Ontwrichtende gewrichten, met name van de schouder, zijn pijnlijke verwondingen die onmiddellijke kortstondige invaliditeit veroorzaken - beweging van het gewricht is in wezen onmogelijk tot het wordt verplaatst of gereset. De schouder is vooral kwetsbaar voor dislocatie, omdat het de meest mobiele gewricht in het lichaam is en mensen de neiging hebben om te vallen met een uitgestrekte arm, waardoor het gewricht in een ongemakkelijke houding komt te zitten.[1] Het is altijd het beste om een ​​ontwrichte schouder te laten repareren of resetten door een getrainde gezondheidswerker, hoewel er ongebruikelijke (nood) omstandigheden kunnen zijn die proberen om het zelf te doen. Het niet tijdig resetten van een ontwrichte schouder kan uiteindelijk een operatie noodzakelijk maken om het op de juiste manier te herstellen.

Deel een van de drie:
Omgaan met een ontwrichte schouder

  1. 1 Herken de symptomen. Een ontwrichte schouder wordt meestal veroorzaakt doordat een van beide op een uitgestrekte arm valt of de schouder van achteren wordt geraakt. De blessure veroorzaakt plotselinge en hevige pijn, voorafgegaan door een ploffend gevoel en / of geluid. De schouder ziet er zichtbaar vervormd of misplaatst uit, en zwelling en blauwe plekken verschijnen snel.[2] Het verplaatsen van de schouder is niet mogelijk totdat het verplaatst is.
    • Een ontwrichte schouder hangt lager dan de niet-beschadigde kant en meestal zie je een inzinking of groef in de laterale (deltoïde) spier van de schouder.
    • Een schouderdislocatie kan ook gevoelloosheid, tintelingen en / of zwakte langs de arm en in de hand veroorzaken. Als bloedvaten beschadigd zijn, zullen de onderarm en de hand aan de geblesseerde zijde koud aanvoelen en een blauwachtige kleur krijgen.
    • Ongeveer 25% van de eerste schouderdislocaties zijn fracturen van de bovenarm (humerus) of schoudergordel.[3]
  2. 2 Immobiliseer je arm. Terwijl u wacht om medische hulp in te roepen, is het belangrijk om een ​​ontwrichte schouder niet te verplaatsen (of proberen te verplaatsen), omdat u de verwonding erger kunt maken. Een botbreuk, beschadigde zenuw of gescheurd bloedvat kan hierbij een rol spelen, dus elke beweging kan ernstige gevolgen hebben. Buig in plaats daarvan je elleboog, wikkel je onderarm rond je buik en houd hem in positie met een mitella.[4]
    • Als u geen toegang heeft tot een kant-en-klare slinger, maak er dan een uit een kussensloop of een kledingstuk. Plaats de tilband onder je elleboog / onderarm en knoop de uiteinden rond je nek. Slings immobiliseren en beschermen de schouder tegen verder letsel en verminderen vaak de mate van pijn.
    • Ongeveer 95% van de schouderdislocaties bevindt zich in de anterieure richting, wat betekent dat het bovenarmbeen (humerus) naar voren uit zijn kom wordt geduwd.[5]
  3. 3 IJs je schouder. Zo snel mogelijk ijs of iets kouds krijgen op een ontwricht schoudergewricht is belangrijk om ontstekingen te remmen, wat zich meestal vertaalt in minder pijn.[6] IJs zorgt ervoor dat kleine bloedvaten samentrekken (smal), waardoor de hoeveelheid bloed en ontstekingen die in en rond het gewonde gebied kunnen stromen, wordt beperkt. Breng het crushed ijs ongeveer 15 - 20 minuten per keer aan op de schouder (of totdat het gebied gevoelloos is) om het uur of zo.
    • Verpak ijs altijd in een dunne doek, handdoek of plastic zak voordat u het op de blote huid aanbrengt - het zal bevriezing of huidirritatie voorkomen.
    • Als u geen toegang hebt tot crushed ice of ijsblokjes, gebruik dan een aantal bevroren groenten uit de vriezer of een bevroren gelpack.
  4. 4 Neem pijnstillers. Zodra de ontwrichte schouder geïmmobiliseerd en bedekt is met een zak ijs, overweeg dan het nemen van een aantal vrij verkrijgbare medicijnen om de ontsteking en pijn verder te bestrijden. De pijn van een ontwrichte schouder wordt vaak beschreven als bijna ondraaglijk vanwege alle uitgerekte en / of gescheurde ligamenten, pezen en spieren die optreden, naast mogelijke botbreuken en gebarsten kraakbeen. Ibuprofen (Advil, Motrin) en naproxen (Aleve, Naprosyn) zijn waarschijnlijk de beste keuzes omdat ze sterke ontstekingsremmers zijn, hoewel paracetamol (Tylenol) ook nuttig kan zijn voor pijnbestrijding.[7]
    • Voor een ontwrichte schouder die ook gepaard gaat met significante interne bloedingen (je zult veel blauwe plekken zien), vermijd ibuprofen en naproxen omdat ze de neiging hebben om het bloed te "dunnen" en het stollingsvermogen te verminderen.
    • Een spierontspannende medicatie kan ook geïndiceerd zijn als de spieren rondom het ontwrichte gewricht spastisch zijn. Meng echter nooit verschillende soorten medicijnen tegelijkertijd - kies de ene of de andere.

Tweede deel van de drie:
Verhuizen in noodsituaties

  1. 1 Verplaats je schouder alleen in noodsituaties. In de meeste situaties is het wachten op professionele medische hulp het beste idee en zeker de veiligste manier om te gaan, maar soms is dat niet mogelijk. Als u zich in een geïsoleerde situatie bevindt die ver verwijderd is van medische aandacht (kamperen, bergbeklimmen, reizen in het buitenland), wegen de potentiële risico's van het maken van uw eigen schouder - of die van een vriend of familielid - niet op tegen de voordelen van onmiddellijke pijnverlichting en verhoogde arm / schoudermobiliteit.
    • Als algemene vuistregel, als u binnen 12 uur medische hulp kunt krijgen, wacht dan geduldig en probeer het ongemak met ijs, pijnstillers en een slinger te verminderen. Als een veel langere wachttijd duidelijk is, met name als u wat mobiliteit in uw schouder nodig hebt om naar een ziekenhuis te gaan, kan een verplaatsing van uw schouder worden overwogen.
    • De belangrijkste complicaties in verband met het verplaatsen van uw eigen schouder zijn: verdere spiertrekkingen, ligamenten en pezen; beschadigende zenuwen en bloedvaten; levensbedreigende bloeding; ernstige pijn die resulteert in verlies van bewustzijn.[8]
  2. 2 Vraag om hulp in een noodsituatie. Als je gedwongen bent om te overwegen je eigen schouder in een noodsituatie te verplaatsen, besef dan dat het bijna onmogelijk is om het weer in te leveren zonder hulp. Vraag daarom om hulp of een aanbod om iemand anders te helpen in een noodsituatie.Mensen kunnen terughoudend zijn om u te helpen, omdat zij u niet meer pijn willen doen of uw schouder meer willen schaden, dus probeer ze gerust te stellen en ontlast hen van elke aansprakelijkheid.
    • Als je iemand anders nodig hebt om zijn schouder te verplaatsen, zorg dan dat je zijn toestemming krijgt en vertel hem duidelijk over je gebrek aan medische training (indien van toepassing). U wilt geen proces voeren om behulpzaam te zijn als er iets misgaat.[9]
    • Als u een telefoon heeft en kunt bellen, neem dan contact op met de hulpdiensten voor advies en ondersteuning. Zelfs als ze u niet meteen medisch personeel kunnen sturen, kunnen ze u nuttige instructies geven.
  3. 3 Ga op je rug liggen en ontvoerd je arm. Waarschijnlijk de gemakkelijkste manier voor niet-professionals om uw schoudergewricht te verplaatsen, is als u plat op uw rug ligt met uw gewonde arm weg van uw lichaam in een hoek van 90 graden. Laat uw vriend of een toeschouwer dan stevig uw hand of pols pakken en langzaam (maar stevig) aan uw arm trekken, wat voor extra tractie zal zorgen. De persoon moet mogelijk haar voeten tegen uw torso plaatsen voor extra hefboomwerking. Door de arm onder die hoek te trekken, kan het hoofd van de humerus met relatief gemak onder het bot van je schouderblad glijden en terug in de socket.[10]
    • Vergeet niet om een ​​langzame, gelijkmatige trekkracht (zonder snelle of schokkerige bewegingen) direct van het lichaam te gebruiken totdat de schouder opnieuw articuleert. Als het lukt, hoor je een "klap" en voel je de schouder weer in positie komen.
    • Zodra de schouder verplaatst, zal het niveau van pijn geassocieerd met de verwonding aanzienlijk verminderen. De schouder zal echter nog steeds instabiel zijn, dus maak een mitella en immobiliseer de arm indien mogelijk.

Derde deel van de drie:
Medische aandacht krijgen

  1. 1 Ga zo snel mogelijk naar een arts. Een arts (of een adequaat opgeleide medische professional) snel bereiken is belangrijk wanneer het gaat om een ​​ontwrichte schouder, omdat wanneer de spieren, pezen en ligamenten rond de blessure zich aantrekken, het hoofd van de humerus moeilijk verplaatsbaar wordt zonder chirurgische ingreep. De meeste artsen zullen waarschijnlijk je schoudergebied willen röntgenfoto's voordat ze iets anders doen om een ​​fractuur uit te sluiten.[11]
    • Als er niets kapot of slecht gescheurd is, kan de arts een gesloten reductiemanoeuvre op het schoudergewricht uitvoeren, hoewel u mogelijk een kalmerende, sterke spierverslappende of algemene verdoving nodig heeft voordat de fysieke manipulatie kan worden uitgevoerd vanwege de hevige pijn.
    • Een algemene reductiemethode voor het schoudergewricht wordt de Hennepin-manoeuvre genoemd, waarbij externe rotatie van de schouder wordt gebruikt.[12] Terwijl hij plat ligt, buigt de arts uw elleboog naar 90 graden en draait u geleidelijk uw schouder naar buiten (externe rotatie). Sommige zacht duwen terwijl in deze positie is meestal genoeg voor het gewricht te verhuizen.
    • Er zijn een handvol andere reductietechnieken die artsen gebruiken - het hangt af van waar ze zich prettig bij voelen.
  2. 2 Bereid je voor op de mogelijkheid van een operatie. Als uw schouder regelmatig ontwricht (als gevolg van botafwijking of laxiteit van het ligament), of als botbreuken of zenuwen en / of bloedvaten scheuren, moet u een operatie ondergaan om de schade te herstellen en het schoudergewricht open te laten zakken.[13] Chirurgie is soms de beste optie omdat het interne schade kan herstellen en het gewricht kan stabiliseren, waardoor het risico op dislocatie in de toekomst aanzienlijk wordt verkleind.
    • Er zijn veel verschillende chirurgische procedures die worden uitgevoerd, dus het hangt af van de omvang van de schade en het leefstijl / activiteitsniveau van de patiënt met betrekking tot welke techniek wordt gebruikt.
    • Sommige onderzoeken suggereren dat chirurgische 'open' reductie de beste manier is om actief te zijn voor actieve volwassenen jonger dan 30 jaar vanwege een lager recidiefpercentage en een betere kwaliteit van de levensresultaten.[14]
  3. 3 Rehabiliteer je schouder. Ongeacht of u een gesloten handmatige reductie of een open chirurgische vermindering krijgt, moet u een verwijzing krijgen voor fysiotherapie en uw schoudergewricht versterken.[15] Fysiotherapeuten, chiropractici en / of sporttherapeuten kunnen u specifieke stukken laten zien om volledige bewegingsvrijheid en bewegingsvrijheid in uw schouder te krijgen, evenals oefeningen die het gewricht versterken en strakker maken zodat het zich in de toekomst waarschijnlijk niet zal ontwrichten.
    • Het duurt vaak twee tot vier weken voordat een verwijzing naar fysiotherapie passend is. Het dragen van een slinger, ijs aanbrengen en het nemen van vrij verkrijgbare medicijnen maakt allemaal deel uit van de herstelfase.[16]
    • De totale tijd om te rehabiliteren en te herstellen van een schouder dislocatie varieert van drie tot zes maanden, afhankelijk van de ernst van de verwonding en of de patiënt een atleet is of niet.[17][18]