Een ocarina is een oud, fluitachtig blaasinstrument dat door vele culturen over de hele wereld wordt gebruikt.[1] Hoewel traditionele ocarina's meestal van klei of groenten zijn gemaakt, kun je er met je handen een maken. Het is lastig om de hand-ocarina onder de knie te krijgen, maar als je dat eenmaal doet, kun je overstappen van eenvoudig fluiten naar eenvoudige liedjes en meer.

Deel een van de twee:
Fluiten met je handen

  1. 1 Leg je handen voor je neer. Houd uw handen uit elkaar met uw vingertoppen naar het plafond gericht en uw handpalmen naar elkaar gericht. Je duimen moeten ook omhoog wijzen. In wezen moet het eruit zien alsof je gewoon aan het bidden was, en vervolgens je handen van elkaar gescheiden houden.
  2. 2 Breng je handpalmen bij elkaar terwijl je je linkerhand draait. Beweeg je handen naar elkaar alsof je klapt. Terwijl je dit doet, draai je je linkerhand zodat je vingers naar voren wijzen (in plaats van naar het plafond). Wanneer uw handen elkaar raken, zou de hiel van uw linkerhand (het stevige deel onder de palm) tegen het vlezige deel van uw rechterduim moeten zijn.
    • Deze richtingen veronderstellen dat je rechtshandig bent. Als je een linkse bent, is het misschien makkelijker om te doen keer de verwijzingen naar de wijzers in deze stap en de volgende wijzers om (d.w.z. draai je rechterhand in deze stap, etc.)
  3. 3 Wikkel je handen om elkaar heen. Buig nu je vingers zodat elke hand de andere vasthoudt. De vingers van je rechterhand moeten krullen in de ruimte tussen je linkerduim en wijsvinger. De vingers van uw linkerhand moeten rond de zijkant van uw rechter pink (kleine vinger) krullen.
  4. 4 Zet je duimen op een rij. Zonder uw handen uit elkaar te halen, stelt u uw duimen zo in dat de binnenkant van beide knokkels elkaar raken. Uw miniaturen moeten worden uitgelijnd naast uw rechter wijsvinger.
    • Er moet nu een dunne opening zijn tussen uw duimen, slechts enkele millimeters breed. Dit is het geluidsgat - het is waar je lucht in de ocarina blaast en ook waar het fluitend geluid naar buiten komt.[2]
  5. 5 Leg je lippen op je knokkels. Deel je lippen een beetje (alsof je "Oooh" zegt). Plaats je lippen zodat de kleine "o" die ertussen ontstaat net onder je knokkels uitkomt. Met andere woorden, je bovenlip moet tegen de knokkels van je duimen rusten en je onderlip moet zich boven de bovenste helft van de spleet tussen je duimen bevinden.
  6. 6 Blazen. Blaas een gestage stroom lucht in het bovenste deel van de spleet tussen je duimen. Met andere woorden, je wilt direct onder de knokkels van je duimen blazen. Je zou een fluit moeten horen die een beetje klinkt als een zoemende uil of een houten treinfluit als je het goed deed.
    • Praat niet in een poging om de vogel te laten bellen met uw stembanden (d.w.z. "ooh" of "ahh" zeggen terwijl u blaast). Blaas geruisloos alsof je probeert een lege fles te laten fluiten.
  7. 7 Voer kleine aanpassingen uit totdat je consistent kunt fluiten. Het kan behoorlijk moeilijk zijn om je hand ocarina te laten werken, vooral als dit je eerste keer is. Als je alleen maar het droge, pekloze geluid van ruisende lucht krijgt, maak je waarschijnlijk een van de meest voorkomende fouten. Zie hieronder:
    • Het "zegel" rond uw ocarina is mogelijk niet strak genoeg. Probeer de vorm van je handen aan te passen om openingen rond de randen te dichten. U hoeft niet te knijpen - zorg er wel voor dat u geen lucht ontsnapt.
    • Het ruisgat is misschien niet helemaal de juiste vorm. Probeer de duimen dichter bij elkaar te plaatsen om het gat iets smaller te maken.
    • Misschien blaast u niet op de juiste plaats. Probeer je lippen een beetje op en neer te bewegen of verruim de "o" gevormd door je lippen. Vergeet niet dat je in de bovenste helft van de spleet tussen je duimen wilt blazen.

Deel twee van twee:
Verschillende plaatsen maken

  1. 1 Probeer je rechterhand op te tillen. Lucht uit je ocarina laten ontsnappen via andere punten dan het geluidsgat, heeft invloed op de toonhoogte van het fluitje. Een gecontroleerde manier om dit te doen, is door de vier vingers van je rechterhand op en neer te tillen en de bewegingen na te bootsen die een fluitspeler zou maken. Til maximaal twee vingers tegelijkertijd op - hoe meer manieren er zijn om lucht te laten ontsnappen, hoe moeilijker het is om pitches te krijgen.
    • Merk op dat dit moeilijk is om te doen zonder uw gefluit om te zetten in een ongewenst "ruisend luchtgeluid". U moet een goede afdichting tussen uw handen houden, uw vinger slechts een klein beetje optillen en de notitie met veel lucht ondersteunen. Het kan net zo lang duren om te leren hoe dit te doen als het duurt om te leren hoe het gefluit in de eerste plaats te maken.
  2. 2 Probeer de ruimte tussen uw handen te veranderen. De toonhoogte die je hoort als je uit een hand ocarina fluit, is de lucht tussen je handen die trilt. Door een grotere of kleinere ruimte te creëren door de vorm van je handen te veranderen, kan meer of minder lucht binnenkomen, waardoor de toonhoogte wordt beïnvloed. Wees voorzichtig om een ​​goede afdichting tussen uw handen te houden, zodat er geen lucht uit kan lekken.
    • Als u een grotere ruimte maakt (waarbij u uw handen uit elkaar haalt), produceert u een lager geluid.
    • Als u een kleinere ruimte maakt (uw handen samen), produceert u een hoger geluid.
  3. 3 Probeer de houding van je lippen te veranderen. Het veranderen van de manier waarop je blaast, kan ook de toonhoogte van de noot die je ocarina maakt veranderen. Probeer een kleinere "o" te maken met je lippen voor een hogere toonhoogte of een grotere "o" voor een lagere toonhoogte.
    • Ervaren harmonicaspelers gebruiken een techniek genaamd "drawbend" om de toonhoogte van noten te veranderen. Je kunt een soortgelijk effect krijgen door je tong naar je mond te trekken terwijl je blaast om de toon van je noot naar beneden te "buigen". Dit vereist oefening!