Dierlijk afval vervuilt niet alleen je buurt, maar het kan ook een gevaar voor de gezondheid zijn. Om deze redenen, vereisen de meeste steden dat hondenlopers het afval van hun hond oprapen. Veel steden eisen ook van huiseigenaren dat ze afval verwijderen, of hun hond het heeft neergelegd of niet op hun eigendom. Als u een klacht over afval wilt indienen, zoekt u naar het juiste kantoor door in uw telefoonboek te zoeken of op internet te zoeken.

Deel een van de drie:
De afvalklacht maken

  1. 1 Zoek het juiste kantoor. De meeste steden hebben dierencontrolekantoren om klachten over dieren af ​​te handelen.[1] In sommige steden behandelen dierenasielen deze klachten. Om het juiste kantoor te vinden, kunt u zoeken naar "dierlijke controle" in uw telefoonboek.
    • U kunt ook op internet zoeken. Typ 'klacht dierafval' en 'uw stad'. Het juiste kantoor moet in uw zoekresultaten worden weergegeven.
    • Zodra u het juiste kantoor hebt gevonden, noteert u het telefoonnummer dat u belt.
  2. 2 Verzamel relevante informatie. Maak voordat u oproept de relevante informatie bij elkaar om dierencontrole te geven. U zou bijvoorbeeld het volgende moeten hebben:
    • een beschrijving van het dier
    • het adres van het dier
    • de tijd van het incident
    • andere relevante details
  3. 3 Bepaal of u anoniem wilt melden. Sommige steden bieden u de mogelijkheid om een ​​anoniem rapport te maken. Misschien wilt u zich anoniem melden als u bang bent voor de eigenaar van het dier of als u anders niet betrokken wilt raken bij een geschil.
    • Als u echter anoniem rapporteert, doet dierbeheersing mogelijk niets. Om de diereigenaar behoorlijk te straffen, kan het zijn dat dierencontrole een hoorzitting moet ondergaan wanneer bewijs tegen de hondeneigenaar wordt getoond. Controle door dieren kan deze hoorzitting mogelijk niet brengen als u niet bereid bent te getuigen.
  4. 4 Meld online in plaats daarvan. Sommige steden hebben online formulieren die u kunt invullen om een ​​klacht over dierlijk afval te kunnen indienen. U kunt bijvoorbeeld een online klacht indienen in New York City.[2]
  5. 5 Maak kennis met een dierencontroleur. Nadat je hebt geklaagd, moet de dierencontrole de eigenaar van het dier bereiken. Een inspecteur kan zelfs stoppen om kennis te maken met de eigenaar van het dier. Je zou moeten aanbieden om dierencontrole op elke mogelijke manier te helpen.
    • U moet bijvoorbeeld de documentatie die u hebt over het afval delen met de inspecteur.
  6. 6 Maak een tweede klacht. Nadat hij is gecontacteerd door dierencontrole, kan de eigenaar nog steeds weigeren om zijn dieren op te halen. In deze situatie moet u een tweede klacht indienen bij dierencontrole. In sommige steden, zoals Fort Worth, moet u een beëdigde verklaring invullen. De beëdigde verklaring moet omvatten:[3]
    • de naam van de eigenaar van het dier (of een beschrijving als u de naam niet weet)
    • het adres van de dierenbezitter
    • een beschrijving van de dieren
    • de datum en tijd van het incident
    • andere details
    • de namen en contactgegevens van andere getuigen
    • uw handtekening voor een notaris

Tweede deel van de drie:
Het afval documenteren

  1. 1 Maak foto's van het dier dat afval deponeert. Tenzij diercontrole het dier waarneemt dat afval deponeert, zijn ze meestal niet in staat om een ​​citaat op te geven. Dierbeheersing kan echter citaten afgeven als u:[4]
    • een kleurenfoto van het dier dat afval deponeert
    • het dier is zichtbaar op de foto
    • u documenteert de datum, locatie en tijdstip van het incident
  2. 2 Maak in plaats daarvan een video. Het is misschien makkelijker om een ​​video te maken in plaats van foto's te maken. De meeste smartphones hebben de mogelijkheid om korte video's te filmen. Zorg ervoor dat het dier en de eigenaar zichtbaar zijn, waardoor het gemakkelijker wordt om beide te identificeren.
  3. 3 Get witnesses. In sommige steden kan dierbeheersing meer dan één persoon nodig hebben om een ​​klacht in te dienen voordat ze iets doen, vooral als je geen beeld hebt gekregen van het incident.[5] Je moet controleren of je tenminste twee getuigen kunt krijgen.
    • Praat met mensen in de buurt die misschien zien dat de diereigenaar het dier niet ophaalt.
    • Documenteer de naam en contactgegevens van de getuige, zoals telefoonnummer en e-mailadres. Vraag de getuige of ze bereid zijn te getuigen.

Derde deel van de drie:
Getuigenis voor de rechtbank

  1. 1 Ontvang een melding om tijdens een hoorzitting te getuigen. Wanneer de eigenaar van het dier niet meewerkt, kan dierbeheersing een citaat geven. De diereigenaar kan het visum echter tijdens een hoorzitting betwisten. Als dat zo is, kan je worden gevraagd om te getuigen.
    • Noteer de datum en locatie van de hoorzitting. Als je nog nooit in het gerechtsgebouw bent geweest, geef jezelf dan voldoende tijd op de dag van de hoorzitting om op tijd aan te komen.
  2. 2 Draag op de juiste manier. U wilt dat de rechter die de zaak behandelt u als getuige serieus neemt. Daarom zou je moeten proberen er zo professioneel mogelijk uit te zien. Rechtbanken zijn conservatieve plaatsen, dus je moet je conservatief kleden.
    • U hoeft waarschijnlijk geen pak te dragen voor een hoorzitting met een dierlijk afval. Je moet echter "business casual" in een kledingbroek en een overhemd aantrekken. Draag kledingschoenen, geen sneakers en verwijder eventuele luidruchtige of flitsende sieraden.
    • Zorg ervoor dat je je haar knipt en schoon en netjes bent.
  3. 3 Getuig tijdens de hoorzitting. U bent misschien nerveus als u nog nooit eerder hebt getuigd. Niettemin moet u als een geloofwaardige getuige tegenkomen als u deze tips volgt:[6]
    • Luister goed naar de vraag. Als je het niet begrijpt, vraag dan of de vraag opnieuw moet worden geformuleerd.
    • Denk altijd na voordat je antwoord geeft. Neem een ​​paar seconden de tijd om te zorgen dat u de vraag begrijpt en weet wat u wilt zeggen.
    • Wees zo kort mogelijk. Je bent daar om te getuigen en geen oordeel te vellen over de eigenaar van het dier.
    • Vermijd humor. Een rechtszaal is een serieuze plaats, en u moet de hoorzitting serieus nemen.