Elke acteur wil in staat zijn om een ​​monoloog met emotie te vullen, anders zouden ze niet in staat zijn om hun publiek naar hun productie te trekken! Het is belangrijk om je volledig te kunnen verbinden met het personage dat je aan het uitbeelden bent, en om aan je publiek of regisseur in een auditie te laten zien hoe goed je dit verband kunt maken. Dit artikel zal je helpen bij het uitkiezen van een monoloog die je 'past', maar ook om in contact te komen met je personage en een vol emotiesvolle monoloog te voeren.

Stappen

  1. 1 Onderzoek een goede monoloog voor jezelf. Een deel van de truc om een ​​goede monoloog af te leveren, is er een te vinden die goed bij je past. Het vinden van een personage dat op jezelf lijkt, is vaak gemakkelijker te beschrijven dan iemand met wie je het moeilijk vindt om echt contact te maken of te begrijpen. Hier zijn enkele manieren om goed verbinding te maken:
    • Als je een bepaalde instelling hebt, zoals verlegen of uitgaand, probeer dan een goede "pasvorm" te vinden in een personage dat overeenkomt met je persoonlijkheidskenmerken.
    • Als je een sterk accent hebt, zoek dan een monoloog die een personage met een accent kan portretteren.
    • Verschillende websites zijn handig voor het vinden van een goede monoloog, en je kunt misschien zelfs een gerenommeerde collega-acteur of een regisseur vinden om je suggesties te geven.
  2. 2 Nadat je je monoloog hebt gekozen, ga je er overheen. Zorg ervoor dat je het in je hoofd hebt geleerd en weet het uit je hoofd voordat je het podium opgaat. Het onthouden van de monoloog maakt een groot verschil tussen de leiding nemen en een kleinere rol krijgen. Ook, als je bewijst dat je een monoloog kunt onthouden, laat je de regisseur zien waarvoor je auditie doet, dat je bereid bent om alle regels die je in de uitvoering als je personage hebt te onthouden. Vaak helpt het om simpelweg de monoloog uit het hoofd te leren voordat je er vol emoties overheen gaat. Dan zul je de hele monoloog kennen voordat je hem oppoetst.
  3. 3 Zoek enkele "sleutelwoorden" en benadruk ze. Stel je voor dat je de woorden verbaal cursief maakt voor verdere emotie. Vind plaatsen voor verbuigingen, pauzes, geluiden (zoals kuchen, huilen, mompelen of happen), maar ook gezichtsuitdrukkingen en lichamelijke gebaren. Het hele lichaam voert emotie uit. Net zoals iemand niet alleen zijn stem zou verheffen als ze boos worden, wil je deze kleine maar belangrijke factoren toevoegen. Een boze persoon kan ook dreigende gebaren maken, grommen, rood worden, maar ook passen en stampen. Ze kunnen ook hun stem verheffen of hun stem verlamd of boos laten klinken. Dit soort "lichaamstaal" en geluiden voegen heel veel diepte en emotie toe aan uw monoloog.
  4. 4 Probeer de schoenen van je karakter te vullen. Stel je voor hoe ze zouden reageren op situaties waar je voor staat. Denk aan de manier waarop ze lopen, de manier waarop ze praten en de manier waarop ze omgaan met anderen. Bedenk hoe volwassen ze zouden zijn op hun leeftijd.
    • Probeer op bepaalde momenten van de dag te denken: "Wat zou mijn karakter doen, of hoe zou hij of zij op dit moment reageren?" Probeer jezelf te plaatsen in het gevoel en de kenmerken van de persoon die je wilt portretteren. Hoe meer je jezelf voorstelt als je karakter, hoe geloofwaardiger je zult zijn.
    • Beeld je de karakteristieken van je personage in. Is hij of zij teruggetrokken? Wat doet hij of zij voor de lol of in zijn of haar vrije tijd? Is hij of zij trots? Is hij of zij heldhaftig? Is hij of zij zelfzuchtig? Hoe loopt hij of zij? Hoe praat hij of zij? Hoe meer je weet over je personage (wat inhoudt dat je dingen over hem of haar verzint), hoe beter je in staat zult zijn om je monoloog met emotie te vullen.
  5. 5 Vergeet niet om nog meer te oefenen, oefenen en oefenen! Hoewel je plankenkoorts kunt krijgen, is het erg belangrijk dat je je kunt oefenen om je monoloog voor mensen te oefenen. Als je je in het begin echt ongemakkelijk voelt, lees het dan voor je huisdieren, je spiegelbeeld in de spiegel, of voor jezelf in een open ruimte. Uiteindelijk zou je echt moeten proberen te oefenen voor echte mensen naast de regisseur. Vraag familie en vrienden om in eerste instantie te luisteren.
  6. 6 Zorg ervoor dat je oogcontact maakt met je publiek, omdat dat hen het gevoel geeft dat ze deel uitmaken van je monoloog. Probeer mensen op te nemen om het voor hen realistischer en levendiger te laten lijken. U zult tenslotte indruk op hen proberen te maken en niet tegen uzelf of in de verte praten.
  7. 7 Probeer het elke keer echt te houden. Als je vindt dat je monoloog saai wordt, verander deze dan (maar houd hetzelfde gevoel) of neem een ​​kleine pauze van het oefenen. Als je het gelooft, gelooft het publiek het.
  8. 8 Eindelijk bent u klaar! Je hebt je monoloog uit het hoofd onthouden, hebt geoefend met het gebruiken van emoties, zowel met je spraak als met je lichaam, en zou comfortabel moeten zijn voor mensen. Onthoud dat hoe meer mensen u op uw gemak voelt met het kijken naar u, hoe beter u waarschijnlijk zult kunnen presteren voor uw auditie of daadwerkelijke uitvoering. Succes!