Hoe de piano te spelen 13 stappen (met afbeeldingen)

De piano is een iconisch instrument dat bekendstaat om zijn speelgemak, moeilijkheidsgraad en zijn prachtige geluid. Lees dit artikel om een been omhoog te krijgen terwijl je leert hoe je piano moet spelen.

Deel een van de drie:
Uitrusting en opstelling

1 Schaf een piano aan. De meeste leraren raden aan dat je een echte piano koopt om thuis te oefenen. Piano's verschillen sterk in stijl, grootte en kosten; voor de meeste mensen is een middelgrote rechtopstaande piano ideaal, omdat deze minder ruimte in beslag neemt dan een vleugel en veel beter geluid heeft dan de meest compacte stijlen. Houd in gedachten dat hoewel het mogelijk is om piano's goedkoop en soms zelfs gratis te vinden, het gevaarlijk en moeilijk is om een piano van plaats naar plaats te verplaatsen. Zorg ervoor dat u een professionele bezorgservice bij de hand heeft om u te helpen bij het verplaatsen van uw instrument. Houd er rekening mee dat het na het verplaatsen van de piano een paar uur of een dag duurt voordat de snaren zijn geacclimatiseerd, dus probeer het een tijdje niet te spelen.
- Wanneer u een gebruikte piano koopt voor weinig of geen geld van de particuliere markt, is het waarschijnlijk dat u deze moet afstemmen en mogelijk zelfs moet repareren voordat deze bruikbaar zal zijn. Controleer uw lokale bedrijfsvermeldingen om iemand te vinden die bereid is een huisbezoek af te leggen en de toestand van uw piano te beoordelen.
- Het is acceptabel om een hoogwaardig elektronisch toetsenbord aan te schaffen als dat moet (bijvoorbeeld als u in een klein studio-appartement woont), maar dit wordt niet aanbevolen. Je zult meer moeite hebben met het leren van de juiste houding en handpositionering dan met een echte piano, en je zult nooit zo veel controle over het geluid van een toetsenbord kunnen krijgen als je kunt met een fatsoenlijke piano. Er zijn echter elektrische piano's waarvan de toetsen zijn verzwaard om je een echte piano te voelen. Dit zou ideaal zijn, maar het kan net zo duur zijn als het krijgen van een echte piano. Als je om welke reden dan ook dood bent op een elektrische, is dit de manier om te gaan.
2 Verkrijg accessoires. Zodra je piano op zijn plaats zit en is afgesteld en onderzocht door een professional, is het tijd om een bank of kruk te nemen (die instelbaar is maar de opslagruimte die bij veel banken wordt gevonden ontbreekt) en wat muziek om te spelen. Veel piano's worden geleverd met een bank; anders zijn ze te vinden bij kringloopwinkels en muziekwinkels. Probeer een verstelbare bank te krijgen, want de bankhoogte is erg belangrijk voor een goede houding. Gebruik geen eetkamerstoel of een poef als vervanging, tenzij u deze op een natuurlijke manier op de ideale hoogte plaatst om te spelen.
- Vraag je lokale muziekwinkel om aanbevelingen voor eenvoudige, gemakkelijk te spelen muziekboeken. Het is waarschijnlijk dat de verkoper weet van op zijn minst een paar boeken die u kunt gebruiken. Probeer een boek te krijgen met daarin beginnersadvies vooraan en bevat schalen en arpeggio's en één boek met eenvoudige, complete nummers om te oefenen, zoals oude volksliederen.
- Als je problemen hebt om een ritme te houden, koop dan een metronoom. Een metronoom zit bovenop je piano of ernaast en tikt als een luide klok in een tempo dat je ervoor kiest. Het is een handig hulpmiddel om een vast tempo te behouden naarmate je beter begint te spelen.
3 Opgericht voor de juiste houding. Ga op je piano bank zitten met je muziekboeken op de vensterbank van de piano, boven het toetsenbord. Richt je onderarmen op de toetsen tot ze evenwijdig aan de grond zijn. Als uw bank op de juiste hoogte staat, moeten uw vingers zachtjes naar beneden worden gebogen en op de toppen van de toetsen rusten, zonder dat u uw polsen hoeft te buigen of uw armen omhoog of omlaag hoeft te bewegen. Pas de hoogte van de bank aan tot u geen last voelt van uw armen of schouders wanneer u aan de piano zit. Zorg ervoor dat je schouders en bovenlichaam ook ontspannen zijn.
- Laat je voeten plat op de grond rusten, op een comfortabele afstand van elkaar, met de tenen recht naar voren gericht. Ga zitten met je voeten in een stevige houding. Zit met een rechte rug - je schouders mogen niet naar voren buigen en je rug moet recht zijn. Scoot tot je handen op de toetsen rusten zonder je armen te strekken. Je moet in staat zijn om je voeten naar voren te bewegen naar de pedalen en weer terug zonder je bovenbenen te belasten. Terwijl je deze positie vasthoudt, moet je hele lichaam ontspannen zijn.
- Als u geen verstelbare pianobank hebt of deze niet hoog genoeg aanpast om u comfortabel te maken, is het acceptabel om pads of kussens te gebruiken om de hoogte van uw stoel verder te verhogen. Wees er zeker van dat ze zelfs qua dikte en stabiel genoeg zijn, zodat je je geen zorgen hoeft te maken dat ze gaan slippen terwijl je speelt.
4 Controleer je handpositie nogmaals. Je zou in het midden van het toetsenbord moeten zitten. Elk van uw tien vingers moet op één witte sleutel rusten. Je rechterduim rust op de witte toets aan de linkerkant van een groep van twee zwarte toetsen in het midden van het toetsenbord, de C-toets. Elke vinger op je rechterhand rust op de volgende witte toets, dus D, E, F en G. Je linkerhand volgt hetzelfde patroon één octaaf lager, alleen omgekeerd: de linker pink moet rusten op C en de linkerduim zou op G moeten rusten. Er zouden twee witte sleutels (A en B) tussen uw duimen moeten zijn.
- De C-noot die je rechterduim verankert, bevindt zich in het midden van het toetsenbord en wordt daarom vaak "midden" genoemd. Het is gebruikelijk dat beginnende spelers een sticker of een stuk tape gebruiken om midden C te markeren. Zorg er wel voor dat het iets is dat je kan uiteindelijk schoonmaken als je beter wordt.
- Het eerst leren van de noten in het midden is conventioneel omdat een pianist normaal gesproken in het midden van het toetsenbord moet zitten om elke hoge en lage toon te kunnen bereiken zonder op te staan en te bewegen.

Tweede deel van de drie:
Basistechnieken en theorie

1 Meer informatie over het toetsenbord. Het toetsenbord van een piano herhaalt zijn noten van boven naar beneden over meerdere octaven. Dit betekent dat de noten veranderen van laag (links) naar hoog (rechts), maar niet variëren in toonhoogte.Er zijn twaalf tonen op de chromatische schaal op de piano: zeven witte toetstonen (C, D, E, F, G, A, B) en vijf zwarte toetstonen (C-scherp / D-plat, D-scherp / E -flat, F-scherp / G-vlak, G-scherp / A-vlak en A-scherp / B-vlak). Door de witte toetstonen van C door B en terug naar C te spelen, wordt de C majeur-schaal gemaakt; het spelen van de zwarte toetstonen van C-scherp (naast de witte C-toets) tot en met B-vlak creëert een pentatonische (vijf toon) schaal.
- De piano is afgestemd op alle majeur- en mineurtonen door middel van equal temperament-afstemming, waardoor het een zeer veelzijdig instrument is.
- Het is eenvoudig om de stemming van een piano te controleren door paren van dezelfde noot op verschillende octaven af te spelen. De noten moeten hetzelfde klinken; als dat niet het geval is, is een van beide of beide scherp of vlak en moet deze opnieuw worden afgesteld.
2 Speel wat noten. Begin met middelste C, druk voorzichtig maar stevig op een toets om een noot te produceren. Neem de tijd en probeer langzamer en sneller te duwen, zachter en harder, totdat u een idee hebt van het soort bediening dat u kunt uitoefenen over het geluid van de piano. Speel op een natuurlijke manier die je handen niet aanspant. Als je elke dag blijft oefenen, kan een slechte handpositie verwondingen veroorzaken, net als bij het sporten.
- Speel ook zwarte toetsen. Meestal zul je daar geleidelijk aan worden geïntroduceerd wanneer je lessen volgt door in de toetsen van G Major (1 sharp) en F Major (1 flat) voor beginners te spelen.
3 Speel schalen. Probeer noten te spelen beginnend met de pink C van je linkerhand, helemaal tot aan de duim C van je rechterhand. Speel elke witte toets op volgorde. Zodra je je linkerduim bereikt, speel je de volgende noot (A) met je middelvinger. Dan de volgende (B), met je wijzervinger en als laatste de duim naar midden C om de schaal af te maken. Oefen dit totdat het gemakkelijker begint te worden - strek uw vingers niet uit, want dit kan overbelasting veroorzaken, wat tot verwondingen kan leiden.
- Probeer een andere schaal te spelen. Begin op een van de andere vingers van je linkerhand en speel noten op het toetsenbord totdat je dezelfde noot op je rechterhand bereikt. Pas zure notities aan met behulp van zwarte toetsen waar nodig.
  - Naast het leren van schalen van een leraar of boek, is het belangrijk om zelf met hen te blijven experimenteren, zodat je ze zo snel mogelijk begint te verslaan.
4 Meer informatie over harmonie. Hoewel het niet veel oefening kost om "Hot Cross Buns" op een pianotoetsenbord te kunnen maken, vereist het ontgrendelen van alle mogelijkheden van je instrument dat je leert om meerdere noten tegelijkertijd te spelen, met behulp van al je vingers en zowel je handen. Om een mooi geluid te krijgen met meerdere noten, moet je begrijpen hoe harmonieën werken. Dit is een zeer diepgaand onderwerp dat hier niet volledig kan worden behandeld, maar u kunt deze aantekeningen gebruiken om uw praktijk te begeleiden.
- Meer dan één noot tegelijkertijd spelen wordt harmoniseren genoemd. De theorieën achter harmonie kunnen heel moeilijk te leren zijn, maar een goede regel om mee te beginnen is om te voorkomen dat je veel toetsen naast elkaar speelt.
- De ruimte tussen de tonen van een harmonie wordt het "interval" genoemd. De meest voorkomende intervallen in pianomuziek zijn kwinten, kwarten en tertsen. Om voorbeelden hiervan te horen, speel je C en G, C en F, of C en E, respectievelijk.
- Harmonie-intervallen gaan helemaal door tot het veertiende interval, dat wordt beschouwd als een samengesteld interval omdat het meer dan één octaaf kruist. Harmonieën kunnen ook worden gewijzigd door platte of scherpe notities in te voeren, ondersteuningsnotities toe te voegen, enzovoort. Je moet je echter nog een tijdje niet al te veel zorgen maken over deze meer geavanceerde stijlen.

Derde deel van de drie:
Je vaardigheden ontwikkelen

1 Studie bladmuziek. De taal van bladmuzieknotatie lijkt in het begin misschien moeilijk, maar met een leraar of een goede handleiding en wat oefenen, nemen de meeste mensen de basis ervan op in slechts een paar weken. Het kunnen lezen van bladmuziek opent een hele reeks composities die je kunt leren en oefenen. Nogmaals, het lezen van bladmuziek is een redelijk ingewikkelde procedure die hier niet volledig zal worden herzien; de basisprincipes zijn echter hieronder beschreven als een referentie.
- Muzieknoten worden weergegeven met ingevulde of lege ovale markeringen (koppen genoemd), met of zonder andere tekens (stengels, die rechte lijnen zijn en haken die van stelen komen) op een reeks horizontale lijnen, een zogenaamde personeel die begint bij een bepaalde noot, die moet worden opgeslagen op basis van de sleutel of het symbool aan de voorkant van het personeel.
  - Verschillende stijlen van noten vertegenwoordigen verschillende lengtes. Een holle kop zonder steel is een geheel Notitie; een ingevulde kop met een steel en een haak is een achtste noot, dat een achtste duurt net zo lang als een hele toon. Je docent of handleiding kan alle verschillende opmerkingen gedetailleerder uitleggen.
- Elke noot wordt van links naar rechts op dezelfde manier geplaatst als waarop we een boek lezen en van hoog naar laag op basis van hoe hoog of laag het instrument is. Noten geplaatst langs dezelfde verticale lijn zijn bedoeld om samen te worden gespeeld.
- Om structuur en regelmaat toe te voegen, zijn de noten onderverdeeld in maatregelen of bars, die worden genoteerd door verticale lijnen door het personeel. Elke balk moet in dezelfde lengte worden afgespeeld; dus kunnen een paar lange tonen of veel kortere tonen in een gegeven balk passen, maar ze moeten altijd hetzelfde totaal bevatten.
- Twee nummers naast de sleutel aan het begin van de muziek vormen de tijd notatie. Een maatsoort geeft aan hoeveel van de lengte van de noot per balk moet worden afgespeeld. De gewone 4/4 maatsoort geeft bijvoorbeeld aan dat er vier kwartnoten per balk moeten worden gespeeld.
- Er zijn speciale symbolen voor pauzes in het spel, "rust" genoemd. Rusten worden in balken geschreven en gelezen, net als noten.
2 Oefen met uw handen onafhankelijk van elkaar. Bij veel pianocomposities moet je met de ene hand één ritme spelen en de andere met de andere hand. In het bijzonder speelt je linkerhand over het algemeen lage achtergrondtonen, terwijl je rechterhand een hogere melodie kiest. Zoals het kloppen van je hoofd terwijl je je maag wrijft, kost deze techniek wat tijd om op te rapen. Oefen door een melodie te spelen met je rechterhand en hele notenharmonieën met je linkerhand te spelen. (Het is belangrijk op te merken dat deze techniek niet goed werkt voor meer geavanceerde stukken)
3 Oefen met het bewegen van uw handen. Uiteindelijk moet je het middelste C-gebied van het toetsenbord verlaten en naar de randen toe lopen. Wen aan het idee door soms je oefenoefeningen een octaaf lager of hoger dan normaal te spelen. Ga zitten zoals normaal, en ga niet op de bank zitten - tijdens een concert zou je geen tijd hebben om van het lage naar het hoge einde te zoeken. Leun in plaats daarvan je romp enigszins zijwaarts (zonder je rug te buigen of te draaien) en strek of samentrek je armen om de bankbiljetten te bereiken.
- Probeer posities tijdens het vliegen te veranderen. Speel iets eenvoudigs, zoals een toonladder of arpeggio, vanuit een lagere positie dan normaal, en spring met je handen omhoog om het door een tweede octaaf te vervolgen. Als je met je linkerhand begint, laat je hem lichtjes over je rechterhand kruisen en houd je positie boven de juiste toetsen vlak voordat je hem nodig hebt voor het tweede octaaf. Terwijl je die noten speelt, trek je je rechterhand ook terug naar de hogere positie.
4 Leer de pedalen te gebruiken. Lang voor de elektrische gitaar maakten piano's gebruik van effectpedalen om de geluidskwaliteit van de muziek afkomstig van de snaren te veranderen, waarbij één model 6 had. Er zijn twee of drie pedalen op de meeste moderne piano's, die elk een belangrijke functie hebben. In klassieke composities wordt een speciale notatie gebruikt om je te laten zien wanneer en hoe je welk pedaal moet gebruiken. Je pianoleraar kan ze je uitleggen.
- Het softpedaal (ook "una corda" genoemd) bevindt zich meestal aan de linkerkant. Het verzacht niet alleen het volume, maar ook de toonkleur van de noot die wordt gespeeld. Het zachte pedaal wordt veelvuldig gebruikt in onder meer de composities van Beethoven.
- Het sustainpedaal is aan de rechterkant. Het tilt de dempingselementen van de snaren, waardoor noten veel gemakkelijker kunnen rinkelen, resoneren en versmelten. Slim gebruik van het ondersteunende pedaal kan harmonieën en noten op interessante en emotioneel evocatieve manieren verbinden, en het wordt vaak gezien in composities uit de Romantica van de 19e eeuw.
- Het derde, centrale pedaal is meestal het sostenuto-pedaal als je het vindt op een vleugel. De sostenuto ondersteunt noten, maar beperkt alleen de huidige noot die wordt gespeeld. Bij een buffetpiano is het waarschijnlijk dat het centrale pedaal (indien er een is) bepaalde noten selectief vasthoudt, normaal gesproken in het onderste register.
- Als u op een piano speelt, is het centrale pedaal meestal het 'silent piano'-pedaal. Het dempt het geluid van je piano, dus als je 's ochtends vroeg of' s avonds laat oefent, of in een appartement, zul je je buren niet afleiden.
5 Meer oefenen. De piano is een van de moeilijkste instrumenten om te beheersen, maar ook een van de meest lonende: het geluid dat het maakt is onderscheidend en indrukwekkend, en de vaardigheden die nodig zijn om het goed te spelen, worden eenvoudig overgebracht naar een van een aantal andere instrumenten. De sleutel tot goed worden in het pianospelen is door zoveel mogelijk te oefenen, indien mogelijk. Plan om elke dag minstens een half uur te besteden aan het spelen ervan; als je een uur of langer kunt doorbrengen, is dat nog beter. Zelfs als je het gevoel hebt dat je geen vooruitgang boekt, zal oefenen uiteindelijk tot verbetering leiden.