Een teenfractuur is een veel voorkomende blessure die kan worden veroorzaakt door iets op je voet te laten vallen, iets te schoppen of je teen stevig te stoten. Je kunt je teen bezeren zonder hem echt te breken, dus soms is het moeilijk om te bepalen hoe ernstig de blessure is. Gelukkig zijn er verschillende manieren waarop je kunt ontdekken of je teen al dan niet kapot is.

Deel een van de twee:
De teen onderzoeken

  1. 1 Beoordeel je pijnniveau. Als je teen is gebroken, gaat het pijn doen als je je gewicht erop legt of als je erop drukt. Je zult waarschijnlijk nog steeds kunnen lopen, maar als je ergens rondloopt, kan de pijn erger worden. De aanwezigheid van pijn betekent niet noodzakelijk dat de teen is gebroken, maar aanhoudende pijn kan een aanwijzing zijn voor een breuk of breuk.[1]
    • Als het op je teen drukken zwaar pijnlijk is, heb je misschien een slechte adem. In dit geval zou u meteen een arts moeten raadplegen. Kleine breuken zijn niet zo pijnlijk en hebben mogelijk geen medische behandeling nodig.
    • Tintelingen naast pijn kunnen wijzen op een fractuur. Raadpleeg meteen een arts.
  2. 2 Onderzoek de grootte van je teen. Is het opgezwollen? Dit is een veelvoorkomende indicatie dat u mogelijk een fractuur heeft. Als je alleen maar je teen slecht stomp, zal het een tijdje kloppen en dan zal de pijn verdwijnen zonder dat de zwelling optreedt. Het is zeer waarschijnlijk dat een gebroken teen opzwelt.
    • Plaats de gewonde teen in de buurt van de overeenkomstige gezonde teen op je andere voet. Als de gewonde teen er veel groter uitziet dan de gezonde teen, kan er een fractuur ontstaan.[2]
  3. 3 Kijk naar de vorm van je teen. Wanneer je je gekwetste teen vergelijkt met de corresponderende teen aan je andere voet, ziet het er misvormd uit of is het uit gewricht? Als dat zo is, hebt u waarschijnlijk een ernstige onderbreking en moet u uw arts meteen raadplegen. Een kleine breuk mag de vorm van een teen niet veranderen.
  4. 4 Controleer op verkleuring. Gebroken tenen, in tegenstelling tot stompe tenen, eindigen meestal met blauwe plekken en verkleuring. Uw teen mag er rood, geel, blauw of zwart uitzien. Bovendien kan het bloeden. Dit zijn allemaal aanwijzingen dat de teen gebroken is.
    • Als je kunt zien dat het teenbot door de huid is gebroken, is het absoluut kapot en moet je de arts onmiddellijk zien.
  5. 5 Raak de teen aan. Als je voelt dat het bot naar binnen beweegt, of als een beweging in de teen raar aanvoelt (naast het pijnlijk voelen!), Dan is de kans groot dat de teen gebroken is.
  6. 6 Weet wanneer je een dokter moet bezoeken. Als de pijn, verkleuring en zwelling langer dan een paar dagen aanhouden, ga dan naar de dokter. U hebt waarschijnlijk een röntgenfoto nodig om de pauze te verifiëren. In veel gevallen zal de arts je vertellen dat je van je teen moet blijven en het gewoon moet laten genezen. Sommige ernstige onderbrekingen kunnen echter verdere medische tussenkomst vereisen.
    • Als de pijn zo ernstig is dat je niet over de teen kunt lopen, ga dan meteen naar je arts.
    • Als de teen eruit ziet alsof hij in de verkeerde richting wijst of anderszins vervormd is, ga dan onmiddellijk naar uw arts.
    • Zoek naar hulpdiensten als de teen koud of tintelend is, of het blauw wordt door een gebrek aan zuurstof. [3]

Deel twee van twee:
Zorg voor een kapotte teen

  1. 1 Zorg voor je teen tot de afspraak van je dokter. Vul een plastic voedselopslagzak met ijsblokjes, wikkel het in een vaatdoek en plaats het op de geblesseerde teen. Doe dit in stappen van 20 minuten totdat je bij de dokter kunt komen. Het ijs zal zwelling helpen verminderen en de teen stabiliseren. Houd je voet zo veel mogelijk opgeheven en probeer niet ver te lopen.[4]
    • Laat het ijs niet langer dan 20 minuten op zijn plaats staan, want dit kan uw huid beschadigen als u het te lang laat liggen.
    • U kunt een pijnstiller zoals ibuprofen of aspirine gebruiken om de pijn te verlichten.
  2. 2 Volg de instructies van uw arts. Tijdens het bezoek van uw arts zal de arts een röntgenfoto maken en u vervolgens instructies geven over de verzorging van uw teen. In sommige gevallen zal de arts het bot opnieuw uitlijnen. In ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om spelden of schroeven in de teen te plaatsen om de botten op hun plaats te houden.
  3. 3 Laat de gebroken teen rusten. Doe niet de activiteit die de verwonding veroorzaakte in de eerste plaats en vermijd andere activiteiten die druk uitoefenen op uw teen. Licht wandelen, zwemmen of fietsen kan prima, maar vermijd het rennen of spelen van contactsporten gedurende enkele weken. Blijf de teen laten rusten gedurende de tijd die uw arts u heeft voorgeschreven.
    • Als u thuis bent, houd uw voet dan hoog om te helpen met zwelling.
    • Na enkele weken van genezing, begin je je teen geleidelijk opnieuw te gebruiken, maar overdrijf het niet. Als je pijn of stress voelt, doe dan een stap naar achteren en laat je voet rusten.
  4. 4 Verander uw verband indien nodig. De meeste teenbreuken en -onderbrekingen vereisen geen cast; in plaats daarvan zal de arts je laten zien hoe je je gebroken teen kunt "dichtknopen" tot de teen ernaast. Dit zorgt ervoor dat het niet op zijn plaats blijft en geweigerd wordt. Vraag uw arts of verpleegkundige om te tonen hoe u de tape en het gaas om de paar dagen op de juiste manier verwisselt om het gebied schoon te houden.
    • Als je het gevoel in de getapete tenen verliest of als ze van kleur veranderen, is de tape waarschijnlijk te strak. Verwijder het onmiddellijk. Vraag uw arts om advies bij het opnieuw aanbrengen van de tape.
    • Diabetici mogen hun tenen niet afplakken. In plaats daarvan moeten speciale platvoeten orthopedische schoenen worden gedragen, zoals voorgeschreven door uw arts.[5]
  5. 5 Zorg voor ernstige onderbrekingen volgens de richtlijnen van uw arts. Als je pauze zo ernstig is dat je een gips-, beugel- of speciale wandelschoen nodig hebt, moet je hem waarschijnlijk 6 tot 8 weken volledig laten rusten. Pauzes die chirurgie vereisen, kunnen nog langere genezingsperioden hebben. Misschien moet je in de tussentijd meerdere doktersbezoeken afleggen om er zeker van te zijn dat het goed geneest.
    • Zorg ervoor dat je de instructies van de arts opvolgt als je voor een ernstig letsel zorgt. Het negeren van doktersvoorschrift kan ertoe leiden dat een blessure veel langer duurt dan genezen.