Hoewel reanimatie (cardiopulmonaire reanimatie) moet worden toegediend door personen die zijn getraind in een gecertificeerde eerstehulpcursus, kunnen omstanders ook een significant verschil maken in de overleving van kinderen die een hartstilstand ondergaan. Voor kinderen jonger dan één jaar, volg het REAR-protocol voor baby's en volg het protocol voor volwassenen voor volwassenen. Basale reanimatie omvat borstcompressies, luchtwegopening en ademhalingsreductie. Als u niet formeel bent opgeleid in CPR, is het raadzaam om alleen compressie te gebruiken.

Deel een van de twee:
De situatie beoordelen

  1. 1 Controleer de scène op gevaar. Als je iemand tegenkomt die bewusteloos is, moet je snel ervoor zorgen dat er geen gevaren voor jezelf zijn als je ervoor kiest om hen te helpen. Is er een auto-uitlaat? Een gasfornuis? Is er een vuur? Zijn elektrische leidingen naar beneden? Als er iets is dat u of het slachtoffer in gevaar zou kunnen brengen, kijk dan of er iets is dat u kunt doen om het tegen te gaan. Open een raam, draai de kachel uit, of blust het vuur indien mogelijk.
    • Als er echter niets is dat u kunt doen om het gevaar tegen te gaan, verplaats dan het slachtoffer. De beste manier om het slachtoffer te verplaatsen is door een deken of een jas onder haar rug te leggen en aan de vacht of deken te trekken.
    • Als er een kans bestaat dat de persoon een ruggenmergletsel heeft gehad, moeten twee mensen haar verplaatsen om te voorkomen dat hoofd en nek worden gedraaid.[1]
  2. 2 Controleer het slachtoffer op bewustzijn. Schud of tik op zijn schouder en zeg met luide, heldere stem: "Gaat het?" Gaat het? " Als hij antwoordt, is hij bewust. Hij heeft misschien net geslapen, anders had hij bewusteloos kunnen zijn. Als het nog steeds een noodsituatie lijkt te zijn - bijvoorbeeld, hij heeft moeite met ademhalen of lijkt hij te vervagen tussen bewustzijn en bewusteloosheid - roep om hulp en begin elementaire eerste hulp en neem maatregelen om shock te voorkomen of te behandelen.
  3. 3 Controleer de puls van het slachtoffer. Als het kind niet reageert, is het eerste wat je moet doen haar hartslag controleren.[2] Als het kind niet reageert, moet u onmiddellijk beginnen met reanimeren. Controleer de hartslag niet langer dan 10 seconden. Als het slachtoffer geen pols heeft, klopt haar hart niet en moet u borstcompressies uitvoeren.[3]
    • Om de nek (halsslagader) te controleren, voelt u een pols aan de zijde van de nek van het slachtoffer die zich het dichtst bij u bevindt, door de toppen van uw eerste twee vingers naast de adamsappel te plaatsen. (Houd er rekening mee dat de Adam's appel meestal niet zichtbaar is op een vrouw en misschien zelfs niet erg zichtbaar is bij een jongen die nog niet door de puberteit is gegaan.)
    • Om de pols (radiale) pols te controleren, plaatst u uw eerste twee vingers op de duimzijde van de pols van het slachtoffer.
    • Andere pulslocaties zijn de lies en enkel. Om de lies (femorale) pols te controleren, drukt u de uiteinden van twee vingers in het midden van de lies. Om de pols van de enkel (posterior tibial) te controleren, plaatst u uw eerste twee vingers aan de binnenkant van de enkel.
  4. 4 Begrijp het belang van snel reageren. Als u iemand ziet wiens hart is gestopt met kloppen of is gestopt met ademen, reageert snel en kan het uitvoeren van beademing en reanimatie zijn leven redden. Wanneer iemand begint met reanimeren voordat een ambulance arriveert, heeft de patiënt een aanzienlijk betere overlevingskans. [4] Snel kunnen reageren door reanimatie uit te voeren, wat kan helpen om zuurstofrijk bloed terug naar de hersenen te laten stromen, is essentieel.
    • Als de persoon een hartslag heeft maar niet ademt, voer dan alleen beademing uit, geen borstcompressie.
    • Een menselijk brein kan meestal ongeveer vier minuten zonder zuurstof blijven zitten voordat het permanente hersenbeschadiging oploopt.
    • Als de hersenen tussen de vier en zes minuten zuurstofloos zijn, neemt de kans op hersenschade toe.
    • Als de hersenen zes tot acht minuten zuurstof missen, is hersenbeschadiging waarschijnlijk.
    • Als de hersenen meer dan tien minuten zonder zuurstof zijn, is hersendood waarschijnlijk.[5]

Deel twee van twee:
Reanimatie uitvoeren

  1. 1 Voer CPR gedurende twee minuten uit. Zodra u de situatie snel hebt beoordeeld en het bewustzijn en de bloedsomloop van het slachtoffer hebt gecontroleerd, moet u zeer snel handelen. Als er geen hartslag is, moet u onmiddellijk met reanimeren beginnen en dit gedurende twee minuten blijven uitvoeren (wat ongeveer vijf reanimatiecycli is) en vervolgens bellen voor medische hulpdiensten.[6] Als u alleen bent, is het belangrijk om met reanimatie te beginnen voordat u om hulp vraagt.
    • Als iemand anders daar is, stuur hem dan om hulp. Als u alleen bent, moet u niet bellen voordat u twee minuten reanimatie hebt voltooid.[7]
    • Kies uw lokale alarmnummer. telefoontje 911 in Noord-Amerika, 000 in Australië, 111 in Nieuw-Zeeland, 112 per mobiele telefoon in de EU (inclusief het VK) en 999 in het Verenigd Koninkrijk.
    • Stuur indien mogelijk iemand anders om een ​​AED (Automatische externe defibrillator) te krijgen als deze in het gebouw of in de buurt is.
  2. 2 Onthoud CAB. CAB is het basisproces van CPR. Het staat voor Chest Compressions, Airway, Breathing. In 2010 veranderde de aanbevolen volgorde met borstcompressies geplaatst vóór openen van de luchtweg en beademing met beademing. Borstcompressies zijn meer kritiek voor het corrigeren van abnormale hartritmes (ventriculaire fibrillatie of pulsvrije ventriculaire tachycardie) en omdat een cyclus van 30 borstcompressies slechts 18 seconden vereist, worden opening van de luchtweg en beademing niet significant vertraagd.[8]
    • Borstcompressies, of hands-only CPR wordt aanbevolen als u niet goed bent opgeleid of als u zich zorgen maakt over het reanimeren van mond-op-mondreclame bij een vreemde.[9]
  3. 3 Plaats uw handen voor de compressies. Bij het uitvoeren van reanimatie bij een kind is de plaatsing van uw handen bijzonder belangrijk, aangezien een kind kwetsbaarder is dan een volwassene. Zoek het borstbeen van het kind door twee vingers naar de bodem van de ribbenkast te bewegen. Bepaal waar de ribben lager in het midden samenkomen en plaats vervolgens de hiel van je andere hand bovenop je vingers. Gebruik gewoon de hak van deze hand om de compressies te doen.[10]
  4. 4 Voer 30 compressies uit. Druk de borstkas samen, met de ellebogen op slot, door recht naar beneden te duwen, ongeveer 5,1 cm diep. Het kleinere lichaam van een kind heeft minder druk nodig dan een volwassene. Als u een krakend geluid begint te horen of voelen, kan dat erop wijzen dat u te hard duwt. Ga door, maar oefen minder druk uit met de compressies.[11] Voer 30 van deze compressies uit en voer deze uit met minimaal 100 compressies per minuut als u de enige redder bent.
    • Sta volledige borstterugslag na elke compressie toe.[12]
    • Minimaliseer pauzes in compressie van de borst die optreden bij het veranderen van provider of het voorbereiden op een schok. Probeer onderbrekingen tot minder dan 10 seconden te beperken.
    • Als er twee hulpverleners zijn, moet elk een ronde van 15 compressies voltooien.
  5. 5 Zorg ervoor dat de luchtweg open is. Plaats je hand op het voorhoofd van het slachtoffer en twee vingers op zijn kin. Til de kin voorzichtig op met de twee vingers terwijl u voorzichtig met uw andere hand op het voorhoofd drukt. Als je een nekletsel vermoedt, trek je de kaak voorzichtig omhoog in plaats van de kin op te tillen.[13] Zodra je dit hebt gedaan, moet je kijken, luisteren en voelen om te ademen.
    • Houd je oor dicht bij de mond en neus van het slachtoffer en luister aandachtig naar tekenen van leven.
    • Kijk uit voor bewegingen van de borst en voel voor elke ademhaling op je wang.[14]
    • Als er geen tekenen van leven zijn, plaats dan een ademhalingsbarrière (indien beschikbaar) over de mond van het slachtoffer.
  6. 6 Geef twee beademingen. Houd de luchtweg open, neem de vingers op het voorhoofd en knijp de neus van het slachtoffer dicht. Maak een zegel met je mond over de mond van het slachtoffer en adem ongeveer een seconde uit. Zorg ervoor dat je langzaam ademt, want dit zorgt ervoor dat de lucht in de longen komt en niet in de maag. Zorg ervoor dat je de borst van het slachtoffer in de gaten houdt.
    • Als de ademhaling binnenkomt, zou je de borstkas iets moeten zien opkomen en ook voelen dat deze naar binnen gaat. Als de ademhaling naar binnen gaat, geef dan een tweede ademstoot.[15]
    • Als de adem niet naar binnen gaat, verplaatst u de kop en probeert u het opnieuw.[16] Als het niet opnieuw binnengaat, kan het slachtoffer stikken. In dit geval moet u meer borstcompressies uitvoeren. Houd in gedachten dat de stoten van de buik (de Heimlich manoeuvre) alleen mogen worden uitgevoerd op iemand die bewust is.
  7. 7 Herhaal de cyclus van 30 borstcompressies en twee ademhalingen. U moet gedurende twee minuten reanimeren (vijf cycli van compressies om te ademen) voordat u controleert op tekenen van leven, een pols of ademhaling. Ga reanimatie voort totdat iemand het voor je overneemt; hulppersoneel arriveert; je bent te uitgeput om door te gaan; een AED is aangesloten, opgeladen en de persoon die het in werking stelt, vraagt ​​je om het lichaam leeg te maken; of hartslag en ademhaling komen terug.[17]
    • Vergeet niet de hulpdiensten te bellen na de eerste twee minuten reanimatie.
    • Nadat u ze hebt gebeld, moet u reanimatie blijven toedienen totdat ze arriveren.
  8. 8 Gebruik een AED. Als een AED beschikbaar komt, zet u de AED aan, plaatst u de pads volgens de instructies (één over de rechterborst en één over de linkerkant). Sta de AED toe om het ritme te analyseren en geef een schok als dit wordt aangegeven, nadat iedereen van de patiënt is gewist (eerst "CLEAR!" Roepen). Hervat borstcompressies onmiddellijk na elke schok nog eens 5 cycli alvorens opnieuw te beoordelen.[18]
    • Als het slachtoffer begint te ademen, manoeuvreer je ze voorzichtig naar de herstelpositie.