Staats- en federale antidiscriminatiewetgeving verbiedt werkgevers en potentiële werkgevers om individuen te discrimineren op basis van leeftijd. In het bijzonder beschermen de federale Wet op de Leeftijd Discriminatie in Werkgelegenheid ("ADEA") en zijn tegenhangers, zoals de Fair Employment and Housing Act ("FEHA") in Californië, werknemers van ten minste 40 jaar oud tegen leeftijdsdiscriminatie. Als u op basis van uw leeftijd bent gediscrimineerd, moet u dit aan een overheidsinstantie of een rechtbank bewijzen.

Deel een van de vier:
Leeftijdsdiscriminatie begrijpen

  1. 1 Begrijp de basisprincipes van de federale antidiscriminatiewetgeving. De federale wet verbiedt werkgevers of potentiële werkgevers om u vanwege uw leeftijd te discrimineren. Dienovereenkomstig kunnen werkgevers niet discrimineren met betrekking tot enig aspect van werk, zoals ontslag, aanwerving, beloning, promoties, ontslagen, opleidingen, secundaire arbeidsvoorwaarden of andere arbeidsvoorwaarden.[1] De belangrijkste motiverende factor moet uw leeftijd zijn geweest; het kan niet worden gecombineerd met andere legitieme redenen (zoals kostenbeheersing willen).[2][3] Voorbeelden van ongunstige acties kunnen zijn:
    • U bent niet aangenomen omdat de werkgever geen 'oud gezicht' wil bij het bedrijf.
    • Je leidinggevende betaalt je minder dan jongere collega's, ook al zijn je prestaties gelijk.
    • Je wordt lastig gevallen vanwege je leeftijd.
  2. 2 Controleer of een staatswet van toepassing is. Sommige staten hebben ook hun eigen discriminatiewetten voor de leeftijd doorstaan ​​en Fair Employment Practices Agencies opgezet om schendingen van de wet te onderzoeken. Deze wetten kunnen bescherming bieden aan werknemers die niet onder de federale wetgeving vallen.[4]
    • Om uw staatswet te vinden, voert u een eenvoudige internetzoekopdracht uit. Typ 'uw staat' en 'leeftijdsdiscriminatie' in uw favoriete webbrowser. Als u niets kunt vinden, raadpleeg dan het ministerie van arbeid van uw staat.
  3. 3 Maak kennis met een advocaat. Om te weten of de feiten van uw zaak in aanmerking komen als leeftijdsdiscriminatie, moet u een ervaren advocaat ontmoeten. Je moet ook niet wachten. Als u bent beëindigd, kan uw werkgever u een verklaring van afstand en vrijgave geven om in ruil voor een vertrekpremie te tekenen. Je hebt 21 dagen om het aanbod te overwegen.[5]
    • Als u een verklaring van afstand ondertekent en willens en wetens vrijwillig vrijgeven, verliest u uw vermogen om een ​​rechtszaak voor leeftijdsdiscriminatie aan te spannen. Dien daarom zo snel mogelijk een advocaat te raadplegen.
    • Als u een ervaren arbeidsrechtadvocaat wilt vinden, gaat u naar de barvereniging van uw staat, die een verwijzingsprogramma moet uitvoeren.

Deel twee van vier:
Het verzamelen van bewijzen van leeftijdsdiscriminatie

  1. 1 Trek aan uw prestatiebeoordelingen. Het aantonen van leeftijdsdiscriminatie zal gemakkelijker zijn als je een geschiedenis hebt van geweldige prestatiebeoordelingen. Zeer weinig gevallen van leeftijdsdiscriminatie omvatten het bewijs van "rokend geweer" dat uw werkgever u heeft gediscrimineerd op basis van leeftijd. In plaats daarvan moet u indirect bewijs gebruiken. Het aantonen van leeftijdsdiscriminatie op basis van indirect bewijs zal moeilijker zijn als er legitieme klachten over uw werkprestaties zijn.
    • Verzamel alle exemplaren van uw functioneringsgesprekken en zoek naar klachten. Als u bijvoorbeeld negatieve opmerkingen over uw aanwezigheid hebt ontvangen, mag u van uw werkgever verwachten dat hij uw degradatie of ontslag van uw aanwezigheid beschuldigt - zelfs als uw werkgever in het geheim gemotiveerd was door uw leeftijd.
  2. 2 Noteer opmerkingen over je leeftijd. Als je baas of een andere supervisor negatieve opmerkingen heeft gemaakt over je leeftijd, dan wil je ze zo goed mogelijk documenteren.[6] Noteer de dag en tijd waarop de opmerkingen zijn gemaakt, en ook wie ze heeft gemaakt.
    • Als de opmerkingen in een e-mail zijn gemaakt, druk dan de e-mail af en bewaar deze. Dit zal nuttig bewijsmateriaal zijn.
    • Als de opmerkingen zijn gemaakt aan een andere medewerker, noteer dan de naam van de collega en de inhoud van de opmerkingen.
  3. 3 Let op de leeftijd van degenen die niet getroffen zijn door een ontslag. Als je ontslagen bent, wil je de leeftijden van de getroffenen weten, evenals degenen die zijn vastgehouden. Dit soort statistisch bewijs kan nuttig zijn om leeftijdsdiscriminatie vast te stellen.[7]
    • Hoewel u niet exact de exacte leeftijd van uw collega's weet, moet u een gezond verstand hebben, wat voldoende is om een ​​claim op leeftijdsdiscriminatie op te werpen. Later, als u een rechtszaak aanspant, moet u de exacte leeftijdscategorieën voor andere betrokkenen opvragen. U kunt dit doen in een proces dat ontdekking wordt genoemd.
  4. 4 Zoek naar andere rechtszaken tegen discriminatie op grond van leeftijd. Je zou moeten zien of je werkgever eerder is gedagvaard voor discriminatie op grond van leeftijd. Hoewel dit bewijs geen bewijs is dat uw werkgever heeft gediscrimineerd, kan het helpen om een ​​patroon te bewijzen.
    • Ook zou je toegang kunnen krijgen tot ontdekking, die over het algemeen openbaar wordt gemaakt. Als onderdeel van een rechtszaak kan een andere aanklager interne memo's of vertrouwelijk beleid hebben blootgelegd waaruit een beleid van leeftijdsdiscriminatie blijkt. Als alternatief kan een andere eiser statistisch bewijs hebben verzameld dat nuttig zou zijn voor uw zaak.
    • Als u een advocaat heeft, kan de advocaat een onderzoek instellen naar andere rechtszaken waarbij uw werkgever betrokken is. Als u zelf een zoekopdracht wilt uitvoeren, moet u waarschijnlijk met de griffier praten over hoe u gerechtelijke bestanden kunt openen. Bij federale rechtbanken zijn veel dossiers online beschikbaar, maar in veel rechtbanken zijn alleen papieren exemplaren beschikbaar.

Deel drie van vier:
Melden van leeftijdsdiscriminatie bij een overheidsinstelling

  1. 1 Zoek het juiste kantoor. U kunt ervoor kiezen om een ​​klacht in te dienen (een "aanklacht") bij de federale Equal Employment Opportunity Commission (EEOC) of bij een gelijkwaardig overheidsorgaan. Over het algemeen bieden overheidsinstellingen meer bescherming aan werknemers dan het federale agentschap.
    • Soms moet u een dossier indienen bij een overheidsinstelling omdat de federale antidiscriminatiewetten mogelijk niet van toepassing zijn op uw werkplek. Uw werkgever heeft bijvoorbeeld mogelijk niet ten minste 20 mensen in dienst voor ten minste 20 kalenderweken (hetgeen is vereist door de federale wet).[8] Ook kunnen sommige staatswetten bescherming bieden tegen leeftijdsdiscriminatie voor mensen jonger dan 40 jaar.[9]
    • Als u een aanklacht indient bij de staat of het federale kantoor, worden de kosten automatisch bij het andere kantoor ingediend.[10]
  2. 2 Dien een aanklacht in bij de EEOC. U kunt een aanklacht indienen bij de EEOC door naar het dichtstbijzijnde veldkantoor te gaan. Er is een kaart op de EEOC-website van de 53 veldkantoren. U moet contact opnemen met het dichtstbijzijnde kantoor om te vragen of u een afspraak moet maken of dat inloopafspraken aanvaardbaar zijn.
  3. 3 Schrijf een brief aan de EEOC. Als er geen veldkantoor bij u in de buurt is, kunt u een aanklacht indienen door een brief te schrijven. Zorg ervoor dat de brief de volgende informatie bevat:[11]
    • uw naam, adres en telefoonnummer
    • de naam, het adres en het telefoonnummer van uw werkgever
    • het aantal werknemers dat er werkt
    • een korte beschrijving van de gebeurtenissen waarvan u denkt dat ze discriminerend zijn
    • wanneer de gebeurtenissen plaatsvonden
    • dat leeftijdsdiscriminatie de motivatie was voor de discriminerende gebeurtenissen
    • uw handtekening
  4. 4 Dien een aanklacht in bij het staatsagentschap. U kunt mogelijk een aanklacht indienen bij een overheidsinstantie in plaats van bij de EEOC. Het proces zal van staat tot staat verschillen. In Californië moet u bijvoorbeeld eerst een "pre-complaint inquiry" indienen, wat op een van de volgende vier manieren kan worden gedaan:[12]
    • Bel 800-884-1684 (of 800-884-1684 als u doof of slechthorend bent).
    • Druk een enquêteformulier af en stuur dit naar elk departement voor eerlijk werk en woningbouw. Het formulier is beschikbaar op https://www.dfeh.ca.gov/complaint-process/complaint-forms/.
    • Vul het aanvraagformulier in en e-mail het naar [email protected].

Deel vier van vier:
Het bewijzen van leeftijdsdiscriminatie op proef

  1. 1 Begrijp wanneer je kunt vervolgen. Je kunt geen privé-rechtszaak beginnen tegen je werkgever totdat je een aanklacht bij de EEOC hebt ingediend. Je kunt een rechtszaak inzenden na 60 dagen die zijn verstreken na de datum waarop je je aanklacht hebt ingediend (maar niet later dan 90 dagen nadat het onderzoek is beëindigd).[13]
  2. 2 Bereid getuigen voor. Om leeftijdsdiscriminatie tijdens het proces te bewijzen, moet je bewijsmateriaal presenteren in de vorm van getuigen en documentaire exposities. U of uw advocaat moet het bewijs dat u hebt verzameld, bekijken en contact opnemen met iedereen die mogelijk discriminerende acties van uw werkgever heeft gezien of gehoord.
    • Uw advocaat kan de getuigen voorbereiden door een proefexamen te doorlopen. Het doel van deze oefening is om de getuige op zijn gemak te stellen bij het beantwoorden van vragen. Adequate voorbereiding is belangrijk, zodat uw getuigen er geloofwaardig uitzien.
    • U kunt de aanwezigheid van uw getuigen afdwingen door hen een dagvaarding te geven om deel te nemen aan het proces. Dagvaardingen kunnen in het algemeen worden verkregen van de griffier. Na voltooiing moeten ze aan de getuigen worden bezorgd, hetzij via de post of persoonlijk. Vraag de griffier naar acceptabele servicemethoden.
  3. 3 Bewezen ongelijke behandeling tijdens het proces. Er zijn twee manieren om leeftijdsdiscriminatie aan te tonen: "ongelijke behandeling" en "ongelijksoortige impact." Ongelijke behandeling betekent dat u anders werd behandeld vanwege uw leeftijd. Ongelijke behandeling is opzettelijke discriminatie.[14]
    • Om onder deze theorie door te gaan, moet je bewijzen dat je 40 jaar of ouder bent en gekwalificeerd bent voor je werk. Verder moet u aantonen dat u een ongunstige werkgelegenheidsactie heeft ondergaan en dat personen onder de 40 niet hetzelfde werden behandeld.[15]
    • Als je deze elementen eenmaal hebt bewezen, verschuift de last naar de werkgever van de verdachte om een ​​legitieme reden voor de actie aan te tonen die niet discriminerend is. Als de werkgever die last oplost, moet u aantonen dat de "legitieme reden" eigenlijk een voorwendsel is.[16]
  4. 4 Bewijs ongelijksoortige impact tijdens het proces. Ongelijke impact betekent dat de werkgever een neutraal beleid hanteerde dat niettemin tot een onevenredige impact op mensen van 40 jaar en ouder leidde.[17] Statistisch bewijsmateriaal is bijzonder nuttig bij deze claims.
    • Zodra de eiser een ongelijksoortige impact vertoont, moet de werkgever aantonen dat de negatieve impact is gebaseerd op een andere redelijke factor dan de leeftijd.[18]
    • Een redelijke zakelijke factor is een factor die redelijkerwijs is ontworpen en wordt beheerd om een ​​legitiem zakelijk doel te bereiken. Als een politiebureau bijvoorbeeld van de aanvragers zou eisen dat ze een fysieke fitheidstest doorstaan, dan zouden ze waarschijnlijk een legitiem zakelijk doel hebben door de test te eisen als deze nauwkeurig de snelheid en kracht meet die nodig is voor de taak.[19]
    • Als een dergelijke fysieke test echter werd gebruikt voor computerprogrammeurs, dan is het onwaarschijnlijk dat de test een legitiem zakelijk doel dient, aangezien snelheid en kracht geen eigenschappen zijn die nodig zijn voor computerprogrammeurs.