We zijn voortdurend omringd door informatie en het is niet altijd gemakkelijk om te weten welke bronnen we moeten vertrouwen. Het kunnen beoordelen van de geloofwaardigheid van informatie is een belangrijke vaardigheid die wordt gebruikt op school, op het werk en in het dagelijks leven. Met zoveel reclame, controverse en bloggen, hoe zeef je door het kaf en snijd de achtervolging in?
Methode één van de twee:
Evaluatie van bronnen voor academische projecten
- 1 Begrijp academische normen.[1] Wetenschappelijke schrijvers zijn strenger dan losse schrijvers en zelfs sommige takken van de journalistiek. Als zodanig moet je je bronnen ook op een hogere standaard houden.
- Informatie citeren uit een onbetrouwbare bron maakt het academische publiek op uw hoede voor uw hele argument, omdat het gebaseerd is op informatie die op een lager integriteitsniveau wordt bewaard.
- Academici hebben een lange herinnering; te veel overtredingen in het land van onbetrouwbare bronnen, en je zult een opmerkelijke schrijver zijn met een ontsierde reputatie.
- 2 Overweeg de wetenschappelijke reputatie van de auteur.[2] Binnen elk vakgebied worden een handvol geleerde denkers beschouwd als de reuzen van de discipline. In de literaire theorie bijvoorbeeld, Jacques Lacan, Jacques Derrida en Michel Foucalt zijn drie torenhoge figuren wier werk de basis vormt van de discipline; het citeren van hen zou een lange weg kunnen gaan naar het vaststellen van uw geloofwaardigheid als wetenschapper in het veld.
- Dit wil niet zeggen dat het werk van minder gevestigde geleerden niet geloofwaardig is. Soms levert het citeren van een geleerde die tegen het tij van het gevestigde denken ingaat je munitie op voor een overtuigend pleitbezorger-argument van de duivel.
- In de academische wereld worden dit soort argumenten soms meer gewaardeerd dan die gebaseerd op de geschriften van beroemde denkers, omdat ze suggereren dat je het geaccepteerde denken in vraag kunt stellen en de grenzen van de discipline kunt verleggen.
- Wees je bewust van eventuele geloofwaardigheidsschandalen die zelfs gevestigde academici zijn overkomen. Zo is de reputatie en geloofwaardigheid van kritisch theoreticus Slavoj Žižek aanzienlijk geschaad na een beschuldiging van plagiaat in 2014.[3]
- 3 Focus op wetenschappelijke, peer-reviewed bronnen.[4] Deze bronnen zouden je eerste onderzoeksrichting moeten zijn bij het uitvoeren van een academisch project. Ze hebben het hoogst mogelijke niveau van geloofwaardigheid en je kunt je altijd veilig voelen door ze te gebruiken. Er zijn twee elementen om uit te pakken voor deze aanduiding: 'wetenschappelijk' en 'collegiaal getoetst'.
- Wetenschappelijke bronnen zijn geschreven door experts in een bepaalde discipline voor andere experts in hun vakgebied. Ze zijn geschreven om te informeren, niet te vermaken en een hoog niveau van voorkennis aan te nemen, omdat ze specifiek zijn geschreven voor mensen die een gevestigde professionele interesse hebben in technische informatie die relevant is voor hun specialisatie.
- Peer-reviewed artikelen worden niet alleen geschreven door experts, maar worden ook gelezen en beoordeeld door een panel van peers - andere experts in het veld. Dit panel van experts bepaalt of de in het artikel gebruikte bronnen geloofwaardig waren, of de methodologieën die in studies worden gebruikt wetenschappelijk verantwoord zijn en een professioneel oordeel geven over de vraag of een artikel al dan niet voldoet aan de academische standaard van integriteit. Alleen dan wordt een artikel gepubliceerd in een wetenschappelijk, collegiaal getoetst tijdschrift.
- Bijna alle peer-reviewed tijdschriften vereisen een abonnementsprijs. Als u echter een actief .edu-e-mailaccount hebt van een universiteit waar u woont of werkt, kunt u gebruik maken van de abonnementen van de bibliotheek op databases om toegang te krijgen tot deze tijdschriften.
- Gebruik de database-zoekmachine van de bibliotheekwebsite om geavanceerd te zoeken om uw zoekresultaten te beperken tot "peer-reviewed" bronnen.
- 4 Gebruik discretie met alle websites. Als u een andere online bron gebruikt dan een wetenschappelijke universiteitsdatabase, moet u voorzichtig zijn omdat iedereen zijn of haar gedachten op het internet kan publiceren, ongeacht de verdienste van die gedachten.
- Over het algemeen zijn alle .gov-websites geloofwaardig omdat ze het gewicht van overheidsinstellingen achter zich hebben.
- Websites die eindigen op .com en .org zijn soms geloofwaardig, maar soms niet. In deze gevallen moet u kijken naar de instelling of organisatie die de informatie produceert. Een particulier heeft niet de geloofwaardigheid die nodig is voor academisch werk; een grote, gevestigde organisatie zoals de American Medical Association of de Centers for Disease Control and Prevention wel.
- Er zijn grote, bekende organisaties waarvan nog steeds bekend is dat ze vooroordelen hebben. Mensen voor de ethische behandeling van dieren zullen bijvoorbeeld alleen die informatie verstrekken die hun doel ondersteunt, terwijl de Amerikaanse Fish and Wildlife Services dezelfde gegevensfamilie zonder agenda-bias kunnen bieden.
- Websites die eindigen op .edu vallen ook in de categorie "soms geloofwaardig". Individuele faculteiten bieden vaak cursuswebsites die informatie bevatten die relevant is voor de lessen die zij geven. Deze sites kunnen lesmateriaal en interpretatie van bronnen bevatten. Hoewel de faculteit van een universiteit bekend is, gaat deze informatie niet door het eerder besproken "peer-review" -proces. Daarom zou je er voorzichtiger mee moeten zijn.
- Als het enigszins mogelijk is, zoek dan naar dezelfde informatie uit een peer-reviewed bron, in plaats van de persoonlijke .edu-bron van een professor.
- 5 Vermijd zelf gepubliceerde materiaal ten koste van alles. Als een auteur een uitgever niet kan overtuigen om zijn of haar ideeën te huisvesten, is dat waarschijnlijk omdat hun ideeën weinig gewicht in de schaal leggen. Nooit een auteur citeren die zijn werk zelf publiceerde.
- 6 Onderscheid tussen wetenschappelijke en niet-wetenschappelijke boeken. Als een auteur zijn manuscript heeft laten accepteren voor publicatie, betekent dit dat iemand zijn ideeën waardig vond om te bespreken.Er is echter een belangrijk en belangrijk verschil tussen boeken die zijn gepubliceerd voor wetenschappelijke en niet-wetenschappelijke doeleinden.
- Wetenschappelijke boeken zijn geschreven met als enig doel om te informeren; ze bieden nieuwe ideeën, bekritiseren oude ideeën en presenteren nieuwe gegevens of theorieën die relevant zijn voor een publiek van academische wetenschappers. Niet-wetenschappelijke boeken kunnen te maken hebben met wetenschappelijk onderwerp - sociologie bijvoorbeeld, of politiek. Ze zijn echter geschreven om een lekenpubliek te vermaken, niet om een wetenschappelijk publiek te informeren.
- Wetenschappelijke boeken worden vaak gepubliceerd door universitaire persen (Amherst College Press) en professionele verenigingen (American Historical Association), terwijl niet-wetenschappelijke artikelen worden gepubliceerd door commerciële uitgevers (Houghton Mifflin).[5]
- Wetenschappelijke boeken bieden een uitgebreide lijst met referenties om hun academische geloofwaardigheid te vergroten, terwijl niet-wetenschappelijke boeken vaak beweringen doen zonder geloofwaardige referentiële ondersteuning.
- 7 Gebruik geen tekstboeken behalve achtergrondinformatie. Leerboeken zijn geweldige leermiddelen; ze verdichten technische informatie in gemakkelijk te begrijpen taal voor studenten die dat materiaal voor het eerst leren. Ze bevatten echter alleen die informatie die door consensus binnen een veld wordt geaccepteerd. Als zodanig moet u niet op dergelijke voor de hand liggende informatie (aan academici in het veld) vertrouwen om de hoofdlijn van uw academische argumentatie te creëren.
- Gebruik informatie uit een tekstboek alleen voor de achtergrondinformatie die nodig is om de basis te leggen voor uw meer innovatieve argument.
- 8 Overweeg de tijdigheid van de bron. Scholarship is een voortdurend evoluerend geheel van kennis, en informatie die eens baanbrekend is, kan binnen een paar jaar of zelfs maanden onjuist of verouderd blijken te zijn. Controleer altijd de publicatiedatum voor een bron voordat u een beslissing neemt over het al dan niet betrouwbare informatie voor uw project.
- Bijvoorbeeld, zo recent als in de jaren zestig, geloofden de meeste geleerde taalkundigen dat het Afro-Amerikaanse volkstaal een gebrekkige, verbroken vorm van standaard Amerikaans Engels was die een afspiegeling was van het gebrek aan cognitieve capaciteiten van Afro-Amerikanen. In de jaren tachtig en negentig was de meerderheid van de taalkundigen Afrikaans-Amerikaans staatkundig Engels gaan omarmen als een aparte dialectische variant van het Amerikaans-Engels met zijn eigen grammaticale structuren en dictie.[6] De hele gedachtegang keerde zichzelf binnen enkele decennia om.
- 9 Gebruik onaanvaardbare bronnen en methoden op een acceptabele manier. Tot nu toe hebben we veel typen bronnen besproken die onaanvaardbaar zijn voor wetenschappelijk schrijven: veel websites, niet-wetenschappelijke boeken, enzovoort. Er zijn echter manieren om dat soort bronnen in uw voordeel te gebruiken zonder ze te citeren.
- Studenten krijgen altijd te horen: "Gebruik nooit Wikipedia." Dat klopt - je moet Wikipedia nooit om verschillende redenen noemen: het is anoniem geschreven, dus je kunt de geloofwaardigheid van de auteur niet kennen en het wordt voortdurend bijgewerkt, dus het is geen stabiele bron .
- Als u echter informatie vindt die u nuttig vindt, kan die informatie worden vermeld in een meer gerenommeerde voetnoot. Als de geciteerde bron voldoet aan de andere normen voor geloofwaardigheid, lees die bron dan en citeer deze. Gebruik Wikipedia als een startpunt dat u naar betere bronnen wijst.
- Doe hetzelfde voor andere websites die niet voldoen aan de hoge standaard voor wetenschappelijke integriteit.
- Als je die informatie niet kunt vinden in wetenschappelijke bronnen, is dat een rode vlag die aangeeft dat de informatie niet betrouwbaar is, en je zou het niet in je argument moeten opnemen.
- 10 Zoek een second opinion. Als je op de een of andere manier tot een universiteitsgemeenschap behoort - als student, docent, staf of alumnus - vraag dan bij de Engelse afdeling of je toegang hebt tot een universitaire schrijfstudio. Het personeel van de schrijfstudio kan u een professioneel oordeel geven over de geloofwaardigheid van een bepaalde bron. Als je een student bent, toon de bron aan je professor en vraag om hun advies bij het evalueren ervan.
- Zoek altijd uw second opinion vóór de deadline voor uw project. Als een of meer van uw bronnen problematisch blijken te zijn, zult u merken dat u delen van uw papier verwijdert en in de laatste seconde naar nieuwe bronnen zoekt.
Methode twee van twee:
Bronnen evalueren voor het dagelijks leven
- 1 Evalueer de professionaliteit van de productie. Over het algemeen geldt dat hoe meer tijd en geld er wordt geïnvesteerd in het maken en publiceren van het materiaal, hoe groter de kans dat u betrouwbare informatie vindt. Een slecht ontworpen website of pamflet, of een site die bedekt is met lelijke advertenties en pop-ups, zal waarschijnlijk niet informatie verschaffen van een persoon of organisatie die geïnvesteerd is in het behouden van hun reputatie of imago.
- Zoek naar hoogwaardige, professionele afwerkingen van websites en print publicaties.
- Merk op dat dit niet betekent dat alle informatie in goed verpakte bronnen geloofwaardig is. Sjablonen voor goed ontworpen websites zijn goedkoop en gemakkelijk beschikbaar.
- 2 Onderzoek de auteur. Een bron is geloofwaardiger als deze wordt geschreven door iemand met een graad of andere inloggegevens in het betreffende onderwerp. Als geen auteur of organisatie wordt genoemd, moet de bron niet als zeer geloofwaardig worden beschouwd. Als de auteur origineel werk presenteert, evalueer dan de verdienste van de ideeën, niet de inloggegevens. Geloofsbrieven hebben nooit innovatie gegarandeerd en de geschiedenis van de wetenschap vertelt ons dat de grote vooruitgang in wetenschappen de neiging heeft van buitenstaanders te komen, niet van de gevestigde orde. Enkele vragen die u over de auteur moet stellen zijn:[7]
- Waar werkt de auteur?
- Als de auteur is gelieerd aan een gerenommeerde instelling of organisatie, wat zijn dan zijn waarden en doelen? Hebben ze financieel voordeel door een bepaald beeld te promoten?
- Wat is zijn of haar educatieve achtergrond?
- Welke andere werken heeft de auteur gepubliceerd?
- Welke ervaring heeft de auteur? Is hij / zij een innovator, of een volgeling en promotor van de status-quo?
- Is deze auteur door andere wetenschappers of deskundigen in het vakgebied als bron aangehaald?
- In het geval van een anonieme auteur, kunt u controleren wie de website heeft gepubliceerd met http://whois.domaintools.com. Het zal u vertellen wie de domeinnaam heeft geregistreerd en wanneer, hoeveel andere domeinen ze hebben, een e-mailadres om de persoon of organisatie te bereiken, evenals het postadres.
- 3 Controleer de datum. Zoek uit wanneer de bron is gepubliceerd of gereviseerd. In sommige vakgebieden, zoals de wetenschappen, is het hebben van actuele bronnen van essentieel belang; maar op andere gebieden, zoals de geesteswetenschappen, inclusief ouder materiaal is kritiek. Het is ook mogelijk dat u naar een oudere versie van de bron kijkt en er is sindsdien een bijgewerkte versie gepubliceerd. Neem contact op met een wetenschappelijke database voor academische bronnen (of een online boekwinkel voor populaire bronnen) om te zien of er een recentere versie beschikbaar is. Als dat zo is, moet u het niet alleen vinden, maar kunt u ook meer vertrouwen hebben in de bron - hoe meer drukwerk of edities, hoe betrouwbaarder de informatie.
- 4 Onderzoek de uitgever. De instelling die de informatie huisvest, kan u vaak veel vertellen over hoe geloofwaardig die informatie is. U zou zich bijvoorbeeld meer op uw gemak moeten voelen als u vertrouwt op informatie in The New York Times of The Washington Post - twee kranten met bewezen staat van dienst van journalistieke integriteit en openbare intrekking van fouten - dan die in een bron als Infowars, die een breed publiek heeft , maar publiceert vaak misleidende of flagrante onjuiste informatie.[8]
- 5 Bepaal de beoogde doelgroep. Scan het document in kwestie op toon, diepte en breedte voordat u de informatie erin absorbeert. Zijn deze drie elementen geschikt voor uw project? [2] Het gebruik van een bron die te gespecialiseerd en technisch is voor uw behoeften, kan ertoe leiden dat u de verstrekte informatie verkeerd interpreteert, wat net zo schadelijk is voor uw eigen geloofwaardigheid als het gebruik van een onbetrouwbare bron.
- 6 Controleer de beoordelingen. U moet bronnen gebruiken zoals de index van de boekrecensies, de samenvatting van boeken en periodieke abstracts om te bepalen hoe en waarom anderen de bron hebben bekritiseerd. Als er een aanzienlijke controverse rond de geldigheid van de bron bestaat, kunt u deze liever niet gebruiken of verder onderzoeken met een sceptisch oog.
- 7 Evalueer de bronnen van de bron. Aanhalen van andere betrouwbare bronnen is een teken van geloofwaardigheid. Het is echter soms nodig om te verifiëren dat de andere bronnen ook een patroon van geloofwaardigheid vertonen en in context worden gebruikt.
- 8 Identiteit identificeren. Als bekend is dat de auteur van de bron emotioneel of financieel verbonden is met het onderwerp, moet u er rekening mee houden dat de bron niet alle meningen correct weergeeft. Soms is onderzoek nodig om relaties te bepalen die wijzen op de mogelijkheid van bias; zoek de auteur en de uitgever op om te zien of ze in het verleden zijn beschuldigd van vooringenomen werk.
- Wees je bewust van de bewoording die het oordeel aangeeft. Conclusies die iets als "slecht of goed" of "goed of fout" beschrijven, moeten kritisch worden bekeken. Het is beter om iets te vergelijken met een objectieve standaard dan het te labelen met woorden die abstracte concepten vertegenwoordigen - bijvoorbeeld, "... deze en andere illegale handelingen ..." heeft de voorkeur boven "... deze en andere verachtelijke handelingen ..."
- De eerste beschrijft de wetten in termen van de wet (een objectieve bron, enigszins) terwijl het eerste voorbeeld de acties beoordeelt volgens het eigen geloof van de auteur van wat een verachtelijke handeling is.
- 9 Evalueer consistentie. Bronnen die andere standaarden hanteren dan degenen die het er mee eens en oneens zijn, zijn verdacht. Als je bron een politicus prijst omdat hij "veranderde om tegemoet te komen aan de behoeften van zijn kiesdistrict" maar kritiek uit op een tegenstrevende politicus omdat hij "zijn positie verandert met opiniepeilingen", dan is de kans groot dat de bron vooringenomen is.
- 10 Onderzoek de financiële of financieringsbronnen voor gesponsord onderzoek. Bepaal de financieringsbronnen voor het werk om een idee te krijgen van de mogelijke invloeden daarop. Verschillende financieringsbronnen kunnen de gepresenteerde informatie beïnvloeden of de manier waarop een onderzoek wordt uitgevoerd om in lijn te komen met hun eigen agenda's.
- De BMJ (voorheen de British Medical Journal) verbood bijvoorbeeld alle tabaksonderzoek dat door tabaksondernemingen in 2013 werd gefinancierd, omdat zij bepaalden dat de speciale belangen van de onderzoeksfinanciers zouden leiden tot partijdige, onbetrouwbare conclusies.[9]
Hulp bij bronevaluatie
Source Evaluation Cheat SheetFacebook
Twitter
Google+