Lymfoom is een kanker van lymfocyten, dit zijn witte bloedcellen die deel uitmaken van het immuunsysteem.[1] Het is het meest voorkomende type kanker bij katten. Lymfoom kan zich uitbreiden naar vele delen van het lichaam van een kat, waarbij het maag-darmkanaal de meest voorkomende locatie is.[2] Intestinaal lymfoom vereist een diergeneeskundige behandeling, dus het zal belangrijk voor u zijn om de tekenen van deze kanker te herkennen en uw kat naar uw dierenarts te brengen voor een diagnose.

Deel een van de twee:
Symptomen thuis observeren

  1. 1 Schrijf op wanneer je voor het eerst symptomen opmerkt. Katten intestinaal lymfoom vordert langzaam, met symptomen die geleidelijk slechter worden gedurende één tot drie maanden.[3] Als u weet hoe lang de symptomen aan de hand zijn, kan uw dierenarts uw kat nauwkeurig diagnosticeren.
    • De symptomen van katachtig intestinaal lymfoom zijn vaag en komen voor bij veel andere ziekten bij katten.[4]
    • Maak je geen zorgen als het lymfoom niet meteen in je opkomt als je de symptomen opmerkt. Uw dierenarts zal de diagnose kunnen stellen.
  2. 2 Detecteer een verminderde eetlust. Interessant is dat een groot deel van het immuunsysteem van je kat zich in het spijsverteringskanaal bevindt. Wanneer de lymfocyten in het maagdarmkanaal van uw kat kwaadaardig worden, zal uw kat spijsverteringsklachten ervaren. Met intestinale lymfoom verliest uw kat zijn eetlust.[5] Bewaak de eetlust van uw kat door goed op te letten hoeveel (of hoe weinig) uw kat tijdens de maaltijd eet.
    • Naast het eten van minder, zal uw kat beginnen af ​​te vallen. Verminderde eetlust en gewichtsverlies zijn twee van de meest voorkomende symptomen van lymfeklierkanker bij katten.[6]
  3. 3 Kijk uit voor braken. Bij een kat met intestinale lymfoom komt braken meestal na het aanvankelijke verlies van eetlust en gewichtsverlies.[7] Het is een ander veel voorkomend teken van deze vorm van kanker, die voorkomt bij ongeveer 50% van de katten met lymfeklierkanker in katten.[8][9]
  4. 4 Zoek naar veranderingen in de ontlasting van uw kat. Het observeren van de ontlasting van uw kat klinkt niet erg prettig, maar het kan helpen bij het diagnosticeren van intestinaal lymfoom. De ontlasting van uw kat kan op verschillende manieren veranderen, inclusief diarree of obstipatie. Je ziet misschien ook bloedvlekken in de ontlasting. Veranderingen in ontlasting komen minder vaak voor dan verlies van eetlust, gewichtsverlies en braken.[10]
    • Als uw kat verstopt is, ziet u minder uitwerpselen in de kattenbak.
    • Diarree komt voor bij ongeveer 30% van de gevallen van darmkanker in de dunne darm.[11]
  5. 5 Observeer andere symptomen van intestinaal lymfoom. Soms zullen katten met katachtig darmlymfoom meer gaan drinken en urineren. Ze kunnen ook een gezwollen buik krijgen. Andere katten met intestinaal lymfoom kunnen mogelijk oneetbare objecten zoals papier of karton gaan eten.[12][13]
    • Het eten van oneetbare objecten wordt pica genoemd.

Deel twee van twee:
Een veterinaire diagnose krijgen

  1. 1 Laat uw dierenarts een lichamelijk onderzoek doen. Katten intestinaal lymfoom vereist een veterinaire diagnose. Eerst voert uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uit, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de buik van uw kat. Uw dierenarts kan vergrote abdominale lymfeklieren voelen.[14] Ze kunnen ook verdikte lussen van de darm en / of massa's in de darmwand voelen.[15]
    • De buik kan volledig normaal aanvoelen, zelfs als het lymfoom vergevorderd is.[16] Uw dierenarts zal andere tests moeten uitvoeren om het darmlymfoom in uw kat te diagnosticeren.
    • Je dierenarts zal ook luisteren naar het hart en de longen van je kat.
    • Geef tijdens het lichamelijk onderzoek uw dierenarts een geschiedenis van de symptomen van uw kat. Leg uit wanneer je ze hebt opgemerkt, hoe lang je ze hebt opgemerkt en of ze na verloop van tijd erger zijn geworden.
  2. 2 Sta uw dierenarts toe om bloedsteekproeven te nemen. Na het fysieke onderzoek zal uw dierenarts andere diagnostische tests aanbevelen. Bloedonderzoek kan nuttig zijn voor het diagnosticeren van lymfeklierkanker bij katten. Uw dierenarts zal bijvoorbeeld een bloedmonster gebruiken om uw kat te testen op feline leukemie (FeLV) en het feliene immunodeficiëntievirus (FIV). Katten die positief zijn voor een van deze virussen lopen risico op het ontwikkelen van lymfoom.[17]
    • Je dierenarts zal ook het bloed in je kat analyseren op bloedarmoede, wat de meest voorkomende afwijking is van bloedwerk bij katten met intestinale lymfoom.[18] Bloedarmoede is een afname van de rode bloedcellen.
    • Je dierenarts zal ook het bloed van je kat controleren op niveaus van vitamine B12 en folaat. Bloedspiegels van deze twee voedingsstoffen zijn vaak verminderd bij katten met intestinale lymfoom.[19]
    • Het testen van de schildklier is ook nuttig om hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) uit te sluiten als oorzaak van de symptomen van uw kat.[20] Hyperthyreoïdie kan braken, diarree en gewichtsverlies veroorzaken.[21]
  3. 3 Ga akkoord met diagnostische beeldvormingstests. Beeldvormende technieken, zoals echo's en röntgenstralen, zijn ook nuttig bij het diagnosticeren van lymfeklierkanker bij katten. Abdominale röntgenfoto's helpen uw dierenarts darmproblemen te identificeren, zoals darmwandverdikking en obstructies. De thoraxfoto's laten zien of het lymfoom zich heeft verspreid naar de longen.[22]
    • Een abdominale echografie zal intestinale wandverdikking en vergrote abdominale lymfeklieren tonen.[23]
    • Uw dierenarts kan echografie gebruiken om een ​​monster van het aangetaste weefsel te nemen om de diagnose te bevestigen. Dit wordt een ultrageluidgeleide fijne naaldaspiratie (FNA) genoemd. Een FNA is een verzameling cellen genomen met een dunne naald.[24]
  4. 4 Bespreek opties voor het nemen van een weefselmonster. De meest definitieve manier om het intestinale lymfoom van katten te diagnosticeren is met een monster van het aangetaste weefsel. Dit monster kan een biopsie (groot stuk weefsel) of ultrageluid-geleide FNA zijn.[25] Uw dierenarts kan een biopsie nemen met behulp van endoscopie of een operatie. Elke procedure, die anesthesie vereist, heeft zijn voor- en nadelen:[26]
    • Endoscopie is minder invasief en sneller dan een operatie, waardoor het een goede optie is voor zeer zieke katten. De endoscopiebuis kan echter slechts beperkte delen van de darmen bereiken. Ook zal het via endoscopie genomen monster niet zo dik zijn als dat genomen tijdens de operatie.
    • Chirurgie zorgt voor een dikker weefselmonster dat grondiger kan worden geanalyseerd. Chirurgie is echter invasief.
    • Bespreek de voor- en nadelen van elke procedure met uw dierenarts om te beslissen welke procedure het beste is voor uw kat.