De geschiedenis is een fascinerend onderwerp, maar geschiedenisteksten zijn soms moeilijk te lezen en volledig te begrijpen. Als u een boek voor een klas of gewoon voor de lol leest, zijn er een paar strategieën die u kunnen helpen om efficiënter en effectiever te lezen. Begin met lezen in een omgeving waar u zich kunt concentreren zonder te worden onderbroken. Let tijdens het lezen op zowel de grotere argumenten als de kleinere details in de tekst. Als je klaar bent, praat dan met anderen over je reading om je eigen bevattingsvermogen te testen. Je zult zelfs merken dat je veel meer van het werk hebt genoten dan je had verwacht!

Deel een van de vijf:
Een snelle voorbereiding doen

  1. 1 Zoek wat achtergrondinformatie over de auteur. Zoek voordat je het werk opent, online naar de geschiedenis van de auteur. Zoek uit waar ze zijn afgestudeerd en wanneer. Zoek hun andere publicaties op en waar ze op focusten. U kunt zelfs een artikel vinden waarin wordt besproken waarom zij dit specifieke werk hebben geschreven en waarom zij het belangrijk vinden.
    • Dit helpt ook om het leesproces persoonlijker te maken en minder van de "dezelfde oude saaie geschiedenis." Nu lees je iets waar iemand jaren aan gewerkt heeft om te creëren.
  2. 2 Keur een kritisch perspectief goed. Lezen gaat niet om het onthouden van een feitenlijst. Als een kritische lezer, zal je je concentreren op hoe de auteur historische kennis interpreteert. Wat dit betekent is dat verschillende historici kunnen komen (en doen!) Met zeer uiteenlopende interpretaties van dezelfde gebeurtenis, persoon, plaats of ding. Het is jouw taak als kritische lezer om het werk met een open, maar sceptische denkwijze te benaderen.[1]
    • Een goed voorbeeld van verschillende interpretaties zijn de vele werken die de ontwikkeling van vrouwenrechten in de Verenigde Staten bespreken. Sommige historici beweren dat de jaren 1840 de belangrijkste periode zijn, terwijl anderen de jaren 1890, 1920 of zelfs de jaren zestig kiezen. Als een kritische lezer, wil je een beslissing nemen op basis van het bewijs dat je wordt aangeboden.
  3. 3 Schuif eerst over het hele werk. Als je snel door de tekst bladert, krijg je een basis voor een dieper lezen later. Als u begint te skimmen, wilt u beginnen door goed naar de titels en ondertitels van hoofdstukken te kijken. Zoek naar wat ze je vertellen over de onderwerpen die worden behandeld en de data die zullen worden besproken. Lees vervolgens de eerste en laatste zinnen van elke paragraaf in de inleiding en conclusie. Dit geeft je een glimp van het proefschrift en hoe het argument zich ontvouwt en concludeert.[2]
    • Blijf in dit stadium niet verzanden met vragen. Noteer alle vragen die u in uw aantekeningen hebt en u kunt proberen deze te beantwoorden als u meer tijd met de tekst doorbrengt.

Deel twee van vijf:
Het proces van diep lezen beheersen

  1. 1 Annoteer en markeer de tekst zelf. Noteer in de paginamarges eventuele vragen die u heeft over wat u aan het lezen bent. U kunt ook korte frases schrijven om uzelf eraan te herinneren waarom een ​​bepaalde passage belangrijk is. Bijvoorbeeld: "Onze collegeklas overlapt hier." Gebruik een pen om te onderstrepen of een markeerstift om ook belangrijke passages te markeren.[3]
    • Schrijf alstublieft niet in bibliotheekboeken of boeken die niet van u zijn. Zelfs potlood laat sporen achter en vermindert de leeservaring voor anderen.
    • U kunt in de verleiding komen hele delen van een boek of artikel te markeren. Weersta deze drang omdat het je later alleen maar in verwarring brengt.
  2. 2 Maak gedetailleerde aantekeningen. Naast uw aantekeningen in de tekst, wilt u een langere set notities op papier of op uw computer bewaren. Blijf bij opsommingstekens omdat deze je ervan weerhouden hele alinea's opnieuw te kopiëren. Twijfel ook niet aan jezelf. Als je denkt dat iets nuttig kan zijn voor later, noteer het dan. [4]
  3. 3 Zoek iets op dat je niet begrijpt. Als je een woord, zin of concept tegenkomt dat je niet begrijpt, stop dan met lezen en zoek het online op (of vraag je klasgenoten of dat een optie is). U wilt later geen punt missen, omdat u een alinea hebt genegeerd die verwarrend voor u was.
  4. 4 Besteed aandacht aan het schrijven. Let tijdens het lezen op de schrijfstijl en toon van de auteur. Zijn ze overdreven formeel of lijken ze meer ontspannen? Dit helpt je om het beoogde publiek voor het werk te bepalen. Zoek naar woordkeuze en zinsbouwpatronen. Als u zich bewust bent van de schrijfkarakteristieken van de auteur, wordt het eenvoudiger om gevallen van vertekening of open interpretatie te identificeren.
    • Als een auteur bijvoorbeeld een historisch personage beschrijft als 'slecht' of 'meedogenloos', zul je moeten beslissen of je het eens bent met deze woorden op basis van wat je tot nu toe hebt gelezen.
  5. 5 Onderzoek de bronnen. Een historisch werk is slechts zo goed als zijn bewijs. Kijk naar de bibliografie of geciteerde pagina's om te zien welke soorten bronnen door de auteur worden gebruikt. U wilt zoveel mogelijk een volledig traceerbaar papieren spoor, genoeg zodat iemand het onderzoek kan reproduceren als dat gewenst is. Kijk naar de voetnoten en eindnoten om te zien of ze compleet lijken.
    • Er zijn drie verschillende soorten bronnen: primaire bronnen zijn eerste handrekeningen van historische gebeurtenissen. Zij zijn de bouwstenen van de geschiedenis. Een dagboek is een voorbeeld. Secundaire bronnen zijn bronnen die zijn gemaakt met primaire en andere secundaire accounts. Een boek geschreven door een historicus over Pearl Harbor is daar een voorbeeld van. Tertiaire bronnen zijn feitelijke overzichten. Een encyclopedie is daar een voorbeeld van.[5]
    • Als je naar de bronnen kijkt, probeer dan te zien of ze in de loop van de jaren uit het werk zijn gehaald. Als ze slechts een decennium duren, kan het u vertellen dat hun werk mogelijk niet meer actueel is of dat het materiaal over deze specifieke gebeurtenis alleen in die periode kan worden gevonden.
  6. 6 Identificeer het argument van de auteur en ondersteunende structuur. Als u een historisch werk leest, dan presenteert het een argument of proefschrift.Dit is een verklaring (soms meerdere zinnen) die je vertelt wat de auteur wil bewijzen aan de lezer. Het argument zal discutabel zijn en het is de kern van het werk. Zodra u de scriptie hebt geïdentificeerd, kunt u begrijpen hoe de rest van het werk is gestructureerd om een ​​overtuigend geval te presenteren.[6]
    • Het vinden van de scriptie is niet altijd gemakkelijk. De meeste auteurs zullen het bij de start van het werk plaatsen, bijna om een ​​routekaart voor de lezers te bieden. In andere werken is het echter bijna onmogelijk om het proefschrift te identificeren tot de slotparagrafen.
    • Let op trefwoorden als: "Dit werk argumenteert", "Ik beargumenteer," "Ik beweer:" "Dit werk presenteert de casus." Sommige auteurs zullen deze zinnen gebruiken om je aandacht te vestigen op hun belangrijkste argument.
    • Lees ook heel zorgvuldig wanneer het lijkt alsof de auteur het niet eens is met een andere historicus. Dit kan vaak leiden tot het argument van een werk. Bijvoorbeeld: "Dit werk gaat in tegen McSweeney's studie en vindt in plaats daarvan dat ..."
    • Het vinden van het argument van een werk is als het afpellen van de lagen van een ui. Je zult een hoofd "buitenste" argument vinden en vervolgens andere kleine argumenten of "lagen binnen" om het te ondersteunen. Deze hele structuur is ontworpen om je ervan te overtuigen dat het punt van de auteur geldig is.
  7. 7 Begrijp de geschiedschrijving. Wanneer een auteur een werk maakt, gebeurt dat niet op zichzelf. Hun werk wordt beïnvloed door degenen die vóór hen zijn gekomen en hun werk vormt vervolgens het toekomstige werk van anderen. Historiografie is de studie van historici die geschiedenis schrijven. Om als een historicus te lezen, wil je nadenken over hoe het werk dat je leest verbonden is met andere historici.[7]
    • Op zoek naar deze momenten van interactie tussen auteurs kan soms erg frustrerend zijn, vooral als je onbekend bent met een bepaald veld van de geschiedenis. Let op wanneer uw auteur de namen van andere geleerden vermeldt. Bijvoorbeeld: "Patrick Smith maakt een uitstekende zaak in zijn werk ...."
    • Als een kritische lezer zul je ook merken dat geleerden vaak aandacht vragen voor waar ze het niet eens zijn met anderen in het veld. Dus, ze zouden kunnen schrijven: "Hoewel Sally Risch gelooft dat deze gebeurtenis het einde van een tijdperk betekende, pleit dit werk voor iets heel anders."

Deel drie van vijf:
Je herinnering aan het materiaal verbeteren

  1. 1 Schuif er nog een keer overheen. Nadat je klaar bent met lezen, doe je de laatste snelle skim. Bekijk nogmaals de introductie en conclusie, aandacht schenken aan de gebieden die u hebt geïdentificeerd als bijzonder belangrijk. Maak misschien een paar extra annotaties. Met deze laag kunt u het boek als een volledig pakket zien, in plaats van alleen stukken en onderdelen.
  2. 2 Praat met iemand anders over wat je leest. Bespreek uw lezing met uw familie, vrienden, klasgenoten of collega's. Zoek iemand die wil luisteren en vertel hen minstens één interessant ding over de tekst. Als je een argument aan iemand anders kunt uitleggen, ben je een stap dichter bij echt begrip ervan.
    • U zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Ik heb dit boek net gelezen over WWII. De auteur zegt dat ... "
  3. 3 Lees gepubliceerde beoordelingen. Zoek beoordelingen online op door te zoeken naar de naam van de auteur of de titel van het boek. Lees alleen die beoordelingen die u vindt op gerenommeerde websites of in gevestigde geschiedenisjournaals. H-Net biedt een verscheidenheid aan digitale beoordelingen die altijd een goed startpunt zijn. Voor geschiedenisboeken zijn beoordelingen vaak pas ten minste drie maanden na publicatie beschikbaar. Boeken die voor het grote publiek zijn geschreven, in plaats van voornamelijk academici, zullen eerder worden beoordeeld.[8]
    • Als je de review leest, kijk dan of ze hetzelfde algemene argument als jij hebben opgepikt. Het is goed als er lichte variaties zijn, maar beoordelingen bieden een goede toetssteen. Lees ze na het lezen, zodat de beoordeling geen invloed heeft op uw aanvankelijke kijk op het werk.
    • Als u een artikel over uw lezing moet schrijven, moet u zeer voorzichtig zijn bij het bekijken van beoordelingen. Het is vrij gemakkelijk om delen van een recensie per ongeluk in een paper op te nemen, waardoor plagiaat wordt gepleegd.
  4. 4 Schrijf uw eigen beoordeling. Ga zitten en schrijf 250 woorden die de lezing bespreken vanuit een kritisch perspectief. Verken de sterke en zwakke punten van het werk. Bied suggesties voor verdere studie. Besteed tijd aan het onderzoeken van zowel de inhoud als de schrijfelementen. Dit is een snelle manier om uw kennis van zowel de details als de belangrijkste punten van een lezing te testen.[9]
  5. 5 Laat de tekst met rust en kom er dan weer op terug. Nadat je die laatste laag hebt uitgespeeld, laat je je aantekeningen en het boek achter en loop je even weg. Dit geeft je de tijd om je algemene indruk te formuleren van wat je net hebt gelezen.
    • Als je een examen of boekbespreking hebt voor een klas, probeer dan je best niet te haasten met lezen. Cramming verzwakt uw retentie van details en grotere punten.[10]

Deel vier van vijf:
Een goede leesomgeving instellen

  1. 1 Kies een geschikte locatie. Iedereen heeft een persoonlijke, favoriete leeslocatie. Overweeg waar u zich het meest comfortabel, mentaal alert en gefocust voelt. Een bibliotheek, je kamer, je thuiskantoor of een coffeeshop zijn allemaal mogelijke plekken. Probeer een paar verschillende plaatsen uit om te zien wat voor u het beste werkt.
    • Als je ervoor kiest om in je slaapkamer te studeren, werk dan niet aan het bed zelf. Het maakt je mogelijk slaperig en kan leemtes in de leesconcentratie veroorzaken.
    • Kies een leessite waar u een bureau of een tafel hebt om aantekeningen te maken tijdens het lezen. Jongleren met een boek, kladblok, markeerstift, pen, enz. Op je schoot kan je productiviteit negatief beïnvloeden.
    • Zorg ervoor dat uw leesgebied goed verlicht is. U wilt de tekst duidelijk kunnen zien zonder uw ogen te splijten of te spannen.Felle lichten kunnen net zo slecht zijn als dimmen, dus ga voor subtiele verlichting. Veel mensen lezen om die reden liever in de buurt van een gearceerde lamp.[11]
  2. 2 Minimaliseer afleiding. Vertel vrienden of familie op voorhand dat u een bepaalde tijd zult gebruiken om te studeren of te lezen. Als het helpt, kun je een teken op de deur plaatsen en om stilte vragen. In je zal je computer gebruiken om notities te maken, alle vensters te sluiten en sociale media te vermijden totdat je klaar bent. Schakel ook uw telefoon uit. U wilt in uw eigen tempo kunnen lezen totdat u klaar bent om te stoppen, in plaats van te stoppen omdat u bent onderbroken.[12]
    • Houd er rekening mee dat uw kamer ook een afleiding kan zijn. Als je een puinhoop hebt die moet worden opgepakt, kun je daar misschien blijven stilstaan ​​in plaats van concentreren.
    • Het kan handig zijn om een ​​bepaalde tijd voor het lezen opzij te zetten en je aan dat schema te houden. Veel historici zoeken naar een tijd waarin ze zich het meest mentaal energiek voelen en dat is wanneer ze hun zwaardere lezen en schrijven doen.
  3. 3 Voeg extra details toe om te helpen bij concentratie. Schakel wat instrumentale muziek in en duik direct in je werk. De muziek kan je hersenen signaleren dat het tijd is om je te concentreren. Muziek kan andere storende geluiden ook overstemmen. Drink wat koffie of thee terwijl je leest. Doe wat je moet doen om je concentratie te verbeteren.[13]
  4. 4 Trek uw voorraden af. Regel uw ruimte zodat u snel en eenvoudig aantekeningen kunt maken. U wilt een betrouwbare pen, een markeerstift (geel is vaak een goede keuze) en papier. Je kunt ook notities maken via de computer als je wilt. Als je het boek hebt geleend of er niet in kunt schrijven, kun je gekleurde nootvlaggen kopen die bij de pagina's blijven of je kunt post-its gebruiken voor meer schrijfruimte.

Deel Vijf van Vijf:
Primaire documenten gebruiken om geschiedenis te begrijpen

  1. 1 Begin met een historische vraag. Baseer de vraag op het onderwerp dat u bestudeert. Net als bij een hypothese, zou een historische vraag moeten leiden tot een claim die je kunt verdedigen met bewijsmateriaal.[14]
    • U kunt bijvoorbeeld het onderwerp kinderarbeidswetten kiezen. Voor dit onderwerp zou je de effecten van de wetten kunnen onderzoeken, door je onderzoek naar de economie te verkleinen. U kunt zich afvragen: "Heeft de wetgeving inzake kinderarbeid de groei van de economie beperkt?"
    • In sommige gevallen kan je instructeur je een vraag stellen die je moet gebruiken voor je onderzoek.
  2. 2 Verzamel primaire bronnen met betrekking tot uw vraag. Primaire bronnen zijn een verslag uit de eerste hand van de historische gebeurtenis, wat betekent dat ze zijn gemaakt op het moment dat de gebeurtenis plaatsvond. Er zijn veel verschillende soorten primaire bronnen, waaronder items zoals dagboeken, historische records, brieven, kranten, foto's, schetsen en muziek.[15] Vaak zijn ze vanuit het perspectief van een enkele persoon.
    • Een beroemd voorbeeld van een primaire bron is Het dagboek van een jong meisje door Anne Frank, die uit de eerste hand verslag uitbrengt van de Holocaust.
    • Voor de vraag over wetten voor kinderarbeid verzamelt u mogelijk economische gegevens, censusrecords, uit de eerste hand geschreven accounts en nieuwsartikelen uit de tijdspanne met betrekking tot fabrieken en andere industrieën waar kinderen werken.
  3. 3 Bestudeer en annoteer uw documenten. Schud eerst het document om te bepalen welke informatie het bevat, en maak zelf aantekeningen wanneer dat nodig is. Lees het document vervolgens nauwkeuriger door de informatie in de marges samen te vatten. Schrijf uw conclusies op het document zodra u klaar bent met lezen, zodat u deze informatie later gemakkelijk kunt ophalen.[16]
    • Maak een kopie van de bronnen zodat u erop kunt schrijven. Schrijf niet op originele primaire bronnen.
    • Door uw samenvattingen en conclusies in de marge van het document te schrijven, kunt u de informatie op orde houden.
  4. 4 Evalueer de betrouwbaarheid van uw bronnen. Zelfs de eerste hand van de geschiedenis kan onbetrouwbaar zijn, omdat mensen hun eigen motieven en perspectieven op gebeurtenissen hebben. Bovendien kunnen mensen onnauwkeurig zijn in hun feiten. Het is belangrijk dat u de bron zorgvuldig controleert om er zeker van te zijn dat de auteur onbevooroordeeld, zo nauwkeurig mogelijk en van de juiste tijdsperiode is.[17]
    • Denk na over wie de bron schrijft en waarom. Hoe kan hun perspectief het document beïnvloeden?
    • Probeer de informatie in de bron te verifiëren met andere hedendaagse bronnen. Gebruik bijvoorbeeld volkstellingdocumenten om details in een brief te controleren.
    • Controleer de achtergrond van het document, evenals eventuele recensies erop.
    • Zorg dat de datums en feiten overeenkomen met de periode waarin je studeert.
  5. 5 Ontwikkel je historische claims over je onderwerp. Uw claim zou uw historische vraag moeten beantwoorden. Baseer uw claim op de conclusies die u uit uw primaire bronnen trekt. Vergeet niet dat u documentatie moet verstrekken om uw claim te ondersteunen.[18]
    • U kunt bijvoorbeeld bepalen dat de ontwikkeling van kinderarbeidswetten een positief effect heeft op de economie, waardoor de groei toeneemt.
  6. 6 Gebruik uw primaire documenten om uw claims te ondersteunen. Uw claims moeten gebaseerd zijn op de informatie in uw primaire documenten, zodat u gemakkelijk bewijsmateriaal uit de documenten kunt halen om een ​​back-up van te maken. U kunt directe citaten uit uw bronnen opgeven, of u kunt er feiten uit samenvatten.[19]
    • Gebruik directe aanhalingstekens wanneer u iemands ervaring moet karakteriseren, tekst moet relateren vanuit een record of een rekening moet geven van een historische gebeurtenis.
    • Vat informatie samen wanneer u te maken hebt met records zoals censusgegevens of een scheepsmodel.