beschikbaar.
    • Als je de deal wilt afsluiten, probeer dan een tutor in te huren die getraind is in testvoorbereiding. Er zijn verschillende nationale bedrijven zoals Wyzant, Varsity Tutors en Sylvan die docenten hebben opgeleid op dit gebied. Het is ook waarschijnlijk dat er veel lokale bedrijven zijn die dezelfde diensten aanbieden. Neem ten slotte contact op met het studentenservicecentrum van je universiteit of universiteit, omdat ze mogelijk verschillende opties op de campus hebben.
  4. 4 Vraag om aanbevelingsbrieven. Elk PhD-programma vereist dat u aanbevelingsbrieven indient bij uw aanvraag en dat ze meestal drie willen. Daarvoor wil je zeker weten dat je een huidige of vroegere professor om een ​​brief vraagt, maar alleen als je het goed hebt gedaan in hun klas. Vraag niet aan de leraar van wie je een C hebt gekregen.
    • U moet de juiste persoon vragen. Vraag een voltijds faculteitslid dat assistent, medewerker of gewoon hoogleraar is. Vaak is de persoon die je introductiecursus doceert, de principes van de economische klasse of de eerste 4 of 5 semesters van de meeste taalcursussen een afgestudeerde onderwijsassistent, en hun brief zal niet zo zwaar wegen als die van een lid van de faculteit. Vraag om aanbevelingsbrieven, meestal tegen het einde van je junior jaar, wanneer je de sollicitaties invult.
    • Geef de persoon minstens drie weken de tijd om de brief te schrijven, indien mogelijk. Hoogleraren moeten meestal lesgeven, onderzoek doen, rangschikken, dienen in meerdere commissies, studenten adviseren en naar afdelingsvergaderingen gaan, dus voldoende tijd bieden is het beste. Als er echter een belangrijke beurs of nieuwe opening bij een PhD-programma komt en je een goede reputatie hebt bij je hoogleraar psycholinguïstiek, ga je gang en vraag je beleefd om een ​​aanbevelingsbrief. Het ergste wat ze zouden kunnen zeggen is nee.

Derde deel van de drie:
Ervaring opdoen

  1. 1 Neem veel geschikte lessen. Het economiestudieprogramma waar je naartoe wilt, legt meer nadruk op de lessen economie en financiën die je hebt gevolgd, en minder nadruk op je cursussen in Basket Weaving of Yoga for Beginners. De beste methode is om te voldoen aan de vereisten voor je hoofdvak en programma, en verder gaan dan het minimum om een ​​minor te behalen. Beter nog, probeer een dubbele of dubbele minor. Vaak zijn de basiscursussen hetzelfde, waardoor er minder lessen hoeven te worden gevolgd.
  2. 2 Een nieuwe taal leren. Voor PhD-programma's moet u soms een andere taal dan uw moedertaal hebben. Voor diegenen die een doctoraat in een taal willen hebben, moet je een bepaald vaardigheidsniveau hebben in twee talen die verder gaan dan je moedertaal. Bovendien draagt ​​tweetaligheid een groot aantal positieve correlaten met zich mee, waarvan er één is dat je er beter uitziet voor je potentiële programma.[3]
    • Er zijn verschillende opties om een ​​nieuwe taal te leren. Een daarvan is om lessen te volgen in een taal op de universiteit waar je al bent. Je kunt ook cursussen volgen op privé-talenscholen in jouw omgeving, studeren met taalleersoftware zoals Rosetta Stone of Fluenz, een taalleer-app op je telefoon gebruiken zoals Duolingo of Babbel, of een privé-taalcoach huren.
    • Ongeacht welke optie je kiest, zorg ervoor dat je je vaardigheden versterkt met oefenen. Je kunt je taalvaardigheden oefenen door naar films te kijken, naar muziek te luisteren, lid te worden van een plaatselijke club of samenleving en een gesprekspartner aan te nemen.
  3. 3 Onderzoekervaring opdoen. Vertrouwd raken met uw toekomstige veld zal veel gewicht in uw toepassing hebben. Bovendien is uw supervisor of onderzoeksadviseur een uitstekend persoon om aanbevelingsbrieven te schrijven. Merk op dat onderzoek verschilt van veld tot veld. In de natuurwetenschappen (biologie, fysica) bijvoorbeeld, voer je laboratoriumonderzoek uit, terwijl je de humaniora (Engels, Spaans, literatuur) en sociale wetenschappen (taalwetenschap, sociologie) waarschijnlijk nooit in een wetenschappelijk laboratorium zult aantreffen, maar individueel onderzoek zult doen.
    • Je kunt onderzoekservaring krijgen door part-time posities aan te vragen in een laboratorium, afdeling of een gerelateerde baan buiten de universiteit. Als je bijvoorbeeld cognitieve ontwikkeling wilt studeren, kun je solliciteren naar een psychologisch laboratorium, een medisch centrum dat gespecialiseerd is in cognitieve stoornissen, of zelfs vrijwilligerswerk doen op de psychologieafdeling.
    • Andere mogelijkheden zijn betaalde of onbetaalde stages, die op verschillende plaatsen te vinden zijn. Juridische kantoren, rechtbanken, grote medische centra, musea en veel meer plaatsen hebben bijvoorbeeld meestal veel openingen. Wees voorzichtig, deze posities kunnen snel opvallen, dus kijk uit.
  4. 4 Verwerven van vaardigheden gerelateerd aan uw vakgebied. Als u bijvoorbeeld naar oceanografie wilt gaan, leert u hoe u met kleine boten omgaat. Als je studeert om docent te worden, moet je een tutorschap aan de kant krijgen of schrijf je activiteiten voor een leerboekbedrijf.
  5. 5 Leer hoe je moet organiseren. Je zult moeten leren hoe je je tijd beter kunt organiseren, efficiënter kunt zijn en hoe je beter kritisch kunt denken. Graduate level werk vereist een verbeterde versie van je huidige brein.[4] Het volgen van lessen op het volgende niveau is het moment waarop je van een consument van informatie naar een producent van informatie schakelt.
    • Er zijn veel manieren om organisatorische vaardigheden te verbeteren. Richt u bijvoorbeeld op een paar vaardigheden tegelijk, zoals het verbeteren van tijdmanagement.[5] Je kunt ook werken aan leren om prioriteiten te stellen, eerst belangrijker te doen en minder cruciale taken voor later te bewaren.[6]
  6. 6 Vroeg toepassen. Je zult waarschijnlijk een PhD-programma moeten aanvragen aan het begin van je laatste studiejaar en in sommige gevallen de zomer ervoor. Dit betekent dat je zo vroeg mogelijk aan programma's moet gaan denken, zelfs aan het einde van je tweede jaar of begin van je junior jaar, en zorg ervoor dat je je aanvraag op tijd hebt afgerond. Scholen zullen meestal geen deadline verlengen zonder een goede reden.