Wandelen, sneeuwschoenwandelen, sneeuwscooteren, ijsvissen (met of zonder auto), langlaufen, schaatsen en sporten zijn gevaarlijke tijdverdrijven als je niet weet hoe je moet weten of ijs dik genoeg is om het gewicht te weerstaan. Er zijn manieren om te helpen bij het bepalen van de potentiële veiligheid van ijs, zoals het waarnemen van de kleur, het testen van de dikte en het zich bewust zijn van externe factoren zoals temperatuur, lokale omstandigheden en lokale kennis. Geen enkele sport op ijs over waterlichamen is echter altijd zonder risico. Als u twijfelt, ga niet op het ijs; bovendien loont het nooit om te vroeg of te laat in het seizoen te zijn.

Stappen

  1. 1 Erken dat ijs nooit helemaal veilig zal zijn. Condities en ongeziene of onbekende factoren kunnen schijnbaar veilig ijs opeens gevaarlijk maken. Neem alle voorzorgsmaatregelen en voorzorgsmaatregelen om ongelukken te voorkomen en om reddingsplannen direct in actie te zetten mocht er iets misgaan.
  2. 2 Maak een noodveiligheidsplan. Vertel mensen waar je naartoe gaat. Als er iets misgaat terwijl u test of recreëert, hebt u al de veiligheidsprocedures die u gaat uitvoeren voor onmiddellijke redding.
    • Om te beginnen moet je voldoende zijn gekleed in kleding voor het hele koude weer. Draag een of andere vorm van drijflichaam, zelfs een reddingsvest met zwemvesten, vooral als u aan het testen bent of met een sneeuwscooter. Draag een ijshouwer die je kan helpen grip te krijgen als je erin valt. Ga nooit zonder een maatje of twee. Vertel andere mensen waar jij en je buddy zijn en hoe laat je verwacht om naar huis terug te keren. Dit is geen gelegenheid voor toevallige spontaniteit.
    • Zorg dat je een extra set warme, droge kleding in een waterdichte tas bij de hand hebt. Op die manier kunt u het risico op onderkoeling verminderen door de natte kleding onmiddellijk te vervangen. Andere nuttige benodigdheden voor een noodpakket zijn een nooddeken, hand- en voetwarmers, dikke sokken, reserve tuques, kaarsen en lucifers. Pak dergelijke noodartikelen in voor alle wintersportactiviteiten buitenshuis, zelfs voor buiten schaatsen. Zie "Dingen die u nodig hebt" voor meer informatie.
  3. 3 Erken dat het bepalen van de ijsveiligheid afhankelijk is van een combinatie van factoren, niet van één enkele factor. De veiligheid van ijs wordt bepaald door samen de volgende factoren te beoordelen:
    • Uiterlijk van het ijs - zijn kleur, textuur en functies
    • Dikte van het ijs - er zijn aanbevolen diktes voor verschillende toepassingen, die hieronder worden uiteengezet
    • Externe temperatuur gedurende een bepaalde tijd en op de dag
    • Sneeuwbericht
    • Diepte van water onder ijs
    • Grootte van waterlichaam
    • Chemische samenstelling van water - of water vers of zout is
    • Lokale klimaatschommelingen
    • De hoeveelheid ijs
  4. 4 Liever ijs dat regelmatig door aangewezen autoriteiten wordt gecontroleerd. Dergelijke autoriteiten kunnen personeel zijn in resorts, clubs of nationale parken of zij kunnen overheidsfunctionarissen zijn. Minimaal moet een dergelijke controle dagelijks plaatsvinden. Vraag hen naar hun procedures als u meer wilt weten om uzelf tevreden te stellen. In het algemeen hebben ze toegang tot kwaliteitsmeetinstrumenten en -procedures, samen met volledige training in het omgaan met ijs- en ijsongevallen. Dit bespaart u het risico van testen en kan u geruststellen. Neem echter niettemin alle veiligheidsmaatregelen.
  5. 5 Vraag de lokale bevolking. Als u van 'outta town' bent, moet u geen aannames doen. Stop bij de supermarkt, de aaswinkel, de plaatselijke skiwinkel en maak een praatje, of laat je zelfs binnenvallen bij een politie- of brandweerkazerne en stel vragen over de bekende gevarenplekken en veiligere plekken in de omgeving. Mensen helpen je liever nu dan dat ze je later naar buiten moeten slepen.
  6. 6 Observeer het ijs. Kijk naar het ijs om te zien of je scheuren, breuken, zwakke plekken of abnormale oppervlakken kunt zien en om de kleur (en) van het ijs te identificeren. U kunt niet alleen op uw gezichtsvermogen vertrouwen. Dit is slechts een eerste blik om u te helpen beslissen of het zelfs de moeite waard is om door te gaan naar de volgende stap van het testen van het ijs.
    • Als u een van deze tekens ziet, wilt u misschien elke volgende poging om op het ijs te gaan verlaten:
      • Stromend water dichtbij of aan de randen van het ijs
      • Stromende bronnen onder het ijs in de lente gevoed vijvers en meren.
      • Water stroomt in en / of uit het bevroren waterlichaam
      • Barsten, breuken of gaten
      • IJs dat lijkt te zijn ontdooid en opnieuw is ingevroren
      • Abnormale oppervlakken die u nog niet eerder hebt gezien, bijvoorbeeld drukkammen die zijn veroorzaakt door stroming of winden
    • Onthoud dit liedje: "Dik en blauw, geprobeerd en waar; Dun en krokant, veel te riskant."
  7. 7 Ken uw betekenissen van de ijskleur. Hoewel het een nuttige indicator is, moet er niet op de kleur alleen worden vertrouwd. Zo zal ijs van elke kleur die wordt blootgesteld aan een stromende waterkracht daaronder zwakker zijn dan ijs dat niet aan die druk onderhevig is. Over het algemeen kun je het volgende van ijskleuren vermoeden:
    • Lichtgrijs tot donker zwart - Smeltend ijs, treedt op zelfs als de luchttemperatuur lager is dan 32 ° F (0 ° C). Niet veilig, de zwakke dichtheid kan geen last houden, blijf uit.
    • Wit tot ondoorzichtig - Met water doordrenkte sneeuw bevriest bovenop ijs en vormt nog een dunne laag ijs. Meestal is het zwak doordat het poreus is door luchtzakken.
    • Blauw tot Helder - Hoge dichtheid, zeer sterk, veiligste ijs om aan te blijven als het dik genoeg is, blijf uit als het minder dan 10 cm dik is.
    • Gevlekt en modderig of "rot" ijs - niet zozeer de kleur, maar de textuur. Dit ijs is ontdooid en modderig. Het is bedrieglijk - het lijkt dik aan de bovenkant, maar het rot weg in het midden en de basis. Meest voorkomend in het voorjaar, kan het tekenen van bruin zijn van plantaardige tannines, vuil en andere natuurlijke materialen die weer ontdooien van ontdooien. Niet geschikt voor zelfs een voetstap.
  8. 8 Test de dikte van het ijs. Als je al je waarnemingen hebt gedaan en nog steeds het vertrouwen hebt, moet je dit ondersteunen door de dikte van het ijs te controleren.
    • Test met ten minste één andere persoon (het buddy-systeem).Draag een drijfpak of -apparaat en gebruik touwen die uw buddy kan aantrekken als er iets misgaat.
    • Ga alleen op het ijs als de rand van het waterlichaam stevig is. Als het modderig of krakend is, is het onwaarschijnlijk dat dit veilig is om verder te gaan, omdat kustijs het zwakste is.
    • Chip het ijs af met een bijl of bijl om een ​​klein gaatje in het ijs te maken, of gebruik een ijsvijzel (een speciaal gereedschap dat in het ijs boort), voor het meten van de dikte erdoorheen. Gebruik een meetinstrument om de dikte te bepalen.
    • Leer de veiligheidsmarges van de dikte van ijs. Er zijn aanbevolen diktemetingen voor de veiligheid van ijs die u moet vaststellen voor elke activiteit die wordt ondernomen. (N.B. Dit zijn aanbevolen, niet gegarandeerd.) IJs begint "veilig" te zijn op een dikte van ongeveer 4 - 6 inches. Zelfs niet op ijs van 3 "of minder in dikte lopen, maar zelfs bij een dikte van 9" - 10 "kunnen er onvoorziene gevaren zijn, zoals een stromende stroming eronder die onophoudelijk de onderkant van het ijs verzwakt. zelfs de dikte is geen goede indicator voor de veiligheid, omdat het ijs op elk moment kan instorten.
    • Over het algemeen zijn de regels voor ijsdiktemetingen:
      • 3 "(7 cm) (nieuw ijs) - BLIJF AF
      • 4 "(10 cm) - geschikt voor ijsvissen, langlaufen en wandelen (ongeveer 200 pond)
      • 5 "(12 cm) - geschikt voor een enkele sneeuwscooter of ATV (ongeveer 800 pond)
      • 8 "- 12" (20 - 30 cm) - geschikt voor één auto, groep mensen (ongeveer 1500 - 2000 pond)
      • 12 "- 15" (30 - 38 cm) - geschikt voor een lichte pick-uptruck of bestelwagen
    • Dit zijn meestal geciteerde metingen.
  9. 9 Begrijp dat ijssterkte niet overal hetzelfde is, zelfs niet op hetzelfde water. De sterkte van ijs wordt ook beïnvloed door andere factoren dan kleur en dikte. Houd ook rekening met:
    • Locatie van het ijs: ligt het op een vijver, een meer, een beek of is er duidelijk stromend water eronder? Is er een stroom in of uit het waterlichaam? Dit zal zorgen baren.
    • Samenstelling van het water: is het zoet water of zout water? Zee-ijs heeft de neiging zwakker te zijn en heeft een grotere dikte nodig om hetzelfde gewicht te ondersteunen als zoet water. Zie de externe links hieronder voor meer informatie over exacte metingen.
    • Uitwendige temperatuur en seizoen: temperatuur verandert constant. Pas op voor microklimaten in de omgeving. Halverwege de winter zal het ijs veel sterker zijn dan het lente-ijs, dat onderhevig is aan snelle ontdooien en opwarmende zonneschijn.
    • Omvang en diepte van het waterlichaam: grotere waterlichamen duren langer om te bevriezen dan kleinere.
    • Aanwezigheid van sneeuw op het ijs: sneeuw kan het ijs opwarmen omdat het als een isolator fungeert; ijs onder de sneeuw is over het algemeen dunner en zwakker dan ijs zonder sneeuw.
    • Gewicht op ijs: wat doe je op het ijs? Alleen jij of jij en een voertuig? Er is een groot verschil in de gewichtsverdeling tussen een lichaam en een sneeuwscooter met dat lichaam er bovenop.
  10. 10 Zoek alternatieven als u twijfelt. Skaters kunnen altijd een ijsbaan of een bewaakt meergebied vinden; snowmobilers en skiërs kunnen zich altijd aan paden op het land vasthouden in plaats van over ijs; wandelaars kunnen het ijs afhouden en hun sneeuwschoenen volgen langs het pad. Alle buitenstaanders moeten noodvoorraden meenemen, ongeacht hoe lang ze van plan zijn om buiten te zijn en ook niet waar ze naartoe willen gaan.