Een schildklierscan is een nucleaire beeldvormingstest die wordt gebruikt om de schildklier te zien, die zich in de nek bevindt en helpt om uw metabolisme te reguleren. Een schildklierscan is meestal nodig wanneer uw arts een groei wil onderzoeken die is gevonden op uw schildklier. De scan kan helpen om vast te stellen of de groei een onschuldige cyste of een mogelijk kankerachtige tumor is. Een schildklierscan vereist gewoonlijk niet veel voorbereiding. Er zijn echter nog verschillende dingen waar u zich bewust van moet zijn, inclusief het identificeren van het type scan dat u nodig hebt en alle medicijnen die u gebruikt die de test kunnen verstoren.[1]

Deel een van de drie:
Medisch en emotioneel voorbereiden

  1. 1 Ontdek wat voor soort scan je krijgt. Er zijn 3 soorten schildklierscans. In een typische schildklierscan wordt een nucleaire beeldvormingstest uitgevoerd met kleine hoeveelheden radioactief materiaal om te kijken naar de grootte, positie en vorm van de schildklier.[2]
    • Tijdens een opname door de schildklier, ook wel bekend als een opname van radioactief jodium, slik je jodium in als een vloeistof of capsule, zodat je schildklierfunctie kan worden gemeten.[3]
    • Tijdens een echografie van de schildklier worden geluidsgolven gebruikt om een ​​beeld van uw schildklier te creëren. De test is pijnloos, vereist geen speciale voorbereiding en u hoeft niet te stoppen met het nemen van medicatie voorafgaand aan de echografie.[4]
  2. 2 Vraag uw arts of u medicijnen moet stopzetten. Voordat u gaat scannen, moet u uw arts raadplegen om te zien of u moet stoppen met het gebruik van uw medicijnen of vitamines. Er zijn er een paar die de resultaten kunnen verstoren, dus het is belangrijk om het gebruik ervan te staken.
    • Deze medicijnen kunnen bestaan ​​uit anti-schildklier medicijnen en schildklierhormonen. Omdat deze medicijnen worden gebruikt om uw schildklier te behandelen, kunnen ze de resultaten van uw scan beïnvloeden.
    • Dat gezegd hebbende, stop niet met het nemen van medicijnen zonder eerst met uw arts te overleggen.
  3. 3 Breng uw arts op de hoogte van eventuele contra-indicaties. Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte brengt van risicofactoren of gezondheidskwesties die u een ongeschikte kandidaat zouden maken voor het ondergaan van een schildklierscan. Sommige dingen om uw arts te vertellen over zijn:
    • Als u eerder last heeft gehad van anafylaxie (een ernstige allergische reactie) van een substantie inclusief schelpdieren of bijensteken.
    • Als u allergisch bent voor medicijnen.
    • Als u borstvoeding geeft.
    • Als u zwanger bent of zwanger bent.
  4. 4 Laat uw arts weten of u procedures heeft gehad die de test kunnen beïnvloeden. Als u binnen vier weken na uw scan een procedure hebt gehad waarbij jodiumkleurstof of radioactief materiaal werd gebruikt, kan dit uw resultaten beïnvloeden. Als dit het geval is, moet u uw scan opnieuw plannen.
    • Deze contrastmiddelen kunnen de resultaten van uw schildklierscan wijzigen. De cellen in uw schildklier zullen het jodium contrastmateriaal niet gemakkelijk absorberen omdat ze er al mee worden belast.
  5. 5 Gebruik geen jodium. Door jodium te vermijden in de dagen voorafgaand aan het onderzoek, kan uw schildklier de jodiumkleurstof opnemen die in de test wordt gebruikt. Dit zorgt ervoor dat uw zorgverlener de best mogelijke resultaten krijgt. Uw zorgverlener kan u vragen om 2 weken voor de scan aan een dieet met laag jodium te blijven.[5] Medicijnen en andere stoffen die jodium bevatten, zijn onder andere:[6]
    • Gejodeerd zout
    • multivitaminen
    • zeewier
    • Hoestsiroop
    • Amiodaron-hartmedicijnen (zoals Pacerone of Cordarone)
  6. 6 Bereid jezelf geestelijk voor op de procedure. Hoewel je misschien een infuus nodig hebt, wat een snelle speldenprik betekent, is de scan overigens pijnloos. De IV wordt gebruikt om de radiotracer af te leveren, en u kunt een koel gevoel voelen terwijl deze zich in uw arm voortbeweegt. In sommige gevallen kan de radiotracer oraal worden gegeven of geïnhaleerd in plaats van door IV worden toegediend. Het heeft weinig tot geen smaak.[7]
    • Aarzel niet om uw arts of radioloog vragen te stellen die u al eerder had en terwijl u de scan krijgt. Vaak kan uw stress of angst worden geminimaliseerd als u antwoord krijgt op al uw vragen.

Tweede deel van de drie:
Klaar voor de testdag

  1. 1 Draag losse, comfortabele kleding op de dag van het examen. Op de dag van het examen kan de technicus u vragen uw kleding te verwijderen en een ziekenhuisjas te dragen voor de procedure. Zorg er daarom voor dat de kleding die u kiest, gemakkelijk door u kan worden verwijderd.[8]
    • Als u in uw eigen kleding blijft, moet u mogelijk de kleding openen.
    • Overweeg om een ​​shirt met een knoopsluiting te dragen, zodat die technicus gemakkelijk toegang heeft tot uw schildklier.
  2. 2 Verwijder alle sieraden die zich in de buurt van uw schildklier bevinden. Je schildklier bevindt zich in je nek, net onder je adamsappel maar boven je sleutelbeen. Alle sieraden die u gewoonlijk in dit gebied draagt, zoals een ketting, moeten vóór de test worden verwijderd.[9]
  3. 3 Overweeg iemand mee te nemen naar het examen. Wanneer u een scan van uw schildklier krijgt, kunt u slecht nieuws krijgen over uw gezondheid. Het kan een goed idee zijn om een ​​vriend of familielid bij je te hebben, zodat je op hun steun kunt rekenen als je inderdaad slecht nieuws krijgt.[10]
    • Je kunt meestal je vriend of familielid meenemen in de kamer of in de wachtkamer. Doe wat je het prettigst vindt.

Derde deel van de drie:
Aanvullende voorbereidingen treffen voor een kindertest

  1. 1 Vertel het kind wat het examen zal inhouden. Voorafgaand aan de dag van het examen is het belangrijk dat u goed uitlegt wat het examen inhoudt, zodat uw kind weet wat hij kan verwachten. De beste manier om dit te doen is om te doen alsof je de procedure uitvoert op hun schildklier. Dit zal ervoor zorgen dat uw kind minder angstig wordt tijdens de daadwerkelijke schildklierscan, omdat deze meer bekend is met de procedure.[11]
    • Vraag je kind om zijn nek te verlengen alsof het een giraf is die naar bladeren aan een boom reikt. Als het kind een echografie-onderzoek krijgt, doe dan een beetje lotion op de nek van het kind om de echografie-gel te simuleren.[12]
    • Gebruik de achterkant van een ijsscooper als toverstaf of scanner. Doe net alsof je knoppen indrukt en naar een scherm kijkt terwijl je voorzichtig de schep rond, boven of onder de schildklier beweegt.
    • Vergeet niet om uw kind te behandelen alsof u een echte technicus bent. Vraag bijvoorbeeld hun naam en vraag hen hoe ze zich vandaag voelen.
  2. 2 Bereid het kind emotioneel voor. Behalve dat het kind weet waar de test uit zal bestaan, moet u ook vertellen waar het voor test en wat dat kan betekenen. Praat met hen over hoe ze zich voelen en welke angsten ze kunnen hebben. Laat hen weten dat hun angsten en zorgen volkomen normaal zijn en dat u hen zult helpen bij eventuele problemen die zich voordoen.[13]
    • Het is belangrijk om rekening te houden met de volwassenheid en de leeftijd van het kind bij het bepalen van de hoeveelheid die ze moet vertellen.
  3. 3 Neem verschillende items mee om uw kind tijdens de procedure af te leiden. Om je kind tijdens de procedure stil te houden, wil je misschien iets meenemen om ze te amuseren. Sommige nuttige items kunnen zijn:[14]
    • Elektronische tablet of smartphone
    • Klein speelgoed
    • Boeken
    • Flash-kaarten
  4. 4 Bespreek of het nodig is om je kind te laten tranen. Soms weigeren kinderen gewoon om stil te zitten tijdens de duur van het examen, waardoor het onmogelijk wordt om nauwkeurige resultaten te bereiken. Als de scan niet kan worden verkregen in het radiologiecentrum, moet u uw kind mogelijk naar een ziekenhuis brengen om te zorgen dat de scan wordt uitgevoerd onder sedatie.
    • Bespreek deze optie met uw arts. Het is veel gemakkelijker om de test te doen zonder sedatie, dus dit moet alleen als laatste optie worden gedaan.
    • Een ziekenhuis heeft de mogelijkheid om uw kind te kalmeren en tijdens de scan te monitoren.
    • De medicatie die vaak wordt gebruikt voor sedatie is chloraalhydraat. Dit is geen vorm van anesthesie, maar een kalmerend middel. Het kan worden toegediend via een anale zetpil, in een vloeibare vorm via de mond of met een nasogastrische buis die is bevestigd aan een zuurstofmasker. De effecten van het kalmeringsmiddel duren meestal een paar uur.[15]
  5. 5 Probeer te voorkomen dat uw kind beweegt tijdens de procedure. Een echografisch onderzoek is uiterst gevoelig voor beweging. Helaas huilen veel kinderen en weigeren ze stil te houden, wat de procedure eenvoudig verlengt. Daarom is het belangrijk dat je je kind gedurende de hele procedure zo stil mogelijk houdt, met behulp van afleidingstechnieken of beloften van beloningen daarna als ze zich goed gedragen.[16]
    • Technici van de meeste faciliteiten zijn bekend met de uitdagingen die verbonden zijn aan het scannen van pediatrische patiënten. Ze kunnen ook een paar technieken hebben om het kind stil te houden.