Beïnvloed één op de acht vrouwen, is borstkanker de op een na belangrijkste huidkanker huid in het aantal gevallen van kanker gediagnosticeerd elk jaar. Het is de tweede belangrijkste oorzaak van kankerdood, na longkanker.[1] Hoewel mannen een lager risico hebben dan vrouwen, kunnen ze ook worden gediagnosticeerd met borstkanker. Een geschiedenis van borstkanker in uw gezin maakt het bijzonder belangrijk om proactief te zijn en op de hoogte te zijn van eventuele veranderingen in uw borsten. Bewustzijn en vroege detectie verhogen het succes van de behandeling en de overlevingskansen.

Deel een van de drie:
Borstbewustzijn verhogen

  1. 1 Begrijp het veranderende onderzoek naar het nut van borstzelfonderzoek. In het verleden werd een maandelijks borstzelfonderzoek (BSE) aanbevolen voor alle vrouwen. In 2009, na de publicatie van verschillende grote onderzoeken, adviseerde de Amerikaanse preventieve taakgroep om vrouwen te onderwijzen in het voeren van consistente en formele zelfexamens.[2] Uit deze onderzoeken is geconcludeerd dat BSE de mortaliteit niet heeft verlaagd of het aantal aangetroffen kankers heeft doen toenemen.[3]
    • Aanbevelingen van de American Cancer Society en de Amerikaanse Task Force Preventieve Services stellen dat BSE moet worden gedaan ter beoordeling van vrouwen en dat zij op de hoogte moeten worden gesteld van de beperkingen van BSE. Misschien nog belangrijker is dat deze organisatie benadrukt hoe belangrijk het is dat vrouwen zich bewust zijn van wat normaal is voor hun borstweefsel.
    • Met andere woorden, een BSE moet en zou niet in de plaats moeten komen van het onderzoek van een arts voor het opsporen van afwijkingen. Als u een BSE doet, kunt u zich echter beter bewust worden van wat normaal is in uw borsten en kunt u uw arts helpen bij het detecteren van veranderingen. BSE mag nooit worden gezien als een manier om een ​​klinisch borstonderzoek door een arts te vervangen.[4]
  2. 2 Doe een visuele BSE. Je kunt dit doen wanneer je maar wilt, hoewel het een goed idee is om het na je menstruatie te doen, als je borsten minder zacht en opgezwollen zijn. Probeer het elke maand rond dezelfde tijd te doen. Ga voor een spiegel zitten of staan ​​zonder shirt of bh aan. Hef en laat je armen zakken. Kijk of er veranderingen zijn in de grootte, vorm, tederheid en uiterlijk van uw borstweefsel en de omgeving, met name uw oksel- of okselgebied. Deze wijzigingen kunnen zijn:[5]
    • Verstijfde en gebobbelde huid, zoals de huid van een sinaasappel (bekend als peau d'orange).
    • Nieuwe roodheid of schilferige uitslag.
    • Ongebruikelijke zwelling of gevoeligheid van de borsten.
    • Tepelveranderingen, zoals terugtrekking, jeuk of roodheid.
    • Uitlaat van de tepel, die bloederig, helder of geel kan zijn.
  3. 3 Doe een handmatige BSE. De ideale tijd om een ​​BSE te doen als je nog steeds menstrueert, is wanneer je borsten het minst zacht zijn, dus meestal een paar dagen nadat je menstruatie eindigt.[6] Je kunt het onderzoek ofwel liggend doen, waarbij het borstweefsel meer uitgespreid is en dus dunner en gemakkelijker te voelen, of onder de douche, waar de zeep en het water je vingers kunnen helpen om soepeler over je borsthuid te bewegen.[7] Volg deze stappen:
    • Ga plat liggen en plaats je rechterhand achter je hoofd. Gebruik de eerste drie vingers van uw linkerhand om het borstweefsel aan uw rechter borst te palperen (voelen). Zorg ervoor dat u de pads van de vingers gebruikt, niet alleen de uiteinden.[8]
    • Gebruik drie verschillende niveaus van druk om het weefsel aan de bovenkant onder de huid, in het midden van de borst en diepere druk te voelen om het weefsel dicht bij de borstwand te voelen. Zorg ervoor dat u elk drukniveau op elk gebied toepast voordat u verdergaat.[9]
    • Begin met een denkbeeldige lijn op je zij vanaf je onderarm en beweeg in een op en neer patroon. Begin bij het sleutelbeen en beweeg naar beneden tot je bij je ribben komt. Ga naar het midden van je lichaam totdat je alleen het borstbeen voelt (borstbeen). Het is belangrijk om de hele borst te onderzoeken, dus probeer een beetje methodisch te zijn in je BSE.[10]
    • Draai dit proces vervolgens om en leg je linkerhand onder je hoofd en voer hetzelfde onderzoek uit op je linkerborst.
    • Vergeet niet dat uw borstweefsel zich uitstrekt tot het gebied nabij uw oksel. Dit deel van de borst wordt vaak de staart genoemd en kan ook knobbeltjes of kanker ontwikkelen.[11]
  4. 4 Ga op je gemak met je borsten. Weet hoe ze eruit zien en voelen. Maak een bekendheid met hen en hun textuur, contouren, grootte, enz. U zult beter in staat zijn om veranderingen door te geven met uw arts.
    • Adviseer uw partner om eventuele wijzigingen door te geven. Uw partner kan verschillen in uw borstweefsel waarnemen die u mogelijk over het hoofd hebt gezien, omdat zij uw lichaam vanuit een andere hoek kunnen zien
  5. 5 Ken uw risicofactoren. Sommige mensen hebben een grotere kans om borstkanker te krijgen dan anderen. Houd er echter rekening mee dat alleen omdat u in een of meer van deze categorieën kunt vallen, u niet bent gedoemd om borstkanker te krijgen; het betekent echter wel dat je je meer bewust moet zijn van je borsten en regelmatig borstkankeronderzoeken en mammogrammen moet ondergaan. Enkele factoren die op een hoger risico wijzen, zijn onder andere:[12]
    • Geslacht: Vrouwen hebben meer kans op het ontwikkelen van borstkanker dan mannen.
    • Leeftijd: Risico toename met de leeftijd. De meeste mensen met borstkanker zijn ouder dan 45 jaar.
    • Menstruatie: Als u bent begonnen met menstrueren voordat u 12 jaar oud was, of de menopauze was binnengekomen toen u 55 jaar of ouder was, is uw risico iets verhoogd.
    • Zwangerschap en borstvoeding: Een vroege zwangerschap of meerlingzwangerschappen kunnen uw risico verminderen, net als borstvoeding. Geen kinderen krijgen of zwanger worden na de leeftijd van 30 verhoogt uw risico op het ontwikkelen van borstkanker.
    • Lifestyle factoren: Obesitas, roken en alcoholgebruik zijn allemaal risicofactoren voor borstkanker.
    • Hormoonvervangingstherapie (HRT): Huidig ​​of eerder gebruik kan het risico op borstkanker verhogen. Dit wordt echter nog steeds besproken met onderzoeken die regelmatig voor en tegen komen. Daarom is het het beste om een ​​open discussie met uw arts te hebben over persoonlijke risico's, andere opties en monitoring.
  6. 6 Ken uw persoonlijke en familie medische geschiedenis. Er zijn ook risicofactoren die specifiek betrekking hebben op u, uw familiegeschiedenis en uw genetica, waaronder:
    • Persoonlijke medische geschiedenis: Als u een eerdere diagnose van borstkanker heeft gehad, bestaat het risico dat de kanker opnieuw optreedt in dezelfde of tegenovergestelde borst.
    • Familiegeschiedenis: U hebt meer kans borstkanker te krijgen als een of meer leden van uw familie borst-, eierstok-, baarmoeder- of darmkanker hebben gehad. Uw risico wordt verdubbeld als u een eerstegraads familielid (zuster, moeder, dochter) met de ziekte heeft.
    • genen: Genetische defecten gevonden op BRCA1 en BRCA 2 kunnen uw risico op het ontwikkelen van borstkanker drastisch verhogen. U kunt ervoor kiezen om erachter te komen of u deze genen heeft door contact op te nemen met een genoomkartingservice. Over het algemeen houdt ongeveer 5-10% van de gevallen verband met erfelijkheid.

Tweede deel van de drie:
Herkennen van specifieke symptomen

  1. 1 Let op veranderingen in borstgrootte of vorm. Zwelling door een tumor of infectie kan de vorm en grootte van het borstweefsel verstoren. Deze verandering komt vaak voor bij slechts één borst, maar kan aan beide kanten lijken.[13]
  2. 2 Let op een ongewone ontlading van de tepel. Als u momenteel geen borstvoeding geeft, mag er geen afscheiding uit de tepel komen. Als er ontlading is, vooral zonder de tepel of het borstweefsel in te drukken, zoek dan medische hulp voor verder onderzoek.[14]
  3. 3 Zoek naar zwelling. Zoek in het bijzonder naar zwelling rond de borst, het sleutelbeen of de oksel. Er zijn agressieve en invasieve vormen van borstkanker die zwelling in deze gebieden kunnen veroorzaken voordat u een knobbel in het borstweefsel kunt voelen.[15]
  4. 4 Observeer een kuiltje in het borstweefsel of veranderingen in de tepel. Tumoren of gezwellen in de borst nabij het oppervlak van de huid of tepel kunnen een verandering in de vorm van het weefsel veroorzaken.[16]
    • In sommige gevallen wordt de tepel omgekeerd of ziet u een kuiltje in de huid boven het borstweefsel.
  5. 5 Vermeld huidverdikking, roodheid, warmte of jeuk. Inflammatoire borstkanker, hoewel zeldzaam, is een bijzonder invasieve en agressieve vorm van kanker. Het kan symptomen vertonen die vergelijkbaar zijn met een infectie in de borst, zoals een weefsel dat warm is, jeuk of rood. Als antibiotica het probleem niet snel oplossen, moet u onmiddellijk de zorg voor een borstchirurg zoeken.[17]
  6. 6 Houd er rekening mee dat pijn niet normaal is. Als u pijn in uw borstweefsel of aan het tepelgebied ervaart, dat niet snel verdwijnt, dient u een arts te raadplegen. Borstweefsel is normaal gesproken niet pijnlijk en pijn kan wijzen op een infectie, groei, klont of tumor. Borstpijn is echter meestal geen teken van kanker.[18]
    • Houd er rekening mee dat als u nog steeds menstrueert of zwanger bent, u tijdelijk last kunt krijgen van borrels, ongemak, gevoeligheid als gevolg van hormoonfluctuaties. Als u echter pijn voelt en deze persistent is en geen verband houdt met uw menstruatiecyclus, moet u toch uw arts raadplegen.[19]
  7. 7 Herken tekenen van vergevorderde borstkanker. Onthoud dat het vertonen van deze tekens niet noodzakelijkerwijs betekent dat je borstkanker hebt. Het zijn allemaal goede redenen om een ​​arts te raadplegen voor nader onderzoek. Dergelijke symptomen zijn onder meer:
    • Gewichtsverlies.
    • Bot pijn.
    • Kortademigheid.
    • Ulceratie van de borst, wat betekent dat er zweren zijn die rood, jeukend, pijnlijk en poreus of helder vocht kunnen zijn.

Derde deel van de drie:
Medische screening ondergaan voor borstkanker

  1. 1 Krijg een klinisch borstonderzoek. Wanneer u voor uw jaarlijkse fysieke of bekkenonderzoek gaat, vraag uw arts om uw borsten met de hand te controleren op verdachte knobbels of andere veranderingen. Artsen worden getraind in het doen van een borstonderzoek en weten waar ze op moeten letten. Probeer daarom nooit dit examen te vervangen, hoewel soms ongemakkelijk en ongemakkelijk, met je eigen zelfonderzoek.[20]
    • Uw arts zal beginnen met het controleren van het uiterlijk van uw borsten. U wordt gevraagd om uw armen over uw hoofd op te heffen en ze vervolgens aan uw zijden op te hangen terwijl de arts de grootte en vorm van uw borsten onderzoekt. Je zult dan een lichamelijk onderzoek ondergaan. Terwijl u op de onderzoekstafel gaat liggen, zal uw arts de stootkussens van hun vingers gebruiken om het volledige borstgebied te onderzoeken, inclusief de oksels en sleutelbeenderen. Het examen duurt slechts enkele minuten.[21]
    • Als u zich ongemakkelijk voelt, kunt u een verpleegkundige of een familielid vragen om aanwezig te zijn in de kamer voor het examen. Als u een vrouwelijke patiënt bent die een mannelijke arts ziet, is dit in de meeste gevallen een standaardprocedure. Als u angst voelt, haal diep adem en herinner uzelf eraan dat dit een noodzakelijk onderdeel is van het in de gaten houden van uw gezondheid.
  2. 2 Ontvang een screening mammogram. Een mammogram is een röntgenfoto met lage straling die wordt gebruikt om borstweefsel te onderzoeken, en het kan vaak knobbeltjes detecteren voordat u ze kunt voelen.[22] De National Breast Cancer Foundation beveelt elke twee jaar een screening mammogram aan voor vrouwen van 40 jaar en ouder. Vrouwen die jonger zijn dan 40, maar die risicofactoren hebben voor borstkanker, moeten hun arts raadplegen over hoe vaak mammogrammen moeten worden gemaakt. Zelfs als u geen bekende risicofactoren of symptomen kent, wordt regelmatige mammografie om de paar jaar als onderdeel van uw fysieke aanbevolen. [23][24]
    • In het mammogram wordt je borst op een platform geplaatst en samengeperst met een peddel om het borstweefsel gelijkmatig te maken, het weefsel stil te houden tijdens de röntgenfoto en gebruik te maken van een röntgenfoto met lagere energie. Je voelt druk en kunt wat ongemak ervaren, maar dit is slechts tijdelijk. Het zal op beide borsten worden gedaan zodat de radioloog beide kanten kan vergelijken.
    • Hoewel de arts mogelijk op zoek is naar potentiële kankergroei met een mammogram, kan de test ook calcificaties, fibroadenomen en cysten detecteren.[25]
  3. 3 Ga extra testen als er knobbels of andere verdachte wijzigingen worden opgemerkt. Als u of uw arts een knobbel opmerkt of iets anders dat alarmbellen doet rinkelen, zoals tepellossing of rimpelen van de huid, moet u mogelijk aanvullende testen ondergaan om de oorzaak te bepalen en of u al dan niet borstkanker heeft. Deze tests kunnen omvatten[26]
    • Diagnostisch mammogram: Een röntgenfoto van de borst om de knobbel te evalueren. Dit kan langer duren dan een screening-mammogram omdat er meer afbeeldingen nodig zijn.
    • ultrageluid: Ultrasone golven worden gebruikt om een ​​afbeelding van de borst te maken. Actueel bewijsmateriaal rapporteert dat deze test het best kan worden gebruikt in combinatie met een mammogram. Hoewel niet-invasief en eenvoudig, zal de echografie veel fout-positieve en fout-negatieve resultaten hebben.[27] Dit beeldvormingsonderzoek wordt echter vaak met geweldige resultaten gebruikt om een ​​naaldbiopsie van een vermoedelijke tumor te begeleiden.[28]
    • Magnetic resonance imaging (MRI): Deze test gebruikt magnetische velden om beelden van de borst te maken. U kunt een MRI ondergaan als het diagnostische mammogram een ​​tumor of groei niet uitsluit. Deze beeldvormingstechniek wordt ook vaak aanbevolen voor vrouwen met een zeer hoog risico op het ontwikkelen van borstkanker, zoals vrouwen met een familiegeschiedenis of genetische aanleg.[29][30]
  4. 4 Neem een ​​biopsie. Als het mammogram en de MRI een tumor of groei detecteren, kan uw arts een door ultrageluid geleide naaldbiopsie aanbevelen om zowel het type celgroei als de chirurgische procedure of chemotherapiebehandeling te bepalen die nodig is om de kanker te behandelen. In een biopsie wordt een heel klein stukje weefsel verwijderd uit het verdachte gebied van de borst en geanalyseerd. Deze procedure wordt meestal gedaan met een grotere naald door een verdoofde huid. De meeste biopsieën van borstweefsel zijn poliklinische procedures en u hoeft niet te overnachten in een ziekenhuis. Alleen in het geval van een chirurgische biopsie (ook bekend als een lumpectomie) wordt u onder lokale anesthesie gebracht.[31]
    • Weefselbiopsie is noodzakelijk voordat behandelingsopties worden besloten om de aard van de kanker te bepalen. Hoewel een biopsie kan schijnen en inderdaad eng is, is het belangrijk om te weten of de cellen in het borstweefsel kankerachtig zijn en vervolgens om een ​​behandelingskuur te bepalen. Hoe vroeger borstkanker werd opgepakt, hoe groter het overlevingspercentage.
    • Het is belangrijk (en bemoedigend!) Om op te merken dat 80% van de vrouwen een borstbiopt hebben en geen borstkanker hebben.[32]
  5. 5 Wacht op resultaten. Wachten op de resultaten van biopsieën en scans kan een stressvolle en angstige tijd zijn. Mensen kunnen op verschillende manieren omgaan. Sommigen houden ervan om af te leiden met leuke activiteiten en bezig te blijven. Anderen vinden het nuttig om borstkanker te lezen en proberen alle beschikbare opties te leren kennen als de diagnose positief is. Sommige mensen gebruiken ook de wachttijd om over hun leven na te denken en hun prioriteiten en relaties (opnieuw) te beoordelen.[33]
    • Krijg voldoende lichaamsbeweging en eet gezond om je energie en geest te bewaren. Zoek sociale steun van vrienden, collega's of familieleden die soortgelijke situaties hebben meegemaakt en die mogelijk inzichten en suggesties voor effectief omgaan met anderen kunnen bieden.[34]
    • Als u merkt dat u geobsedeerd bent, zich overweldigd voelt of depressief bent tot het punt dat uw geestelijk en lichamelijk welzijn in gevaar is, moet u uw zorgverlener hiervan op de hoogte stellen. Het kan handig zijn om contact op te nemen met een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg of een counsellor om te praten over wat u voelt terwijl u op diagnose wacht.